Ja, zeker bizar. De eerste weken gaan traag als stroop, maar daarna gaat het ineens ook vlot!. Hier alles goed! Oh meid, wat een nieuwe spannende weken komen er nu aan! Als je even wilt sparren, gewoon berichtje sturen he! Want sowieso, maar zeer zeker na zo lang medisch traject, krijg je allemaal nieuwe onzekerheden en gevoelens. Die heb ik nog steeds en het helpt er af en toe over te praten (en vooral, schaam je helemaal nergens voor! Alles wat je voelt mag er zijn, laat je niet gek maken met geniet ervan, je wilde dit toch etc etc.).
@Kruimel14 Wat een prachtig nieuws na al die zware jaren! Snap heel goed hoe onwerkelijk het is en dat je vertrouwen nog moet groeien. Ik wens je een hele goede zwangerschap en natuurlijk een gezonde baby in je armen daarna! Alle geluk samen!
Heel lief van je en alles wat je schrijft is nu al herkenbaar. Fijn om te weten dat ik bij je terecht kan/mag voor vragen. Liefs! @Do1981 thx! Jij ook al weer aardig op weg; zo fijn. Alle goeds!
Thx Mickey20! En wat je schrijft is zeker wat ik voel. Wens jou ook veel geluk en hoop dat jullie dromen snel uit mogen komen!
Gefeliciteerd! Wat een lange weg hebben jullie moeten doorstaan om ouders te mogen worden. Wat een super knallende test. Ik duim voor een mooie zwangerschap voor jou!
het is niet gek als het ongeloof blijft. Misschien zelfs wel tot aan de bevalling of zelfs daarna. Die roze wolk hebben heel veel vrouwen niet. Niet in de zwangerschap en niet na de bevalling. Dus voel je niet schuldig daarover, het is normaal. ik ben nu 13 weken en geloof nog steeds niet dat dit goed kan gaan. Nog iedere keer in toilet onderbroek en papiertjes inspecteren of ik geen bloed zie. Buik voelen of ik mijn baarmoeder wel voel. Me onzeker voelen omdat ik me niet ‘zwanger voel’ Er zijn veel vrouwen die dit allemaal niet hebben, maar het is niet gek als het geen grote roze wolk maar vooral veel onzekerheid is. ‘One step at the time’ is het beste adagium, maar mij lukt dat lang niet altijd.
Nou ja niet leuk eigenlijk, maar heb er toch op geklikt vanwege de een en al herkenning. Mijn gevoel werd alleen maar bevestigd door de verpleegkundige, omdat ik volgens haar écht vroeg getest had...ik moet maandag nog een keer testen en mag dan pas bellen voor een echo. Nou ja, het is wat het is, maar ik ben ook bang dat ik elk moment toch ongesteld word, dat het weer een bbz is of hoe dan ook mis gaat en dat mijn man, het ZH (zie je wel dat je te vroeg was) en hier moet gaan melden (de afgang). Heel vermoeiend dit en zelfs lichtelijk deprimerend, maar de herkenning verlicht een beetje.
heel herkenbaar. En overigens, die verpleegkundigen zeggen dat altijd. Dus daar zou ik me niet zoveel zorgen om maken. Zo vroeg is het nu ook weer niet. het is gewoon slopend. Zeker de eerste weken tot aan de eerste echo. Voor nu zien je testen er gewoon heel goed uit!
Gefeliciteerd! Ik herken de gevoelens maar al te goed. Helemaal na een bbz... de eerste echo was voor mij de eerste vraag: waar zit het kindje? En pas daarna: is alles oke? Verlies en de mmm hakken er gewoon in. dat maakt de beleving wel anders van een zwangerschap.
Thx @blij83 @Mim89 en @GroeneBomen @Mim89 hoop dat jij snel zwanger mag zijn! @GroeneBomen: ja, zo waar. Verlies en MMM hakken er zwaar in, nooit bij stil gestaan dat na een positieve test de 'ellende' echt zou beginnen (stress over wel of niks voelen, angst of de test maandag die ik moet doen van het ZH net zo mooi zijn als die van woensdagavond of het op de goede plek zit etc etc.) Ik vind het fijn om te lezen dat dit herkenbaar is voor iedereen deze weg helaas ook heeft moeten bewandelen ♥️