Ik ben weer begonnen met de pil na 10 jaar (4e generatiepil). Mijn moodswings waren echt niet leuk, voelde me ook 2 weken van de maand een hormonster. Nu twee maanden en het helpt bij mij echt. Moest de schilklier weer helemaal opnieuw instellen maar nu voel ik me top. Niet wat je wilt horen misschien maar voor mij was het de oplossing.
Oke, ik ben weer wat wijzer! Ik bel maandag de huisarts voor een test. Mag ik vragen waar jij dat magnesium haalt?
Huishouden doe ik echt al zo min mogelijk. Ramen was ik praktisch nooit, veel was vouw ik niet maar leg ik in mandjes in de kast, ik strijk niks, toilet doe ik als ik erop heb gezeten, en ook stofzuigen en dweilen doe ik zo min mogelijk. Daarin valt niks meer te behalen. Mijn man helpt veel met dagelijkse dingen. En regelmatig gaat hij na het eten spelen/fietsen/wandelen met de kinderen, dan kan ik me even afzonderen en met een rustig hoofd afwassen/opruimen. Sporten rond bedtijd deed ik voorheen ook, toen de jongste er nog niet was. Dat is een goeie tip!
Heel blij met dit topic! Had het er toevallig vanavond nog met mijn man over. Na mijn 2e zwangerschap, 3 maanden een huilende baby en nu al 13 maanden niet doorslapen voel ik me ook vaak zo gestresst en ben ik vaak niet de moeder die ik wil zijn... Ik lees even mee! Succes ts!
Fijn on herkenning te lezen al gun ik niemand die gevoelens/situatie natuurlijk. Het is ook alsof er altijd een schepje bij bovenop komt. Gisteren was ik erg moe, snakte naar een uurtje rust... wil meneer ineens geen middagslaapje... Daar kan ik dan even moeilijk in meegaan. Net ook weer een bedtijd gevecht. Kereltje is zo moe, gaat bij iedereen rustig slapen, behalve bij mij. Frustrerend en vermoeiend vind ik dat. Uiteindelijk, na een half uur, wordt ik echt boos, verhef mij stem en dan lukt het wel. Zo jammer dat het zo moet gaan steeds. Hij mag bij me in slaap vallen, maar zelfs dat helpt niet dus. Zo weer even mijn gal gespuwd. Nu ga ik mijn nagels lakken ☕️
Ik haal mijn magnesiumvlokken gewoon bij de Duitse drogist of online. In Nederland vast wel te vinden bij van die natuurzaken.
Zo herkenbaar! En ze voelen het gewoon aan als je het zat ben en minder kan hebben. Ons dochtertje maakt er nu ook al een paar avonden een zooitje van voordat ze slaapt en vanmorgen gewoon om 5.15 wakker , gelukkig wel na wat drinken verder gegaan. Maar overdag heel sacherijnig, en echt ik begrijp het allemaal en het warme weer helpt er ook niet bij maar soms.. En toch hou ik heel veel van ze! Het zorgen valt soms alleen gewoon enorm zwaar, zeker als ze dan zoveel van je vragen!
Van de week deze column gelezen: https://clubvanrelaxtemoeders.nl/barst/?fbclid=IwAR2cBaCJaw8qQXxFPkLop3OsEYCZsgN2ihfHcrmRtnNuYPP13-hh0MTL3yg Ik vond haar zinnetje "er kwam een sterretje in mijn geduld" zo treffend, en alle verhalen hier ook zo herkenbaar! Gelukkig gaat het hier de laatste tijd veel beter, jongste is bijna 3. Maar ook ik heb het zo'n 1,5 jaar lang heel veel nachten met 3x 2 uurtjes slaap moeten doen. Op zich is 6 uur niet heel weinig voor me, maar vooral nooit eens zo'n lange ruk maken en aan je diepe slaap toekomen was funest voor mij. Uiteindelijk heb ik via de huisarts slaappillen gekregen, die ik hooguit eens in de 3 dagen nam en kon ik mijn negatieve slaapritme doorbreken. Daarnaast probeer ik ook meer tijd voor mezelf in te plannen, lekker wandelen, sporten en af en toe een massage of saunadagje. Dat laatste doe ik ook graag alleen, boek mee en hele dag alleen maar doen wat IK fijn vind . Oh, en nog een praktische tip... voor die onrust in mijn hoofd, heeft het mij erg geholpen om een (minimalist) bullet journal te beginnen, met een maand- en weekplanning, to-do dingen inplannen op passende momenten ipv een lange lijst waar geen eind aan komt en heel veel lijstjes van dingen die in mijn hoofd rondzoemden. Dat gaf ook ruimte in mijn hoofd en overzicht.