Heb je twijfels of is het eigenlijk onzekerheid of je het allemaal wel goed gaat doen. Want dit laatste hebben we denk ik bijna allemaal wel. En ergens wil je graag kinderen. WAnt anders hadden jullie nooit de beslissing genomen om vanwege je 'lichamelijke problemen' eerder te beginnen. Misschien moet je gevoel daar nog aan wennen. Komt wel goed hoor!
Wat ik me eigenlijk afvraag.. Slikken jullie al foliumzuur, vitamines of andere tabletten? En zijn jullie bezig met het op je eten aan het letten? Ik merkte gister onbewust dat ik meer fruit eet (ben nooit zo''n fruit-eter geweest) En ik slik Etos zwager worden.
Jammer Missy en Starry! Maar wie weet de volgende ronde Ik denk dat ik testen ook wel heel spannend/eng zou vinden. Heb wel eerder een test gedaan omdat ik echt dacht dat ik zwanger was maar toen was het niet gepland (het zou overigens wel heel erg welkom zijn dan, maar toch) en dan is het gevoel denk ik heel anders. Nu ga je echt voor een kindje en dan zou het heel teleurstellend zijn als de test negatief uitvalt. Ik slik sinds 1 juni foliumzuur, nu wel elke dag in het begin vergat ik het nog wel eens. Ik heb een potje van de Kruitvat. Grappig, ik eet ook best veel fruit de laatste tijd. Hoewel ik net wel een aantal dingen heb weg moeten gooien hoor, maar zoveel als ik de laatste 2 maanden gegeten heb zoveel at ik normaal nooit!
Ik kan me voorstellen dat je op ziet tegen het testen! Het is ofwel een teleurstelling ofwel ineens erg definitief zou het denk ik ook wel heel spannend vinden. Ik slik nu foliumzuur en reguliere multivitaminen. Let wel goed op mijn eten, maar dat deed ik al 3 maanden (ben ook 10 kilo afgevallen). Nu wil ik nog wat laatste kilo's kwijt voordat we echt gaan beginnen dus nog even streng; veel groente en fruit en veel beweging! Doen jullie aan sport en denk je dat vol te houden tijdens een zwangerschap?
@Missy en @Starry het is idd positief dat jullie cyclus normaal op gang in gekomen en nu op naar de volgende ronde! Succes Ik heb besloten niet eerder te testen. Mijn vriend zei gister dat hij test wilde halen, vanwege mijn symptomen. Maar als ik me goed herinner had ik daar de vorige keer ook last van de eerste maand. De pil onderdrukt veel klachten bij de ongi en zodra je stopt voel je de klachten opeens heel heftig. En dat is logisch. Ik ga er gewoon vanuit dat ik zondag ongi word. Ik wil er niet te veel aan denken. Gelukkig ga ik zaterdag mijn nieuwe hondje ophalen, dus zullen mijn gedachten het te druk hebben om aan zwangerschap te denken. Haha Ik verheug mij nu al op zaterdag. Ik zelf vind testen niet leuk. Ik heb het al meerdere keren gedaan. De eerste keer dat ik een test deed (jaren terug. ik ging toen net met mijn vriend) was het positief. Het was niet gepland, maar een paar dagen later toen ik weer testte was het negatief. Dus ik weet niet wat het was. Wat ik wel weet dat ik toen een periode had overgeslagen. Zat toen wel aan de pil. Maar goed, sinds die eerste keer stel ik het testen zo lang mogelijk uit. Negatief, betekend weer teleurstelling. Daar tegenover staat wel weer, dat je wel moet testen als je wilt weten of je wel of niet zwanger bent. Ik weet al heel lang dat ik moeder wil worden. Wel natuurlijk met stabiele relatie en dat ik echt 200% voor mijn partner zou gaan. Bij mij vriend schommelde het heel erg in het begin. De ene keer wilde hij wel en de andere keer weer niet. Gelukkig weet hij nu 200% zeker dat hij ook kinderen wilt. Over eten gesproken. Ik at net gerookte zalm en toen bedacht ik me opeens dat je dat niet mag eten als je zwanger bent. Moet ik daar ook mee stoppen voor het geval dat. Je weet maar nooit. Ik ga weer beginnen met foliumzuur. De vorige keer slikte ik dat ook. En verder eet ik altijd gezond. Ik sport veel, dus ik heb daarnaast een gezonde leefstijl.
Ik slik ook de etos pillen en mijn man is aan het stoppen met roken. Verder let ik op met rauw vlees en moet ik zo op een afscheidsborrel de wijn ontduiken. Als ik ongi wordt neem ik weer een paar wijntjes maar na mijn ei stop ik weer voor de zekerheid. Ik twijfel nu een stuk minder. Denk dat het vooral voort kwam uit de onzekerheid. Hielp dus echt ff om mijn verhaal van me af te schrijven en jullie reacties te lezen. Hoe is het weer buiten? Ik zit alweer de hele dag op kantoor opgesloten. En er kunnen geen ramen open
Het was heerlijk weer, totdat de wolken kwamen en de regen. Ik dacht: ik ga nog lekker wandelen met de hond. Kan ze ook even rennen. Voordat het gaat regenen. Nou, haha ik loop paar minuten buiten en kwam opeens flink wat regen naar beneden. Het is nu nog steeds warm/benauwd. Net even foliumzuur gehaald. Ga ik ook weer mee beginnen. Ik ben wel gestopt met drinken nu. Mijn vader keek me al aan afgelopen weekend. Normaal als hij hier is drinken we samen altijd een wijntje. En toen whatsappte mijn vriend net naar mijn vader (vriend zat op het werk) over dat we groter huis willen. Nieuwe hond op komt, kind op komst. Haha... Toen moest ik mijn vader overtuigen dat ik niet zwanger was haha. Mijn vriend zei het verkeerd. Dat weet mijn vader ook wel. Mijn vriend is Spaans, dus hij zegt vaak dingen, terwijl het het anders bedoelt. @Mart, het is altijd goed om dingen van je af te praten of schrijven. Ik denk dat veel van ons ook daarom op het forum zitten.
Hier was het ook lekker weer, tot het begon te rommelen in de lucht en de lucht steeds donkerder begon te worden. Nog steeds vies warm (buiten net 46 graden en binnen 27 graden). Voel me ook helemaal niet lekker nu. Denk, te voelen aan mijn borsten, dat ik een deze dagen ongesteld ga worden. En het weer speelt natuurlijk ook niet echt mee. Maar ja, klagen is ook zo wat want als het regent is het ook niet leuk...
Nou, omdat van je afschrijven schijnt te helpen even mijn beklag: Ik werk bij de GGZ en zoals jullie misschien wel weten moet daar flink bezuinigd worden. Ook bij mij op de afdeling heeft het met name eind vorig jaar gegonsd van de negatieve berichten en heb ik me flink zorgen gemaakt. Begin dit jaar bleek het allemaal mee te vallen en later werd men voorzichtig aan weer positief. Vervolgens werden 5 van mijn collega's zwanger en ik ben me langzamerhand veilig gaan voelen. Tot er sinds deze week ineens weer een hoop rumoerigheid ontstond en een van mijn collega's (waarvan over 10 dagen het contract verloopt) vanmiddag rond half 4 door mijn leidinggevende werd gebeld met het verzoek haar die middag nog te kunnen spreken: kon niet over de telefoon. In al mijn naïviteit dacht ik nog dat dat allemaal wel mee zou vallen, maar inderdaad: haar contract wordt niet verlengd. Tegen haar is zelfs gezegd dat er waarschijnlijk nog meer zullen volgen en er mogelijk zelfs aan de vaste contracten gezeten moet worden. Mijn, tijdelijke, contract verloopt als volgende, namelijk per 1 oktober en ik ga er dus nu maar vanuit dat ik kan gaan zoeken naar ander werk. Er is nog 1 klein houvastje: ik ben nu nog de enige die gespecialiseerd is in jeugd; de ander hebben ze vanmiddag laten gaan. En eerlijk is eerlijk: ik baal van die baan, maar eigenlijk interesseert me dat geen reet. Ik vind heus wel iets anders. Waar ik me nu vooral druk over maak is het feit dat dit echt werkelijk een KUT (excuse my language) timing is aangezien ik net komende maand wil beginnen met proberen zwanger te worden. Mijn verstand zegt direct: dat is dus niet handig. Mijn gevoel wil daardoor alleen maar janken. Ik weet al wat vriendlief gaat vinden (die weet het nog niet, die komt vanavond laat pas thuis); die wilt waarschijnlijk wachten. Maar hoe lang stel je dat uit? en wat als het een half jaar duurt voordat ik een keer een baan vindt oid? en belangrijker nog: Ik wil helemaal niet wachten; ik wil een baby! klotezooi... het is maar goed dat ik volgende week een weekje op vakantie ga geloof ik
Wat vervelend zeg allemaal, dat je nu in onzekerheid zit over je baan. Maar zoals ik begrijp liep je contract tot 1 juli, dat was afgelopen zondag. Volgens mij kunnen ze je nu, omdat het al 5 juli is, niet zomaar ontslaan. Het lijkt mij alsof je contract gewoon stilzwijgend verlengd is, anders hadden ze het voor 1 juli aan moeten geven. Ik snap dat je nu twijfelt, wel of niet proberen zwanger te worden. Zo zat ik ook, ik heb vorige week ontslag genomen en totaal geen spijt van. Werd letterlijk ziek daar (lang verhaal dus wijd er verder niet over uit, tenzij er om gevraagd wordt...). Wij hebben ervoor gekozen om wel gewoon te proberen zwanger te worden, ook al is het nu iets lastiger zonder inkomen. De wens om zwanger te worden is gewoon te groot en hebben het al een keer uitgesteld. Ik hoop voor je dat jullie eruit komen en dat je je baan gewoon kunt houden!
oh oeps. Ik heb inderdaad 1 juli neergezet, maar het is 1 oktober (waar het hart vol van is... wat mij betreft word ik in juli zwanger namelijk ). heb het meteen even veranderd. Mijn gevoel zegt ook gewoon doorgaan. Het komt allemaal wel goed en op een uitkering kan ik wel leven. Aan de andere kant is mijn verstand die roept dat zwanger solliciteren echt niet handig is. Ik heb (ik zou bijna zeggen helaas) nu nog een keuze aangezien ik zeker nog niet zwanger ben. Ik weet bijna zeker dat vriendlief er ook zo over denkt en waar mijn gevoel overheerst is er bij zijn gevoel nog veel twijfel. Ik vrees dus echt dat hij vanavond in ieder geval deze maand definitief opzij schuit (er leek gisteravond ineens weer een mogelijkheid te zijn), maar waarschijnlijk ook langer dan dat Echt, ik kan wel janken... gaat ook vast nog gebeuren vanavond.
Ik vind het een lastige situatie. Ik zelf zou wel er gewoon voor gaan om zwanger te raken. Ik denk dat mijn vriend ook twijfels zou hebben. Maar je hebt wel recht op een uitkering. Stel voor: jullie schuiven zwanger worden opzij en je gaat op zoek naar een baan. Als je een baan hebt gevonden, beginnen jullie weer. Je hebt bijv. een jaar contract en het duurt wat langer om zwanger te raken en dan word bijv. weer je contract niet verlengd. Hup, weer zwanger worden opzij. Wat ik hier eigenlijk mee bedoel? Wanneer is het wel de goede tijd. Ja, het is crisis. Maar moeten we daarom onze dromen opzij zetten? Je hebt nooit zekerheid, ook niet met een vast contract tegenwoordig. En als je contract niet wordt verlengd. Je hebt recht op een uitkering en volgens mij als je zwanger raakt is daar ook weer iets voor. Weet niet precies wat. En officieel mogen bedrijven je niet weigeren vanwege je zwangerschap. Ik raad je aan hier rustig over te praten met je vriend. En ik snap dathet frusterend is dat collega's contracten niet worden verlengd en de jouwe ook binnenkort afloopt. Maar zolang je het nog niet zeker weet, zou ik er voor gaan.
Hihi Eensch! Dat zou mijn keuze ook zijn en precies die argumenten heb ik aangedragen om niet te wachten op mijn verlenging (of nu nieuwe baan), maar toen leek het er nog op dat ik die verlenging ging krijgen. Ik vrees dat ik nu echt alles uit de kast moet gaan trekken, maar de kans dat ik m dan overtuig is nog steeds klein. We zullen zien
@invuurenvlam: Wat een nare situatie zeg! Ik hoop voor je dat het allemaal meevalt en je toch mag blijven. Persoonlijk zou ik mijn zwangerschapswens er niet voor uitstellen mocht je je baan wel kwijt zijn. Bij het solliciteren hoef je toch nog niet meteen te vertellen dat je zwanger bent? Maar hopelijk is het niet nodig! Sterkte toegewenst in ieder geval! @Starry en Missy78: Alvast veel geluk toegewenst komende ronde! @Nient: Ik gebruik al langere tijd foliumzuurtabletten van de Etos en daarnaast multi-vitaminentabletten voor vegetariers (ik eet geen vis/vlees). Verder probeer ik nu extra goed op mijn voeding te letten, meestal lukt dat ook wel. Merk alleen wel dat ik door alle onzekerheid enzo wat meer zoete dingen eet (voornamelijk waterijsjes ). Tegen het testen zelf zie ik niet zoveel op maar tegen het bekijken/wachten op de uitslag wel! Met welke testen hebben jullie goede ervaringen? Ik ga er morgen na mijn werk maar een aantal kopen. Ik lees opzich wel goede dingen over de kruidvat testen, al moet je hier wel langer op de uitslag wachten geloof ik.
Ik heb er nog 1 van Clearblue liggen (een + of - test) van een jaar geleden ofzo. En verder heb ik laatst ee paar Kruidvat testen geocht. Mochten we zwanger testen dan wil ik nog een digitale van Clearblue halen. Gewoon om het in het schermpje te zien en mee nemen naar ouders ofzo.
Ik heb een vraagje, ik heb nog geen ervaring met stoppen met de pil (althans niet met de bedoeling om zwanger te worden) en nu vroeg ik me af of je door het "ontpillen" ook extra blauwe aderen krijgt op je borsten. Ik zag net namelijk blauwe aderen die er normaal niet zitten, lopen over mijn tepelhof heen. Zwanger kan ik nog niet zijn, daarvoor ben ik nog te kort van de pil af, dus dat is het niet haha. Groetjes
Nou vriendlief reageerde inderdaad wel met dat het niet handig is ed, maar nadat ik de tegenargumenten gegeven had was hij het ermee eens en heeft hij mij de zekerheid gegeven dat het in ieder geval gewoon augustus blijft. Juli denkt hij nog steeds over na en mijn eisprong is nog niet geweest, dus wie weet Gelukkig is hij er meer aan toe dan ik dacht En hier echt 0 ervaring met zwangerschapstesten of blauwe aderen op mijn borsten, dus daar kan ik niet mee helpen. Slaap lekker alvast! (ik kan in ieder geval weer rustig slapen )
Wat fijn dat je vriend toch positief staat tegenover beginnen aan kinderen ondanks de onzekerheid met betreft je baan. Hier ook slaap lekker voor iedereen. Ik zit nog even lekker buiten met een wit wijntje (shame on me.... moet er zeer binnenkort maar mee stoppen denk ik want je weet maar nooit).
@ Invuurenvlam, jeetje wat heftig zeg op je werk. Ik hoop dat ze je contract zullen verlengen. Ik heb zelf in een beetje de zelfde situatie gezeten of eigenlijk zit ik er nog steeds in. Mijn contract liep ook af op 1 Juni j.l. en ook de mijne werd niet verlengd terwijl ik mijn werk goed deed..ik kreeg dit al in februari of maart te horen. Ik had zoiets van sh*t wat nu? Tuurlijk solliciteer ik maar het gaat niet van harte word vaak afgewezen maar dat weer houd ons er niet van om voor een tweede kindje te gaan, je kan het blijven uitstellen maar ik heb zoiets van werk kan je altijd zoeken en kinderen krijgen niet dus nu ben ik lekker thuis sinds 1 maand, merk wel dat ik sociale contacten mis maar daar dat neem ik maar ff voor lief en nu de zomervakantie is begonnen hoef ik i.i.g. niet op zoek naar oppas.