Hier "laat" de 1e met 2 1/2 jaar en de 2e slaapt sinds 2 dagen niet meer bij ons op de kamer. (2 jaar en 4 maanden ongeveer dus)
Onze meid slaapt nu sinds een week op haar eigen kamertje, ze heeft dus bijna 6 maanden bij ons gelegen. Ze is naar haar eigen kamer gegaan omdat de wieg te klein werd en ze er steeds raarder in lag (beentjes door de spijlen, dwars liggen). Ik was al een tijdje bezig om mezelf er op voor te bereiden. Het ging direct goed.
Rond 5 weken. Ik werd gek van alle geluidjes. Nu lekker op d'r eigen kamer en ik word snel genoeg wakker als ze huilt omdat ze honger heeft.
6 weken. Toen begon hij steeds meer slaapgeluidjes te maken, waardoor wij niet goed konden slapen. EN hij kreeg ook meer mee van de omgeving waardoor hij nog weleens wakker werd van ons.
Deuren open laten is bij ons geen optie vanwege de katten. Maar merkte vannacht dat ze soms wakker werd door ons. Dus misschien ook voor haar eigen rust binnenkort naar haar eigen kamertje.
Vabaf 1 week, ook al kreeg hij borstvoeding. Vooral omdat ik het er anders zelf steeds moeilijker mee kreeg. Is altijd een hele goede slaper geweest, nooit problemen met gaan slapen op eigen kamer!
Aiden met 6 maanden. Finley met 10 maanden. Diegenen die wakker worden van geluidjes van hun baby...worden jullie niet wakker van eventuele snurkgeluiden van jullie partner of zijn jullie gezegend met niet - snurkende partners? Ik vond mijn snurkende en in slaap pratende vriend vervelender dan mijn baby's destijds.
Met 6 maanden hebben we haar naar haar eigen kamertje gedaan. Toen sliep ze ook redelijk goed door. Overdag sliep ze er vanaf een maand of 3.
Volgens mij maakt mijn man wel geluiden in zijn slaap, maar daar heb ik geen last van. Zelfs nu mijn dochter op haar eigen kamer ligt hoor ik haar nog hoesten. Tijdje geleden was ze heel erg verkouden en van elk kuchje werd ik wakker. Op haar geluiden ben ik veel alerter.
Eerste na 2 weken Tweede na 2 dagen Derde meteen vanaf geboorte Wel met deuren open. Ik deed geen oog dicht met alle babygeluidjes... Voor mij wel echt een verschil met snurkende partner, want met de baby moest ik iets , was erg op gefocust, snurkende echtgenoot niet...
Onze dochter met bijna 4 weken oo haar kamer, onze zoon nu bijna 2 maanden slaapt nog bij ons (en blijft hier nog even ook ivm nachtvoedingen)
Het gaat er niet om hoe anderen het doen, het gaat erom hoe het voor jou fijn voelt. Jij bent de mama van deze newborn en jij beslist, geen andere forumleden maar ook zeker niet je vent. Mijn schoonzusje heeft ook zo'n man, daarvan moest ze 's nachts beneden voeden omdat ze anders teveel lawaai en licht voor meneer maakten. Zou mijn man eens moeten durven, zich gedragen als een zielige zeikerd.
Dit. Mijn vader was er ook zo een. Die maakte zich zorgen dat m'n man slaap tekort zou komen met een kleine baby. Uhm... Ouderschap is toch teamwork?
Rond 6 maanden, tot die tijd in co-sleeper. Toen was ik er opeens aan toe ofzo Mijn vriend werd van de meeste voedingen niet eens wakker (gaf bv). Gewoon doen als jij er aan toe bent.
De oudste met ruim 7 maanden, toen paste ze echt niet meer in de wieg. De jongste slaapt nu nog bij ons (5 maanden oud), maar ik denk dat ze niet tot 7 maanden in de wieg past.
Meteen vanaf dag één. Slaapkamer is van mijn partner en mij. Bovendien denk ik ook dat je elkaar, dus je baby en jezelf, wakker houdt op dezelfde kamer. Ik snap het nooit zo goed dat kinderen maanden of erger; jaren bij ouders op de kamer liggen. Denk ook niet dat dit de nachtrust van het kind zal bevorderen maar eerder de behoefte van vooral moeder is 😼