Goedemorgen allemaal, een hele tijd ben ik hier best actief geweest, maar ik merkte dat het toch wel veel tijd in beslag nam en ik had een fijne Facebookgroep met lotgenoten gevonden. Maar nu begint het toch weer te kriebelen... Mijn vriend is zo goed als onvruchtbaar (foutje ziekenhuis lang geleden: pas geopereerd aan niet ingedaalde ballen toen hij ongeveer 10 was). Daar kwamen we na een aantal maanden zelf proberen, een zelftest en een eerste officiele sementest achter. Onze enige optie was ICSI/IVF. We zijn onder behandeling van het Erasmus MC en zijn na een half jaar onderzoeken de eerste hormoonkuur gestart. 9 maanden, 2 puncties en 4 terugplaatsingen verder bleek ik zwanger. 6 december 2016 ben ik na 38 weken zwangerschap bevallen van een gezonde zoon. Alles gaat goed met hem, groeit goed en is een vrolijk mannetje. Maar hij mist een speelkameraadje... Een broertje of zusje zou wel heel mooi zijn. We hopen dat dat er voor ons in zit. We hebben nog één cryo-embryo, dus als het meezit hoef ik geen hormoonkuur te ondergaan. Ik geef volledig borstvoeding, mijn cyclus is nog niet terug, ik heb een darmziekte die niet helemaal rustig is sinds 6 maanden zwangerschap (colitis ulcerosa) en ik ben sinds de start van het ICSI traject 10kg aangekomen door hormonen en zwangerschap (en teveel snoepen...). Ik ben een beetje bang dat dit in mijn nadeel werkt. Als de kleine man een half jaar is, wil ik weer een afspraak maken in de voortplantingskliniek (Erasmus). Hopelijk krijgen we snel groen licht en een positieve test in handen! Spannend!
Gelukkig missen ze met nog geen 4 maanden nog geen speel kameraadje meid. Doe het rustig aan en heel veel succes over een paar maandjes in de kliniek. Hopelijk is het jullie snel gegund!