Annette goed verhaal en goed verbloemd hahaha. Waarom denk je dat ik nooit iets over de bevalling heb verteld Ik zal ook eens een foto plaatsen hier........ Hebben we trouwens al een naam bedacht voor straks op het mama deel????
Naam voor op het mamadeel: die van mij is écht de mooiste!! Hahaha Goed, mijn kindje slaapt, manlief is naar het werk en de kraamhulp komt pas om 8.30 uur. Ik word langzaam weer een beetje mens en neem nu de tijd om mijn verhaal te doen. Het zal wel een lange worden, dus neem de tijd om te lezen haha! Zaterdag de 22e zijn we met mijn zusje en haar vriend naar mijn werk geweest omdat het open dag was. Ze wilden wel eens zien waar ik het altijd over heb, hartstikke leuk natuurlijk. Normaal moet ik op de open dag zelf werken en dan is er geen tijd voor, maar nu dus mooi wel. Kwek, kwek, kwek met collega`s; je kent het wel. 'Ja, alles nog rustig' 'Ja, `t kan vanavond zijn, maar kan ook nog twee weken duren', 'je ziet er nog goed uit, hoe voel je je' en meer van dat geblabla. `s Avonds tijdens het kijken van Popstars veel en steeds en pijnlijke harde buiken. Zou die open dag dan toch teveel van het goede geweest zijn? Ach, laten we er maar over naar bed gaan, lekker liggen. Hoewel, lekker... Alles is relatief aan het eind van de zwangerschap, he. En zoals jullie hebben kunnen lezen, begon `s nachts om twee uur ' iets'. Ik naar beneden en al snel moest ik gaan zuchten en merkte ik een systeem in het ' iets'. Shit man, weeeen!! Om half 4 heb ik manlief gewekt met de mededeling dat we zo maar eens naar het ziekenhuis moesten gaan. Zegt ie met z`n suffe kop: 'ga anders even liggen, misschien gaat het zo wel weer over'. LOL!! Maar al snel zag ie me weer staan aan het bedeind en had ie het door: er moest gebeld worden. Om 4 uur hebben we gebeld en om 5 uur waren we in het ziekenhuis - nog even snel het bed dichtslaan, even opfrissen, je kent `t wel. Daar aangekomen werd ik aan de CTG gelegd. De gynaecoloog was er overigens nog niet hoor, die lag lekker in bed en zou gebeld worden als het nodig was of kwam anders rond 9 uur vanzelf. Prima, no problem; het zag er niet naar uit dat beeb met 5 minuten geboren zou worden hoor hahaha (ik kon nog lachen). Voor manlief werd er een stretcher neergezet, om 7.30 uur kregen we een ontbijtje, `t ging prima. Ik hoor mezelf nog denken: ' als dit alles is....' Oh ja, en de activiteit was volgens de zuster niet trouwens niet hoog, waardoor manlief op het idee kwam dat we misschien wel weer naar huis zouden gaan die dag. Hij geloofde het nog steeds niet! Ik mocht trouwens niet van bed af, die banden moesten omblijven... Later vond ik dat echt #(**^; ik had graag willen staan, lopen, douchen of weet ik veel wat. Om 9.30 uur kwam de gynaecoloog: 4 cm ontsluiting. Dat gezicht van m`n man!! Geweldig!! Het kwartje viel. Omdat de beeb in stuit lag, wilde de gynaecoloog tempo gaan maken. Tot dan toe een halve cm per uur was niet genoeg, een cm per uur wilde hij zien. Hoppa, infuus met weeenopwekkers eraan en opvoeren dat tempo. HALLELUJA!! Dat heb ik geweten. Om half 11: 6 cm. Om 11 uur: 7 cm. Niet weer op dat plusje drukken, nee!! Ik zag de zuster richting het infuus lopen en heb gesmeekt om het rustiger aan te doen. En ik mocht niet van dat bed af omdat de hartslag van beebje wisselde. Of ik dan misschien toch iets tegen de pijn wilde. Nu kon het nog en voor de anesthesist er zou zijn, zouden we al wel een tijdje verder zijn. JA, graag, doe dan maar: ik ben hier nu toch al... Het ging echt veel te hard, ik kon het niet bijbenen. Toen die ruggeprik er eenmaal inzat en de scherpste randjes wegnam, wat een opluchting zeg. Er kwam (hoorde ik achteraf) weer een beetje kleur op m`n gezicht en ik was weer back to earth. Nu kon ik echt ' beleven', zuchten en puffen. Om half 12 kwam de gyn weer checken en zei dat het goed ging. In het half uur erna moest ik steeds van zijde wisselen omdat hartslag van beebje weer wisselde. En geloof me, op zij liggen wil je niet, laat staan steeds wisselen. Op een gegeven moment scheurde de zuster - die overigens geen seconde van ons bed is geweken, super - het papiertje af, liep weg en was al snel weer terug met de gynaecoloog. Hij zei dat ie m`n vliezen ging breken zodat de beeb het wat makkelijker zou krijgen. De gynaecoloog vroeg de zuster om een extra matje te leggen omdat hij veel vruchtwater verwachtte. Prik: en daar kwam me een tsunami!! Een heel raar gevoel om je buik een soort van in te voelen storten. Nou, en om half een had ik het idee dat ik persweeen had, de gyn kwam en hij zei: je hebt 10 cm ontsluiting, we gaan beginnen! Huh, wat, wie, waar!?!? Shit, zeg!! Zoals we afgesproken hadden, zou hij snel bekijken of het zo gaan of niet. Hij gaf me 20 minuten. Persen, persen, persen, nou ik had het idee dat het niks opschoot hoor. En gelijk had ik: om 12.40 uur besloot hij om naar boven te gaan. De stuit paste niet. En toen gebeurden er 100000 dingen tegelijk waarvoor uit alle lades en kastjes zusters tevoorschijn kwamen. Ik moest een operatieschort aantrekken (ging natuurlijk voor geen meter), catheter moest in en het aller, aller, allerergste dat er ter wereld bestaat: niet persen tijdens persweeen.... Door de gang van het ziekenhuis, manlief en dezelfde zuster aan m`n zijde die me allebei probeerden te helpen om maar niet te persen. Maar hoe ik ook m`n best deed, `t ging niet. Volgens manlief heb ik geluiden gemaakt die hij nog nooit iemand heeft horen maken hahaha Nou, en toen we op de OK waren, moest de ruggeprik (de echte zeg maar) gezet worden. En daarvoor moest ik rechtop gaan zitten en mocht ik niet bewegen. Persweeen om de minuut en dan rechtop zitten en niet bewegen. Oke dan.... Dat ging natuurlijk niet, en ook nu kwamen er een heleboel mensen die aan mijn armen en benen trokken en ineens zat ik rechtop. De zuster die voor me stond was heel sterk, want ze heeft me stil kunnen houden haha. En toen de ruggeprik begon te werken? Zucht, dankjewel dokter.... Oef, heel even ademen en tellen: een, twee, drie, ..., negen mensen op de OK!! Alleen voor mij! Ik kon in de lamp boven de tafel meekijken naar wat er gebeurde. En het gaat echt zo snel als op tv: om half 2 begonnen ze (dus na een goed half uur met die persweeen was ik helemaal in een soort van trance, buiten mezelf getreden) en om 13.38 uur was ie er: een jongetje!! Ik heb hem heel even gezien en toen is ie snel met papa naar beneden gegaan, het was veel te koud op de OK. De gynaecoloog vertelde later dat hij al wist dat het een jongetje zou zijn; de beeb zat vast in het geboortekanaal: met z`n balletjes! Superblauw, zielig joh!! Oh ja, en ik had het goed gedaan: de weg voor een tweede is alvast vrijgemaakt. Nou, fijn om te weten. Nou, en toen hebben ze me dichtgemaakt, echt super netjes gedaan. Een rimpel is groter zeg maar. En geen hechting te zien. Toen ik weer terug was op de kamer -om 14.15 uur-, kreeg ik hem meteen bij me. De zuster hielp me en hij dronk eigenlijk al meteen. En toen hebben ze ons eerst maar eens even alleen gelaten. Dinsdag mocht het infuus er af, de katheter eruit, kortom: ik was weer vrij. Nou, ik kon geen kant op. Dat kleine stukje buik heb je echt overal voor nodig... Gelukkig ging (en gaat) het voeden zo goed, dat kon ik tenminste al helemaal zelf. Op een gegeven moment denk je echt 'hallo, er zit ook nog iemand IN dit lichaam hoor, dat getrek en gepluk en gedoe allemaal'. Woensdag mochten we naar huis, na toch wel een hele fijne tijd in het ziekenhuis. Wat hadden de zusters een geduld en wat waren ze vriendelijk. Echt, super. En toen thuis. Ik kan intussen met m`n ogen dicht m`n kamer beschrijven... Maar goed, het einde komt in zicht: vandaag voor het eerst naar beneden. Hij eet als een trein, zit alweer boven zijn geboortegewicht, is heel erg alert: hij doet het dus uitstekend. Moeders heeft wat meer moeite: ik kan geen ruk... Nog niet eens m`n eigen kind uit bed halen, luier verschonen en dan voeden. Nee, ik mag kiezen uit een van de drie omdat het anders gewoon teveel wordt. Hoewel dit met de dag iets beter gaat, vind ik dat erg zwaar. Vandeweek lag hij even te huilen en toen wilde ik zo graag naar hem toe, maar ja; dat moest manlief dan weer doen. En hij doet het met heel veel liefde en plezier, echt waar, maar het is gewoon klote dat je als kersverse moeder zo weinig kunt. Gelukkig is manlief top, kraamhulp is top en Joël is top: ach ja, dan ben ik maar een tijdje een wrak! Vandaag en morgen hebben we extra kraamhulp, manlief is de hele week `s middags thuis, en zo komen we er heus. Stapje voor stapje! Vandaag weer lekker douchen en dan gaan we proberen om naar beneden te komen. Ik ben benieuwd hoe het er allemaal uitziet met alle kaartjes en cadeautjes en slingers! Ik moet me er maar bij neerleggen dat veel meiden bij een normale bevalling al vlot weer op de been zijn, bij mij duurt het 'gewoon' wat langer. Nou, dat was het! Er komt ongetwijfeld nog wel weer wat bij hoor, maar je weet wel hoe dat gaat: al vertellende herinner je je steeds iets nieuws. Oh ja, ik heb ook nog een blaasontsteking! Fijne dag allemaal!
Wow dames, wat een mooie kindjes allemaal, geniet er heerlijk van.... En ik heb de bevallingsvarhalen ook gelezen, ongelofelijk he die pijn die je gewoon hebt, je zou je haren wel van je kop willen trekken, maar goed we hebben er nu iets heel moois voor.... Hier mijn nacht was weer eindelijk goed na een paar slapeloze nachten weer, ik ben nu bezig met een vast ritme voor Imane aangezien haar ritme nog steeds omgekeerd is overdag slapen en s'nachts lang leven de lol, dus heb gisteren avond laat nog tegen 23uur haar in badje gedaan daarna haar bv gegeven en daarna sliep ze tot half 3 heerlijk, daarna nog weer bv gegven en ze kwam maar niet vanmorgen, heb haar pas net weer bv gegeven, en oja kreeg als tip van mijn schoonmoeder in marokko om haar rompertje omgekeerd aan te doen dat zal haar ritme draaien, nou dat had ik dus gedaan, zal het toeval zijn of wat hahahhaha.. Nou ik ga weer Imane roept.... oja grt van Imane aan al jullie kleintjes
hey Jenny ik herken veel in jou verhaal!! Tenminste vóór de keizersnee natuurlijk! De weeen die te doen zijn maar niet opschieten, heerlijk achteraf gezien! De weeen opwekkers, wat een hel!! Daar kan je niet op puffen, dat probeer je wel, maar ik spuugde meer dan dat ik uitblies haha! En het nog niet mogen persen tijdens persweeen! Moest zo lachen op het geluid dat je hebt gemaakt! Ik kan m'n eigen geluid nog horen in m'n hoofd! Soort grommende beer ofzo! Maar idd dat persen hou je gewoon niet tegen! Sterkte meis met het herstel! Aan de onderkant open liggen met zoveel hechtingen is geen pretje! Maar zelf niks kunnen met je wondertje lijkt mij ook een hel! Keizersnee is zo'n lang herstel en ik vind je nog heel dapper dat je al gaat proberen om naar beneden te gaan! Doe rustig aan hoor meis! Hier heeft Evi mama weer ondergespuugd! Spugen jullie kleintjes ook zoveel? Hier drinkt die dame echt veel te snel volgens mij! Na elke drinksessie komt er weer een golf terug!
madelief mooi wondertje hoor! Lijkt volgens mij echt op Laura zover ik kan beoordelen! Jeetje chahida eindelijk een goede nacht dus! Hier zien mijn nachten er ook ongeveer zo uit! Laat jij Imane zelf komen overdag? Als ik dat hier doe komt Evi denk maar om de 4 uur en vraag me dan af of ze wel genoeg binnen krijgt!
Zo Jenny wat een verhool. Maar lekker rustig aan doen .Keizersnee is niet niets. Esther. Wat een droppie zeg. Mooi meisje. Annette. Evi vind het ook lekker in bad. Zo zo is een badfoto plaatsen lijkt heel veel op die van jou. Hier mijn verhaal behoorlijk lang. Dinsdag had ik dus de hele dag al een ongesteldheidsgevoel. 's Avonds bij me ouders gegeten en moesten daarna nog even na de garage met de auto om lampje te vervangen. Terug in de auto naar huis begon ik wat last van me buik te krijgen. Waren geen harde buiken dus ik dacht eerder aan indalingsweeen. Om 20.30 waren we ongeveer huis en even wat tv gekeken en achter de PC. Ben toen gaan klokken en kwam om de 3 tot 7 min. Dus ik dacht niets aan de hand. Op een gegeven moment kwam er regelmaat in om de 4,5 a 5 min en hielden echt 1 a 1,5 min aan. Maar ik dacht dit hoeft nog niets te betekenen. Ze waren niet heftig moest me alleen op me ademhaling concentreren. Om half 12 VK gbeld om te overleggen en ze kwam langs om 12 uur. Gevoeld en kindjes was ingedaald JIEPIE!!! dacht ik eindelijk. Maar had geen ontsluiting, moest echt wel erger worden dan dit wou ik weer bellen kon alle kanten op. We zijn toen naar bed gegaan maar ik kon natuurlijk niet slapen ben gaan douche kon Yan lekker slapen en ben daarna naar beneden gegaan. Wat TV gekeken toen begon het om 1.30 echt heftig te worden weer gaan klokken en had echt behoorlijke weeen om de 1 a 1,5 minuut. Zat op handen en knieen met een emmer eronder ivm misselijkheid en maar kwispelen om ze op te vangen. Om 2.15 Yan wakker gemaakt dat ze VK moest bellen want dit was toch echt wel iets. Ze was er om 2.45, gevoeld en ik had 2 cm ontsluiting, zo dat ging snel en deed het gelukkig toch iets. Besloten om naar het ziekenhuis te gaan want weeen bleven soms ook aanhouden en anders zat er 1 minuut tussen en als er een 3 min tussen zat waren ze niet uit te zingen. VK zei ook als ik zie hoe je weeen nu zijn moeten we nu naar het ziekenhuis anders hou je het niet in de auto. Om 3.30 in het ziekenhuis aangekomen wilden ik dat ze weer ging voelen. 4cm ontsluiting. OK Na een uur wou ik dat ze weer voelde 6 cm. Dit ging wel heel snel. Ik had echt om de minuut weeen tussendoor kon ik nog wel beetje praten en grappen maar wat was het heftig. Ik wou heel graag een ruggenprik maar dan wouden ze me eerst aan de ctg om te kijken hoe het met Mik ging dus staand aan de ctg en met Mik ging alles goed. Vk vroeg of ik onder douche wou zag het eigenlijk niet zitten maar toch geprobeerd en dat was heerlijk. Straal lekker tegen me onderrug en met armen tegen de muur. Zo kon ik het weer redelijk handelen. Terug in kamer wilde ik dat ze weer voelde had nu 8 cm ontsluiting. Yan moest kleren al klaar gaan leggen en ik moest op bed ze wilden de kleine in de gaten houden. Had heel snel 9 cm en hebben toen de vliezen gebroken het was helder dus geen paniek. Maar wat was die laatste cm een hel. Was zo blij toen ik eindelijk mocht gaan persen om 5.50. Heb het idee gehad dat persweeen niet heel heftig waren en heb het heel veel op eigen kracht gedaan. Maar me Mik ging het niet goed. Hartslag daalde behoorlijk. Ik perste wel goed maar voelde hoofdje steeds weer terug floepen. Ik moest geknipt worden wat was ik blij want voelde echt dat het niet ging lukken. Met Mik ging het niet goed dus moest echt heel snel. Na de knip ging was hij er ook gelijk uit. Hij had de navelstreng 2 keer om zijn hoofd gedraait en ook nog een knoop in zijn navelstreng en het was een sterrenkijker dus was niet gek dat hij het moeilijk had. Hij was gelijk aan het brabbelen en huilen toen die eruit was zo lekker om je kindje op je buik te hebben je bent gelijk alle pijn vergeten. Toen gingen ze mij controleren. Had dus een knip gehad en omdat het een sterrenkijker was ben ik ook uitgescheurd en had een kleine bloeding dus Gyn moest komen om me te hechten. Dit was zo vervelend. Gyn kwam en ik was tot me anus uitgescheurd dus hij moest kijken of me kringspier niet aangetast was anders moest ik na OK. Kringspier was gelukkig goed dus hij kon gewoon hechten. Al met al een hele heftige snelle bevalling en lig van onder goed open. Maar is het dubbel en dwars waard
@ Chrisie Jeetje dat klinkt heftig zeg!!! Vooral dat laatste stuk!! Dat eerste gedeelte herken ik wel... maar dat laatste stuk ging bij mij gelukkig een stukje beter! ook wel ingescheurd natuurlijk.. maar bij jou klinkt het wel heel heftig! Al ben ik volgens mij ook bijna tot m'n anus ingescheurd als ik voorzichtig voel van onder tip... gebruiken jullie vaseline voor daar onder?? Ik had namelijk een flinke schram van onder... naast de hechtingen... van die schram had ik bijna nog het meest last! Het brandde en prikte als de ziekte als ik onder de douche stond te plassen... kraamzorg adviezeerde mij vaseline er op te smeren om het te verzachten... maar dit heeft geen extra geneeskrachtige werking... ik vroeg wat ik er nog meer op kon smeren... en ze zeiden bioforce van dr. vogel... dat had ik nog in huis... nu 1,5 week na m'n bevalling voel ik nauwelijks nog wat aan de onderkant... heb amper nog pijn! Ik weet niet of ik gewoon geluk heb, maar misschien werkt het wel echt goed!
@Annette. Ja achteraf was het behoorlijk heftig vooral omdat ik vanaf het moment dat echt begon tot bevalling maar 5 uur is en dat is voor een eerste best snel. Ik zit nu nog 2 keer per dag in badedas classic badje. Doe een vuilniszak in de wc pot flinke scheut erin en dan vullen met water. Vandaag is er een knoopje van inwendige hechting weggehaald door vk en wat is dat een opluchting zeg. Verder smeer ik niets. Kan volgens mij ook arnicazalf gebruiken. Ik gebruik nu de arnica druppels voor sneller herstel.
ja wij zijn al met gel in de slag geweest. Kraamhulp vind het ook geweldig kan zich ook uitleven haha. Hij was na de geboorte echt rood begint nu wat lichter te worden. hoop dat hij was rozig blijf is zo schattig. Ik vind ze ook op elkaar lijken allebei, grappig.
ja ik dacht al te zien dat hij rozig was! Heel schattig!! Ik heb hier een duimende Evi op m'n borst! Ik hoopte dat ze niet zou gaan duimen, ik kon er namelijk zelf niet van af komen en heb tot m'n 16de geduimd!! M'n broertje en zusje hebben allebei een speentje gehad en waren er met 2 jaar vanaf, daarom wil ik liever een speen dan een duim! Maar nu raden ze een speen af op zo'n jonge leeftijd vanwege speen-tepel verwarring! Wat zouden jullie doen? Speen of duim? Of nog ff aankijken?
vind ik heel moeilijk. Zal het eigenliji niet weten. Ik voed met tepelhoed en dan kan ook verwarring zijn. Morgen ga ik het weer zonder proberen.
Ik heb mijn bevallingsverhaal geloof ik niet zo uitgebreid beschreven, maar dat kan ik nog wel een keertje doen. Ideeën voor een naam van een nieuw topic bij de mama's..... Eind januari mama's? of Trotse jan/feb 2011 mama's ofzoiets? Vind het wel leuk als we met ons vaste groepje kunnen doorkletsen/ schrijven!!! Finn heeft ook een enorme zuigbehoefte en pakt heel soms z'n eigen handjes, maar dat werkt niet echt omdat hij heel erg beweeglijk is. Vaak kunnen we hem wel troosten/ in slaap krijgen met onze pinken. Maar dat is niet altijd handig. daarom ben ik gewoon een speentje gaan geven. Hij drinkt goed en pakt goed aan de borst dus waarom niet.... Alleen pakt hij het spenetje niet altijd! Vandaag is het CB geweest voor een intake. Weinig bijzonders.... Wij noemden het op het kinderdagverblijf altijd het "consternatiebureau"..... Ik heb vandaag wat mooie foto's gemaakt van Finn en die ben ik op de computer aan het zetten/ bewerken. Dus ik ga ff verder. hopelijk heb ik binnenkort meer tijd/ rust om lekker mee te kletsen. Oh ja... Misschien moeten we de naam van het nieuwe topic in PB bekend maken voor iedereen. Zodat Cathelijne weer gezellig mee kan kletsen!!!
Serendipity eerst deed ik dat wel maar nu ben ik weer over gegaan naar toch een vaste ritme dus wakker maken, vanwege het slechte slapen s'nachts, daravoor kwam ze soms ook om de 4 a 5uurtjes maar, maar merkte het dan ook wel aan mijn borsten die zijn dan echt overvol.. Chrisie oehhh dat lijkt me echt pijnlijk tot je anus uitscheuren, ik was daar ook bang voor dus durfde echt niet de grote boodschap te doen, maar zag doormiddel van een spiegeltje wat de kraamzorg liet zien dat dat niet het geval was.. En jouw cm gingen echt snel zeg en dat zonder weeenopwekkers... Ps: Wat een schatje zeg je kleine geniet ervan meid
Serendipity Imane heeft ook gewoon een speentje , en die heeft ze al sinds dag 5 dat ze geboren was, aangezien ze erge zuigbehoeftes had en ik daardoor erge tepelkloven kreeg , nou ze pakte daarna wel gewoon de borst hoor helemaal geen problemen mee gehad, ze pakt hem niet altijd de speen maar af en toen als ze echt niet in slapa kan komen geef ik hem gewoon, anders heb ik har gewoon de hele tijd aan de borst liggen.. Dus denk dat het geen kwaad kan hoor meid Jannebo hier geen ideeen, ik vind alles wel best, lijkt me erg leuk als we inderdaad met onze clubje verder kunnen kletsen over de vorderingen van onze kleintjes, en tips etc van elkaar kunnen pikken..
Trouwens zijn er ook dames die last hebben gehad van aambeien na de bevalling, ik heb gelukkig sinds 2dagen geen last meer ervan, maar wat is dat vervelend zeg kon amper zitten gewoon, en vooral als ik harde ontlasting had kon ik wel janken.. Pfffff gelukkig is het weg....
Ha mamas, Heftig die bevallingsverhalen , er staat me dus nog heel wat te wachten. Onze kleine wordt dus de enige februari-baby van dit clubje, want er is nog altijd geen teken dat er snel iets gaat gebeuren. Ik geniet nog maar even van de rust, maar heb er wel zin in! Geniet van jullie kleintjes! Groetjes, Carin
@ Anmar Lijkt me wel echt gek om als aller laatste te zijn... en tja die bevallings verhalen... iedereen heeft z'n eigen verhaal... jij dus ook @ aambeien Volgens mij hebben ze bij mij die aambeien willen voorkomen tijdens de bevalling... ik heb het niet gezien, maar volgens mij duwde ze tijdens het persen steeds bij m'n anus maar heb (daardoor) geen last van aambeien gelukkig! Zoiezo is m'n onderkant vrij snel genezen... ik kan nu al bijna op de bank ploffen okay dat is iets overdreven, maar ik heb nauwelijks nog last @ topic naam Maakt mij echt niet uit... verzinnen jullie maar wat leuks @ Jannebo Nieuwsgierig naar je mooie foto's!!! Maar doe rustig aan... die komen vast wel een keertje @ Speentje Nou ik heb het dus gistermiddag geprobeerd toen ze weer zo aan het zoeken was... maar madam begint te kokhalzen @ Hier Gisteren was ze erg onrustig (regeldag????) vandaag is het weer zo'n lief meisje!!! Ik laat haar nu zelf komen voor de voeding, maar zorg overdag dat er niet langer dan 4 uur tussen zit!! Nu slaapt ze 's nachts nog 5 uur door (daarna 4 uur) en overdag komt ze meestal tussen de 3,5/ 4 uur! Ze zit nu voor het eerst in haar wippertje... zo schattig!! Maar ik ontdek nu wel dat ze volgens mij een voorkeurshouding heeft ze kijkt alleen maar naar rechts... terwijl het geluid en speeltjes links van haar zijn! Hmmm even in de gaten houden dus... je kan er niet vroeg genoeg bij zijn des te sneller is het weer afgeleerd!