Ja de laatste weken vooral, toen kon ik bijna niet meer lopen, en laten we het maar niet hebben over de hoeveelheden maagzuur die ik omhoog boerde...bah! Slapen doe je weinig in die laatste weken
Konden jullie wel goed functioneren op je werk? Ik ben zo bang dat ik zó misselijk ga zijn dat ik de eerste 3 maanden ziek ben
Ik ben nooit misselijk geweest maar vroeg me dat ook altijd af, want de keren dat ik afgelopen jaren misselijk ben geweest (meestal katertje of voedselvergiftiging o.i.d) dan kan ik dus echt niet rustig op kantoor zitten maar blijf ik het liefst in bed. Nu vraag ik me dus af hoe ik dat aanpak als ik nu zwanger raak met een kindje in huis, want ik moet toch constant met hem bezig zijn en dingen met hem doen, stel dat ik deze zwangerschap (mocht het lukken) opeens wel misselijk word...ik hoop dat mijn zwangerschap hetzelfde verloopt als de vorige.
Was vanaf week 6 t/m 12 echt misselijk maar gelukkig alleen s'ochtends. Kon me wel goed concentreren hoor, meestal na 1 keer overgeven ging het weer. Moest er echt wel rekening mee houden, regelmatig kleine beetjes eten in de ochtend en af en toe naar de wc hollen.... En even rustig de tijd nemen om op te staan. Weet nog 1 keer, had ik cursus, beetje moeten haasten om op tijd te komen, ging met de trein, kom de trein uit, man, ben me toch een partijtje misselijk... pfff. Laten we het er maar op houden dat ik het toilet niet gehaald heb... Na week 12 was het over... x
voor mij deze maand helaas game over weer...ik had net wat bloed bij afvegen en ga mezelf niet voor de gek houden: het zal vannacht wel komen met pijn en al...ik ben zwaar depri toch terwijl ik me voorgenomen heb niet weer in diezelfde valkuil als voor mn zwangerschap te belanden...toch dus! ik trek het niet weer elke maand die teleurstellingen!!! maar goed: mijn symptomen van menstruatie waren altijd heel sterk en bij zwangerschap had ik precies dezelfde symptomen in t begin...toen ik 10 dagen overtijd was en de dag voor ik wilde testen, had ik niet veel trek meer, ook niet meer in koffie maar ik dacht dat dat de zenuwen waren...verder rook ik ineens heel sterk en ik had zere vermoeide benen maar dat heb ik nu elke maand haha!Misselijk ben ik wel geweest maar niet elke dag en ook niet perse in de ochtend. meer een soort zeeziek gevoel. het hield wel aan tot en met de 4e maand...en moe moe moe moe!!!maar ik heb nooit overgegeven gelukkig. wel bijna een paar keer...veel oprispingen...ach ik heb er nu alles voor over om een tweede kindje te krijgen, echt waar! maar ach het is dus niet gelukt. ik heb zwaar de pest in. wilde echt deze maand zwanger zijn want we hadden zo mooi 'netjes' rond de eisprong 'geklust'!!! baal baal baal! maar je kan een zwangerschap niet afdwingen en we hebben er gelukkig een. ben ook zo kwaad dat ik niet gewoon tevreden kan zijn met een kindje (en wel een heel geweldig mannetje!!!) had nooit verwacht dat het verlangen zo sterk is naar een tweede...zucht... ik zal toch weer een maand moeten wachten...op naar de eisprong dan maar weer en hopen dat we een beetje goed kunnen mikken haha! (mn man dan). pffff ik heb helemaal wallen van het huilen vandaag...ga nu maar slapen want ik ben ontzettend moe van de emoties... hoop vurig voor jullie beter nieuws!
Oh Mukkie wat balen! Ik geloof ook dat, als jer eenmaal gekozen hebt voor nog een kindje, je dit weer net zo graag wilt, hoeveel kinderen je ook al hebt.. pff meis, dikke knuffel voor je hoor. Hoeveelste ronde was dit voor jullie? Kruip maar lekker even onder de wol! X
Och meid wat akelig dat het niet raak was deze maand, maar geef de moed niet op!! Het komt vast goed. Maar het is maar een onzekere bezigheid, kinderen proberen te maken. Ik snap wat je bedoelt, ik voel me soms ook schuldig dat ik naar een tweede verlang, en tegelijk denk ik soms; kan die tweede wel zo schattig zijn als mijn ventje, ik houd zoveelo van hem. Maar het is niks om je schuldig over te voelen, het is de natuur, je wilt graag een gezinnetje stichten en dat is normaal! Nou, ik moet me haasten, ik ga voor een massage naar de schoonheidsspecialist, wat een luxe he, ach eens in de zoveel maanden is dat wel eens lekker, en ik heb zo'n rugpijn!! Jullie daar last van? Het komt door het tillen van miojn zoontje, hij is vrij groot en flink, en daardoor ben ik helemaal stijf geworden!
dank voor de support...voel me zwaar k**** en ja ook erg pijn in mn rug!!! maar dat komt dan weer omdat ik ongesteld ben...net belde schoonmoeder op en had echt geen zin dat ze langs zou komen (ik ben straks alleen met de kleine want mijn man is muzikant en moet werken) dus heb het een beetje afgehouden. zij zat al snel te vissen naar een tweede kindje...kijkt ook steeds naar mn buik of die dikker is ofzo! alsof ik dat dan niet verteld zou hebben! toen ik zwanger raakte heb ik het meteen aan mn moeder en daarna aan mn schoonmoeder verteld! zonder dat we een echo hebben gehad...dus ze had het heus wel geweten maar ik hou niet van dat stiekeme kijken...(ik heb overigens een griekse schoonmoeder en woon in Griekenland...) na mn zwangerschap heb ik een heel regelmatige cyclus. eerst was het tussen de 30-35 dagen maar wel elke maand en ik voelde ook mn eisprong en zag aan het slijmm dat het zover was. nu is het steeds 28 dagen hooguit 29 en voel ik mn eisprong nog beter!laten we zeggen dat dat het zeer positieve is...we zijn zeg maar echt begonnen nadat ik waarschijnlijk wel bevrucht was maar het zette niet door in zwangerschap. dat was okt/nov. ik had alle zwangerschapssymptomen en het was 'per ongeluk'. Ik was een paar dagen overtijd en een heel lichte test, maar het voelde niet goed. toch in alle hevigheid ongesteld geworden...toen had ik wel de smaak te pakken zeg maar en we zijn er voor gegaan. dus dit was 'officieel' de 4e ronde. maar ik ben niet zo van het tellen. ik wil er ook eigenlijk niet zo meebezig zijn maar merk dat het toch weer zo'n 'obsessie' gaat worden...ik verlang zo naar een tweede zwangerschap! dan zou het voor ons echt compleet zijn. dat wat ik vroeger niet heb meegemaakt: een broer/zus...lijkt me heel mooi als het toch nog kan!en ergens heb ik het gevoel dat het toch gaat lukken, diep van binnen maar dat kan je nooit weten natuurlijk... het zou mooi zijn als ik het los kan laten zoals toen ineens...maar dat zie ik niet zo gebeuren!ik ken mezelf!
ooh nee, helemaal niets mis mee, beetje jammer dat je je zo aangevallen voelt want dat was het idee helemaal niet. Vroeg me gewoon af wat je dan zou doen als het jaargetij weer zou veranderen.. Ik bedoel, toen wij eenmaal voor een kindje gingen was iedere maand die het langer duurde te lang.. kan me ook niet voorstellend at we ineens zouden zeggen, nu stoppen we voor 5 maanden. Jou ervaring is daarin anders. Dat moet je helemaal zelf weten
Ik heb dat ook een keer gehad.. ZO beschamend Ik werk gelukkig alleen 's middags.. Dus dat is dan misschien mijn voordeel!
Hey wat grappig, ik heb een Italiaanse schoonmoeder, dus volgens mij zitten we dan een beetje in hetzelfde schuitje, ook erg bemoeierig of niet..? Ik was pas naar het ziekenhuis voor mijn schildklier, en toen mijn schoonmoeder het woord ziekenhuis hoorde ging ze ook erg vissen, oh je was naar de gynaecoloog? Uhmm...nee. Volgens mij ziet ze het ook aankomen, en inderdaad ze krijgen het heus wel te horen voor de echo. En dat los kunnen laten is gewoon heel moeilijk, je moet jezelf denk ik een beetje ertoe dwingen, en dan nog is het bijna onmogelijk, als je eenmaal je gedacht4en erop hebt gezet
Loslaten als je er eenmaal mee bezig bent i bijna niet te doen nee.... Nou, vandaag al ongesteld geworden (of misschien is het wel een ontrekkingsbloeding?? Geen idee eigenlijk). Had niet gedacht zo snel al na verwijderen van de mirena maar wel fijn, kunnen we vanaf vandaag beginnen met rekenen en eens kijken hoe lang mijn cyclus duurt... x
En ga je ook gebruik maken van ovulatietesten? Ik heb dat vorige keer niet gedaan maar gewoon heel veel rond de ovulatie gevreeën..maar ik heb een paar maandne terug wel een setje van die clearblue testen gehaald, omdat ik bang was dat ik niet meer ovuleerde na de bevalling, vanwge mijn schildklier. Gelukkig waren ze elke keer maand rond dag 11/12 positief, toch fijn om te weten
Nee ga in eerste instantie geen ovulatietesten doen, ben wel aan het tempen. Eerst maar kijken hoe dit gaat. En we hebben geen haast dus we zien eerst wel even hoe deze cyclus gaat.. Hoewel we natuurlijk, nu we er weer mee bezig zijn, wel weer graag snel zwanger willen worden hihihih
Hoi meiden, Ik hoop me ook bij jullie te kunnen voegen binnenkort. Manlief wilde in eerste instantie geen 2e kindje. In december een lang en goed gesprek gehad en er lijkt nubwat "ruimte". Hij is veel minder negatief en denkt erover na. Kan zelf echt niet wachten tot het zover is..... Mis het zwanger zinn, het unieke gevoel van een kleintje in je buik! Succes allemaal!
Ja ik mis het ook zo!! Ik heb ook het gevoel alsof ik er de vorige keer niet genoeg van heb genoten of zo, omdat ik zo gespannen was en het allemaal zo eng vond ook, ook toen de baby er eenmaal was. Ik vond het zeg maar al eng om de baby om te kleden haha, toen hij nog zo teer en klein was. Het lijkt me heel apart ook een tweede, volgens mij ben je echt veel relaxter Ik zie nu ook constant zwangere vrouwen!! stom is dat altijd hihi
Wij zijn nu "bezig" voor een eerste kindje. Het valt me idd ook op nu ik er mee bezig ben dat alles om je heen zwanger is en je loopt geen winkel voorbij of je ziet babykleertjes e.d. Ik kan niet wachten totdat het ons lukt!
Schijnt heel normaal te zijn, al die dingen zien als jezelf probeert zwanger te worden. Hopelijk kijken er binnen korte tijd ook veel andere dames naar ons