Vandaag bij de VK geweest en baby ligt nog steeds in stuit . Morgen naar de gyn. Heb vanaf het begin van de zwangerschap gezegd dat als dit mij overkomt ik geen draaipoging wil. Baby ligt naar mijn idee niet voor niets al zo lang zo... Nu morgen dus een gesprek waar ik wel wat tegenop zie en een echo natuurlijk. Ben ook geen voorstander van een stuitbevalling aangezien dit ons eerste kindje is.. geen risico's voor de kleine.. Nou ben ik benieuwd of er hier meiden zijn met ervaringen wbt de onvolkome stuit, wel/niet draaien, keizersnede en wat ik kan verwachten morgen bij de gyn. Het liefst ook eerste kindje, dat is volgens mij toch anders dan een volgend kindje. Ik hoop op reactie! Alvast bedankt.. Groetjes Ester
Hoi, mijn zoon lag ook in een stuit. Ze hebben een draaipoging gedaan maar hij schoot halverwege terug. Dit was wel pijnlijk. Ze hebben mij verteld dat het misschien een keizersnee kon worden maar dat is niet gebeurd. Mijn hele bevalling heeft een uur geduurd. Succes bij de gynecoloog vandaag. Groetjes
Precies vorig jaar zat ik met exact het zelfde! Riep vanaf het begin geen draaipoging, uiteindelijk toch gedaan maar was niet gelukt. Hij wou gewoon echt niet. Ben met 39 weken bevallen op 30 juni middels een keizersnede. Stuitbevalling zat me ook niet lekker vandaar de keizersnede maar hoop deze keer zo op een normale bevalling
Heey Ester, Mijn zoontje lag ook in onvolkomen stuit en we hebben ook een draaipoging gedaan, maar ik had niet zoveel vruchtwater, dus is niet gelukt. Wij hebben er toen ook voor gekozen om een ks te doen. Vond een stuitbevalling ook maar niets en de gyn zei toen tegen ons dat 70% van de stuitbevallingen alsnog in een ks eindigden........... Ik zou de info eerst eens ter ore nemen en dan kun je altijd kijken wat je wilt. Je moet doen waar je je goed bij voelt!!!!! En het kan natuurlijk ook altijd nog dat de kleine alsnog draait. Op de dag van de ks hebben ze bij mij toen weer een echo gedaan om te kijken of het nog in stuit lag. Dit bleek toen "gelukkig" wel het geval. Dit klinkt mss raar, maar ik moest er ook niet aan denken dat ze me op het allerlaatste moment nog weer naar huis hadden gestuurd. Ben benieuwd wat er vandaag uitkomt, Suc6 in ieder geval!! Groetjes Liena
Bij mij lag mijn dochter ook al vanaf het begin in een stuit, met 36 weken draaipoging en het lukte. Deed helemaal geen pijn, moest wel even wennen aan het nieuwe idee haha ging ervan uit dat het toch niet zou lukken, was wel blij dat het wel lukte nu gewoon bevallen ipv keizersnee (bij ons doen ze geen stuitbevalling) Was zelf heel relax en heb wel naar de gyn gevraagd met het hoogste percentage gelukte draaiingen. succes!
Bedankt voor de reacties! Vandaag naar de gyn geweest en natuurlijk geijkte praatje gekregen. Ik mag kiezen en mijn gevoel zegt nog steeds hetzelfde: niet laten draaien! Misschien draait hij zelf nog. Volgende week woensdag defenitief gesprek en planning keizersnede als het dan nog nodig is en ik dat nog steeds wil. Stuitbevalling zie ik niet zitten. Helaas ook hoge bloeddruk vandaag met beetje eiwit, dus mag sowiezo vrijdag terug ivm hiermee.. Heb ook wel eens gelezen dat men bij hoge bloeddruk geen draaipoging doet, iemand die dit weet? thnx en ik laat het horen!! Groetjes ester
Hoi, hoi, Dit topic is inmiddels alweer van een paar weken terug, maar ben benieuwd of jou kindje nog gedraaid is of dat je kz gepland is? Hoe is het met je bloeddruk? Draaien ze dan wel of niet, of weet je dat nog niet? Dit is wel mijn tweede, maar hij ligt ook in stuit. Ik weet dat hij nog makkelijk kan draaien, maar volgens mij is dit wel zijn favoriete houding! Ik heb ook een hoge bloeddruk, ben benieuwd of dat draaien dan wel kan....?
Weet dat draaien niet kan als je al eens een kz heb gehad. Met hoge bloeddruk zou ik het niet weten. Lastig als deze ook weer in stuit ligt.
Ja lees nu hoe je het bedoeld haha. Tijd om t daaien is er inderdaad nog gelukkig. Thomas lag ook al vanaf 29 in stuit, waarschijnlijk al eerder.
Nou daar ben ik dan weer. Hier even mijn verhaal: Op 4 Juni ben ik opgenomen geweest ivm zwangerschapshypertensie. Ik had een bloeddruk van 170/110. Ik mocht dus gelijk blijven. Er was zelfs sprake van de baby te gaan halen ivm de verhoogde risico's voor mij. Na overleg met mijn partner hadden we besloten hier akkoord mee te gaan.. Ik werd 's ochtends 11.00 uur opgenomen en eind van de dag, na onze beslissing, werd mijn bloeddruk nog eenmaal gechecked en deze bleek 120/85 te zijn!! Dus kindje bleef zitten, veel beter natuurlijk, maar wel een emotionele achtbaan. Wel hele middag aan ctg gelegen en ik bleek ook harde buiken te hebben. Ik moest de nacht blijven ter observatie. Zaterdag ben ik naar huis gegaan. Zondagavond verloor ik een klein beetje bruin/rood slijm, dus heb ik het zh gebelt voor advies. Ik mocht langs komen en werd weer aan het ctg gelegt, tevens voelde de gyn hoever ik was. Baarmoedermond was wel zacht, maar nog niet verstreken en ik had geen ontsluiting en volgens hen geen echte weeen, maar oefenweeen. Dus na 4 uurtjes weer naar huis. Door het inwendig voelen vloeide ik wat na. Dit was alleen de volgende dag nog steeds zo dus ik weer eind van de maandag bellen hiervoor. Ik mocht weer lanskomen en werd wederom aan ctg gelegt en er werd weer gekeken. Uiteindelijk naar huis gestuurd met een slaappil en de mededeling dat het nog wel een paar weken kon duren, ik had last van oefenweeen. Die nacht sliep ik wel, maar ben ik 3 x uit bed geweest om te poepen.. Ik had wel wat kramp maar er zat geen duidelijk patroon in van min 1 min lang om de 5 min gedurende 1 uur lang.. Dinsdagmiddag 12.00 uur voelde ik me zo beroerd waarop mijn vriend zei dat we het zh weer gingen bellen of we langs konden komen. Ik ben gaan douchen en nadat ik de douche uitstapte voelde ik bloed tussen mijn benen stromen. Gelijk zh gebelt en zij belden terug of ik wel kon komen.. Gelijk schoonzus gebelt dat ze ons moest brengen ivm de bloeding. Teruggebelt door zh dat we konden komen (alsof ik dat afgewacht had!) Mijn vriend en ik zeiden dat we ons niet weer weg zouden laten sturen, niet wetende of vermoedende wat er werkelijk zou gaan gebeuren.. In het zh kwam ik op de verloskamer en zou de vk daar even voelen, maar ik moest eerst even naar de wc, hier verloor ik zoveel bloed, een hand vol! Men vermoedde dat de placenta ervoor lag en ik kreeg een inwendige echo. Toen hoorde ik:"ik zie zijn billetjes al"Je hebt 6 a 7 cm ontsluiting! Jeetje ik schrok me rot en riep dat ik de volgende dag een afspraak zou maken voor een ks. In 5 minuten tijd ben ik aan het infuus gelegt, uitgekleed en catheter erin en met een rotgang naar de ok gereden voor een ks. Daar kreeg ik een ruggeprik en binnen 5 minuten zag ik onze zoon.... Nou ja, ik ben nu 8 dagen verder en dolgelukkig met onze te vroeg geboren zoon, ik was 36 wk en 5 dagen zwanger. We zijn weer thuis. Al met al gaat de film af en toe nog door mijn hoofd. Ik kon in het begin bijna niet over de bevalling praten of foto's zien zonder te huilen. Ik merk dat ik nu eindelijk wat bijkom, ook lichamelijk.. al is dit nog wel een aantal weken iets wat moet bijkomen. We waren totaal onvoorbereid en overdonderd door de komst van ons zoontje. Ik had niet megapijn en de artsen geloofden zelf en lieten ons geloven dat er niets aan de hand was nog. Ik ben blij dat ik niet een stuitbevalling heb hoeven doen... en dat ik niet heb laten draaien, want ik ben bang dat de bevalling dan sowiezo gelijk was begonnen.. Nou, anyways.. dit was mijn afloop en ik en mijn vriend genieten nu zoveel mogelijk van ons kleine mannetje!! Groetjes Ester!
jeetje meid wat een verhaal! Op zo'n moment heb je ook niet echt tijd om erover na te denken en laat je alles maar op je af komen. Pfffff nouja je weet in ieder geval dat meneer naar buiten wilde haha. Ik vond het al heel wat een kz maar op deze manier is het wel heel emotioneel. Geniet er inderdaad van en probeer alles een plekje te geven wat er gebeurd is want het is niet niks.
Tjee meid, wat een verhaal! Dat verwacht je ook niet van te voren. Natuurlijk heel erg gefeliciteerd met de geboortje van je zoontje! Hadden ze met de echo's niet gezien dat de placenta er voor lag?
@Agnes: Ik had al eerder een controle echo gehad voor de placenta lokalisatie en die lag er rond de 33ste week niet voor.. Waarom ik zoveel bloed verloor is mij nog steeds een raadsel, dit is ook een van de vragen die ik bij de gyn de eerstevolgende keer zal stellen... Mocht ik ooit weer bevallen, vermoed ik dat het ook snel zal gaan.. maar dan het liefst met een baby die in de hoofdligging ligt
@ Esther, jeetje zeg wat een heftig verhaal! Gefeliciteerd met je zoon! Het lijkt me idd een goede beslissing geweest dat je geen draaipoging hebt gedaan! Geniet van jullie mannetje! Gr. Tamar