Het gaat niet alléén om die jeuk. Dat is zielig sneu lastig. Neem de rest van de verhalen er dan ook meteen bij. Van af de eerste post begint ze weer dat kind zo veel kan. Etc Etc. Meestal ben ik het wel net je eens niet in dit geval. Maar mag verschil van mening!
Jeuk is niet gewoon maar lastig. Ik heb er zelf nooit last van gehad, onze oudste dochter wel en van volwassenen die er last van hadden, hoorde ik altijd dat dat erger was dan pijn. Dat ze liever pijn hadden dan jeuk. Toen wij, na bij CB en huisarts ab-so-luut niet gehoord te zijn over de klachten van Thirza en de bijbehorende slaapproblemen eindelijk bij de kinderarts kwamen, (met een verwijsbrief van de HA waarin letterlijk stond dat ze het 'met moeder heeft gehad over grenzen stellen aan een opgroeiend kind', oftewel: ik moest 'r gewoon laten huilen 's nachts), was de kinderarts na 13 maanden de eerste professional die aangaf dat het absoluut volkomen normaal was dat kinderen met eczeem slaapproblemen hebben en dat je eerst de eczeem absoluut onder controle moest krijgen, voor je aan het slapen kon gaan werken. Dan kan het heus zo zijn dat piccolina haar kind heel slim vindt terwijl dat wel meevalt, of dat ze mogelijk de dagen wat vol propt, maar dat is hier absoluut niet de kern van het probleem, kan ik je zeggen na 2 meiden met forse slaapproblemen. Hier zochten ze ook beiden afleiding en prikkels op, zodat de pijn niet gevoeld werd. Was NIET de kern waarmee we de slaapproblemen onder controle kregen. Ik herken erg veel in het dochtertje van piccolina. Ik heb het bij mijn meiden alleen van meet af aan al als pijn geduid, (naast dat ze -net als mijn man en ik- ook gewoon bovengemiddeld intelligent zijn en dat zal voor piccolina's dochtertje ook heus zo zijn). Maar dat piccolina het mogelijk verkeerd duidt, wil niet zeggen dat de oplossing 'm dan zit in minder vragen van haar kind. De oplossing zit 'm in het wegnemen van pijn en jeuk en ongemak en dan zal haar dochtertje rustiger worden. Ik heb het hier twee keer zien gebeuren.
Ik denk dat Rozemarijke het bij het juiste eind heeft en dat piccolina's dochtertje veel rustiger zal worden als de jeuk onder controle is. Dat kan ook de reden zijn dat ze zoveel aandacht vraagt.
Wellicht een andere invalshoek, maar is het een idee om het slapen wel te gaan focussen op haar eigen bedje, maar dan wel met papa of mama er bij? Dat je daar iets mee gaat doen? Je zou een matras naast haar bed kunnen leggen. Mocht ze dan wakker worden en naar jullie kamer komen, dan neem je haar mee terug,maar dan wel er naast gaan liggen. Dan is wel de stap genomen dat ze niet meer in jullie bed ligt. Maar wel de geborgenheid van papa of mama?
Jeetje wat aanvallend, waar is dat voor nodig Ik wijt het maar even aan slaapgebrek... Je vraagt om tips om je kind beter en in haar eigen bed te laten slapen. Wat ik me kan herinneren uit jouw posts, en wat je in je openingspost ook zegt, is dat het altijd rampzalig was, en vroeger nog veel erger. Dat het nu eigenlijk het beste gaat in de afgelopen anderhalf jaar. En ik ben het er helemaal mee eens dat de eczeem onder controle moet worden gebracht en dat je dan hopelijk ook verbetering ziet in slapen. Maar volgens mij heeft ze niet al anderhalf jaar zulke erge jeuk en gaat dit slaapprobleem wel even verder dan alleen medisch. TS zegt zelf dat ze het meteen merkt als er iets "medisch" bij komt kijken, zoals een verkoudheid. Dat ze minder slecht gaat slapen naarmate ze ouder wordt, kan erop duiden dat ze de vele prikkels nu iets beter kan verwerken. Je vraagt om adviezen om het slapen te verbeteren, en precies dat heb ik gegeven. Ook de meeste volwassenen die teveel op hun bord hebben, slapen slechter. Je hebt het trouwens op veel punten over mij (tenminste ik ga er even vanuit dat dit vooral naar mij gericht is) mis, maar dat heeft inderdaad niets met je vraag te maken, dus daar zal ik verder niet op reageren. Ik hoop alleen wel dat je in het vervolg wat netter kunt reageren als je adviezen krijgt die niet in je straatje passen.
Ik ben het met je eens dat er aan jeuk iets gedaan moet worden. Heb zelf als baby enorm eczeem gehad waarbij mijn handjes werden afgebonden met washandjes en kreeg teerbadjes etc en alle behandelingen. Dus ik weet hoe erg dat kan zijn! Maar als je even goed leest wat ze allemaal zegt wat betreft de jeuk dan kan dit gewoon niet hoofdzaak nr.1 zijn van het slechte slapen. Wat betreft je woordkeuze over "kankeren" vind ik persoonlijk erg aanstootgevend en zou het netter vinden als je dit niet als ww gebruikt.
Even over de jeuk en koelzalf, welke heb je? Ik heb zelf eczeem en mijn dochter ook. Ik had koelzalf waarvan de jeuk ondragelijk werd. Echt verschrikkelijke jeuk. De beste zalf hier was Ibaril, is een type 4 zalf waarbij je dus echt moet uitkijken met smeren. Door daarmee consequent te smeren hebben we er beide bijna geen last meer van. Daarbij de koelzalf is niet echt vet waardoor je huid niet vetter wordt en de jeuk dus blijft. Wij smeren nu op dit moment met een vette bodylotion en daar gaat het echt goed mee.
Ik heb eerdere topics gelezen van je, dit is niet negatief bedoeld maar een ding heb ik nooit begrepen en dat is waarom ze al in een peuterbed moet liggen? Ik snap dat ze voorlijk is in ontwikkeling maar daar heeft slapen in een groot bed niks mee te maken. Het ledikant geeft namelijk ook geborgenheid. Daarbij zijn ze op deze leeftijd toch nog impulsief (want dat deel van de hersenen/het controlecentrum is nog niet volledig ontwikkeld) en gaan ze (denk ik zelf) gauwer uit bed klimmen en ze worden onrustig. Het is mijns inziens zaak om de omgeving overzichtelijk te houden en te begrenzen. Hier ook een meisje die hartstikke slim (en volgens mij iets voor) is maar ze gaat echt pas over in een peuterbed als het niet anders meer kan, ik hoop nog tot ruim 3/4 jaar als het aan mij ligt. We leven in een kunstmatige samenleving, dat wil zeggen van nature slaapt onze kroost vlakbij mama en papa en worden niet alleen gelegd. Dit doen en willen wij wel. Vooral in bepaalde fases (lees voor fase; dat het deel dat angst gaat beseffen, zich ontwikkeld, neuronale verbindingen worden aangelegd). Het is daarom denk ik de kunst een omgeving nog zo overzichtelijk en geborgen mogelijk te houden. Ik vind het wat lastig uit te leggen maar ik probeer zelf altijd dichtbij de natuur te blijven. En dit is geen verwijt, iedereen doet het op zijn/haar manier maar ik merk dat het bij ons werkt, wellicht bij jullie niet dat is heel wel mogelijk. Nu denk ik dat het heel lastig is om haar nu nog in een ledikant te krijgen. Bij ons als ze last krijgt van dit soort fases dan geef ik daaraan toe. Ga naast haar liggen (zelfs een paar keer de hele nacht gedaan) of we nemen haar ledikant op de kamer (dat was nog toen ze 8 maanden oud was). In ieder geval haar de veiligheid van je aanwezigheid geven want dat is waar ze behoefte aan heeft. Oh en uitleggen helpt hier ook. Bv. "Mama en papa zijn beneden (in ons geval dan), we doen zo het licht uit en ga nu maar lekker slapen lieverd."
Nou zeg wat is dit een nare reactie??? Niemand verdient het om zo'n reactie te krijgen. Mishandeling, pardon?
In dat geval zeg ik, heel veel lof dat je het zelf toegeefd!! Dat zijn er maar weinig die dat doen en weet ik te waarderen. Ik herken het wel hoor, we hebben allemaal wel eens een uitschieter.
Ik heb trouwens net 3 kwartier naast m'n dochter op de grond gelegen met m'n hoofd op zo'n mega pluche hond. Haar even geobserveerd want ze wilde niet slapen. Ik kwam tot de conclusie dat ze moeite had om in slaap te komen omdat haar neus verstopt zit. Ze is eigenlijk chronisch verkouden sinds het kinderdagverblijf, de ene keer is dit erger dan de andere keer. Maar goed, ze werd uiteindelijk wel rustig en ik mocht ook gewoon weggaan terwijl ze nog niet sliep. Ze vindt het gewoon fijn dat ik naast haar lig. Haar ademhaling wordt er hoorbaar rustiger door. Ik heb dan zoiets van, ik gun het haar. Ik offer me 3 kwartier op maar ze gaat dan wel lief slapen verder. Dat vind ik een goede deal. Het zal wel weer over gaan voordat ze een jongetje wordt denk ik dan.