Hallo allemaal, Ik wil hier graag even mijn ei kwijt want momenteel zie ik het helemaal niet meer zitten. 27 juni 2014 is onze tweede dochter geboren. Hoe graag had ik deze keer wel op een roze wolk willen zitten... helaas werd op dag 2 in het ziekenhuis al pijnlijk duidelijk dat ook onze tweede dochter reflux had. Kinderarts wilde echter nog even afwachten om te zien of ze er wel last van zou hebben. We waren nog geen week thuis toen de miserie weer begon. Heler dagen een huilend kind dat enkel wilde slapen als je haar vasthield. De roze wolk waar iedereen zo graag in gelooft was weer een loodzware donderwolk, een die ik niet graag zie komen want bij onze eerste dochter ben ik er echt volledig aan onderdoor gegaan. Mag er niet aan denken wat ik toen allemaal heb willen doen om ervoor te zorgen dat ze toch maar zou ophouden met huilen. Het heeft tot aan mijn volgende zwangerschap geduurd vooraleer er terug 'zonnenschijn' in mijn hoofd zat Intussen zitten we al aan de omeprazole met onze tweede dochter en gisteren hadden we eindelijk een goeie dag. Heel de dag rustig geslapen, achter elke fles viel ze vanzelf in slaap. Een mens zou voor minder beginnen hopen. Helaas is het weer van korte duur. Heel de nacht is ze onrustig geweest en heb zelf bijna geen oog dichtgedaan. Eten lukt vandaag weer niet goed, laat staan het meteen in slaap vallen erna. Moedeloos word ik ervan. Vandaag voor de zoveelste keer gewoon maar meegehuild met haar omdat ik me weer geen raad wist... Bij dit alles komt dan nog bij dat mijn man doodgraag een zoon wilt, want hij wil graag een opvolger. Een opvolger voor een bedrijf dat hij zelfs niet heeft. Want dochters nemen geen bedrijf over zegt hij. Dat ik helemaal geen derde meer wil, dat telt precies niet mee. Heb het al honderden keren gezegd maar het enige wat hij zegt is "we zullen wel zien". Ik ben hierover al zo ongelukkig geweest, was onze dochter maar een zoontje geweest dan had ik tenminste die druk al niet meer. Momenteel zie ik het echt niet meer zitten. Maar het lijkt dat er weer niemand wil luisteren. Het zou zoveel makkelijker zijn als baby's geboren werden op een leeftijd waar ze geen last meer hebben van al dat soort dingen. Want alles wat ik wou was voor 1 keer een zorgeloos zwangerschapsverlof met een baby waarvan je nog zou vergeten dat ze er is... :'(
Hoi, Sorry voor jouw gevoelens en dat het zo tegenvalt. Maar volgens mij heb je zelf geen realistische verwachtingen... "een zorgeloos zwangerschapsverlof met een baby waarvan je nog zou vergeten dat ze er is", tja, misschien komt het 1 keer op het miljoen voor. Dus is het niet zo gek dat dit wederom niet zo'n geval is! Als ik je was zou ik niet te veel gaan denken over wat je allemaal zou kunnen hebben (dat kan je alleen maar slechter laten voelen), maar werken met wat je hebt. Gelukkig heb je nu al veel ervaring met reflux, dus neem de maatregelen om het zo veel mogelijk voor je dochtertje te verlichten! Als zij rustiger is ga jij je ook beter voelen. Eerlijk gezegd klinkt het alsof je nog helemaal niet toe was aan een tweede baby! Het is natuurlijk belangrijk om te luisteren naar wat je man wil, maar vergeet jezelf niet, als JIJ geen kind meer wilt, neem er dan ook geen (en laat niemand je hiertoe dwingen).
Wat verdrietig voor je dochtertje dat ze reflux heeft en wat een zorgen opnieuw voor jullie als ouders. Ze is nog maar net geboren en nu is niet het moment om wel of niet te besluiten of er nog een derde kindje mag komen. Je zit nog vol hormonen en alle zorgen. Probeer het gesprek/besluit los te laten totdat je over de ergste reflux periode heen bent. Dan voel je je weer sterker en rustiger om er met je man over te praten. Natuurlijk kunnen meiden een bedrijf overnemen, een zoon is ook geen garantie aangezien hij misschien dit niet zelf wil. Sterkte met de zoektocht naar verlichting voor je meisje!!! Vraag op tijd hulp en ondersteuning van familie en vrienden, het is heftig ! en alle ervaringen met je eerste dochter zullen je minder naïef maken dan bij andere moeders.
Wat vervelend dat je je zo voelt. Ik denk wel dat het beeld je voor ogen hebt of had niet heel realistisch is. Ik ken maar weinig moeders die een zorgeloze zwangerschap hadden en een goede start waarin niets tegen zit. In principe heeft elke baby reflux, echter veel baby's hebben er weinig tot geen last van. Dus het is niet vreemd dat beide kindjes reflux hebben. Hier ook 2x reflux. Mijn advies voor jou; richt je op wat je kunt doen ipv waar je niets aan kunt doen. Dat je dochter reflux heeft, het is nu eenmaal zo. Je dochter wil het niet, jij wil het niet, maar het is er. Accepteer en handel ernaar. Zorg dat je voldoende slaap krijgt, laat je partner ook een nachtvoeding doen (indien mogelijk). Ga alle (!) leefregels voor reflux opvolgen; - zorg voor rust en regelmaat (niet per definitie op de klok, maar een vast ritme zoals: verschonen-fles-boeren-knuffelen-'spelen'-naar bed bij eerste vermoeidheids signalen-slapen-verschonen etc). - zorg voor niet te veel prikkels. - geef je kindje vaker kleine porties per dag. - (fv) maak de flesvoeding op de juiste manier klaar, koud water opwarmen, poeder erbij en roeren. (Warm kraanwater wordt voor elk kindje afgeraden, schudden zorgt voor extra lucht en extra lucht zorgt voor druk op de maag waardoor er meer voeding in de slokdarm komt). - (fv) zorg dat de voeding minimaal 20 minuten duurt. - (fv) houd je kindje zo rechtop mogelijk, waarbij de fles zo horizontaal mogelijk is zonder (!) dat er lucht in de speen komt. - zorg dat je kindje goed boert. - houd je kindje na elke voeding een half uur rechtop. - zorg dat alles waar je kindje in ligt schuin staat. - til bij het verschonen niet de beentjes te hoog op, maar draai je kindje. - een ergonomische draagzak/doek kan wonderen verrichten Met medicijnen is de stelregel, net als vrijwel alles wat je probeert bij een baby, geef het 2 weken de tijd. Hoe meer je 'probeert' hoe meer onrust. Onrust zorgt voor huilen. Ook jouw onrust kan voor huilen zorgen, ga je hier nu niet schuldig over voelen maar probeer jouw onrust weg te halen. Het is niet leuk, maar ze zal er over heen groeien. Met juiste medicatie goed afgesteld op haar lichaam en de leefregels is de kans groot dat ze een tevreden baby zal zijn. En over wel of geen 3e kindje, daar is het nu de tijd nog niet voor . Dat is iets wat jullie samen moeten gaan beslissen, maar niet nu. Ik heb zelf het eerste jaar geroepen dat er echt geen tweede zou komen. Volledig bewust etc hebben wij gekozen om het toch te proberen een tweede kindje te mogen krijgen. En je hebt nooit garantie op een geslacht