Mijn moeder is ook overleden een paar jaar terug en ik denk elke dag aan haar. Ik mis haar ook verschrikkelijk zeker nu ik zwanger ben. Ik baal er zo van dat ze dit niet heeft mee kunnen maken. De trouwerij, mijn zwangerschap, gewoon dat ik nu gelukkig ben.... Dit nummer van Celine heb ik gedraait op haar begravenis. En ik heb het niet meer kunnen horen na die tijd, en nu zie ik het hier op deze site... Waar ik altijd "leuke' dingen lees, zie ik dit. Zit gewoon weer te janken..... Leven en dood ligt gewoon te dichtbij.
Meiden....wat een mooie reacties allemaal!!! Wordt er gewoon stil van..... @ Mouschy: sorry dat mijn verdriet het jouwe weer omhooghaalt.... knuf... Fijn dat je dit even neerzet, voel me altijd heel onzeker als ik het los laat, want voor je t weet denken mensen dat je niet spoort. Meestal hou ik dus ook maar gewoon mn mond dicht... Ik ben er niet altijd blij mee geweest, ook door 'ongenode' gasten, maakte me best bang. De laatste jaren ben ik me er meer in gaan verdiepen en er rustiger onder geworden, en ben nu zelfs blij dat ik dat "extraatje" heb.... Het geeft me rust en troost om te weten dat mn moeder straks ook nooit helemaal "weg" zal zijn....
Door, ik hoop dat je wens , je laatste wens met betrekking tot je moeder vervuld mag worden en dat ze over 7 maanden je kindje mag vast houden. liefs liek.
Jeetje wat verdrietig zeg. Wat is het leven toch hard. Ik leef echt met je mee, ik kan niet voelen wat jij voelt maar wil je echt vanuit het diepst van mijn hart alle sterkte toewensen. Geniet zoveel mogelijk van elkaar,probeer niet alleen boos te zijn maar omarm de tijd die jullie nog met elkaar hebben. Zo kan je ernaar toeleven en heb je samen alles gegeven. Afscheid nemen is het moeilijkste wat er is. Van mij een hele dikke knuffel.