Hallo, Op 3jan. Bloed laten prikken en hcg was 95. Volgens huisarts mooi voor een beginnende zwangerschap. De week erop 10/1 weer bloed late prikke en toen gestegen naar 710. Was ook mooi volgens hem. Gistere morgens na men plasje een beetje roze bij het afvegen en verder door de dag niets. Vanmorgen na men plasje weer hetzelfde alleen nu was het een beetje donkerder maar nog geen helder bloed. Toch even vroedvrouw gebeld en ze stelde voor om even langs te komen en is te kijken. Daar aangekomen heeft ze eerst gekeken met een eendebekje en op het eerste zicht zag ze geen bloed, wel een beetje oud bloed maar het kwam zeker niet uit de baarmoederhals. Even echo gedaan en ze zag een vrachtzakje en wat activiteit (geen hartje maar wat flikkeringen zei ze) en ze zag ook een mooie verdikking van slijmvlies. Op het eerste zicht zag alles er heel goed uit alleen was ik volgens haar nog geen 6 weken ver.... Maar een week of 4 . Nog even bloedprikken om de styging hcg op te volgen en volgende woensdag weer echo. Namiddag kreeg ik telefoon van haar dat hcg gestegen was van 710 naar 790 , wat volgens haar niet goed was en dat ik me moest voorbereiden op een miskraam. Huisarts belde me ook nog op en zei iets heel anders.... Er is een styging.... Niet veel maar het is er wel! Bij de ene gaat dat sneller dan de andere. Zolang ik geen bloedverlies heb moet ik mij volgens ha geen zorgen maken. Maandag even trug bloed laten nemen bij ha om te kijken wat de hcg doet. Heb hiervoor ook een mk gehad maar toen stond hcg van de eerste keer maar op 11 en toen ging het de dag erna al mis '..... Pfffff viel me zo rot !!!!!
Het kan nog alle kanten opgaan. Laat je niet gek maken want vaak weten ze het gewoon niet. De hcg waarde is wel wat laag. Normaal verdubbelt die waarde elke 2 dagen tot de 7e week. Het kan zijn dat je gewoon wat minder ver bent dan je dacht. Het kan ook zijn dat het vruchtje bij 4 weken is stil blijven staan. Dan zullen ze je over een dag of 10 terug laten komen. Dan moet het dus verder gegroeid zijn, en bij 6 weken moet er een hartje kloppen. Er zit helaas niks op dan afwachten en hopen dat het toch goed zit. Dat kan namelijk wel, kijk maar eens rond hier bij de verschillende posts. Veel bloed, weinig bloed, het zegt allemaal maar weinig.
Ik hoop dat je wat mensen hebt waar je je verhaal bij kwijt kunt. Die steun kun je nu echt heel goed gebruiken.
Ik lees van veel mensen dat ze vele bloed verliezen en toch een kindje krijgen. Maar het klinkt niet goed... Toch: hou hoop. Hopelijk stopt het snel. Dikke knuffel!