Nog even een laatste reactie op mijn bericht. Ik had een enorme rotdag gisteren. Voelde me down en zag alle leuke dingen even niet meer. Dat is o.a. een gevolg van dit alles. Nog even voor de duidelijkheid. De eerste lockdown hebben wij het geweldig gehad. Veel gekookt, gebbqd, gegourmet, spelletjes gedaan. We hadden het top met ons gezin. Maar ik merk aan mijn kinderen dat ze ook echt lijden onder het missen van heel veel leuke dingen. Die zijn het thuiszitten ook meer dan zat. Dat maakt het niet makkelijker. Ze zijn jong en horen nu de tijd van hun leven te hebben. Er zijn ook nog weinig positieve vooruitzichten. Dat ook de decembermaand, zoals het altijd is, in duigen gaat vallen, helpt niet mee. Wat ik al eerder zei...De rek is er echt uit. En dat anderen het allemaal nog steeds zo fantastisch hebben, vind ik hartstikke fijn, maar bij ons is dat even niet zo.
Wat is de leeftijd van jouw kinderen dan? Die van mij zitten namelijk helemaal niet thuis. Ze gaan naar school, ze sporten, ze spelen met vriendjes etc, zij merken er het minst van allemaal wat van vind ik. We kijken enorm uit naar de maand december. Hebben leuke dingen bedacht voor Sinterklaas, kerst etc. Mijn oudste baalt wel van het vuurwerk, maar heeft al bedacht dat ie desnoods sterretjes gaat afsteken. In het weekend halen we lekker eten af, uitgebreide borrelplank, huren we een film etc.
4, 12 en 14 jaar. Natuurlijk mogen ze nog best veel, maar in heel veel dingen ook beperkt. Vooral de oudste. Die heeft de veel gemist op gebied van afspreken met vriendinnen, feestjes, het sporten is erg beperkt. Ze zou ook op uitwisseling gaan en dat is ook in het water gevallen. Ze heeft ADHD en vindt het erg moeilijk om niet te weten waar ze aan toe is. Ik snap haar, want dat heb ikzelf ook. Vooral het vooruitzicht op de decembermaand maakt haar erg verdrietig. Mijn oma is 2 maanden geleden overleden en daar waren mijn kinderen gek op. Die hadden ze een hele tijd niet gezien en toen was ze er ineens niet meer. Ook dat was echt niet leuk.
Je haalt er weer dingen bij die niet zo gezegd zijn, jammer! Hier is 2020 voornamelijk verpest doordat mijn schoonzus nu ook met uitgezaaide kanker aan de chemo zit, dat is kut, dat is geen ‘stel je niet aan!’. En dat staat los van corona, maar dankzij de maatregelen is de zorg gelukkig niet op z’n gat gegaan en is er dus plek voor onderzoeken en chemo. Daar ben ik dankbaar voor. Iemand die moppert over geen bioscoop, geen vuurwerk, geen alcohol na 20u - dat vind ik echt op en top verwend. Knijp in je handjes als dát de zorgen zijn die je hebt.
Hier 8, 11 en 13 en herken het eigenlijk niet zo. Van je oma is natuurlijk super verdrietig, zo zitten wij nu ook met de opa van mijn man helaas (uitgezaaide kanker). Kan ze niet nog iets anders erbij gaan doen qua sporten? Hier zijn ze nu heel soepel als je nog geen lid bent, je mag vaker meedoen etc.
Dit is verschrikkelijk. Wat goed dat hij de moed heeft om een experimentele behandeling aan te vatten. Hopelijk geeft dit wat resultaat. En hoe erg dat jij nu niet bij hem kan zijn. Ik maak hetzelfde mee met een goede vriend (47 jaar) die getroffen is door een zwaar herseninfarct, in coma lag en nu moet leren leven met het idee dat hij links volledig verlamd zal blijven. Ik zou die zo graag bezoeken, eens vastpakken, samen met hem huilen en vooral er zijn voor hem (en voor mezelf ook een beetje) En nee natuurlijk stel je je niet aan! En ook je kinderen moet je niet zeggen dat ze zich niet moeten aanstellen. Je moet er zijn voor hen, samen huilen, samen troosten en boos zijn mag ook. Maar nogmaals oproepen tot verzet en rebellie verandert niks aan de situatie. Het virus verdwijnt er niet door. De energie die je daar in steekt is negatieve energie waar je niks voor terug krijgt, alleen dat je jezelf nog slechter gaat voelen. Ik probeer mijn energie positief in te zetten, zodat ik (en mijn omgeving) er ook effectief iets aan hebben. Je kan niet bij hem zijn, maar misschien kan je er wel voor hem zijn? Probeer in oplossingen te denken en niet in ergernissen of kwaadheid. De energie die je steekt in boos zijn (op de maatregelen, op de regering, ...) kan je gebruiken om kleine oplossingen te zoeken en uit te werken misschien? En nee dat lukt mij ook niet iedere dag. Ik heb ook staan schreeuwen als een klein kind tegen de verpleegsters in het ziekenhuis omdat ik echt niet even bij hem mocht. Was dit terecht? Nee, naar de verpleegsters toe niet, zij doen ook maar gewoon hun best in moeilijke omstandigheden. Was dit nodig? Ja, absoluut, ik had dit nodig. Om mijn emoties te kunnen ventileren om deze hele k..tsituatie aan te kunnen. Dus ja, het is toegelaten om 'je (soms) aan te stellen'. Maar nee, het is niet ok om alleen maar op te roepen tot verzet en te verwijzen naar dictatuur enz.
Elk verhaal kent zijn pijnpunten en verdriet. We worden allemaal geconfronteerd met de gevolgen van maatregelen. De een kiest ervoor er wat van te maken en de ander heeft daar meer moeite mee en wil alleen maar dat het wordt zoals het was, lees ik. Ik zou zo graag willen dat er meer besef kwam voor dat je houden aan de regels alleen maar maakt dat we sneller weer uit alle regels komen en het echt niet helpend is er tegenaan te trappen en je er niet aan te houden. Nogmaals; het is niet leuk. Ik wil ook familie zien, mijn vrienden dichtbij me hebben, met mijn kinderen naar het museum en á la carte dineren in een restaurant. Ik heb ook te maken met verdriet, naderend afscheid en mijn familie/vrienden mag misschien ons nieuwe baby'tje wel helemaal niet in het echt zien en vasthouden. Maar hoe fijn is het als het weer mag. Dat we weer handen mogen schudden en kunnen zeggen: we hebben het samen als maatschappij gedaan. Duidelijk is dat we dit, van anderhalve meter tot lockdown niet willen. Span je dan ook gewoon in en wees onderdeel van de oplossing, hou het niet in stand door lak te hebben aan alle maatregelen. Je hebt jezelf en een ander ermee!
Natuurlijk zijn deze omstandigheden vele malen erger dan die ik benoem. En daarmee wil ik je heel veel sterkte wensen. Het was een opsomming (bioscoop, restaurant, geen alcohol, geen vuurwerk). Het gaat mij er vooral om dat ik sommige maatregelen te ver vind gaan. Dat een ander gaat bepalen wanneer ik een wijntje drink of hoe laat ik binnen moet zijn. Buiten dat ik het jammer vind en het mis, wat inderdaad niet het einde van de wereld is, zijn er zoveel mensen die wel heel erg de dupe zijn van deze maatregelen. Volgens mij realiseren heel veel mensen zich echt niet wat sommige ondernemers allemaal moeten ondergaan nu. Wij zijn zelf ook eigen ondernemer en mogen in onze handjes knijpen dat we in de goede branche zitten, maar ik realiseer me heel erg dat het net zo goed heel erg anders zou kunnen zijn.
Fijn dat je dit nog even komt melden! En hé, het is toegelaten om even een rotdag te hebben en het even te willen uitschreeuwen! Alleen de titel van jouw topic was dan misschien wat fout gekozen? Ik denk dat vooral dat de discussie hier heeft uitgelokt. Zoals ik zei. Iedereen heeft daar wel eens last van. Je energiepeil kan al eens onder 0 gaan. Maar probeer, zeker dan, je energie niet negatief in te zetten, maar net positief! Negatieve energie verbruik je en krijg je niks voor terug. Positieve energie verbruik je ook, maar je krijgt er iets voor terug. Daar af en toe eens bewust bij stil staan, heeft mij al veel geleerd en veel energie bespaart! Hopelijk vinden jullie samen weer wat energie om te zoeken naar kleine gelukjes en voorzichtige perspectieven!
De topictitel is misschien inderdaad een beetje verkeerd gekozen. Ik had echt een mega opstandige bui en had even zin om lekker tegendraads te zijn en overal tegenaan te schoppen. In mijn hoofd had ik al een verzet opgericht. Nu gaat dat alweer beter gelukkig. Maar ik ben eerlijk als ik zeg dat ik lichtelijk tegen een burn-out aanzit. Ik heb 3 pittige dametjes thuis, die ook niet altijd even meegaand zijn en tegendraads worden van deze toestand. Het maakt me ontzettend moe en chagrijnig. Dit was even het gevolg. Ik ben zeker nog wel van mening dat ik sommige maatregelen echt bullshit vind en alleen maar heel veel ellende veroorzaken. Sommige dingen moeten echt beter tegen elkaar afgewogen worden.
Even een digitale knuffel Zo heeft iedereen wel maatregelen die hij onlogisch, buitenproportioneel,... vindt. Kritisch zijn en blijven mag best en moet! En dat is zo moeilijk natuurlijk. Want wat je als positief weegt voor de één, is dat niet voor de ander. Een goede aanpak vinden voor iedereen is onmogelijk! Je zou nog bijna medelijden krijgen met al die beleidsmakers vandaag!
@An79 ik vind het top dat je dat nog even komt melden. En die burn out heb ik afgelopen zomer ook van dichtbij gezien en dat is hardstikke waardeloos.
Lief, dankjewel! Maatregelen zijn nodig, helemaal mee eens. En je kan inderdaad niet voor iedereen het goede doen, maar ik denk serieus dat de bijwerkingen van sommige maatregelen erger zijn dan waar het voor bedoeld is. (Hoe is dat spreekwoord ook alweer )
Ik heb de reacties niet allemaal gelezen. wat ik me afvraag de maatregelen en dergelijke zijn die te recht vaardigen over de andere zorg. zoveel meer mensen die niet geholpen worden bv depressies. Zoveel meer mensen die dus niet gediagnosticeerd worden. Die dus wel ziek zijn. Straks is het te laat voor deze mensen. Ze hebben het over de zorg die ontzien moet worden.. maar is het afschaffen van vuurwerk dan de oplossing.... Of zouden ze dan beter kunnen kijken naar hoe krijgen we mensen weer gezond.. overgewicht, gezond eten goedkoper maken. Roken en dat soort dingen.. dan pak je toch de kern aan.. niet met vuurwerk aanschaffen.. dat is een tijdelijke oplossing van een paar uur bv
Impopulair waarschijnlijk, maar uitspraken als: dat zou de tijd van je leven horen te zijn etc. Daar ga ik slecht op. Niemand heeft je in dit leven beloofd dat je op een bepaalde leeftijd de tijd van je leven hebt. Als dat nu niet is voor iemand op dit moment, dan misschien later. Net zoals veel mensen mij hebben aangepraat: Oh een eerste zwangerschap in deze tijd ervaren, wat vervelend voor je. Ik vond dat dus helemaal niet vervelend.. Heel veel mensen vinden dat ze 'ergens recht op hebben'. Ik probeer te denken.. ze kunnen alles van mij afpakken, maar ze kunnen niet mijn 'gedachten' afpakken, en zolang deze positief zijn, heb ik een fijn leven.
Zonder maatregelen zouden er juist mínder reguliere patiënten gezien en behandeld kunnen worden. Nu mét maatregelen moest er al afgeschaald worden. En veel meer aandacht voor een gezonde leefstijl lijkt mij inderdaad ook erg belangrijk, maar dat haalt nú de druk er niet af. Ik hoop dat het wel echt meer aandacht gaat krijgen, ook met vaccin tegen corona. Vuurwerk is veel meer op de korte termijn dan levensstijlaanpassingen.
Er zijn juist veel ouderen geweest die de situatie met de oorlog vergelijken. En die hebben gezegd dat zij de eenzame opsluiting in de verzorgingshuizen veel erger hebben ervaren doordat zij nu hun familie niet mochten zien.