Hoi, Mijn dochter doet iets heel schattigs; ze geeft kadootjes mee als ik naar mijn werk ga. Een mooie steen, of een armbandje of een popje. "Dan kan ik altijd aan haar denken." Ik doe dat ook bij haar, ben er mee begonnen. Soms een briefje met een tekening bij haar brood, of een armbandje of een sjaal. Het zijn geen nieuwe dingen, meer dingen die je dan een dagje mag lenen. Superschattig, maar nu vroeg een vriendin of daar niet meer achter zou zitten. En ga ik me - zo ben ik nou eenmaal - toch een beetje zorgen maken. Ze gaat drie dagen naar het kdv, heeft een dag met mij en een dag met papa en natuurlijk de weekenden. We hebben een uitgebreid bedritueel (voorlezen, kletsen) en als ze thuis is rent ze vaak naar buiten om te spelen. Ze klaagt ook niet dat ze ons te weinig ziet ofzo. Maar toch, dat wij het acceptabel vinden wil niet zeggen dat zij niet last zou kunnen hebben van "mama die gaat werken". Wat denken jullie; gewoon lief en schattig? Of iets anders?
mja zou kunnen natuurlijk. Maar ze kan het ook gewoon leuk en lief vinden. Ik zou er zelf niet meteen wat achter zoeken. (En mijn kind neemt elke dag een wiel mee naar school in dr jaszak.. Voor als ze sip is. Begon ooit op advies van iemand toen ze echt niet graag naar school ging met een mooie steen.. Inmiddels is het een lego-wiel. Want van wielen wordt ze blij... Nouja, prima.)
Heel lief! Zolang je haar vrolijk wegbrengt en weer ophaalt bij het kdv lijkt mij er niks aan de hand! Leuk ritueel
Ik denk dat je het jezelf als mama heel moeilijk maakt als je achter zo'n zaken verborgen boodschappen gaat zoeken.
ze vind je gewoon lief. je geeft haar zelf ook briefjes en kadootjes dus ik zie het meer dat ze iets aan je terug wil geven. toen ik vooral snachts werkte en dus overdag thuis was kreeg ik van de oudste ook vaak een kadootje zoals een steen of een bloempje ed. ik heb er zelf nog nooit wat achter gezocht. lijkt me dus heel normaal om zulke kadootjes te krijgen
Dat deed ik vroeger ook bij mijn moeder, en die was altijd thuis. Ik vond het zo leuk om haar te verrassen. Ik krijg ook cadeautjes (ingepakte stenen etc.) en ze maakt ook zonder aansporing allemaal tekeningen en knutsels voor pasgeboren baby's in oze omgeving.
Mijn kinderen moeten vanaf jongs af aan altijd iets mee hebben nu zijn dat lego poppetjes of een flippo haha Zie er ook geen gekke dingen in Gewoon een lief gebaar
Ja mijn moeder deed het ook met regelmaat. Zat er lief briefje of tekeningetje in mijn broodtrommel, of een haarspeltje. En mijn moeder werkte niet, was altijd thuis... Dus.
Ik krijg altijd een cadeautje van d'r voor ze gaat slapen. Het is een verrassingsei met een minion erin. (Allemaal nep). Ook overdag krijg ik zulke. Jouw voorbeeld vind ik wel echt super lief en leuk idee!
Oh gelukkig, dan zie ik niks over het hoofd! Ik lag toch ineens even na te denken in de ochtenduurtjes... "het zou toch niet?". Maar als de mama's het hier ook niet opvatten als een "gebrek aan aandacht/tijd/mama", dan durf ik het ook gewoon wel te laten (Zie je, tóch een beetje schuldgevoel, ook al vind ik mijn werk heel leuk en lijkt mijn kind er niet onder te lijden.) Soms maak ik het mezelf inderdaad wel een beetje te moeilijk Het is trouwens inderdaad echt heel schattig. Zij is zo blij als ze een verassing bij haar brood vindt! En ik tover soms ineens een plastic orcaatje uit mijn tas
Gewoon lief en schattig. Ze heeft het van u geleerd en doet het gewoon na. Een kindje van die leeftijd kandaar echt niet zelf opkomen met onderliggende gedachtes. Of zeer zeldzaam. Geniet ervan en maak je geen zorgen. En veel plezier met je uiteindelijke steenverzameling. Edit. Ze is 5 zie ik nu, dan kan ze er wel zelf opkomen maar in dit geval is het denk ik gewoon een leuk aangeleerd iets.