hallo dames, hebben jullie verteld dat jullie een kinderwens hebben en in het medisch circuit hulp krijgen? Hoe ? En hoe wordt daarop gereageerd? Ik probeer zoveel mogelijk in mijn eigen tijd te plannen maar sommige dingen gaan toch echt van de ene op de andere dag, bv naar aanleiding van FM en dan zou het (gedeeltelijk) onder werktijd vallen. Ik wil de tijd best inhalen hoor, dat is het probleem niet. Ik vraag me gewoon af hoe daar mee omgegaan wordt bij anderen. Ik hoor het graag van jullie liefs, Lidi x x x
Sommigen van mijn collega's wisten al dat we een kinderwens hebben en dat het niet wilde lukken. Toen duidelijk werd dat het ernaar uitzag dat we behandelingen zouden gaan krijgen, heb ik een mail gestuurd aan mijn begeleider en de twee bazen. Ik wist van tevoren al wel dat ze er goed op zouden reageren, dat scheelt wel. Ik heb het via mail gedaan omdat ik het moeilijk vond erover te beginnen. Ze riepen me even bij zich en zelfs toen kon ik mijn tranen niet helemaal bedwingen. Maar gelukkig is er bij ons op kantoor genoeg begrip en ruimte voor menselijke dingen. Ik krijg verder alle ruimte voor het plannen van afspraken. Wij zitten nog in de onderzoeksfase, maar toch is het handig dat ze het weten.
Ik heb het rustig verteld tegen mijn basin en alles heel goed uitgelegd, in het begin was ze er heel kattig op en zei als je maar niet denkt dat je vrij krijgt voor afspraken, maar na een goed gesprek met haar en haar man heeft ook even met haar gepraat, is het nu helemaal omgekeerd, ik kan nu zelfs met mijn tranen bij haar terecht. Ze dacht er heel makkelijk over , ze heeft zelf 5 jaar geleden een abbortus laten plegen dus wat dat betrefd 2 hele verschillende meningen. Maar als ik een schouder nodig heb of een arm om me heen is ze er nu voor me en vraagt zegt zelfs dat ze voor me hoopt dat de IUI geslaagd is. Ook als ik een afspraak heb stuurt ze de avond ervoor of s'morgens een smsje naar me. Ook zegt ze als ik niet wil dat ik personeel heb wat met zwangerschapsverlof ga moet ik met allemaal mannen of vrouwen van 50+ gaan werken, dus ik weet van te voren dat het ooit gebeurd. Mijn collegaatje vangt dan de dagen op dat ik naar het zh moet of we ruilen van dag. We werken maar met een kleine kluppie, mijn basin, mijn collegaatje en ik en dan de weekendhulpjes en zijn allemaal vriendinnen van elkaar geworden. Jammer genoeg gaat het niet overal zo, want ik hoor af en toe verhalen jeetje
Hallo, Hier vorig jaar ook 'open kaart' gespeeld toen we wisten dat we konden beginnen in de mmm. Aan eind van mijn functioneringsgesprek bij mijn leidinggevende aangegeven dat we al tijden proberen zwanger te worden, dit helaas niet wil lukken en we het medische circuit in gingen. Ook aangegeven dat ik dus soms diensten zou moeten ruilen (ben vpk) ofals dat niet zou lukken, vrij zou moeten hebben. Was totaal geen probleem. Na paar maanden toen we echt begonnen ook m'n collega's ingelicht en gezegd dat als het op de één of andere manier ter sprake kwam ze het ook wel aan de andere collega's mochten vertellen. Intussen weet iedereen het al bijna een jaar en ze leven allemaal mee als we weer bezig zijn. Soms is diensten ruilen lastig, maar zodra ze weten dat ik bijv. voor een FM moet, dan bieden ze zich stuk voor stuk aan om te ruilen, soms zelfs bij nachtdiensten. Bij mij dus alle begrip en veel steun van al mijn collega's (en dat zijn er wel 20 ofzo....). Mocht je er voor kiezen ook 'open kaart' te spelen, hoop ik dat jij net zoveel begrip krijgt als ik. Succes, gr. Majo
hey dames, Bedankt voor jullie reacties; ik wacht denk ik nog ff met vertellen maar kan me ook zomaar voorstellen dat het op de 1 of andere manier een soort van 'moet'. Dat zien we dan wel weer. Ik werk ook in de zorg en hoop er maar het beste van. In mijn achterhoofd denk ik zo van 'ik heb er al zo'n 15 jaar mezelf flexibel en extra in gezet dus heb ik wel wat credit opgebouwd....... maar da's afwachten. grtz Lidi
Hoi hoi, Ik heb bewust niemand verteld over onze MMM. Alleen mijn leidinggevende op de hoogte gehouden. Hij ging uiteindelijk over mijn uren. Met hem alles geregeld en de rest buiten gehouden. Wij wilden dat niemand er van wist.. gelukkig heeft het niet super lang geduurd en is het na de 3e IUI gelukt.
Niemand op mijn werk weet ervan. heb ik ook geen behoefte aan eerlijk gezegd. Voor de IUI neem ik vaak een dag vrij of zeg ik dat ik even 2 uurtjes weg ben. De FM en bloed prikken probeer ik vaak 's ochtends vroeg te plannen, wij hebben variabele werktijden (moeten klokken) dus niemand vraagt wat als ik iets later ben. En als het later op de ochtend moet zeg ik gewoon dat ik even naar het ziekenhuis ben. Niemand vraagt waarom o.i.d. Mijn leidinggevende weet wel een beetje wat er speelt omdat ik ook geopereerd ben en dat toen moest vertellen, ik heb toen per mail een beetje een verdraaid verhaal verteld maar wel dat de operatie nodig was met het oog op kinderen krijgen in de toekomst. We hebben nu nog 1 IUI poging, daarna wordt het IVF, zit te twijfelen of ik dat wel ga vertellen op mijn werk, want dan ben je nog vaker weg natuurlijk en moeten we ook voor naar en ander ziekenhuis verder weg.
Ik heb het op mijn werk niet verteld. Heb ik geen behoefte aan. Ik persoonlijk vind dat het ze niet aangaat. Momenteel zit ik ziek thuis, dus hoef ik geen smoes te verzinnen als ik naar het ZK moet. Maar normaal gesproken, als ik gewoon aan het werk ben, begin ik inderdaad wat later, of zeg ik dat ik even naar het ZK / een arts moet. Daar vraagt niemand naar. Zora; denk je dat je voor IVF vaker naar het ZK moet? Heb ik nog niet zo over nagedacht, maar volgens mij valt dat wel mee. Is het ongeveer gelijk aan de IUI behandelingen en ZK bezoekjes. Enkel de punctie komt er natuurlijk bij. Daar zou ik persoonlijk denk ik vrij voor nemen, óf mezelf ziek melden met griep oid.
Ik hoef nu maar 3 x per cylcus naar het ziekenhuis Ieoor. 1 x FM, 1 x bloed prikken en dan de IUI. Heel soms heb ik 2 FM's. Met IVF heb je volgens mij meerdere echo's, de punctie, en de TP. Dan nog de evaluatiegesprekken etc. Dus ik denk wel dat het dan meer wordt. In ieder geval in mijn geval.