Geen ‘mama’

Je bent er altijd, ze hoeft je niet te roepen.
Het komt vanzelf, echt waar.
Maar het is wel frustrerend, dat snap ik.
Hier duurde mama ook een stuk langer dan de rest, bij m’n dochter tenminste, echt een papa’s kindje. Terwijl ik er altijd ben.

 

Ik vermoed dat als ze zo stellig 'nee' roept als het gevraagd wordt dat ze er een bepaalde druk over voelt en het juist niet doet. Ik zou het een tijdje loslaten, er totaal geen nadruk op leggen, het komt vast vanzelf wel. Ze zal op den duur een keer gaan merken dat als ze je wil roepen ze je zal moeten noemen omdat je anders niet komt .

 

Haha ik moet stiekem lachen om je berichtje. Begrijp je frustratie helemaal maar denk inderdaad dat het vanzelf komt. Laat het los

 

Hier exact het zelfde. Kind is ook 20 maanden en het begint nu een beetje te komen. Alleen als hij boos is of verdrietig wordt er mama gezegd. Verder is het altijd papa ook tegen mij. Er wordt trouwens ook opa gezegd maar geen oma. Heb zelf het idee dat hij de M lastig vindt.

 

Komt vanzelf. De mijne heeft maanden alleen maar papa geroepen, maar sinds een paar weken roept hij nu alleen maar mama

 

Herkenbaar! Mijn zoontje zei als eerste papa en mama zei hij nooit. En dan te bedenken dat er bij ons helemaal geen papa in beeld is Is overigens helemaal goedgekomen, zo erg dat ik soms vraag of hij even iets anders wil zeggen

 

Zolang jij erom vraagt gebeurt het waars niet. Ik weet van mijn dochter dat ze precies de dingen die ik vroeg (in de trant van: zeg eens... of : doe eens....) nooit zei of deed. Pas wanneer ik het niet meer vroeg, deed of zei ze het op den duur. Ik leerde dus toen van haar: geen verwachtingen maar afwachten en loslaten. Alles komt vanzelf

 

Hier ook een die nooit mama zei. Alleen bij ziek en pijn wilde ie mama zo graag dat ie mama riep. En vanaf dat ie 2 jaar was, was het van de een op de andere dag: mama mama mama mama!!

Hele dagen mamamamamamanamamamamamamamamama
Om gek van te worden soms

Komt vanzelf, en uiteindelijk hoop je dat er eens een dag papa geroepen word

 

Ik snap je frustratie, maar geniet er nog maar even van. Ik word gek van mijn 8 en 3 jarige met : mama mama maaaammmmmaaaaa! Zelfs als mijn man naast ze zit roepen ze me nog als ze hulp nodig hebben
Dus wees maar niet bang, jij gaat dit ook meemaken. Inderdaad geen nadruk meer op leggen. Komt vanzelf.

 

Ben bang dat dit een stukje is van pick you're battles. Je bent er tocg altijd dus waarom roepen.

Hier was mama en papa ook niet eerst, hi en hey dat soort woorden en elmo! Daarna kwam papa en nog wat later pas mama.

Ik ben ook veel thuis dus was het nog niet nodig. Maar goed daarna was het mama en stopte het niet meer.

 

Hier ook eentje met 20 maanden die geen mama zegt. Ik ben ook papa
Laatst ze hij wel de klanken mamamama, alleen niet tegen mij haha! Maar dat had ik nog niet eerder gehoord, dus ik heb goede hoop

Ik vind het ook jammer dat hij geen mama zegt, dus snap je helemaal. Naja, ooit zullen onze mini's het vanzelf gaan zeggen

 

Mijn zoontje noemde ons allebei mama, papa zei hij pas met 2 jaar en een maand... Kon toen ook allerlei andere woorden en klanken zeggen, maar papa deed hij niet. Jammer is het wel, maar voor je het weet hoor je de hele dag niet anders

 

Onze dochter zegt ook alleen papa, ook tegen mij. Misschien dat dat woord toch makkelijker is. De namen van haar broers zegt ze wel (soort van). Ik zeg ook wel mama, maar ze blijft papa zeggen. Komt vanzelf wel.

Ze weet wie je bent en ze houdt van je. Dat is toch het belangrijkst . Komt goed.

 

die van ons was makkelijk "mapa" oftewel 2 voor de prijs van 1. Opa ging heel vlot, terwijl die nauwelijks in de verzorging mee draaiden. Oma kwam bijv. pas veeeeeel later.

Dochter gilt ook om mama, terwijl dr vader LETTERLIJK naast dr zit. Nee mama moet t doen....zucht.

Denk dat het inderdaad een stukje beschikbaarheid is, mama is er altijd, oma was er ook altijd, de rest moet geroepen worden.

 

mijn 2e dochter heeft tot 22 maanden geen mama gezegd! Zowiezo vertikte ze het om samen te oefenen. Als ik bezig was met woordjes leren keek ze mooi de andere kant op