Justin kan niet echt spelen, tenminste niet alleen.. nog geen 3 minuten. Met andere kindjes gaat het goed en is hij zoet. Al vanaf het begin af aan is het achter me aan lopen alsof ik stroop aan mn r**t heb. Nu is het 'mama doen?' en dan vind ik het 'lullig' om niks terug te zeggen, dus dan leg ik uit wat ik ga doen, bijvoorbeeld de vaatwasser uit ruimen of noem het maar.. Als ik zeg 'ga maar even alleen spelen' lijkt hij t gewoon niet te snappen. Ik begrijp ook wel dat het met mama leuker is, maar ik kan geen minuut op de bank zitten zonder Justin om me heen te hebben. Wiens kind heeft dit ook en iemand tips voor mij? Merk gewoon dat ik er echt kriegelig van kan worden.
Hier nog 1, maar die is al 3! Volgens mij hoort dit ook bij de oudste? 8) Ook zij loopt de hele dag achter me aan, van de was tot aan de post halen Je kan event. proberen om hem op gang te helpen, even mee spelen, en dan zeggen, nu ga jij even zelf spelen, mamma komt zo weer bij je. ( na bijv. 5 a 10 minuten) Als dit goed gaat, kun je het uitbreiden.Misschien ook op vaste tijden, zodat hij weet waar hij aan toe is. Onze dochter speelt nu tussen de middag een half uur, alleen op haar kamer, dit is na het middageten, gaat nu prima, was ook wel even wennen, maar ze doet er eigenlijk niet meer moeilijk over. Heel veel succes, vermoeiend he?
is het niet een kwestie van trainen? mijn oudste is even oud als justin, maar kan behoorlijk goed alleen spelen. hij begint de laatste tijd wel vaak te mopperen en zeuren dat ik iets voor hem moet doen/mee moet spelen, maar blijf erbij dat hij minstens zo vaak alleen moet spelen. dat gaat behoorlijk goed als ik daar consequent in ben. (bijv. mopperen dat hij niet op zijn stoeltje kan zitten terwijl hij dit prima zelf kan. dan zeg ik oh, wil je op je stoel zitten? jij bent zo'n grote jongen, laat mama eens zien hoe goed jij dat kan!' bijna altijd doet hij het dan ook. als hij het niet doet, zet ik hem niet zelf op zijn stoeltje) ik denk dat consequent zijn en 'gezeur' negeren wel belangrijk is, anders word het steeds erger ( maar dat is mijn ervaring), ik heb ook wel periodes dat ik er teveel in mee ga, dan word hij steeds lastiger en doet hij steeds minder zelf
Ik stimuleer hem daar ook goed in, als hij zelf zijn sokken wil aantrekken bijvoorbeeld en het lukt niet help ik hem ook niet meteen ofzo. En consequent zijn we zeker wel. Het lijkt wel alsof hij niet goed weet hóe ie alleen moet spelen. Voorheen liet ik Justin mij helpen met was opvouwen, stoffen etc maar dit doe ik nu ook een stuk minder omdat ik merk dat ik hem dan écht constant om me heen heb hangen en stimuleer ik hem niet echt tot spelen zeg maar..
Ik heb dit ook... en net wat je zegt ik word er kriebelig van... enige moment dat ze niet neer me taalt is het half uurtje tv die ze per dag kijkt.. Ik wissel het samen spelen en zelfstandig spelen af.. uurtje samen dingen doen is oke.. daarna moet ze echt even alleen spelen.
Toevallig deze maand in de Ouders van Nu een artikel over dit onderwerp zag ik, wie weet heb je er wat aan.