In dec 2012 / Jan 2013 starten met IVF-ICSI

Jufaman: Ik zou het gewoon in de wc doen dat gaat heel makkelijk.. Verder zou ik de naald gewoon in de pen laten zitten en dan thuis in de afvalbak gooien…Je hebt toch een mooi doosje voor de pen..

Romi: Veel succes vandaag het gaat zeker goed komen met jou…voor je het weet sta je weer buiten.. Nou zeg wat raar dat ze dat zeggen, maar goed zo zie je maar weer ieder ziekenhuis is anders..

R1981: Hoi hoi dat verwerken duurt denk ik ook wel even.. Maar door er over te praten en je gevoelens te uiten helpt je al een stuk verder. Ja de buiten wereld gaat gewoon door met hun leven. En jullie leven staat even stil.. (meerdere malen zelfs) En Hier op het forum zitten we ongeveer in het zelfde schuitje we willen namelijk allemaal een kindje.. En zo als jij ook zij iedereen heeft zijn eigen strubbelingen.. Maar we snappen wel zeker hoe jij je voelt en daar zullen we zeker ook niet raar over je denken.. Ja de buitenwereld is wel wrang met hun uitspraken terwijl ze de helft nog niet begrijpen.. Ze zeggen het wel dat ze het herkennen maar dat is toch heel wat anders als ze er niet in zitten.. Wat mooi hoe je dat schrijft over die ring, iets tastbaars is zeker heel fijn. Zo heb je de drie heel dichtbij je.. En dat geeft je ook bijzonder veel kracht om door te gaan…


Zes jaar geleden ben ik mijn moeder verloren, ze had darmkanker. Ze had bloed in de ontlasting en zo is het balletje gaan rollen naar de dokter gelijk door gestuurd.. En een paar onderzoeken kregen we in augustus te horen dat ze darmkanker had. Omdat ze nog wel kans zagen is ze aan de chemo gegaan.. Ze is er erg ziek van geweest.. Ik was nog vrijgezel en zou met vakantie gaan mij moeder zei je moet gewoon gaan. Ik wilde eigenlijk niet gaan maar ze bleef stug volhouden ga er maar lekker even uit. Ik ging toen met een single reis naar Portugal. Dat was een omgebouwde fram bus en boven op de bus zaten dak koffer en als je die dan uitklapte had je tenten.. Ik heb wel een super ervaring gehad het waren allemaal vrijgezellen en we hebben veel lol gehad.. Daar heb ik leuke vriendschappen mee opgebouwd die ik nog steeds zie.
Mijn moeder is in de vakantie erg ziek geweest maar dat heeft ze niet verteld door mij niet ongerust te maken.. Ik was toen 33 jaar..
Mijn moeder had ook nog astma en als klein kindje mist ze ook nog een stukje van de long af.. Maar het adem halen ging toch wel moeilijker dus kreeg zeg zuurstof. Ik had zelf al een huisje maar ging veel langs bij mijn moeder. En hoopte dat het zeker nog goed kwam en dat ze nog jaren te leven had. Maar helaas had ik denk ik te veel hoop en is ze naar vier maanden overleden.
En ja je komt dan in een roes of zo alles regelen en heel veel verdriet hebben mijn moeder was alles voor mij. En ja ze was nog maar 62 jaar.. Mijn zus en vader deden het meeste. Maar samen hebben wel alles besloten over hoe en wat. En ja na van verloop van tijd gaat de buitenwereld door en jij staat nog stil in het leven, hoe nu verder..
Niet veel later kreeg mijn vader nier kanker ja dat kan er ook nog wel bij. En ook ineens had mijn vader een vriendin.. Bleek later achteraf dat hij haar al zag toen mijn moeder al heel ziek was.. Zijn nier moest er uit. We ging naar het ziekenhuis, maar op een gegeven moment toen mijn zus bij mijn vader kwam op bezoek met haar kinderen. Was dat geen leuk bezoekje. Ook bleek dat we haar moesten bellen omdat zei contact persoon was, dus ik zei tegen verpleegkundige dat wij dat graag wilden zijn, ze had het gevraagd mijn vader zei dat hij dat niet wilde.. En ja hij bleek erg ziek te zijn geweest, maar het was mijn eer te na om haar te gaan bellen ik ken haar niet eens.. Dus na verloop van tijd hebben we nog wel een gesprek gehad samen met mijn vader en zijn vriendin maar we werden er niet veel wijzer van. We konden ons ouderlijke huis niet meer in. Mijn vader vertelde verhalen wat niet waar was.
Ik ben er nog 1 keer geweest en toen hebben we zo veel ruzie gehad om spullen die ik graag wilde hebben, dat hij mij een klap in mijn gezicht heeft gegeven.. en dat bloede als een rund dus ik naar de dokter gegaan.. en kreeg een zwaluw staartje.. en was zo teleurgesteld.
Ik kreeg ondertussen ook een relatie.. maar na een jaar is die ook verbroken. En ja mijn vriend ging er door met mijn vriendin. Ja en als ik dan wat vroeg dan wisten ze van niks dus gewoon ook nog zitten liegen.. Pfff dat was nog voor de feestdagen.. En ja toen raakte ik zo in een dip. Ik kon het niet meer handelen de emmer was te vol. Ik at niet meer, want had van al die ellende geen honger meer. Ik zag dof uit de ogen en wat zowat een zombie geworden, En ja deed anders niet als huilen.. pff wat kan een mens veel voor zijn kiezen krijgen zeg..
Mijn zus trok aan de bel, maar wilde geen hulp want dat was stom. Ik was toch niet gek. Maar na lang wikken en wegen moest ik toch hulp aanvaarden. Kreeg ik slaap pillen en antidepressiva. Ik ging naar de dagopvang en daar moest kon ik mee eten en ja met zijn allen aan tafel. Dan eet je wel een broodje mee want dat was toch ook wel heel gezellig.
Hier zaten nog meer mensen zoals ik met andere verhalen maar toch zaten we allemaal in het zelfde schuitje. En dat voelde wel heel goed. Ik ben weer uit die hele hoge put gekrabbeld.. Ik slik nog steeds medicatie want weet ook dat ik niet zonder kan.. Maar ik ben nu sterker dan ooit.. En het heeft me gemaakt zoals ik ben.
Jaren later ontmoet ik nu mijn man via marktplaats ja dat kan ook nog. Ik ben super gelukkig met deze man, we zijn getrouwd. En hebben een super huwelijk gehad. Ik heb leuk en lieve schoonouders en een schoonzus die heeft drie kinderen.. En daarnaast heb ik nog een zus die is ook getrouwd en heeft 2 kids. Ik ben hun suikertante en mijn nicht die komt vaak even een nachtje logeren.. Daar geniet ik met volle teugen van.
Ik zie mijn vader niet meer.. Ik hoor nog wel allerlei verhalen dat de kanker weer terug is maar dit keer bij zijn hart. En dat hij nu meerdere keren op vakantie gaat met zijn vriendin. En ja hij heeft nu een boot gekocht maar dat op haar naam gezet, zodat als hij dood gaat wij niks krijgen.
Als ik dit alles had geweten had ik het zeker anders gedaan. Er staan nog spullen bij mijn vader die ik wel graag wil hebben. Maar goed hoop dat hij een keer dood gaat en dat we dat dan als nog krijgen. Maar zo te horen heeft hij een nieuw leven opgebouwd met nieuwe spullen, waar mijn moeder zo hard voor gespaard heeft is gewoon weg.
Mijn moeder mis ik nog elke dag en moet vaak aan haar denken, ik heb een sieraad laten maken met as er in dat heb ik vaak om mijn hals zodat ik haar dicht bij me heb. Op 5 december is ze overleden dat is zeker een dat dat je nooit meer vergeet. Maar als het zover is dan denk ik aan de fijne moment die we hebben gehad..
Liefs zonneschijn

 

@zonneschijn jemig wat een verhaal. Ben er sprakeloos van. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen...

Hier vanmorgen de punctie gehad. Ze hebbe 11 follikels aangeprikt en je gelooft het niet maar er zijn ook 11 eitjes uitgekomen! Wow het verbaasde ons. De punctie was te doen. Links heb ik weinig van gevoeld maar rechts was pijnlijk maar daar zaten ook de meeste follikels. Maar voor je het weet is het voorbij. Ze zeiden dat ik het echt heel erg goed gedaan had.
De medicatie sloeg na ren kwartier al aan nadat ik ze ingenomen had. Werd er wat suf en duizelig van. Ik lig nu ok heerlijk in mijn bed ben moe slap en duizelig. Ik moet 2 liter per dag drinken de komende twee weken.
Elke ochtend tempen en boven de 38 graden het ziekenhuis bellen.
Elke dag wegen en bij 1 of meer kilo ook bellen.

Uitslag van het zaad was ruim 1,2 miljoen dus het word icsi. Ik ben daar bel blij mee. Nu worden we zondagochtend gebeld hoeveel embryo's er zijn en dan is om 10.40 de terugplaatsing als het allemaal mee zit.
Dus het worden drie zenuwslopende dagen.
Vanwege dat ik in de zorg werk mar ik morgenvroeg mijn route
Niet werken. Gelukkig maak ik ook roosters dus dan scheelt het geen uren voor me. En hoef ik nu pas dinsdag weer te gaaam werken.
Dus dat is wel fijn.

Sorry voor het lange verhaal. Iedereen super bedankt voor het denken, duimen, kaarsjes het heeft geholpen!
Dikke knuffel voor jullie allemaal.

 

Das super nieuws Romie!
Gefeliciteerd, nu hopen op super Emmy's.
Hier staat je kaarsje nog te branden op tafel, nu blijft hij aan voor mijn echo straks.
Blegh ben gewoon misselijk van de zenuwen.

Romie neem je rust deze dagen en laat vandaag lekker voor je zorgen.
Een warme kruik vond ik erg fijn toen ik thuis was.

 

Jane1981; ook voor jou veel succes straks!

Romie; wow! Wat geweldig. op naar de volgende stap

Zonneschijn38; een hele dikke knuffel voor jou

 

@zonneschijn: Wat een ontzettend heftig verhaal zeg. Eigenlijk ben je gewoon beide ouders kwijt omdat je je vader ook niet meer ziet. Wat een ellende is er toch in de wereld. En wat sterk dat je zoveel overwonnen hebt, dikke knuffel!
En trouwens, puregon zit in een mooi doosje ja, maar mn gonal zit niet in een mooi doosje

@romie: Wauw! 11 eitjes, wat een geweldige score. En toch icsi, dat geeft toch wat meer zekerheid he. Rust maar lekker uit nu, fijn dat je pas dinsdag weer hoeft te werken! knuff

@jane: heeeel veel succes straks. We denken aan je!

 

jane, heel veel succes bij je echo meid. ik denk aan je!

romie, wauw meid wat een mooi resultaat !!! nu ga ik verder voor je duimen dat er mooie emmy's uit mogen komen en dat er een aantal in de vriezer mogen!
ben blij dat je zei dat de punctie goed te doen is, daar zie ik namelijk erg tegenop als wij er ook aan toe zijn...

zonneschijn, meid wat een verhaal... ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen.... zelf heb ik helaas ook al veel mee moeten maken in mijn jonge leven (dit zet ik hier liever niet neer, niet om jullie maar om privacy redenen).
wat ik hiervan heb geleerd is dat mensen die ''niks'' meemaken in hun leven, ook vaak geen begrip hebben voor mensen die moeilijke dingen moet meemaken. ja op het moment zelf zijn het dan de standaard dingen zoals: sterkte meid! het komt wel weer goed!.. etc...
maar zodra het voor de buitenwereld weer normaal lijkt te zijn gaat iedereen door met zn leventje en kunnen ze vaak niet begrijpen dat het helemaal nog niet klaar is.
soms vind ik het wel oneerlijk verdeeld. sommige mensen moet zoveel verdriet meemaken, en bij andere mensen gaat alles altijd voor de wind...
een tijdje terug zei iemand tegen mij: mensen die veel mee moeten maken kunnen dit aan, ze zijn sterk. de mensen waarbij alles goed gaat zouden dit niet aan kunnen.
en dat geloof ik ook wel een beetje, want alles wat ik heb meegemaakt heeft me sterker gemaakt...

''what doesn't kill you makes you stronger''

''god gives his hardest battles only to his strongest soldiers''

 

@jane hoe laat heb je de echo? Mijn duimen draaien nog steeds voor je.

Ik heb lekker twee uurtjes geslapen. Ben nog erg moe en slap.
Tot nu geen buikpijn. Voor de zekerheid maar wel nog een paracetamol gepakt.
Mijn mannetje zorgt hartstikke goed voor me dat is wel fijn.

Was het maar alvast zondag... Maar tot nu toe ben ik zo blij dat er 11 eitjes gevonden zijn.

Sorry voor mijn ego berichtje. Ik had dit totaal niet verwacht. Ik zag het zo negatief in en dit maakt me toch weer wat positiever

 

Terug van de echo, het zit netjes in mijn baarmoeder.
Vruchtzak is op de juiste grote voor mijn termijn.
Ze zei er nog niets in te zien, maar tijdens de echo zag ik wel wat uitstekeltjes in vruchtzak.
Ze ging er ook een paar keer heen met de echo dus zelf denken we dat frummeltje daar zit maar zij het nog te klein vind om dat te bevestigen.

 

@Zonneschijn.. ik herken je verhaal. Mijn mama is 5,5 jaar geleden overleden aan maagkanker. 16 februari kregen we te horen dat ze kanker had, eind juni is ze overleden. Ze was zo ontzettend sterk. Mijn ouders waren al gescheiden, maar mijn vader heeft mijn moeder en mij wel geholpen.
Het gemis blijft nog steeds iedere dag.. Jij hebt een sieraad met je moeders as, ik een tattoo zelf ontworpen en laten zetten.
Als je moeder sterft, is het alsof er een deel van jezelf dood gaat..

Weet ook niet of ik ooit weer helemaal mezelf van daarvoor wordt. Denk het niet.. Vandaar dat deze tegenslagen ook zo pijnlijk zijn. We kunnen ze niet delen met de vrouw die het meest belangrijk is voor ons.

Ook onze vaders, jouw vader is nog iets erger maar mijn vader gaat binnen nu en een paar jaar emigreren voor een vrouw naar het buitenland. Ik ben enigstkind dus dan een soort van wees..

 

@ Zonnetje: wat een heftig verhaal zeg.... Ben er gewoon een beetje stil van! Hoop dat je het allemaal een plekje kan geven. Sterkte!

@ Romie: JOEHOEWW! Wat goed nieuws. Het is nu wel heeeeeel lang wachten tot zondag. Hopen op mooie emmy's!! Ik duim voor je! Heerlijk dat je dinsdag pas hoeft te gaan werken, scheelt toch een hoop gedoe!

@ Citroen: Ik lees die spreuken ook regelmatig op FB of ergens anders. En ik denk echt wel dat daar een kern van waarheid in zit. Ik ken genoeg dames die waarbij alles maar komt aanwaaien, zonder dat ze er moeite voor hoeven doen. Zij kunnen waarschijnlijk ook niet aan wat wij op dit moment moeten doorstaan!

@ Jane1981: Spannend moment moet dat geweest zijn! En nog steeds. Zorg goed voor jullie 2tjes...

@ Poppetje: Ook al zoveel meegemaakt....Vreselijk om tegenslagen niet met je eigen moeder te delen. Hoop toch wel dat je mensen in je leven om je heen hebt waar je je gevoelens mee kan delen! Sterkte!!

Zometeen zet ik weer de spuit. Hoop dat het net zo gemakkelijk en goed gaat als gisteren. Het puntje van gisteren zit nog wel in mijn buik, maar dat zal wel vanzelf wegtrekken!

 

Zonneschijn, heftig zeg! Fijn dat je het kan delen, super!

Romie, Mooi! Spannende dagen maar geniet lekker van je mooie uitslag.

Jane, Goed nieuws zeg! Het blijft natuurlijk spannend.

Dobbermama, Nu heb ik de hoofdpijn en misselijkheid.. Vannacht 2uur wakker gelegen.Vanavond nog werken en dan het weekend lekker vrij dus lekker genieten en ook sporten ja. Nu ik eenmaal de hormonen ben gaan spuiten heb ik zo'n behoefte om gezond te leven! Alles voor een goed nestje voor hopelijk een klein mini mensje.

 

Door je verhaal te vertellen lucht dat vaak wel op. En omdat ik me hier op het forum erg goed voel bij jullie durf ik wel mijn verhaal te vertellen.
Ja een moeder missen dat verdriet gaat nooit meer weg. Maar gelukkig zijn mijn zus en ik wel heel dicht naar elkaar toegegroeid. En als ze ziet dat het even niet meer gaat, dan trekt ze wel aan de bel. Ze is mijn moeder niet maar ik kan wel op haar bouwen. Mijn zus is ook door de mmm geweest en heeft nu 2 prachtige kinderen, dus ze weet ook hoe zwaar het is. Ach soms denk ik ook wel als bij anderen altijd alles voor de wind gaat, jullie tijd komt nog. Maar het maakt je zeker sterker.


ROMIE: Wat een mooi resultaat zeg, ik ben super blij voor jou.. Oh wat moet dat een heerlijk gevoel zijn zeg. Ene niks geen echo hoor, blij moet je gewoon zijn want dat maakt je sterk en dat mag ook zeker. Dus ik zeg gewoon door gaan hoor. En ja ik kan me voorstellen dat jij denkt wat het maar zondag maar die dag komt gauw genoeg hoor.


R1961: Thanks de knuffel is goed ontvangen…


BABYLIZ: Oké hmmm dat is wat minder maar goed je kan een doosje er voor zoeken toch, hij pas ook niet in het doosje van de puregon. Nou ja dan maar gewoon mee in de tas. Er zit toch ook wel een dop op de pen.


CITROEN: Zo zei mijn moeder altijd ieder huisje heeft zijn kruisje en zo is dat ook zo. Ook zien we het van de meeste mensen niet het betekend niet dat alles bij hun voor de wind gaat..
Wat mooi die teksten en zo is het maar net, het maakt ons zoals we zijn. En we worden sterker en sterker. En niemand kan ons meer raken. Maar dat betekend dat we geen verdriet meer hebben, want dat hou je helaas altijd wel, Maar we kunnen het beter relativeren denk ik.
Omdat we zaten te wachten tot dat we opgeroepen werden voor een intake gesprek, ben ik spontaan zwanger geworden. Ik kon het niet geloven en was super blij, maar helaas heeft dat niet zo moeten zijn en is het niet verder gegroeid. Was wel wat verdrietig maar kon het ook wel relativeren dat het zo niet heeft moeten zijn. Ik heb het weg laten halen door een operatie. Maar ja nu moet ik toch die medische molen weer in. Pfff dat is wel wat minder. Maar ze zeggen je kan wel zwanger worden dus dat is een positief iets, dus daar hou ik maar aan vast en dan komt het vast een zeker goed. Ik heb gewoon wat meer hulp nodig..


JANE1981: Ik zeg ga zo door. En neem lekker je rust. En ja probeer je maar niet druk te maken , wanneer moet je weer terug komen..


POPPETJE: Ja zo is het er is een deel van je gestorven, maar het maakt je ook wie je bent. En ja tranen mogen best gezien worden, al maakt dat je soms wel kwetsbaar. Wat je dan eigenlijk niet wil laten zien. Maar het maakt je daar door ook weer heel sterk zoals jij bent. En weet je je bent een topper. Wij kunnen alles aan soms wat in mindere maten, maar dat is ook helemaal niet erg.


JUFAMAN81: Dat prikken wordt vanzelf weer bij je leven. En dan na verloop van tijd weet je niet beter.


DOBBERMAMA1981: Hmmm ik zou inderdaad ook moet sporten maar doe het eigenlijk al een tijdje niet meer. Ik kan me er niet meer toe zetten, maar het zou inderdaad beter gaan. Misschien dan zelf wat meer fietsen en wandelen.. Maar ja die feestdagen pfff je toch altijd iets meer. Maar ja het was ook wel lekker en dan kun je het ook niet laten staan…

Fijne dag allemaal.

 

@Zonneschijn, je bent echt een zonnetje wat even schijnt en een lach op mijn gezicht tovert.. dank je wel!!!! We zijn idd door het gemis van onze mama geworden wie we zijn.. Maar mis haar toch wel heel erg, zeker in dit proces. Dat zal jij ook wel kennen..


Ik ben vandaag bij mijn huisarts geweest. Zij heeft mijn AMH laten meten, FMH, oestrogeen, schildklier en nog vanalles wat zij zinnig vond. AMH kende ze niet maar liet het toch maar meten. Anderhalf jaar geleden kon ze in mijn bloed nog zien dat de waarde van de overgang superlaag was dus zij verwacht ivm de rest geen gekke dingen maar toch voor de zekerheid..

 

Ik voel me nu na 3 dagen spuiten nog steeds goed. Eigenlijk geen veranderingen... Ben alleen moe, maar dat ben ik met die sluimerende verkoudheid al 2 weken!

Zelfs het spuiten in de toilet van het restaurant is vanavond heel makkelijk gegaan. Had het niet verwacht, maar ik stond binnen no-time weer in het restaurant!

Prettig weekend allemaal!

 

Dobbermama Ja dat zijn altijd van die gekke situaties..Je gunt het haar wel maar denkt van ook hmmmm dat had ik moeten zijn pfffffff baal baal...

 

Ik snap het helemaal Dobber!!

Hier wordt mijn buurvrouw weer tante! Hartstikke leuk natuurlijk, maar dat stel is afgelopen zomer getrouwd en toen ook gelijk gestopt met de pil. Dus gewoon binnen een half jaar zwanger!! Pffffffff dat vind ik oneerlijk... en word soms verdrietig!

Mijn buurvrouw/vriendin is op de hoogte van onze situatie en ook zij gaf aan gewoon moeite te hebben met dit feit. Komt natuurlijk ook omdat ze niet zo heel goed kan opschieten met haar schoonzusje.... maar wel lief dat ze het dan zegt!