Uuuhm heb je er al over gedacht wat je gaat doen als jullie zoontje er is? Heb jij je eigen paspoort nog? Zet je jullie zoontje op zijn naam? Sorry misschien overdrijf ik nu een beetje,maar zoals hij nu op jou reageerd heb ik erg vaak gezien bij turkse mannen... Als het kind er eenmaal is wordt hij overal mee naar toe gezeuld door papa en de familie van hem en jij staat er als een buitenstaander een beetje bij... Wat IK ken (en ik zeg hier niet mee dat dit bij iedereen zo is) is dat jullie relatie nooit gelijkwaardig zal zijn als man en vrouw..... Ik zou dadelijk mooi terug naar Nederland gaan en daar bevallen.....en mocht hij interesse hebben komt hij maar naar jou toe.
Hee meid wat een trieste situatie zeg! Ik zelf woon ook in Turkije dus kan me enigszins wel voorstellen hoe je je voelt. Een kindje krijgen is al een hele happening, maar dan ook nog in een ander land. Dat is dubbel zo heftig! Ik kan je geen goede adviezen geven maar vind het echt heel erg voor je. Hij is denk ik enorm overrompeld door alles. Voor hem is het ook een soort van last. Een vrouw die voor hem naar TR gekomen is. Voor haar zorgen en dan ook nog een kindje er bij. Ik heb dat met mijn eigen man ervaren in het begin. Hij was enorm onzeker geworden omdat hij besefte wat ik allemaal voor hem opgegeven had! Ik vind het echt heel triest dat je vriend nu niet meer wil en hij zo in de knoop zit. Heb je goed contact met zijn familie? Steunen zij je? Misschien dat zij eens met hem kunnen gaan praten. Familie is een groot goed in Turkije. Er wordt heel veel waarde aan gehecht. Dat hij dit jou en jullie kleine aandoet zal hem vast niet in dank afgenomen worden. Misschien kunnen ze hem helpen om weer op het juiste pad te komen. Een toekomst voor jullie samen waar jullie beide zo naar uit keken. Ik wens je heel veel sterkte toe!!
Digidee niet verkeerd bedoelt idd van de familie. Maar uiteindelijk zullen ze altijd voor hun zoon kiezen! Mijn ex schoonfamilie zei ook achter mij te staan, toen puntje bij paaltje kwam toen de kleine was geboren was het ineens heeeeeeeeeeeel anders.
Dat is áls de schoonfamilie al in beeld is.. Voor hetzelfde geld heeft hij aan hen nooit iets verteld over de relatie en de baby die op komst is..
Ik dacht daar aan aangezien de vader van mijn zoontje zijn familie niks heeft verteld over mij/ het bestaan van de kleine
Ik had al een vermoeden idd na je reactie. Tja wij waren getrouwd maar ja , ik heb geleerd hoe aardig je schoonfamilie ook tegen je doet. Als je uiteindelijk niet eens bent of als het kind er is, dan staan ze toch achter hun zoon.
@One of kind: ((knuffel)) voor jou, jij hebt ook het nodige achter de rug als ik het zo begrijp. @Niki: Hoop dat echt dat er heel snel verbetering/vooruitgang komt in jullie situatie inshallah. ((knuffel)) ook voor jou
Dank je LA85. Ach bij mij is het meeste gedoe nu 2 a 1,5 jaar geleden behalve dan de rechtzaken. Maar weet je we zijn er alleen maar beter van geworden. En zo komen ( zoals je zelf ook weet) je zoontje en jij er ook!!!
Hey meiden, Sorry als ik even niet reageer op iedereen maar ik ben niet heel de tijd online aangezien t internet hier regelmatig uitligt Meneer is wel al iets beter in zn vel. We hebben gepraat en ik heb gezegd dat als hij echt niet vol voor mij wilt gaan ik liever in NL ben bij mijn familie. Ik was bezig met een ticket te boeken en dat zag hij. Toen ging er blijkbaar een knop om.... Hij belde meteen zn moeder dat ik terug wil gaan (wat een held!!) Hij heeft uitgelegd bang te zijn om te trouwen. Maar ja ik zei: een kind is al een verbintenis voor t leven. Ik zou daar meer bang voor zijn dan t trouwen. Want ja we doen alles al zo lang samen dat we net een getrouwd stel lijken dus ja...Hij wil toch graag trouwen en we zijn nu daar dus alles voor aan t regelen. Daarnaast heeft hij beloofd vanaf volgende week te gaan werken als hij terug is uit zn geboorteplaats (hij moet daar namelijk nog een document gaan halen). Mijn verblijfsvergunning is momenteel in behandeling (verlenging). Dus ik wacht daarop totdat het uit Ankara terug is. Ik heb nog 3 weken zeker de tijd om alsnog terug te vliegen. Dit heb ik ook aan hem aangegeven. Dat mocht hij alsnog zijn beloftes niet nakomen ik alsnog ga. Nog steeds heb ik me twijfels over alles...ik mis gwn de man die ik eerst had dat is zo jammer! Ow ik las ergens iets over schoonfamilie, die weten van mij en de kleine hoor heb regelmatig contact met ze. Maar ja uiteindelijk kiezen ze idd altijd voor hun eigen kind, welke ouder doet dat niet eigenlijk zit ik me net te denken
Jeetje ik hoor dit zo vaak van Nederlandse dames die gaan met een buitenlandse partner op den duur worden ze gewoon als vuil behandeld dat begrijp ik niet. Mogelijk is het dag de gemiddelde Nederlandse vrouw maar alles pikt en de buitenlandse vrouw echt niet op haar mondje gevallen is. Begrijp me aub niet verkeerd ben zelfs een buitenlandse dame maar ik merk en hoor en zie t gewoon te vaak gebeuren en dat vind ik zo jammer. Zelfs als er kinders in het spel zijn hebben ze er lak aan. TS ik zou toch maar een pittig gesprek met m aangaan. Meestal denken zulke mannen meer aan de mening van hun familie ( taboe en eer is iets hoog vooral bij de Turkse mensen ) en dag hij maar naar hun te luisteren heeft. Een pittig gesprek js wel op zn plaats zo weet je ook waar je aan toe bent meid succes
Eerlijk gezegd ...zou ik het allemaal niet vertrouwen. Ik begrijp tevens ook niet waarom je zo hard je best doet voor iets en iemand die er duidelijk zelf geen snars om geeft. Ja liefde... nou uit jou verhaal is daar weinig uit op te merken. Denk eerder dat je dromen aan het nastreven bent voor jezelf dan de realiteit onder ogen te zien...Sorry dit wat hard overkomt, maar je eigen geluk en dat van je kindje staan op het spel, wil je dat echt riskeren~? .. de tekenen dat dit slecht af kan lopen zijn er volop... Echter veel suc6 en sterkte met je keuze's
Meid wat een nare situatie! Hoop dat het nu goed met je gaat nu je al zo ver in de zwangerschap bent!
Ben benieuwd hoe dit verhaal is afgelopen.. en of je al bevallen bent.. In NL of Turkije.. en of alles goed is gegaan bij de bevalling..