Getverderrie, weer niet gelukt. Het lijkt wel of de teleurstelling elke keer groter wordt..... Vaak voel ik een week voor mijn menstruatie al dat de gaan komen, maar toch hou je hoop. Heb ik nou minder buikpijn dan de vorige keer ? He, mijn borsten doen zeer... dat was vorige ronde niet zo, maar bij mijn 1e zwschap wel, zou het dan toch ? En een half uur later heb je weer zo'n krampen dat je jezelf voor gek verklaard dat je eerder op de dag zo'n ander idee had. Wat doe ik mezelf toch aan ? Nu was ik 1 dag overtijd en heb gewoon een test gepakt. Helaas negatief. Maar het nam wel het vervelende onzekere gevoel weg - duidelijkheid in de zaak. En wat gebeurt er..... binnen 3 uur ongesteld. Zou ons brein dan toch onbewust veel regelen ? .... op naar de volgende ronde maar weer Groetjes, Janneke
meid wat vervelend, ik zit in t zelfde schuitje (nog niet zo lang als jij) maar voor mijn doen is t al lang baal steeds zo erg! we lopenongeveer gelijk volgens mij
hey meiden erg is he elke keer die teleurstelling, maar aan de andere kant beter elke keer duidelijkheid dan heel lang in spanning wachten want dat is ook niks.... wij zijn al een tijd bezig elke keer baal ik nog steeds wel steeds iets minder want op een gegegeven moment heb ik zoets van het is toch negatief. misschien ook niet echt een goede gedachten maar ja xxxxxx
He wat kl*te voor je meid! En zo herkenbaar...toen ik voor dochterlief bezig was, voelde ik elke maand wel iets waardoor ik dacht van; he, zou het? Maar nee. Ik zie dat je nu in ronde 11 zit? In die ronde werd ik zwanger van mijn meisje! Houd deze ronde voor het testen maar je langste cyclus aan...die was 35 dagen, dus houd die nu aan....dan kun je niet te vroeg testen. Heel veel suc6!
Rottig, hè? Ik ken het gevoel, vooral ook van vlak voor de NOD denken "Volgens mij voel ik me nu anders dan de vorige cyclussen, zou het dan nu eindelijk..?" Ik probeer mezelf niet teveel te laten hopen, maar toch doe ik het (onbewust) En de teleurstelling wordt iedere keer groter, maar er is weinig dat ik eraan kan doen, behalve het leuk proberen te houden in de vruchtbare dagen zodat het niet een sleur wordt, of dat we het gevoel krijgen dat we "moeten". Succes voor allen die bezig zijn!
Getsie, ik herken dit ook Ik moet vandaag ongesteld worden en hoop zooooooo dat het niet komt! M'n borsten doen ook pijn, maar goed... dat was de vorige keer ook zo... zucht
jeetje meiden tis niet leuk nee steeds teleurgesteld te worden maar kop op wel moed blijven houden he onze tijd komt nog wel! heel veel sterkte en succes
Vandaag zei een vriendinnetje nog tegen me: "Je moet je er niet zo mee bezig houden" Maar dat is zooo veel makkelijker gezegd dan gedaan Ik durf nu niet eens een plasje te gaan doen omdat ik bang ben om bloed aan te treffen
Ik mag ook weer door voor de volgende ronde Had al een week enorme last van mijn buik en (.)(.) wat ik normaal eigenlijk niet heb. Dus hoopte toch stiekum een beetje. Vanochtend toch een test gedaan om eens te kijken en dacht een heel licht streepje te zien. Maar helaas.... zijn net gekomen. Toch ook weer anders als normaal maar goed...op voor de volgende ronde
Ik herken me helemaal in jullie verhalen en idd de angst om een plasje te gaan doen en dan bloed aan te treffen. Hier zitten we nu in ronde 3, althans, ik weet eigenlijk niet waar we zitten, aangezien ik bij t stoppen van de pil de 1e keer na 25 dgn ongesteld werd, die keer daarna na 16 dgn 1 drupje bloed/slijm gedurende 4 dagen en sindsdien nogsteeds geen ongesteldheid. Alle tests zijn tot nog toe negatief, maar ook mn ong blijft uit! Echt vervelend. Snap en herken mn lichaam niet meer. Sinds vanochtend overigens wel weer wat ong achtige krampen, maar t zet dus echt niet door. p.s. Die getallen onder aan jullie banners, zijn dat de cyclusdagen? Dus na hoeveel dagen je steeds ong werd? Hoop dat we allemaal snel zwanger zullen zijn!
het leven van een vrouw bestaat volgens mij alleen maar uit onzekerheid en wachten. de eerste rondes dacht ik, stel dat ik niet zwanger kan raken, dat er iets mis is. Nu heb ik de onzekerheid van, gaat alles wel goed, wat betekenen die krampjes in mijn buik. Groeit het wel. Helaas zit er niks anders op dan wachten en wachten. dikke knuffel voor iedereen.
Nou, ik ben inmiddels al anderhalf jaar gestopt met de prikpil (nooooooit meer de prikpil!) Ik hoop ook dat we allemaal heeeeeeeeeeeeeeel gauw zwanger raken. Morgen mag ik testen... ik hoop er echt op!
Ik slikte hiervoor Marvelon. Maar in het vervolg ga ik over op een spiraaltje denk ik. Die pil is echt troep.
Ik duim ook voor iedreen! Ken het gevoel dat het weer niet is gelukt.. Maar goed, onze tijd komt inderdaad!
Ja, en dan had ik nu niet zo gefrustreerd rondgelopen Ik vestig m'n hoop op morgen. Hoop niet dat mijn ongi alsnog vanavond op komt dagen...