Dit bevallingsverhaal heb ik geschreven aan mijn kleine meisje!! Zaterdag 27 Maart 2010. Het was een drukke dag, we hadden net 1 dag de sleutel van ons nieuwe huis gekregen, en papa was druk aan het klussen. Om 12:00 uur ben ik ook even langs gegaan om broodjes te brengen, ik mocht uiteraard niks doen, want ik was hoog zwanger van jou. Iedereen was druk bezig, en ik ben nog even gebleven om te bewonderen hoe mooi het werd. Oma Tineke zei nog tegen mij: Het zal wat wezen als de kleine meid nu komt, dan is het huis nog lang niet klaar. Ik had nog helemaal niet het gevoel dat jij er aan zat te komen. Dan zou je 18 dagen te vroeg zijn !! Om 17:00 ben ik lekker op de bank gaan liggen, best we moe (van het niks doen). Papa heeft toen nog een patatje met en en kaassouffle gebracht, hij ging weer terug om in het nieuwe huis te klussen. Rond 20:15 tijdens het programma 'move like Michael jackson' begonnen mijn darmen een beetje te rommelen, maar goed na een bord vette patat is dat niks bijzonders. Om 20:30 Hoorde ik ineens een raar geluid, een doffe pats. Ik vroeg mezelf nog af wat dat geluid kon zijn, maar toen voelden ik het: HET WAREN MIJN VLIEZEN!! HELP!!!! en nu.............!! Ik heb meteen papa gebeld, en we konden meteen komen in het ziekenhuis. Ik moest in het zieken huis bevallen, omdat jij in stuit lag. 21:00 waren we in het ziekenhuis aangekomen, ze hadden een kamertje voor me klaar gemaakt omdat ze dachten dat de bevalling nog wel even op zich liet wachten. Ik had immers net mijn eerste weeen. 22:30 2 CM ontsluiting, dat schoot voor mijn gevoel echt niet op. En de weeen werden maar heftiger, en de pauze's tussen de weeen alleen maar korter. De verloskundige in het ziekenhuis zag ook dat de bevalling toch al aardig op gang gekomen was, en ik werd naar de verlos kamer gebracht. 23:30 De pijn was niet meer vol te houden, de weeen volgden elkaar meteen op, een weeenstorm! De broeder kwam bij mijn bed om over pijnstilling te praten, dit zag ik wel zitten, de pijn was zo heftig. Eerst werd er even gekeken hoeveel ontsluiting ik had, want met te veel ontsluiting mag je geen pijnstilling meer. Om 23:30 had ik al 6cm ontsluiting!!! 4cm in 1 uur! vandaar dat het zo veel pijn deed! Maar het gaf me heel veel kracht om door te gaan. 24:30 had ik 10 cm ontsluiting, weer 4 cm in 1 uur. Ik mocht persen!!!! Na 22 min persen mocht ik je in mijn armen sluiten! Wat was dat een bijzonder moment. Binnen 4 en een half uur ben jij doormiddel van een stuit bevalling ter wereld gekomen. Een heel bijzondere ervaring! Ik was meteen verliefd op je! Zo een lief klein poppetje met pik zwarte haren. Zondag 28 Maart om 00:54 ben je geboren, en je woog 2540 gram.