Hallo, zoals jullie misschien hebben kunnen lezen wordt de kans steeds groter dat ons babytje niet via de natuurlijke weg geboren gaat worden maar via een keizersnede. Wie van jullie heeft hier ervaring mee, en kan mij uitleggen hoe het in zijn werk gaat? en dan bedoel ik niet de medische kant (die heb ik compleet op papier staan) maar meer de ervaringen, was de ruggeprik pijnlijk,heb je het bewust meegemaakt, hoe voelde je je erna, hoelang ben je in het ziekenhuis geweest etcetera... Ik ben er niet bang voor, maar ben wel erg nieuwsgierig en ervaringen van andere vrouwen zeggen me toch vaak meer dan de medische benadering. Liefs,
Ik denk dat je mijn ervaring al kent, door het verhaal wat ik op de site geschreven heb. Maar misschien heb je er wat aan? Ik vond de ruggeprik totaal niet pijnlijk. Het voelde alsof je je telefoonbotje stoot, dat stroom stootje, maar dan niet echt pijnlijk en het was heel snel over, duurde maar een paar seconden. De operatie heb ik heel bewust mee gemaakt. Het enige wat ik vervelend vond was dat het hechten zo lang duurde, ik wilde naar mijn kindje toe, ik was ook benieuwd naar die kleine meid, en hoe het met haar ging. Dat duurde naar mijn beleving erg lang. Pijn heb ik niet gehad, ehh nouja het deed pijn als ik moest lachen of hoesten, maar niet echt pijn maar meer een beetje trekkerig. Ik ben op maandag bevallen, 's avond werd ik misselijk, je mocht niet drinken, maar na lang zeuren mocht ik nippen aan een glas water. Dat glas was alleen toch erg snel leeg, en daar werd ik misselijk van, maar nadat ik daar wat voor had gekregen was dat wel gauw over. Wat wel vervelend was , was dat je geen gevoel in je benen had, mijn vriend moest daar erg om lachen dat ze zo uit elkaar vielen hihi. Op dinsdag avond ging de catheter eruit en de ruggeprik. Op woensdag ging ik voor het eerst uit bed ( doe daar wel rustig mee aan, ik had iemand op de kamer die dezelfde dag alweer ging zitten, en die was 's avonds erg ziek daarvan). Die ochtend ging ik ook voor het eerst weer doushen ( eindelijk) maar ik hield het niet vol, en nadat ik mijn ondergoed aan getrokken had heb ik de zuster moeten bellen om me te helpen, dat voelde wel heel erg naar. Die dag ging ik voor het eerst in een rolstoel naar de couveuse afdeling. Donderdag ging ik lopend achter de rolstoel naar de couveuse afdeling. Zaterdag ochtend ben ik ontslagen en mochten we samen naar huis. Ik heb dit alles als erg prettig ervaren, maar ik heb wel eens andere verhalen gehoord, ben benieuwd naar de ervaringen van anderen. Maar misschien heb je ook wat aan dat van mij. Liefs
ik heb er geen ervaring in maar wens je wel heel veel sterkte met je bevalling tegen die tijd gr debbie
Hoi Sientje, ik heb een spoedkeizersnede gehad omdat het gewoon niet meer lukte. De voorbereiding tot en met het huilen van ons kindje ging wel erg snel, maar nat als wat Jolanda zei: het hechten duurde lang. Bovendien had ik het erg koud. Na de ingreep werd ik om ca 8 uur 's ochtends op zaal gereden, samen met nog een keizersnede patient. Op de 2e dag mocht ik met hulp uit bed om even op een stoel te zitten. Man man man wat deed dat pijn, ik had het gevoel dat mijn hele buik open lag. Ondanks de morfine die ik voor de pijn had. Op de 3e dag werd het cateter verwijderd en moest ik zelf naar de wc. Dit ging wel maar wel errug langzaam en pijnlijk. De 4e dag had ik veel last van huilen en was alles me teveel. Ook miste ik mijn buurvrouw die al wel naar huis was (zij wel en ik niet. baal baal) Op de 5e dag ben ik ontslagen en kon ik naar huis. Wat me is tegengevallen is dat je lichamelijk nog zeker een paar weken uit de running bent, tot 6 weken na de tijd kon ik amper mijn dochter zelf uit haar wiegje halen omdat ik die zijwaartse beweging nauwelijks zonder pijn kon maken. Het heeft ook 2 weken geduurd voordat ik mezelf weer kon omdraaien in bed. Wat me ook erg tegenviel was dat ik me er totaal niet op kan voorbereiden. Ik was gewoon aan het bevallen en toen is er aan de noodrem getrokken. Hier heb ik het geestelijk erg moeilijk mee gehad. Nou goed, elke bevalling is anders en volgens mij elke keizersnede ook. Als tip wil ik wel geven dat je echt alle hulp die je aangeboden krijgt het beste maar gewoon kan accepteren en wees niet bang om er naar te vragen. Veel mensen zijn nu eenmaal niet in staat om gedachten te lezen. Nu met een dikke buik zal geen enkele man nee zeggen als je wilt dat de boodschappen ik de auto getild worden, en straks als je kleintje er is ook niet. Eind april zal ik wel zien of het uitmaakt op je je op een keizersnede kan voorbereiden. Succes Sientje en groetjes van Kiki
Hai Sientje! Ik heb ook een spoedkeizersnede gehad. Ik ben op maandag om 04.30 uur naar de OK gereden waar ik om 04.45 uur moeder ben geworden.... Ruggeprik was, zoals Jolanda al zei, niet pijnlijk. Op zich is de kleine vrij snel ter wereld. En inderdaad duurt het hechten lang...zeker omdat je net bevallen bent wil je graag tijd doorbrengen met die kleine! Het duurt ongeveer een half uur. Ook had ik het enorm koud en lag ik enorm te trillen. Omdat ik niet van medicijnen hou heb ik maar 1 morfine prik gehad (na de operatie). Hierdoor slaap je wel lekker maar ik heb daarna (op eigen verzoek) alleen maar paracetamol gekregen. En dat is ook best te doen. Dinsdagochtend heb ik gedouched en is de pleister van de wond gehaald (goed nat maken onder de douche en je voelt er niets van!). De eerste keer opstaan is best eng. Het is gevoelig en pijnlijk en je weet zelf niet hoever je kunt gaan... maar het beste is om gelijk een normale houding aan te nemen (je zult wel langzaam lopen, als je maar rechtop loopt)... Woensdagochtend kwam de chirurg vragen hoe het ging en wanneer ik naar huis wilde...dus zei ik 'nu!' ... dat vond hij prima zolang ik maar geplast had, ontlasting goed was etc. en om 15.00 uur was ik thuis!!! Het herstel duurt inderdaad langer dan bij een normale bevalling...zolang je je rust maar neemt! (Tussen de middag als de kleine slaapt ook even een uurtje je ogen dicht doen...doet wonderen en helpt bij het genezingsproces!) Het bewegen is inderdaad lastig, hoewel ik meer last heb gehad van opstaan en gaan zitten (opstart bewegingen) en ik niet kon (en mocht) tillen. Ik kon de kleine wel optillen etc. maar hem in badje doen ging niet (en ik heb dit pas voor het eerst eergisteren gedaan!) Ook ik heb het geestelijk best moeilijk gehad. Omdat het van een thuisbevalling ineens een keizersnede is geworden. Ik benijd de vrouwen die een 'normale' bevalling hebben gehad... misschien wel om dezelfde redenen als Kiki ... omdat de beslissing 'ineens' genomen is terwijl ik maar enkele centimeters verwijderd was van een normale bevalling... Oh ja, het catheter heb ik als WONDER ervaren! Gewoon niet naar de wc hoeven gaan! Heerlijk!!! Als ik weer zwanger mocht raken dat wil ik deze TIJDENS de zwangerschap! Ik moest namelijk elke 5 minuten wel...dus dan is dat een uitkomst! haha Hetgeen ik niet kon was hoesten, dat was enorm pijnlijk...dus heb ik eventuele kuchjes weg gespoeld met water.... Mijn lieve buurvrouw in het ziekenhuis (die ook een keizersnede had gehad) verslikte zich in wat water en bleef er haast in...dat was zooo zielig omdat je weet hoe pijn het doet... lachen is ook best pijnlijk... en we hadden juist zoveel lol! Maar je buik vasthouden wil dan best helpen... Hoop dat, indien je een keizersnede krijgt, dit allemaal goed verloopt en je wat hebt aan onze ervaringen! Liefs, Jade
Dank jullie wel voor alle verhalen, het is echt fijn dat jullie alles zo op een rijtje hebben gezet, maar TADAAA de baby heeft zich vannacht bedacht om toch maar te draaien, en alvast een beetje in te dalen, dus vanochtend op de echo lag onze kleine spruit netjes met zijn/haar hoofd naar beneden !! Nou moet ik me weer terugschakelen naar een gewone bevalling...is natuurlijk veel beter maar ik had me net omgeschakeld van een thuisbevalling naar een keizersnede Maarrr...als ik jullie verhalen zo lees, mag ik blij zijn dat het waarschijnlijk toch echt op de "normale" manier ter wereld gaat komen. Nogmaals veel dank voor het delen van alle ervaringen, super! Liefs, Sarina
Fijn nieuws meid!!! De natuurlijke manier is wel prettiger natuurlijk, als je geen keuze hebt kun je dr natuurlijk niks aan doen.
zooooo Dat is fijn voor je zeg!!! Heb jij nou gevoeld dat de baby ging draaie vraag ik mij af? Omdat ik daar zoveel last van heb gehad, daarom was ik nieuwschierig. Fijn hoor dat het allemaal goed is gekomen! Nu maar weer voorbereiden op een normale bevalling hihi. Groetjes
Nee, eigenlijk niet echt, ik had gisteravond wat meer druk op mijn bekken en dat is waarschijnlijk het indalen geweest, maar voor de rest heb ik me niet anders gevoeld dan anders...
Dat is wel fijn dat je er verder niks van gevoeld hebt zeg!!! Ik vond dat namelijk geen pretje. word spannend he het komt steeds dichterbij!! Groetjes
Ja, daarom dacht ik ook niet dat het gedraaid was, omdat de meesten zeggen dat je het echt wel voelt, en aangezien ik wel wat bekkenpijn had, maar dat heb ik constant dus nee niks ervan gemerkt jaja, het komt nu inderdaad dichterbij..wel maf hoor ons kindje is nu ongeveer 5 pond en dan zit dan in je buik..het is en blijft een wondertje..