Ik heb er nog even over nagedacht en wil je toch nog wat advies geven. Ik begrijp heel goed dat je graag je vriend bij de bevalling weer, dat lijkt me inderdaad ook heel fijn en wenselijk als jullie dat moment kunnen delen. Echter denk ik dat het daarna verstandiger is als je vriend een tijdje ergens anders zou wonen, met alleen regelmatige bezoekjes aan zijn kinderen. In die tijd kan hij aan zijn alcoholprobleem en gedrag of agressie probleem werkeN. Hij is in zijn huidige toestand in feite een blok aan je (zwaar belast) been. Het lijkt me eigenlijk onmogelijk om in je eentje voor een vierjarige, een jarige en pas geboren tweeling te zorgen, laat staan met een alcoholist met gedragsproblemen erbij! Daarom zou ik vandaag nog een’ actieplan’ maken. 1.Zet je vriend tijdelijk grotendeels uit je leven. 2. Kijk hoe je hulp kan inschakelen op grote schaal. Is je oudste van je ex? Vraag of dit kindje de komende tijd wat vaker bij hem kan zijn. Gaat de 1-jarige naar de crèche? Kijk of dit misschien tijdelijk wat meer dagen per weken kan worden. 3.Ook zou ik vandaag nog de telefoon oppakken en de hele situatie aan je ouders uitleggen. Ik zou ze vragen of ze je een tijd kunnen helpen, misschien wel een paar weken bij je intrekken, of structureel de oudste twee kids enkele dagen per week in huis nemen of iets dergelijks. Uit je Berichten krijg ik de indruk dat je een lieve moeder bent, een slimme meid en een goed mens. Maar daarom de juiste keuzes! Doe het voor jezelf en anders ben je het wel verplicht aan je kinderen! Sterker nog, als jeugdzorg hiervan op de hoogte is (en dat zijn ze misschien al wel door het contactverbod?) Kan het heel goed zijn dat ze gaan ingrijpen. Wees dat voor en zorg dat je zelf de touwtjes in handen neemt! Heel veel succes en sterkte, je kan het!
Ik snap dat je schaamte hebt voor je familie. Maar wil je graag zeggen dat je juist die, hoe ver ze ook weg wonen, zo goed kan gebruiken. Ze inlichten of in ieder geval iemand in je familie die je na staat kost misschien wat moeite, maar je ontneemt ze nu ook de kans je te helpen. Ik heb ervaren dat ik door de schaamte besluiten maakte die ik niet wilde, en toen ik eenmaal later toch vertelde wat er aan de hand was juist ontzettend veel steun kreeg. Mijn band met familie (en vrienden) is er juist door versterkt en ik heb er nu met een 2e op komst nog veel meer aan.
Ik sluit me volledig bij @julia80 aan. Ik wilde precies hetzelfde zeggen. Je gaat een enorm zware tijd tegemoet, maar moet nu aan jezelf en kinderen denken. Wees jeugdzorg voor.. Daarnaast inderdaad je ouders of ander familielid of vriendin bellen die je tijdelijk kan helpen in het begin. Je kan dit, maar ( nog) niet alleen. Is er geen humanitas in de buurt? Zijn vaak vrijwilligers die ook hiermee kunnen helpen, zij kunnen je vast ook naar t zh brengen of toch vk in de buurt helpen, het verhaal voorleggen en adv vragen of je dan evt ambu kan bellen hiervoor of dat zij je dan kan brengen. Wat zegt je gyn hierover?
Dank voor alle tips en reacties! We hebben een goed (eerste) gesprek gehad over hoe nu verder, ik word over een paar dagen ingeleid heb al wat ontsluiting. Ik ben erg duizelig had gister het gevoel bijna flauw te vallen alles draaide om me heen en raakte ervan in paniek. Krijg weinig rust zo maar nog even volhouden
Bij een contactverbod wordt Veilig Thuis (als het goed geregeld is) automatisch erbij betrokken, zeker als er kinderen in het spel zijn. Dus heel goede punten, die je aangeeft Julia80. Stel je geen gedegen plan op, dan is de kans op een raadsonderzoek extra groot (dat is helaas al groot als een vader een contactverbod krijgt met moeder). Ik las ergens dat buren je advies geven een taxi te bellen. Mogelijk willen zij geen ruzie met je partner krijgen? en dus afstand bewaren. Kan ik best begrijpen. Het direct en specifiek vragen ‘zou jij me aub willen brengen als ik moet bevallen?’ (en desnoods zeggen dat je de benzine zult betalen) maakt dat mensen vaak sneller ja zeggen of juist eerlijk zeggen waarom ze t niet willen. Hoe dan ook een heftige situatie. Sterkte! P.s. Bij contactverbod zal je partner waarschijnlijk nu zijn eigen hulpverlener hebben. Kan die misschien betrokken worden in je dilemma?
Ja, dat weet ik idd. Maar stel dat van mening zijn dat het niet echt ‘spoed spoed’ is, want het is omdat de auto in beslag is genomen. Dat gebeurt normaliter veelal door eigen keuzes. Dan is t ook aan mensen zelf om t op te lossen, is de redenatie dan vaak (sorry, klinkt niet fijn, maar ik verzin t niet). Een ambulance is nl geen taxi. Dus bedoelde even nakijken of het niet extreem duur wordt als zij vinden dat t niet terecht is. (En ik bedoel niet dat ik t onterecht vind, maar instanties hebben soms bijzondere regels).
En wat is je plan voor na de bevalling? Met je tweeling ga je een risicobevalling in, voor jezelf en de kleintjes. Hoe ga je het oplossen als jij en/of een of beide kindjes in het ziekenhuis moeten blijven, een nachtje, een week, langer? Of als je een keizersnee moet krijgen en wekenlang je dreumes niet mag tillen? Je moet echt nu proberen alle hulptroepen die je kan krijgen paraat te hebben. Deze situatie is in je eentje niet te behappen, als het ook maar op enige manier niet 100% soepel loopt.
Ik heb eens gegoogled. Zeker in t begin van t jaar, waar je nog vaak heel veel eigen risico open hebt, kan t flink oplopen. Dus wie weet betaal je 385 euro zelf (aangezien een rit gemiddeld 600 euro kost), aangezien het minimaal eigen risico 385 is. Heb je je eigen risico verhoogd? Dan wordt t nog duurder
Mijn man is een keer door de huisarts doorgestuurd naar het ziekenhuis met een ambulance in verband met een blindedarmontsteking en hij niet meer in staat was om zelf te rijden en ik op mijn werk ver weg was. Kosten inderdaad ongeveer € 600! Hij doet altijd maximaal eigen risico omdat hij niet zoveel mankeert vaak. Duur grapje dus ... Maar on topic, @yngMama1 Ik heb wel een beetje met je te doen hoor! Hoe gaat het nu met je?
@yngMama1, hoe gaat het nu met je? Al meer duidelijk hoe het geregeld gaat worden? Steun gekregen? Of misschien ben je wel al bevallen..... in ieder geval benieuwd hoe het met je gaat.