Oké, waarschijnlijk is het niks, maar ik wil toch graag ervaringen/meningen horen... Onze kleine vent sprak met een maand of 11 het woordje 'mama' uit. Mama was natuurlijk dolgelukkig Daarna volgde al snel een 'papa' en voordat we het wisten kwam er een derde woordje bij: 'bumba' (GRRR!!!), maar oké, Bumba dan maar (als het moet). Na Bumba kwam 'ah', waarbij AH geen woord is natuurlijk, maar hij wees naar de poes en de poes heet Kyra, dus ik vond 'AH' ook wel goed genoeg. Al zei ik daarna: ja, dat is Kyra, ga Kyra maar aaien, etc. Alle poezen heten nu officieel 'ah'. Nu is hij 16 maanden en spreekt hij bovenstaande woorden bijna niet meer uit. Nou ja, terwijl hij verdriet heeft, want dan is het maaaaaaaaamaaaaaa, ofcourse. Wanneer ik met hem op de fiets zit dan brabbelt hij als nooit tevoren. Thuis doet hij het maar af en toe en dan vooral wanneer papa er niet bij is. Als voorbeeld: dan ligt hij op de commode, klets ik tegen hem aan en dan fluistert hij: papapa-papapapa-papa-pa. Maar wanneer papa er dan bij komt staan en lief met hem doet; gaat onze bengel ondeugend lachen en steekt hij al lachend zijn tong uit en gaan ze samen spelen/stoeien/lachen/plezier maken. Verder lezen we elke dag wel minimaal 2 boekjes voor en benoemen we een hoop. Wanneer hij zijn drinken aanwijst zeggen we natuurlijk drinken; bij het eten net zo... En hij lijkt het gewoon allemaal te begrijpen. Hij weet dat zijn neus een neus is (en kan hem ook aanwijzen als je er naar vraagt), hij weet wat een poes is, auto, buiten, speen etc. Maar hij zegt het niet. Hij wijst bijvoorbeeld naar zijn speen die op de tafel ligt en roept gewoon keihard: AAAH!, op de meest dwingende manier ever, dat je hem gelijk aangeeft. Maar hij praat niet. Wat we ook proberen (hij vind het grappig dat we voor hem zitten als halve garen 'zeg eens pa-pa' en dan schud hij wild met zijn hoofd; nee, en moet hij zelf ontzettend lachen) hij zegt geen boe of bah meer. Wanneer hij moe/boos/gefrustreerd is, trekt hij overigens een dosis brabbelen tevoorschijn waar je u tegen zegt. Hij kan wel flink mopperen, maar dat doet hij alleen als het nodig is (en mama een grondbloem-vuurwerkje afsteekt achter in de tuin en hij daar boos van wordt). Is dit een fase die straks bijtrekt? Herkent iemand dit bij hun dreumes en hoe lang duurde het? Of moet ik hem gewoon dagelijks frustreren en een reden gaan geven om zijn mond open te trekken?
Lol! Bij mijn zoon precies hetzelfde. Hij kan het allemaal wel zeggen als hij wil, maar weigert het meestal gewoon. Dat AAAH! Doet hij ook precies hetzelfde en hij zegt dan nog "die die die" vooral als hij bijvoorbeeld een frietje ofzo wil bietsen Net zoals met handjes klappen... ik weet niet hoe lang ik dat liedje al voor hem zing, maar klappen HO MAAR! Hij lijkt het inderdaad ook wel lollig te vinden als ik weer heel overdreven bezig ben om er zo ver te krijgen. En vandaag zag ik die kleine smiecht opeens in zijn handen klappen en deed hij daarna zelfs mee terwijl ik het liedje zong. Maar toen papa kwam, weigerde hij weer
Ohhh fijn, Veertje! Toch een beetje herkenning Dat van die handjes klappen herken ik dan wel weer! Je moet hem meenemen naar de kerk; whahahaha. Met kerst waren we naar de gezinsviering en ik heb nog nooit een dreumes zoveel geduld zien opbrengen. Hij kon het bijna niet meer aan, totdat.... Totdat ze mensen gingen bedanken en iedereen ging klappen in de kerk. Hij schrok vanwege het kabaal (galm) en er was een moment van herkenning; héé, ik kan dit ook!!! En hij heeft in zijn handen geklapt alsof zijn leven er vanaf hing. Vol trots. Nu klapt hij om de haverklap. Behalve tijdens dát klapmoment bij de klapliedjes. Hier begint hij pas te klappen nadat de scheepjes voorbij zijn gevaren en je er niks meer aan hebt. Ja, of hij klapt omdat ik stopte met zingen; dat kan natuurlijk ook.
Dat is normaal kinderen zeggen eerst iets en dan kan het zijn dat het maanden hoor je niet tot ze opeens het linken aan andere woorden en situaties. Dochter bijv. zei toen ze 16 was woordje: drinken. En tot vandaag nooit meer herhaald en vanochtend met 20mnd zei zei ineens wijzend op een beker en dan op een andere: papa drinkt hier. Mama drinkt hier. Ik drinkt hier. Ook dat combinaties bijv. Opendoen zeggen ze eerst dan "open" "doen" omdat ze eerst relatie vinden met situatie en dan pas dat het ook anders gebruikt kan worden. Overigens hier tot 1.5 papa was altijd mama. Ze zei mama met 7 en papa met 10 maar dus papa in 90% gevallen altijd mama)
Whhahahah! Het zijn denk ik gewoon stijfkopjes! Is wel grappig want de kleine van mijn nichtje (nu ook 17 mnd) zegt ook alleen mama en bumba. Wat is dat toch met bumba? Ik vind het zelf nogal freaky filmpjes
Thanks Piccolina Heeft jouw dochter ook ineens een moment van stilte gehad tussendoor? Dat ze eerst niet leek te stoppen en vervolgens nauwelijks meer wat zei? Ja, ik vind het ook niet echt wat. Maar als hij er gelukkig van wordt, mag hij Bumba kijken. Met mate natuurlijk; maar áls het mag, is het meestal die gare clown.
Hahahaha hier was ze heel erg snel met een paar woorden, maar stopte acuut weer toen wij het trots aan iedereen wilden laten horen. Een paar keer? Prima, maar hoe liever wij het wilden horen hoe minder ze het zei Misschien dat ze het als een soort druk ervaren, en daar tegenin gaan? Misschien heeft hij wel gewoon zoiets van ok mama papa en bumba heb ik achter de rug, nu lekker verder oefenen (brabbelen) op de rest van de woorden
Niet echt. Ze brabbelde bijna nooit of nauwelijks. Nog steeds niet veel ze praat eigenlijk alleen als ze echt zinnen kan zeggen en echt als iets dat "waard" is. Ze brabbelt nu wat als ze boekje kijk (dan doet ze alsof ze voorleest) of tegen hond vaak brabbelen. Hier begrijpt ze wel dat echt praten heeft geen nut omdat hond toch niet begrijpt en lezen kan ze ook niet. Tegen ons kan ze dag lang niets zeggen ook. Buiten praat ze ook niet echt. Ik ken kindjes die aanwijzen dingen en zeggen het woordje. Dat deed ze nooit maar haar woordenschat echt groot. Ik maak iphone altijd note als ze iets zeggen en omdat ze juist het dan dagen of weken niet herhaalt tot ze dat gebruikt in 3-4 zinswoorden is grappig om te lezen achteraf dat lijstje. Hier trouwens weet ze niet we bumba is dus nooit gezegd )))
Hier hetzelfde. Onze dochter zei al heel vroeg mama en papa. Al redelijk snel volgend de woordjes bah, ja en nee. Een tijdje daarna kwam daag daag. De laatste tijd haalt ze mama en papa opeens regelmatig door elkaar. Er zijn een paar nieuwe woordjes bij gekomen: da (daar), bye en no. Die woordjes zegt ze heel regelmatig maar bah, ja en nee zegt ze nu opeens nooit meer. En ik snap er echt niks meer van dat ze nu opeens niet meer duidelijk weet wie nou papa is en wie mama Onze kinderen zijn bijna even oud dus misschien is het toch een fase.
Hier is de bumba fase voorbij en wordt de hele dag toto en sasa geroepen lol. Terwijl ze hooguit een half uur per dag een filmpje mag kijken op YouTube. Maar vind dat leuker dan die clown en zij nu dus ook. Wij merken met de woordjes dat er heel vaak eerst een kwartje moet vallen en ze het dan ineens weet en kan. Maar dat kwartje is wel eens een week onderweg. Wij oefenen vaak namen in de auto als we ergens heen gaan en dan ineens een paar dagen later roept ze die naam. (tja dan zijn we er dus al geweest en duurt het vaak even voordat we die mensen weer zien haha)
Hier is dat ook zo. Ons mannetje zei ruim voor de zomer papa en mama, we horen dit nooit meer. Ondertussen ook met vele andere woordjes, tot 'wasmachine' aan toe. Hij begrijpt echter alles wat wij zeggen, wijst alles aan wat we vragen, is nieuwsgierig, onderzoekend ed, hij praat alleen niet. Wij denken dat hij als een spons alles in zich op neemt en dat het voor nu nog te veel is om er allemaal uit te gooien. We vermoeden dat hij nog wel eventjes stil zal zijn (hij brabbelt ook niet echt, maakt alleen wat klanken) en dat hij straks al beter zal praten.
Hier ook herkenning. Rond 12-14 mond begon ze voorzichtig met wat woordjes: oa papa/mama, deur, (l)amp, aai/aaien, die. Daarvan bleef ze alleen consequent die en aaien gebruiken. De rest verdween weer haha. afgelopen tijd kwamen ze soms weer terug maar echt actief gebruikt ze mama en papa pas sinds kort weer. Ook andere woorden heb ik meerdere malen gehoord (hond/ (p)aard / kijk/ eten / drinken / keuken/oor/ (n)eus / (h) aar en nog wel wat, maar gebruikt ze momenteel ook niet actief. Dl is nu bijna 20 maanden en pas sinds een maand of 2 heb ik het idee dat er wel meer woordjes blijven hangen die ze actief gebruikt: mama / papa / naam zus/ oma / opa /op / uit / die (vaak! Haha) / dat / dit / hap / bah / ja / nee (te vaak! Haha) / aaien / oog / daar / aap / open en soms appel / ba(l) / iets wat op auto en baby (pop) lijkt. Daarnaast nog wat dierengeluiden. (L) amp heeft ze eerste tijd vaak gebruikt maar heb ik vooralsnog nooit meer teruggehoord haha, bijzonder hoe het werkt. Verder begrijpt ze ook alles: kan alle lichaamsdelen aanwijzen, veel opdrachten uitvoeren etc. Zie ook echt dat ze alles opneemt. Ze vraagt ook de hele dag door : is-dat / is-dit? Of wa-is-da / wa-is-di? Ze wil alles weten, maar met actief gebruiken van het woord neemt ze lekker der tijd
Nou, gelukkig herkennen jullie het. Ik heb mij er de afgelopen paar dagen ook niet meer druk om gemaakt. Ik merk wel dat ik zijn speen vaker uit zijn mond moet trekken; want met speen zegt hij geen boe of bah. Zonder speen is hij lekker aan het brabbelen (of mopperen dat hij zijn speen wil ), dus ik denk dat ik maar eens ga kijken of we de speen af kunnen nemen overdag wanneer hij lekker aan het spelen is en alleen geven bij extreme vermoeidheid en slaapjes. Gisteren zat ik met hem op de fiets en kwam er een ooo... maa uit. Daarna zei hij een aantal keer oma en omama. Opapapa heb ik ook al gehoord tijdens het brabbelen. Maar schijnbaar werkt zijn spraakvermogen over het algemeen het best op de fiets (met bijbehorende kietel-lol met mama)
Hier ook speel overdag niet met 13mnd en met 18 gewoon weggehaald. Miss had dat verband miss ook niet.
Heel herkenbaar. De woordjes komen hier ook in fases langs om daarna weer te 'verdwijnen' Al is 'die' of het meer dwingende 'diediediedie' wel heel stabiel ;-p
Hier ook herkenbaar, woordjes die verdwijnen. En de echte betekenis van mama pas een half jaar nadat ze het voor het eerst zei. Ze ziet haar vader bijna nooit (eens in de 3 maanden ofzo), maar toch zegt ze heel vaak 'papa'. Als ik dan zeg 'ik ben je mama hoor!' antwoord zij 'papa!'. Ik 'mama!', reactie: 'papa!' en dan geef ik het maar op Als de bel gaat aan het einde van de dag op het kinderdagverblijf roepen veel kindjes 'papaaaaa!!'. Dus ze denkt dat als er een bel gaat ergens (bijv in de supermakt *ding dong* kassa 3) dat je dan na de bel/dingdong 'papaaaa!!!' hoort te roepen. Of dat 'papa' een roep is die je zegt als je heel vrolijk bent, dan zegt ze ook 'papaa, paapaaaa,paapaa'. Die echte associaties zijn ook nog wel moeilijk voor ze, wat een woord nou echt precies betekent. Gister keken we in de brievenbus of er post was en die was leeg, zegt ze 'op!'. Dan gniffel ik ook, glas/bord leeg = op, brievenbus leeg = op , ze denken best logisch Heel lang kon ze de naam van haar lievelingsknuffel (konijntje) niet uitspreken, dus een periode was het 'die die die' en later werd het 'pakken!' als ze vaak haar konijntje bedoelde (dat beestje is haar eerste levensbehoefte zo ongeveer haha, ik ben ondergeschikt). Nu zegt ze eigenlijk altijd 'konijntje' bij z'n naam, maar als ze dan ineens in paniek is van oo nee waar is hij dan gaat ze weer terug naar het woord 'pakken!!!!'. Het zal wel een bepaalde energie kosten om nieuwe woorden uit te spreken. Het woord 'insmeren' kan ze ook uitspreken, maar als ze wil dat ik haar (schrale) wangetjes ga insmeren doet ze bijna altijd een gebaar met haar vinger over haar wang wrijven en ze weet dat ik haar dan ook begrijp. Ook schud ze liever nee, dan dat ze 'nee' zegt (tegenwoordig combineert ze het vaak). Het zal wel makkelijker zijn. Ik heb zelf ook weleens als ik een hele uitleg in m'n hoofd heb van iets ingewikkelds, dat ik dan al ga zuchten bij de gedachte dat niet iemand even in m'n hoofd kan kijken, maar dat ik dan 3 minuten lang woorden moet kiezen en zinnen uitspreken om mezelf uit te leggen.