Hoe doen jullie dat? Ik heb een dreumes van bijna 2 en een dochtertje van 2 weken. Helaas heeft mijn dochter erge reflux klachten waardoor ze veel huilt en bij me wil zijn. De nachten worden ook steeds vermoeiender. Mijn man moet weer aan het werk en is door wisselende diensten en een eigen zaak straks bijna niet thuis. Ook heb ik erge last van bekkeninstabiliteit, dit is nog lang niet over, als ik alleen al het huis gestofzuigd heb, is de pijn echt ondraaglijk. In november is mijn verlof voorbij en ga ik zelf ook weer 24 uur werken verdeeld over 3 dagen. Als ik nu kijk hoe het gaat denk ik, mijn man is zelfs thuis geweest na mijn bevalling nu 2 weken en het is eigenlijk al niet bij te houden allemaal. Er zit nog totaal geen ritme in de dagen en ik kom nergens aan toe. Mijn zoon is heel erg druk omdat ook hij zijn aandacht vraagt. Hij doet van alles wat niet mag om zo maar de aandacht te krijgen. Het grijpt me soms echt even naar de keel. P.s. hulp van buitenaf hebben we heel af en toe wel, maar helaas werken beide moeders nog volop dus echt hulp met poetsen o.i.d. is niet mogelijk. Deze tip krijg ik namelijk vaker, maar die mogelijkheid is er niet voor ons.Ook even niet de financiele draagkracht voor poetshulp. Maar wat ik eigenlijk wil weten is hoe mensen in een soortgelijke situatie dit ervaren. Dus met 2 kinderen, een baan en een man die veel weg is? Wat heb jij voor tijdelijke oplossingen bedacht om het toch draaglijk te maken?
Gaat je zoon niet naar het KDV? Misschien kun je hem gewoon die 3 dagen vast laten gaan. Dan heb jij meer rust thuis. Ik heb ook wel gehoord dat het voor kinderen goed is om dat ritme te houden. Ik heb voor een deel hetzelfde alleen werk ik dus niet ( dat scheelt heel veel) en mijn dochter is ouder en kan dus meer alleen. Maar dat eerste is wat ik zo kan bedenken. En natuurlijk zit je nu nog volop in de hormonen. Over een paar maanden krijg je ect weer een ritme ook al lijkt dat nog ver weg. Het is wennen met twee kindjes en al helemaal als je man druk is. Laat het nog even een paar maanden zo gaan. geniet van de wanorde ( ook wel een beetje leuk soms) Het echte leven komt in november weer en dan lukt het je gewoon weer om een ritme te vinden.
bedankt voor je positieve berichtje mijn zoon gaat 1.5 dag naar het kdv. dinsdag middag en vrijdag de hele dag. Op zich kan ik op die dagen mijn aandacht even op mijn dochter richten. We laten hem ook gewoon gaan inderdaad, ook nu tijdens mijn verlof nog. Omdat we ook nog 2 honden hebben is het helaas niet mogelijk om het huishouden lang uit te stellen, het ligt hier dan helemaal vol met haren, dus dat is iets dat dagelijks aan de orde blijft even. Maar hormonen spelen nu inderdaad nog zeker een rol. De onrust zal voor een groot deel daar vandaan komen. ook wel het feit dat mijn dochter zo'n last heeft van die reflux en daardoor heel hard kan huilen. Het is inderdaad even een kwestie van de situatie aankijken. Misschien ga ik wel wat minder werken op termijn. Dat houdt voor ons wel het een en ander in dus dat stel ik nog even uit.
Je meisje is nog zo klein, over een paar weken gaat het vast allemaal wat "makkelijker". Misschien is het een idee op je kleine meisje thuis ook af en toe in een draagdoek te doen. Op die manier zit ze lekker bij jou, maar heb je wel je handen vrij... Bij een kennis van mij werkte het erg goed. Je hebt dan niet zo het gevoel dat je alleen maar aan het sjouwen bent met je meisje... Verder heb ik geen tips voor je, want heb maar 1 kleine man. Geeft het de tijd!
Je bent nog maar net bevallen, geef jezelf nog even de tijd om een ritme te vinden. Dat is altijd moeilijk, zelfs als het je eerste kindje zou zijn en jij hebt er nog eentje lopen en ook nog 2 honden en een man die veel werkt! Dat is niet niks. Zelf heb ik ook 2 kinderen, een hond en een man die (heel) veel werkt. Het duurde bij mij ook even voordat de schoonmaakhormonen uit mn lichaam waren. Maar na een tijdje wordt dat minder en kan je het een beetje los laten. Boaz huilde ook erg veel in het begin en ik vond het moeilijk de rust te nemen om met hem bezig te zijn als ik ook nog vond dat ik moest stofzuigen, dweilen, wassen, strijken, hond uitlaten.... Maar echt, na een paar weken gaat het veel beter.
bedankt het geeft me een beetje rust dat meer vrouwen ermee te dealen hebben en de ervaring hebben dat het over een paar weken beter gaat. @Leo, ik heb inderdaad een bykay gekocht en heb nog 2 andere draagdingsystemen ofzoiets hihi. @roosenzo, als die bekkenklachten maar wat minder zijn, dan kan ik ook weer wat meer. Je weet ook dat je kindje het best in bed slaapt, alleen omdat je dan 100x de trap op moet als het onrustig is, is het voor jezelf weer beter om haar beneden te laten. heel lastig om die rust te vinden...
Ik herken het ook hoor, heb een dochter die ongeveer net zo oud is als jou zoon en een baby van bijna 3 maand met KMA.. Heb soms t idee dat ik van 8 tot 23 alleen maar bezig ben met luiers, flesjes enz.. Mijn jongste huilde ook vreselijk veel en ik kon eigenlijk niks anders dan het op z'n beloop laten gaan. Merk wel dat het steeds makkelijk wordt en ik steeds betere ideeën verzin om het toch allemaal te kunnen regelen.. Zo doe ik bv de jongste vaak beneden in bad omdat ik dan de oudste niet alleen hoef te laten, je wordt er vanzelf handiger in!
Ik heb 1 jaar lang bekkenklachten gehad. Eigenlijk te lang gewacht met fysio. Misschien kun je dat ook snel oppakken. Hier ook nog een hond. Dus ik snap dat je met stofzuigen en afstoffen niet kunt wachten.
@dropfruit, kma moet ook erg zielig zijn voor een kindje. Fijn dat je wat maniertjes hebt gevonden om het makkelijker te maken. @bosi, ik ga vrijdag alweer naar de fysiotherapeut. Het wordt op het moment alleen maar erger, waarschijnlijk omdat ik het niet genoeg kan laten rusten dus ben veel te bang dat ik anders straks in een rolstoel beland ofzo. Ben je nu wel klachtenvrij? het is wel zo wat je zegt hoor, dat het gewoon zoeken is en dat ik het huishouden maar af en toe achter me moet laten, het is nu eenmaal zoals het is. Ik wil wel even zeggen dat ik absoluut geniet van mijn kids en alle leuke momenten. Het is alleen even de zorg die nu speelt, van het zoeken naar een nieuw ritme.
Ik herken me helemaal in je verhaal. Ik had dat ook toen ik net bevallen was.. Neem echt een petje af voor moeders die meer dan 2 kinderen hebben en dan ook nog kort achter elkaar. Ik ben ook nog erg van de schoonmaak, maar omdat mijn jongste (= nu 6 maanden) ook erge reflux had kwam ik bijna niet tot huishouden toe. Ik ben daar flexibeler in geworden. Ik heb nu zoiets als de bedden/wc en douche maar schoon zijn en het opgeruimd is dan is het best. Nu zit iedereen in het ritme en gaat het allemaal zijn gangentje, maar die eerste maanden had ik soms echt van waarom heb ik dit mezelf ooit aangedaan? Zat toen ook tegen een depressie aan.. Gelukkig met medicatie en nuchter blijven is dit niet helemaal tot uiting gekomen. Ik kan je echt zeggen over een paar maanden denk je waar heb ik me zo druk overgemaakt. Je gaat het echt redden en ook met drie dagen werken (doe ik namelijk ook). Het is drukker, maar geniet ervan.. De tijd gaat razendsnel voorbij en voor je het weet is de 6 maanden aangebroken! Succes je kan het!
XsjaninX, dank je! geeft me echt even een boost je bericht. Al is het wel erg vervelend voor je dat het zo zwaar hebt gehad, fijn dat het al beter gaat allemaal. Is de reflux al minder daar?
Lieverd, Valz is net 2 weekjed oud. Denk nog ff niet aan t werken straks. En als je dan nog zoveel last van je bekken hebt, dan zou ik contact opnemen met de bedrijfsarts. We hebben het er paar keer over gehad, maar alles komt goed. Het gaat vanzelf in een bepaald ritme komen. Je weet ook hoe lang hier de klachten hebben geduurd en nog steeds zit er soms wel iets. Maar he, na bijna 2 jaar kan ik zelfs gaan hardlopen T komt echt goed uiteindelijk, wat niet wil zeggen dat het soms pittig is. Die momenten heb ik ook, vooral als manlief weer eens een week of wat van huis is. Maar ik heb de steun van 2 hele lieve vriendinnetjes, die me op de juiste momenten aanhoren en opbeuren En neem de rust waar je kan.
@Wen, dank je! ben ook heel erg blij met jullie luisterend oor, dat helpt inderdaad op de drukke en onzekere momenten eventjes. Vooral sinds het met Valz even minder gaat en ik merk dat ik echt niks kan doen denk ik weleens "help" hoe moet dat als we allebei weer werken. Aan de andere kant kan het ook weer een bepaalde vorm van ontspanning geven. Af en toe ben ik weleens jaloers op hoe jij de rust bewaard als ... weg is en jij met de 2 kiddies alleen bent. Maar dat geeft me wel weer des te meer reden om te denken, waar maak ik me ook eigenlijk druk om. thanks
Nouuuu....geloof me, ik kom dan misschien erg rustig over, maar ook ik vervloek dan de hele wereld wel eens. En ben dan jaloers op stellen waarvan de man braaf iedere dag om 17.00 thuis is en nergens meer heen gaat haha
Ja ik ben eindelijk zo goed als klachtenvrij na 1 jaar. Nu sinds een paar weken gaat het beter en kan ik zelfs weer rennen. Ik kon heel lang bijna niet eens lopen. Kun je nagaan. Ik dacht nooit meer beter te worden. Ik had gewoon geen balans meer en erg veel pijn. Begon aan de linkerkant en ook ineens aan de rechter. Netjes mijn oefeningen gedaan en dat heeft gewerkt. Ineens was het veel beter. Veel rusten inderdaad. ( zoveel het kan met twee kids en een hond, man is soms weken weg) Eigenlijk niet stofzuigen of een boodschappenkarretje duwen. Dat zijn bijna de slechtste dingen die je kunt doen met bekkenklachten. Maar goed, positief bericht dus. Ik kon bijna niks meer en nu dus bijna alles weer.
Ik heb 2 zoontjes met weinig leeftijdsverschil! Mijn oudste is pas 2 geworden en mn jongste is 10,5 maand! Mijn oudste was als baby een heeeel makkelijk kind, en mn jongste daarin tegen huilde heeel veeel de eerste maanden en wilde ook alleen maar bij me! Had verborgen reflux, kma en een gebroken sleutelbeentje( tijdens de bevalling gebeurt) Veel zh bezoekjes aan de ka, opname in het zh vanwege abneu's....en noem maar op! Mijn man heeft ook een eigen bedrijf en is eigenlijk niet eens echt vrij geweest na de bevalling, ja het weekend, want de jongste is op vrijdag geboren, maar daarna ging hij de ochtenden werken en kwam dan de eerste week vroeger als normaal thuis om te helpen! Verder is hij nog steeds vaak tot laat aan het werk, In het begin dacht ik dat ik gek werd!!! Een huilende baby (de hele dag bijna) en een klein dondertje die streken uit ging halen als ik zijn broertje zat te voeden... Wat ik deed was de oudste overal bij betrekken en alles uitleggen wat ik deed, en naar mijn idee hielp dit wel, ging iets minder donderen voor mn gevoel, en verder liet ik dag maar over me heen komen en de situaties op het moment aankijken! De eerste tijd is gewoon een beetje afzien / druk / wennen, maar voor je het weet ben je eraan gewend en weet je niet beter! En dat ritme komt vanzelf wel! Als ze zo klein zijn moet je gewoon mee gaan in het ritme van je kleintje, dat zorgt al voor een hoop rust! Bij mij toen iig wel! En het schoonmaken etc deed ik dan als ze sliepen, of als er 1 sliep en anders wel is samen met mn man in het weekend ofzo...
Ohh en een tip voor je bekkenklachten! Ik ben toen naar de chiropractor geweest tijdens mn zwangerschap en na mn bevalling, ik kon bijna niet meer lopen omdat ik tegen een hernia aan zat, en na 3 behandelingen kon ik weer stukken lopen!! NA mn bevalling weer een paar keer geweest en ben nu nog steeds klachtvrij!!
Wat een herkenbaar verhaal!! Mijn oudste was amper 2 toen de jongste werd geboren. De jongste heeft 12 weken gehuild en achteraf bleek hij verborgen reflux te hebben. Die 12 weken draaide alleen maar om huilende baby troosten en zorgen dat de oudste het ook nog naar zijn zin had. (Mijn oudste gaat niet naar kdv). Mijn vriend werkt in de horeca, dus veel weg en ook altijd 's avonds. Het ging pas goed toen de jongste aan de jbpm, zantac en pacco ging. Dus medicijnen en inbakeren. Bedje schuin omhoog en stevig instoppen zodat hij de slaap makkelijker kan vatten. Dat gaf meteen een hoop rust in huis!! Heb jij al medicijnen voor je baby? Verder maakte ik het huis schoon als de beide jongens wakker waren, anders was ik bang dat ze wakker zouden worden van de stofzuiger. De oudste vond het zelfs leuk om te helpen. Misschien is het een idee om wat sneller te pauzeren ivm je bekken. 15 Min iets poesten, dan weer even rustig zitten. Zou dat helpen? Met mij ging het een stuk beter toen ik weer ging werken. Eindelijk momenten voor mezelf. Iets om naar uit te kijken misschien Sterkte meid!!! Je komt er hoe dan ook doorheen hoor!
Krijgt je dochtertje wel medicijnen tegen de reflux/is ze onder behandeling van een kinderarts? Als ze er nu al zo vroeg zoveel last van heeft vrees ik dat je het zonder medicijnen niet gaat redden. Hier waren de medicijnen echt een wereld van verschil (en nog steeds). Sterkte!