Ik snap helemaal dat je hier niet in meegaat. Zou ik ook niet doen zolang het goed gaat. Wij laten dochter hier ook vrij in. Dr beste vriendin woont hier aan de overkant en zij spelen bijna elke dag wel samen. Maar ze spelen beide ook heel makkelijk met andere kinderen, ze houden dus niet bewust afspraken met anderen af omdat ze anders niet samen zouden kunnen spelen. Ze zitten ook bij elkaar op school, alleen zit dr vriendin een klas hoger. Ze spelen altijd leuk samen en hebben weinig ruzie dus wie ben ik om mij daar mee te gaan bemoeien.
Ik laat mijn kinderen hier helemaal vrij in. Mijn oudste heeft een vriendinnetje al vanaf het dagverblijf. Zij lagen altijd samen in de box, zodra zij apart lagen was het huilen geblazen. Zo 9 jaar al Mijn zoon gaat met al zijn klasgenootjes om en natuurlijk heeft hij voorkeur. Mijn ervaring is wel dat de juf het regelt onder schooltijd. Zij bepaalt de groepjes en de kringindeling. Mijn zoon wordt zo "verplicht" tot spelen,werkjes maken met andere kinderen
Ze zoeken elkaar veel op omdat ze het leuk hebben samen, dus wat dat betreft begrijp ik die moeder van het vriendje niet. Belachelijk zelfs dat ze jou er op aan gaat spreken... Wel vind ik dat jd kinderen op deze leeftijd een beetje kan "sturen" in vriendschappen. Dochter had bij de kleuters een beste vriendin, die heel erg dominant was. Het meisje had verder niemand en claimde mijn dochter heel erg. Ze moest allerlei dingen voor haar doen en als ze dat niet deed zou ze haar vriendinnen afpakken, etc. Dochter was loyaal en vond het zielig dat ze verder niemand had. We hebben dochter dus zoveel mogelijk gestimuleerd om met andere kinderen te spelen, juist zodat ze ook kon zien dat het ook anders (leuker & gelijkwaardig) spelen kan. Maar dit is bij jullie niet aan de orde, dus lekker samen laten spelen zou ik zeggen.
Wat een onzin, kleuters kunnen prima bepalen met wie ze spelen, ze kunnen vriendschappen sluiten maar ook verbreken. Anders moet ze maar eens kijken naar het geheime leven van een vierjarige. Er is niks mis mee om met dezelfde kinderen te spelen, als het nou was dat je niet blij bent met de vriendschap omdat ze het slechte in elkaar naar boven halen dan is het een ander verhaal. Erg jammer van die moeder, voor je het weet speelt je kindje met anderen en minder met zijn vriendje en kan ze weer klagen dat hij zijn vriendje in de steek laat. Buiten school bepalen jullie hoe vaak ze spelen en tijdens schooltijd bepalen ze dat zelf of juf moet het regelen. Al denk ik dat ze vreemd opkijkt als ze twee vriendjes uit elkaar moeten halen. Samenwerken met andere kinderen is natuurlijk nooit verkeerd maar als hij zo gericht was geweest op 1 kind dan had je dat wel gehoord op school.
Mijn dochter mag ook zelf weten met wie ze speelt, maar ze is wel een meerdere-vriendinnen-meisje die op haar manier probeert de aandacht te verdelen (is ook grappig om te zien bij 4-jarigen), maar ze heeft wel een voorkeur voor één meisje uit haar klas en dat meisje ook voor haar, maar ze spelen op school meestal in een groepje van 5 kindjes. Daarnaast heeft ze een nichtje van dezelfde leeftijd die we bewust uit elkaar houden, andere klas ook bijvoorbeeld. Als deze twee samen zijn hebben ze geen aandacht meer voor anderen. Ze spelen minimaal eens per week samen, maar we proberen ze idd ook wel wijs te maken dat er meerdere vriendinnen kunnen zijn.
Ik laat ze ook vrij daar in zolang de relatie gelijkwaardig is. En op school mag de juf het regelen en hoor ik het wel als het niet goed gaat. Vorig schooljaar hadden de oudste 2 een vast vriendje/vriendinnetje maar dit jaar allebei niet en wisselen zo ongeveer per week
Ik bemoei me daar ook niet mee. Mijn zoon kiest zelf het kindje uit waarmee hij wil afspreken/spelen. Ik zou me daar ook niet in mee laten slepen met die moeder. Dan moet ze inderdaad maar contact opnemen met de juf.
Ik ben blij te lezen dat het inderdaad niet de 'normale gang van zaken is" zeg maar, en dat het normaal is om kinderen hier zelf vrijheid in te geven. Ik denk ook dat moeder wel weet dat school hier weinig mee doet en het via mij probeert, maar (helaas voor haar) ga ik hier niet aan meedoen. Mijn kind mag zijn eigen vriendjes uitkiezen, daar ga ik niet tussen zitten. Morgen gesprek met de juf, al verwacht ik daar niet veel van, het is meer dat zij weet dat dit speelt. En buiten schooltijd spelen ze 1x per 3 a 4 weken met elkaar, dus ik vind het ook zo raar niet dat ze juist onder schooltijd dus naar elkaar toetrekken.
En ik las inderdaad verhalen van kindjes die boos worden wanneer ze niet mee mogen spelen, kindjes die claimen, of kinderen van agressieve ouders etc. Ik begrijp best dat je er dan moeite mee kan hebben wanneer je kind daar beste vriendjes mee is. Maar dit speelt hier dus totaal niet. Moeder vind dat mijn kind haar zoontje wel teveel claimt, dat hij vond dat hij in de steek gelaten werd, maar ik heb dat gevraagd, hij zegt dat dit niet zo is (wat ik ook geloof, want om eerlijk te zijn vind ik het niks voor mijn zoon om dramatisch te roepen "dat hij in de steek wordt gelaten", maar goed) Zijn verhaal is dat vriendje van moeder met andere kindjes moet spelen, terwijl hij dat niet wil, hij wil eigenlijk het liefst met mijn zoontje spelen, maar moet wisselen van zijn moeder..... En volgens de juf speelt hij ook echt met andere kinderen, want dat is pas nog besproken.
Als ik het goed begrijp spelen deze jongetjes 1 keer per 3 weken met elkaar buiten school. Serieus dat je als moeder dan zegt dan er meer diversiteit moet zijn? Met wie mijn zoon op school speelt tijdens de pauze vindt ik alleen interessant als het hem negatief beïnvloed. En verder hoop ik dat ze samen leuk spelen maar ook leren van elkaar hoe je met elkaar omgaat. Mijn eerste taak als ouder is om in gesprek te gaan met mijn kind als ik zie dat hij/zij ergens ongelukkig over is. Maar in jouw geval lees ik geen ongelukkig kind. Niet het vriendje en zeker niet jouw kind.
Serieus, ja. En vaker nog 1x per 4 weken of zo (ik houd het ook niet bij op de kalender). En nee, ze waren niet ongelukkig, maar zoon weet inmiddels wel dat moeder wil dat ze minder met elkaar spelen op het schoolplein en vind dat uiteraard niet leuk.
Niet te begrijpen, zo zou ik er noot inzitten. Maar daar ben jij niet mee geholpen. Ik denk dat je het in eerste instantie prima hebt verwoord naar die moeder. Als haar kind niet vaker heeft afgesproken met anderen (heb niet alles gelezen) dan is dat haar probleem en dus niet eens het probleem van haar kind. Jouw ding is jouw kind benoemen dat vriendschappen zijn zoals jij wil...(invullen) En jouw les gaat hem verder leiden. Hij is nog jong, er komt nog meer helaas, maar gelukkig nemen ze nog veel aan
Er zijn meer ouders die dit willen regelen heb ik gemerkt. Q speelt met heel veel verschillende kindjes maar het meeste met een meisje uit groep 4. De juf zei dat ze bijna elke pauze wel samen spelen en op de BSO spelen ze ook vaak samen. Nu wilde ze natuurlijk ook een paar keer afspreken. Dat mag niet van die moeder omdat dochter niet met kindjes uit groep 3 af mag spreken.. Erg sneu voor de meiden, maar blijkbaar laat niet iedereen zijn kind hier vrij in.
Heb net een gesprek gehad met de juf. Vanuit haar oogpunt gezien vindt ze dat de 2 ook erg veel samen spelen en weinig oog hebben voor andere kinderen. In eerste instantie vond ze dat wij moeders dat onderling maar zelf moesten uitzoeken, maar nadat ik gezegd had dat wij dit buiten schooltijd best zelf kunnen regelen, maar naar mijn mening, dat onder schooltijd de juf daar verantwoordelijk voor is (aangezien wij er dan niet bijzijn natuurlijk) gaf ze wel aan dat ze op school wil proberen of ze bij beiden kinderen hun blik kan verruimen. het is ook niet zo dat het alleen vanuit mijn zoon kwam, zoals moeder beweerde, volgens de juf trekt ook het vriendje steeds naar hem. Beiden kanten dus. Dat de juf wil proberen hun blik te verruimen heb ik op zich niet zoveel problemen mee, al vind ik het zelf niet heel erg nodig. Blijkbaar vinden ze elkaar zo leuk, dat ze geen andere kinderen nodig hebben daarnaast. Aan de andere kant is het natuurlijk wel goed dat ze meer vriendjes naast hun beste vriend hebben, mocht er 1 vd 2 ziek zijn of blijven zitten. Anders zijn ze natuurlijk wel gauw wat verloren.