Wij hebben een heerlijke dochter, maar wat ik zo jammer vind is dat ze eigenlijk nooit een knuffel komt geven. (Armpjes om je heen, etc.) Als mijn man of ik haar vast willen houden voor een knuffel wurmt ze zich weer los om met iets te gaan spelen of ze ziet weer iets razends interessants. Af en toe komt ze zomaar uit het niets een kusje geven of als ze moe is komt ze tegen me aan zitten op de bank, maar that's it. Komt dit knuffelen nog of is dit het karakter van mijn dochter?? Groetjes shampoo
dat was hier ook zo, ze is vorig jaar ziek geweest (griepje) en was erg hangerig, dus lekker tegen me aan zitten of samen even liggen op de bank. maar voorderest wilde ze ook nooit knuffeln, maar na het ziek zijn wel. het is nog niet veel, maar smorgens kan ze wel lekker tegen me aan hangen, of als ze verdrietig is of erg moe. maar niet te lang hoor, dan moet ze weer vanalles doen net als smorgens lekker uitslapen bij ons in bed, liggen? was da? springen springen , dus meestal gaan we er maar uit, is rustiger voor ons.
Haha, hier ook! Gezellig bij ons in bed??? Nee hoor, heen en weer, klimmen, springen, op het bed/ van het bed af...
Hallo, Hier is de oudste niet knuffelig en nooit geweest en de jongste dan weer wel. Helaas niks aan te doen. In ieder geval niet forceren. En als ze nee zegt ook echt loslaten. Werkt vaak verkeerd om. Misschien dat het later nog komt
Mijn zoon is juist een enorme knuffelkont, ligt graag bij je, geeft veel kusjes en knuffels en zegt vaak : mama lief hé, altijd mijn mammie hé hij vond het tot 17 maand ook nog heerlijk om bij mama op de buik in slaap te vallen, dochterlief daarin tegen vind bij mama in bed, of bij mama op de buik slapen maar niets, die slaapt ook veel beter in haar eigen bed, even lekker knuffelen, nee hoor dat wil mevrouw niet. ik weet niet of het nog gaat komen, dochterlief is hier volgende pas 10 maand.
mijn dochter knuffeld ook bijna niet. ze geeft alleen knuffels en kusjes als het haar uit komt , als we er om vragen dan is het vaak geen tijd, geen zin of ze zijn op.
Mijn zoon knuffeld ook niet veel, af en toe krijg ik eens een knuffel en een kus van hem en 's avonds zit hij vaak nog even naast mij TV te kijken voordat hij op bed moet maar dan hangt hij niet even lekker tegen mij aan. En als hij 's ochtends even bij mij in bed mag liggen dan is het ook dansen en springen en gek doen hahaha.
Hier ook niet zo'n knuffelkind hoor. Komt weinig voor en áls ze dan een keer uit zichzelf komt met 'mammie, ik vind je lief, kusje' dan weet ik dat 'mag ik nu een koekje/snoepje?' snel volgt.
Kenji is ook heel lang geen knuffelkind geweest, maar sinds zijn slechte slapen 's nachts is dat wel veel anders geworden. Als ie een slechte nacht heeft, slaapt ie namelijk het beste als ik hem tegen me aan heb, dus voor mij is dat wel gelinkt aan knuffelen. Hij draait zijn kontje dan ook echt tegen me aan, haha. Overdag komt ie je héél soms een kusje of knuffel geven, maar dat duurt dan ook nooit zo heel erg lang.
het is deels karakter en deels de leeftijd. op een bepaald moment krijgen ze door dat ze zelf een ik hebben en kunnen bepalen wat ze doen of waar ze gaan zitten of staan of naartoe lopen. en dan wordt daar gebruik van gemaakt. ik heb hier ook wel gemerkt , hoe meer je claimt hoe minder ze ervan gediend zijn. mijn vriend is nogal van het claimen. lees verplicht komen knuffelen als ik hem oppak. dat wil hij dan natuurlijk niet. als hij het al wel doet onnodig lang vasthouden als hij weg wil. mijn vriend mopperd dan ook weleens, bij jullie komt ie wel en bij mij niet. ik denk dan gohhh.... zou jij het leuk vinden op deze manier dan.ik snap het wel hoor. mijn dochter en ik doen dat niet en dan komt hij weleens aanrennen klimt op schoot komt ff knuffelen en klimt er weer af, we laten hem dan ook gewoon weer gaan. maar goed buiten dat heb je ook kinderen die gewoon niet knuffelig zijn, mijn middelste zoon is ook erg op zichzelf.het zal dus ook wel karakter zijn of genetisch bepaald ofzo.