In opstand tegen alle maatregelen

Ik heb het verschrikkelijk moeilijk met de regels, het niet zomaar stap kunnen etc. Maar ik denk persoonlijk ook dat veel beperkingen wel nodig zijn. Ik ken persoonlijk iemand, een jonge gezonde vrouw die in april corona kreeg, 4 maanden ziek is geweest en heel lang bang was dat ze dood zou gaan, dat ze zou stikken. Dat verhaal heeft enorme indruk op gemaakt. Niet zozeer de inhoud, maar de angst in haar ogen toen ze het vertelde.
Gelukkig ken ik ook mensen die het mild hebben gehad.

Dus ja... ik vind het ontzettend moeilijk. Maar ik ben geen expert en hoewel ik niet overal achter sta ben ik ervan overtuigd dat de maatregelen met de juiste intenties worden genomen. Dus is het maar doorbijten nu wat mij betreft..

 

Ik kan het eigenlijk niet begrijpen dat sommigen denken dat corona een opstap naar dictatuur is. Ze willen het je echt niet met opzet moeilijker maken. Wel denk ik dat ze de huidige crisis aangrijpen om bepaalde zaken die toch al op de agenda staan, te vervroegen. Denk aan nertsenverbod en vuurwerkverbod. Maar dat was er zonder corona ook wel gekomen. Het is veel makkelijker om gebruik te maken van de beperkingen die er nu gaan gelden. Een verbod aanhouden is makkelijker dan iets weer toestaan om in het vervolg toch weer helemaal te verbieden.

 

Maar dat is een ander probleem. Ik reageer op het idee dat Nederland (de wereld?) een dictatuur wordt omdat er regels en wetten worden aangesteld die onze vrijheid beperken.

 

Dat de cijfers omhoog gingen kwam niet door de horeca, deze is heel de zomer open geweest en toen gingen de besmettingen juist omlaag.
Daarnaast is de horeca al een tijd dicht en tot verkort stegen de besmettingen nog steeds.
Wat betreft de vaccinatie plicht, check het corona nieuws topic even, daar heb ik het vanmorgen uitgebreid opgeschreven.

 

Dat is niet heel gek. Ebola heeft europa nooit echt bereikt, net als de vorige sars uitbraak. Voor de mexicaanse griep was een vaccin maar omdat het al met al wel meeviel is het niet zo uit de hand gelopen als nu. Maar ook toen stond er een heel noodprotocol klaar voor het geval dat.

De maatregelen zijn nu anders omdat de situatie heel anders is.

Ik snap heus wel dat mensen zich teneergeslagen voelen. Maar probeer het perspectief te zien. De maatregelen zijn niet te zwaar. Ze zijn noch erg ligt in NL. We hebben een groot sociaal vangnet, en een overheid die echt wel probeert mee te denken met het welzijn van mensen. Het is niet voor niks dat de scholen nu niet dicht zijn. Dat zou te ontwrichtend werken op de samenleving.

Het is treurig dat mensen het gevoel hebben dat ze in een dictatuur leven, terwijl je nergens zoveel vrijheid hebt als in dit deel van europa.

Ik ben niet bang voor onze overheid. Ik ben wel bang voor het effect van de grote groep complotdenkers, klagers en mensen die nu hun kont tegen de krib gooien.

We hebben echt een heel erg verwende generatie gecreëerd. En ja ik vind dat sat gezegd mag worden. We mogen ons beseffen dat we verwend zijn, dat we in een van de rijkste landen ter wereld wonen waar iedereen recht heeft op goede zorg, onderwijs en een dak boven zn hoofd. Ik denk dat we dankbaar moeten zijn dat we hier leven en niet in Peru of Syrië.

Maar goed de mens is een gewoontedier. Niets zo beangstigend als de angst voor het onbekende.
Maar zo lang we netjes de basis in acht nemen om verspreiding te voorkomen komt het heus wel goed.

Balen van de zwemles, maar hey dan haalt je kind de zwemdiploma een half jaar later. Het is niet leuk maar verder geen man over boord, geen reden voor stres.

Het is rot dat we niet meer lekker uit eten kunnen maar dek je tafel mooi en bestel bij je favorieten restaurant. Of nog leuker, zelfs sterren restaurants hebben nu voor hele leuke prijzen heerlijke menu’s. En ze komen nog bij je bezorgen ook.

Ik snap dat het allemaal niet leuk is, maar de wereld is niet vergaan, nog niet.
Maar met een opstand bereik je in dit geval echt het tegenovergestelde. We moeten onze samenleving veilig houden voor onze kinderen. En dat bereiken we niet met rellen of een opstand. Maar met ons hoofd koel te houden, onze hersenen creatief te gebruiken en de schouders er onder te steken.

Dus kop op allemaal! Het komt echt wel goed. En over 50 jaar leren onze achterkleinkinderen op school over de grote covid uitbraak van 2020

 

En ik zet zo'n verhaal dan weer af tegen mensen die hiervan zo in de put raken dat ze zelfmoord gepleegd hebben of dat van plan zijn/waren. Jongeren die depressief zijn geworden, kinderen met eet en gedragsstoornissen.
Is dat minder erg?

 

Sowieso kwam Ebola voor in landen met amper middelen voor dingen als teststraten, idem met het Zikavirus. Maar ik weet wél dat veel donkere mensen in NL ineens werden vermeden nadat Ebola veel in het nieuws kwam. Niet zozeer vanuit de overheid dus maar op eigen initiatief.

 

Ik heb ook verder gelezen en daar opgereageerd.

Maar volgens mij is het de bedoeling dat de topic-titel de lading dekt.
Had het dan "ik heb moeite met de corona maatregelen" genoemd ofzoiets.

 

en dat is juist waar dus wel mis gaat... er zijn mensen die de maatregelen aan hun laars lappen.

die maatregelen van niet meer dan 2 mensen uitnodigen is dan wel echt een lastige.
Zo waren wij afgelopen weekend bij mijn vriendin, met 2 kinderen onder de 13, maar woont niet samen met haar vriend... dus officieel mochten we niet langskomen, omdat hij er ook was.
dan denk ik ook, gebruik je gezonde verstand..
waar je met zn 2en wel in een zevenpersoons huishouden mag komen, mag het andersom weer niet... wij zullen dan ook niet snel bij die mensen komen..
we komen dan wel weer bij mijn schoonouders, waar mijn zwager en schoonzus ook zijn.. het mag niet, I know..

buiten dat hou ik me aan alle regels en klaag niet...

 

En die zet ik dan weer af tegen het verhaal van de man die binnen anderhalve week zijn vrouw verloor. En die nu in zijn eentje moet proberen hun winkel draaiende te houden.

Dus hoe je het ook wendt of keert. Er zijn een hele boel mensen die erg verdrietig of depressief worden van ofwel de directe gevolgen van het virus, ofwel de maatregelen ertegen.

Voor beide groepen moeten we zorgen dat besmettingen omlaag gaan, zodat maatregelen kunnen worden afgebouwd.

Én beide groepen help je meer met creatieve oplossingen en een hart onder de riem, dan met boos en opstandig doen.

 

Nee natuurlijk is dat niet minder erg, maar ik snap denk ik niet zo goed wat je hiermee wil zeggen?
Dus omdat er meer mensen depressief zijn geworden etc hadden we geen maatregelen moeten treffen?

 

Ik ben het eens met o.a. @tuc. Mijn, al kwetsbare klanten, gaan echt achteruit door alle maatregelen. Ik heb enorm veel klanten met mentale beperkingen en zij trekken dit gewoon amper tot niet.

Maar ik heb ook collega’s die angst voor mensen aan het ontwikkelen zijn. Collega’s die op het randje van depressief zijn. Kom je net uit een burn-out en voel je je weer beter in je vel, krijg je dit....

Het is echt te kort door de bocht om dan maar te zeggen dat iemand een verwende kleuter is als zij het nu niet of moeilijk trekt. Echt super fijn voor je als je het allemaal prima aankunt met je gezinnetje, maar er zijn er zat die het wél heel moeilijk hebben. Die moeten zich dus maar koest houden, omdat het volgens een aantal hier allemaal zo erg niet is in dit rijke goed georganiseerde landje? De mening of uitlating van een ander belachelijk maken of bagataliseren; dat is pas verwend gedrag.

Dat iemand het vergelijkt met een dictatuur kan ook komen omdat iemand een ander geschikt woord zo niet voor de hand heeft

 

Nee, omdat dat een groter probleem dreigt te worden moeten we heeeel goed nadenken welke maatregelen we in stand houden. En moeten we (nu 3/4 jaar verder) goed nadenken of we Corona slachtoffers voor blijven laten gaan op dit soort klachten. Want het is medisch best te bepalen of een hartprobleem meer spoed heeft of een corona opname, maar we vergeten heel makkelijk de geestelijke gezondheid.
Het helpt natuurlijk ook helemaal niet dat de algemene gedachte is dat je een verwende kleuter bent als je dit soort situaties niet aan kunt. Niet iedereen is mentaal tegen zo'n verandering van leven op gewassen.
En tegen de tijd dat we een jaar verder zijn moeten we ons denk ik heel hard afvragen of het niet klaar moet zijn met alle maatregelen en we weer "normaal" gaan leven. En ja dat gaat levens kosten, maar dat doet het nu ook.

 

Sorry, maar de dingen die jij er nu bijhaalt zijn m.i. helemaal niet aan de orde in deze discussie en heeft al helemaal niemand hier mensen in dergelijke situaties verwend genoemd..
Ik kan me ook genoeg situaties voorstellen waarin mensen het echt heel moeilijk hebben en eraan onder doorgaan, maar over die situaties had niemand het, ook TS niet.
Ik was toch echt in de veronderstelling dat het ging om 'gewone' gezinssituaties waarin mensen gewoon geen zin meer hebben in de maatregelen, dus ik vind het een beetje krom dat je 'ons' nu woorden in de mond legt, alsof we in elke situatie mensen maar verwend vinden.
En voor wat betreft het dictatuur stukje, dit is ook meerdere malen genoemd in een ander topic en daar werd toch heel duidelijk dat het echt niet gezegd werd omdat ze er geen ander woord voor konden verzinnen.

 

Ik ben het helemaal met je eens dat de geestelijke gezondheid meer uit het oog verloren wordt in coronatijd. Ik zou ook graag zien dat daar meer aandacht voor zou komen. Ik vind het ook schrijnend om te zien dat een groep mensen met (ernstige) problemen, zowel mentaal als fysiek nu aan de kant geschoven worden. Ik denk alleen niet dat de maatregelen loslaten het antwoord daarop gaat zijn. Ik hoop gewoon heel hard dat ze een manier vinden om de balans hierin te vinden.

 

Geen duidelijk einde is vervelend, de hele situatie is vervelend. Maar je kunt in het leven beter voorbereiden op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen. Je hebt een gedeelte dan zelfs
al verwerkt ( heb ik eens gelezen).
En ik denk dat als je vast zit in het idee dat je altijd je dingen kunt blijven doen die je gewent bent of gewoon vindt, wat nou als daar om een andere reden een einde aan komt. Hoe ga je daar dan mee om?
Ik denk dat er best veel kans is, als ik nog een jaar of vijftig mag leven, nooit geen oorlog of epidemieën zoals Corona meer zullen zijn. Daarvoor hoef je alleen maar naar het verleden te kijken, de kans is in ieder geval aanwezig. Als je jong bent wil je graag leven, dat snap ik wel hoor, maar dat alles altijd blijft zoals het is nee dat is nog nooit zo gegaan, veranderingen gaan meestal geleidelijker dan nu. Dat is alles.

 

Weet jij dan wat er in een "normaal" gezin speelt, weet jij hoe het met veel "gewone" mensen gaat?
Weet jij hoe verschrikkelijk druk het in de GGZ is, hoe lang de wachtlijsten zijn. Volgens mij heb je geen idee.
Voor het oog zijn wij een doodnormaal gezin, met 2 blije enthousiaste kinderen en 2 betrokken ouders. Maar wat daar achter zit aan verdriet weet je niet van een ander.
Ik heb een hele sterke wil, daarmee ben ik mijzelf al vaak tegengekomen, maar dit keer is het denk ik mijn redding. Ik weiger aan dat hopeloze depressieve gevoel toe te geven.
Daarbij heb ik een grote passie en dat is mijn werk. Gelukkig ondervind ik daarin geen enkel probleem met mijzelf en word ik enkel maar dolblij van al die vrolijke snoetjes. Maar zo werkt dat niet bij iedereen. Een paar weken per jaar heb ik een grote uitlaatklep: de carnaval.
Ja huilie huilie dat je een jaar de kroeg niet in kan, dat stelt niks voor. Nee voor de meesten niet nee, maar toch ga ik dat komend jaar vreselijk moeilijk vinden. 3 weken even niks aan zorgen, 3 weken feesten.

Maar nee, dat de rek eruit is mag je niet zeggen, want dan ben je een verwende kleuter.