Huh? Wat is er nu makkelijker voor baby en mama: Bed uit, in de kou in de winter, voeden in een stoel. Of: baby in bed tillen, liggen, aanleggen, voeden, terugleggen. En wat bedoel je met "erger"? Snap dat het voor jou wellicht zo werkt maar je uitspraak is vrij kortzichtig Partner sliep overigens overal door heen. Van zijn gesnurk werd ik overigens wel wakker.
Ik bedoel met erger, dat veel mama's alles op hold zetten door alleen nog maar aan het kind te denken. Zo ook op dezelfde kamer slapen. Als je dit tijdenlang doet bevorder je naar mijn idee niet dat ze ook zelf moeten leren slapen. Hoe ouder ze worden hoe moeilijker alleen te leren slapen. En waar blijft je leven met man dan in de slaapkamer? En waarom je man wakker houden (geloof me, dat wordt hij wél) als hij de volgende dag weer moet werken? Thuisblijf moeders kunnen overdag nog lekker hun bed in. Hij niet. Ik denk dat het niet zozeer gaat om de behoefte van het kind maar meer om die van mama en het moeite hebben met loslaten... Vandaar ook ertegenop zien dat baby naar eigen kamer gaat. Pfff kom op zeg... En dat mag iemand kort door de bocht vinden maar ik voed m'n kind graag op naar zelfstandigheid en het is mijn méning. Iedereen op zijn eigen manier😸
Tja ik begrijp dan weer niet dat je een baby die net geboren is, die je nog niet kent en waarvan je nog niet eens weet of het gezond is of hoe het zich gedraagt tijdens de slaap (bijv apneu, voeding die omhoog komt..), zo ver van je af legt. Daarbij neem je ook nog bewust een verhoogd risico op wiegendood. Een baby wil, of moet zelfs, instinctief bij zijn ouders zijn dus het is zeker niet alleen de behoefte van de moeder
Dat is jouw mening, maar je zegt wel dat jij je kind zelfstandigheid bij brengt door jouw manier van opvoeden. Je snapt hoop ik dat er meerdere wegen naar Rome leiden? Hier tot 4,5 maand op de kamer geslapen. Nooit issues gehad toen ze op hun eigen kamertje gingen. Dat je ergens een mening over hebt prima. Maar dat ge-pfffff is nergens voor nodig. We doen het allemaal op onze eigen manier en wat voor het ene kind werkt is voor het andere kind juist niet handig. Overigens. Was jij er bij die nachten? Stond jij naast ons bed? Mijn partner sliep door. Draaide zich wellicht 1x om en snurkte dan vrolijk verder. Verder eens met Blondine01.
Ik lees hier vooral de post van een onderdanig vrouwtje... Ik wil mijn dochters alles behalve opvoeden dat je moet sloven en beschikbaar zijn voor je man naar zijn behoefte. Het leven is teamwork, ook een baby krijgen. En dat je seksleven stil zou komen te liggen, why? Ik krijg echt een mega truttig en onderdanig beeld van je, stukje vlees koken voor je man en op je rug liggen met je baby een deurtje verderop. Nee, dankje!
Wat een warme, liefdevolle blik op het ouderschap zeg... We hebben het hier over een pasgeboren baby he. Lekker kil. Ik heb het nooit begrepen waarom je zo'n klein hummeltje een of twee deur(en) verderop in huis zou laten slapen 's nachts, vanwege de hiervoor genoemde redenen. Bovendien druist het instinctief totaal tegen alles in bij mij (en mijn man). M'n baby was net uit m'n buik, dan ga ik niet meer afstand creëren dan nodig. En wat hiervoor is gezegd, het ouderschap is teamwork, waarbij velen van ons echt geen thuisblijfmoeders zijn. Oh ja, en je kunt ook ergens anders dan in bed intiem zijn. Kortom, ieder z'n ding, maar ik vind jouw visie hierop wat achterhaald en bevooroordeeld.
Dat samen slapen (op een kamer) bewezen veiliger is (wiegendood) haalt haar hele argumentatie onderuit. Samen slapen doe je niet omdat je moeite hebt met loslaten, dat doe je voor de veiligheid en behoefte aan nabijheid van je baby.
Ik vind samen slaap juist in het belang van je kind. Eigenlijk heel onnatuurlijk om je kindje in een aparte kamer te laten slapen (doe ik ook gek genoeg)
Mijn zoontje slaapt vanaf dag 1 ook op zijn eigen kamer en daar heb ik bewust voor gekozen. Maar hoe jij het schetst gaat wel een beetje ver en zoals de andere dames zeggen kom je inderdaad een beetje onderdanig over. Hoezo zou je man er niet uit moeten s'nachts? Wij wisselen dat gewoon netjes af. Als ik vrij ben ga ik maar als we beiden moeten werken gaan we er netjes allebei een nacht uit als dit nodig is. Je krijgt samen een kindje en niet jij alleen
Wie zegt dat mijn man er niet uit gaat 's nachts? Volgens mij heb ik dat niet gezegd. Onderdanig? Nee hoor. Man en ik werken evenveel uren in de week. En we verdelen het heel goed allemaal. Bovendien sliep onze baby na een maand al hele nachten door dus 's nachts was er daarna weinig te verdelen. Ook daar hebben we samen tijd in gestoken. Man nog iets meer dan ik twee nachten lang. Kijk, mijn mening is dat het niet uitmaakt wíé er voor een baby zorgt, maar als de ander dan bijv moet werken, laat diegene dan lekker slapen. En dat heeft in mijn ogen niets met onderdanig te maken. Maar goed, wat ik bedoelde (en dat is mijn mening) is dat het bevorderlijk is voor een kind om op een eigen kamer te slapen en niet te voldoen aan mama's behoefte die er later zo'n moeite mee gaat hebben om de baby los te laten en moet gaan 'wennen' aan het toewerken aan alleen slapen. Gut, moet wel lachen hoor. Als ik m'n man vertel dat ik hier onderdanig genoemd word, lacht ie zich rot 😹
Ik denk dat dat dan ook maar net aan je kind ligt of dat bevorderlijk is en dat dat weinig met een mening te maken heeft. Een kind heeft bepaalde behoefte en daar probeer je als ouder aan te voldoen. In het begin als mijn dochter mij 's nachts hoorde, was ze gerust gesteld en kon ze Verdee slapen. Later toen ze wakker van ons werd had ze behoefte aan een eigen kamer en die heeft ze toen gekregen. Overigens vond ik het toen minder moeilijk om haar op d'r eigen kamer te leggen, dan toen ze 2 dagen was.
Met de nachtrust van beide kinderen is hier eigenlijk niks mis En mijn behoefte? Ik heb vooral gekeken wat mijn dochter destijds nodig had. Mijn zoontje nu idem. Maar uiteindelijk maakt het niet uit wat een ander ervan vindt natuurlijk, hier werkte het goed zo, dus op onze manier Ik kan me dan juist niet voorstellen dat je een baby direct vanaf dag 1 op een aparte kamer legt (ook met het oog op veiligheid, wiegendood). Van zelfstandigheid is dan natuurlijk nog geen sprake. Man wordt overigens niet wakker, hoeft ook niet want beide sliepen ze al vrij vroeg door Toen ze uiteindelijk op haar eigen kamer ging slapen heb ik daar ook 0,0% moeite mee gehad
Het lag een beetje aan de manier waarop je het formuleerde denk ik mijn excuses Ik ben het echter wel met je eens dat een baby vanaf dag 1 prima in zijn / haar eigen bedje kan slapen. Mijn zoontje ligt ook vanaf dag 1 in zijn eigen kamer. Die heeft hij tenslotte niet voor niks. Een babyfoon doen we hier niet aan in huis ( sterke longen) , kamertje is naast die van ons, ik laat wel de deuren op en kier. ik hoor mijn kereltje bij het minste of geringste ( zal wel moeder eigen zijn ) Mijn zoontje mag s'nachts ook niet bij ons in bed , wil hem dit absoluut niet aanwennen. Maar goed zo doet iedereen het op zijn eigen manier. Als we dat gewoon respecteren van elkaar is er niks aan de hand en discussie niet nodig
Geen excuses hoor! Vond jouw reactie nog vrij mild 😃 Misschien drukte ik mezelf niet helemaal goed uit. Ach ja. Ik wil niemand beledigen maar op 'schrift' kan het anders overkomen 😊🙃
3 maanden, omdat we een groot kindje hebben. Het matrasje van de cosleeper was te dun en zijn hoofdje begon een afdruk achter te laten. Anders had hij er nog wat langer in gelegen. Ik vond het zo heerlijk.
Oudste 8 maanden Middelste 4 jaar Jongste 18 maanden Mijn menig is dat een jonge baby dicht bij de ouders hoort, in eerste instantie vooral bij de moeder omdat vaders nou eenmaal geen borstvoeding kunnen geven. Maar zeker later ook bij de vader. Mijn middelste heeft lang de nabijheid van één van ons nodig gehad om goed te kunnen slapen, prima, dan geven we je die nabijheid. Hij moest het alleen wel 3 nachten in de week met alleen papa doen, omdat ik nachtdiensten werk. Ik heb dus zeker geen moeite om mijn kinderen los te laten, alleen zijn niet alle kinderen daar op hetzelfde moment aan toe. Bijkomend voordeel vind ik dat in de eerste 6 maanden samen slapen bewezen beschermt tegen wiegendood. Ik snap ook eerlijk gezegd nooit zo goed waarom mensen vermogens uitgeven aan onbewezen dingen om wiegendood te voorkomen (aerosleep etc) maar de makkelijkste en goedkoopste manier niet gebruiken.
Oh meteen in eigen kamer lijkt me heel eng! Raden ze ook verschrikkelijk af. Bij baby's die eerste 4 maanden al op hun eigen kamer slapen is percentage wiegendood 3x zo hoog
Hier vanaf dag 1 in eigen kamer. Uiteraard heeft ze de eerste weken ook wel wat uurtjes bij ons in bed doorgebracht, maar merendeel in eigen bed.