Dit klinkt erg fijn voor jullie meisje. Het is ook eigenlijk helemaal hoe ik als moeder wil zijn, maar ik ben nu gewoon even radeloos. Misschien moet ik weer even nieuwe energie bij elkaar rapen en toch voor de lange termijn oplossing gaan. Het drinken loskoppelen van het naar bed gaan is misschien wel een goed idee. Nu ligt hij zo heerlijk bij mij te drinken en daarna moet hij in bed. Ik snap dat dat niet leuk is. Dus misschien eerder laten drinken en dan pas het bedritueel.
Precies! die smeltmomenten heb je jezelf en je zoon, misschien net als bepaalde niet handige associaties, óók gegund! En je twijfel is zo herkenbaar. Omdat die garantie er niet is (en wel dat het voor niemand fijn is op het moment van laten huilen) hebben we een andere manier gezocht. Ik denk ook dat het ene kindje het beter kan verdragen dan de ander. Net zoals de moeders. Je geniet niet voor niets van dichte nabijheid met je zoon. Dan is de stap naar laten huilen ook wel groter dan bij een ander waarbij het kindje al vanaf week 1 in eigen bedje sliep. Dus mijn mening: luister naar dat troostinstinct van je. Door het overdag positieve associaties met bedje verbinden, samen tijd doorbrengen op haar kamer (waren er voorheen alleen voor opbergen van spullen), en niet laten huilen in bedje lijkt hier te hebben geholpen, en echt binnen een week. Ze huilt heus nog wel maar niet meer bij het inslapen in haar bedje. Ik ben ook maar een moeder met een mening, en luister vooral naar je eigen gevoel (en mate van erdoorheen zitten 😏. Bij twijfel denk ik altijd maar dat dat gevoel niet voor niets is en ik er iets mee moet, en dat proef ik ook een beetje bij jou.
Het probleem is nu eigenlijk dat ik geen enkele manier meer zie om hem in slaap te krijgen. Want hoe we het eerst deden, samen in bed, gaat niet meer want dan wordt hij wakker bij het overleggen. Er blijft gewoon niks meer over. Ik ga morgen op zoek naar dat boek
Jij moet de keuze maken. Ik vind het met regelmaat ook wel eens heftig hoor, en dan zou ik willen dat ze gewoon gaat slapen zoals het gemiddelde kind, maarja.... ze is nou eenmaal geen gemiddeld kind Maar Lampe beschrijft heel mooi de werking van slaapassociaties en daarmee kon ik goed aan de slag: wat mag van mij wel slaapassociatie zijn en wat beslist niet? Daarmee nu dus stapsgewijs aan de gang en zien dat het werkt, geeft ook dat ik de energie vind om ermee door te gaan
Dat begrijp ik hoor, is ook ontzettend moeilijk. Het werkte hier ook niet zomaar....maar het was wel veel minder heftig dan bij jou. Wel zijn er avonden geweest waarin het lang duurde....maar ik wist ook dat in slaap vallen in mijn armen me alleen maar verder van een oplossing zouden brengen....omdat het dan steeds moeilijker zou worden om haar zelf in slaap te laten vallen. Dus daarom hebben we het wel iedere keer doorgezet...na vijf minuutjes heen gaan, even troosten en weer in bed. En dat betekende dat ze soms echt huilend in slaap viel.....ik had daar zelf wel last van....maar de volgende ochtend werd ze weer supervrolijk en uitgeslapen wakker....totdat het nu eigenlijk niet meer gebeurt...gelukkig! Hopelijk heb je iets aan de andere tips.... Succes!
@rozemarijke: ja zeker fijn! Bedankt voor de goede tip . Ik doe het ook ongeveer hoe jij beschrijft: niet heel strak maar vooral gericht op goede associaties ontwikkelen. Een knuffel zoekt ze nog niet zelf op maar houd ik wel bij het slaapritueel. En de voeding vlak voor slapen anders inrichten is volgens mij ook zo'n sterke associatie en goed om te doorbreken. Vervelend dat je je zo gebonden voelt aan huis door die slaapjes. Misschien eens testen juist hoe het ergens anders gaat. Het hielp ons te weten dat ze op de creche langer sliep en het dus wel mogelijk was.
de twijfel blijft heel erg. Of nu een paar dagen doorzetten met mogelijk niet het gewenste resultaat, of voor een langere termijn oplossing gaan waar ik eigenlijk de energie niet meer voor heb, maar wat wel fijner zou zijn voor mijn zoontje. Iedereen geeft je een ander advies. Ik moet natuurlijk zelf de keuze maken, maar het is echt heel moeilijk.
Het ís ook moeilijk om iets te moeten kiezen waar je van te voren niet van weet wat het doet. Wat daarin denk ik heel belangrijk is, is dat je iets kiest wat bij jullie past. En je daarbij even blijft. Zodra je iets van resultaat bemerkt geeft dat je weer energie om door te gaan, en dat heb je gewoon hard nodig! (twee weken geleden lag ik met dochter samen huilend in bed maar weer toegeven en weer aanleggen na uren lang wakker te zijn geweest met een krabbend, wakker en krijsend kind naast me. ik snap je wanhoop naar verandering en twijfels )
Dank je, ik ga nu slapen en er morgen nog eens over nadenken. Ik heb inderdaad iets nodig wat ook maar een klein beetje helpt, zodat ik weer verder kan.
Nou ik kom er nog even achter aan...waarschijnlijk heb je er niks aan maar goed.. Oudste dochter heeft periode gehad waarin zij ook niet wou slapen s'avonds.Huilen huilen huilen....het laten huilen is ook niet mijn ding (oke,5 minuten prima...)... Ik ben haar toen in bed gaan leggen en naast haar bedje gaan zitten.Geen contact maken, alleen er zijn. Er waren wel tranen maar laaaaang niet zo heftig als wanneer ik haar alleen liet Dit heeft een week geduurd en toen merkte ik dat ze steeds makkelijker in slaap viel. Toen ben ik de stap gaan nemen naar in bed leggen, de deur open en om de hoek beetje rommelen (wasje op opvouwen). Ook dit een paar dagen gedaan.En toen.... kon ze het alleen! Ik hoop dat je een manier kan vinden die voor jou en je kindje werkt... Ik begrijp je wanhoop! Hou vol, uiteindelijk komt er een oplossing
Hey, Hier ook slaapproblemen, alleen is onze dochter wat ouder. Bijna 14 maanden nu (ze slaapt slecht sinds geboorte) In een ander topic ( over wel of niet laten huilen) heb ik ook al het een en ander gepost, maar begrijp helemaal dat je er doorheen zit! Het is ook zo moeilijk! Het is hier ook zo vreemd af en toe. Afgelopen zaterdag hebben grootouders opgepast en sliep ze binnen het kwartier. Oma is een keer een aai over haar bol gaan geven omdat ze huilde (in dat kwartier), maar viel daarna lekker in slaap (dat werkt bij ons dus totaal niet...). Zondag, maandag en dinsdag sliep ze na 10 minuutjes zachtjes huilen. We dachten dat er een doorbraak was. En...vanavond ging het weer voor geen meter. Ze slaapt sinds een kwartiertje (ze ging om kwart voor acht naar bed). Oh...en overdag slaapt ze, zonder ook maar een huiltje, zo 2,5 uur achter elkaar door. Het is bij haar dus alleen 's avonds. Wij hebben sinds 2 weken besloten haar niet meer uit bed te halen om te troosten en we proberen niet al te aanwezig te zijn in haar kamertje. Dat is voor ons al een grote stap en tot nu toe gelukt. Gelukt in de zin dat we nog net zo lang bezig zijn voor ze slaapt (het lijkt wel steeds minder lang te zijn, maar dan spreek ik over een kwartier minder lang ofzo) maar ze krijgt iig minder prikkels. Wij gaan naar haar toe, geven aaimover haar bol, blijven inde kamer uit het zicht en elke keer als ze gaat huilen zeggen we zachtjes shhhhhh. Ze is dan direct stil. Maar dan na een minuutje wil ze weer gaar huilen, dan weer shhhhh. Nou ja dat herhaalt zich een stuk of twintig keer en dan worden de periodes dat ze stil is steeds langer. Af en toe laat ik haar wel een paar minuten huilen omdat ze blijkbaar toch ook iets kwijt moet. Ik tel in mijn hoofd zolang ze stil is en als ik tot honderd ben, mag ik van mezelf weglopen (omdat ik dan denk dat ze niet meer gaat huilen). Vaak kom ik tot negentig en dan begint het hele ritueel weer van voor af aan. Maar...we halen haar niet uit bed. Tja...vanavond bleef ze elke keer weer opnieuw huilen, ook al was ze soms tien minuten stil. Ik ben uiteindelijk gezwicht en heb haar bolletje gestreeld tot haar ademhaling wat minder paniekerig ging, daarna mijn hand op haar billen gelegd en wat druk uitgeoefend (ze voelt dan goed dat ik bij haar ben) en uiteindelijk viel ze zo in slaap, maar dat heeft ook weer een half uur geduurd. Terwijl ik dit dus eigenlijk niet meer wil... Ik ben ook op. Mijn avonden beginnen vaak pas om elf, twaalf uur en slapen kan ik dan nog niet omdat ik vol spanning zit. Het is hier juist zo frustrerend omdat ze overdag heel goed slaapt en niet huilt. Waarom 's aconds dan wel, en waarom gaat het soms dagen goed en dan weer weken niet? Ik weet het ook niet meer en snap je dus helemaal. Ik wil het zoals we nu doen weer een week of twee aankjken en zien of ze steeds sneller in slaap gaat vallen. Is dat het geval, dan gaan we kijken of het werkt om maar af en toe naar haar toe te gaan on shhhhh te zeggen. Voor ons is het iig al een verbetering dat wehaar rustig krijgen zonder haar op te pakken, want ik heb ook nachten rechtop met haar in mijn armen geslapen, uren met haar gelopen, uren gezongen, uren met haar beneden gezeten (met een dan super vrolijk en ondeugend meisje). En dan bleek ineens een bepaalde aanpak niet meer te werken en moest je weeeer iets anders verzinnen, dus ik hoop echt dat het haar niet oppakken om te troosten iets blijvends is. Tja het lijkt niet veel dit stapje, maar voor ons is dat het wel. Wens je veel sterkte en hoop dat je snel iets vindt waarbij je kindje en jij zelf een goede slaap krijgen.
Jeetje, wat heftig voor jullie!! Ik word er meteen weer emotioneel van als ik je verhaal lees. Waarom hebben onze kindjes het toch zo moeilijk? Je zou ze het zo gunnen dat ze lekker gaan slapen he. En onszelf natuurlijk ook. Iedereen blijft ook maar zeggen dat het vast een keer beter gaat, maar als ik jouw verhaal lees kan het over een half jaar nog precies hetzelfde zijn. Ik weet niet hoe ik dat vol ga houden. Fijn dat jullie een stapje gemaakt hebben, dat geeft toch moed, hoe klein het stapje ook is. En gelukkig slaapt ze overdag wel goed, dan kun je een beetje bijtanken. Jullie ook heel veel sterkte en succes. Ik heb net een tijdje mijn zoontje in zijn bedje laten spelen, was geen enkel probleem. Ik weet nog niet hoe ik het dadelijk met zijn ochtendslaapje ga doen, ik ga maar gewoon op gevoel handelen.
@Gaiagaia: had het in dat andere topic geloof ik ook al gevraagd, maar zijn haar oortjes nagekeken door een KNO-arts? Zoniet, zou ik dat wel even doen. Dat geeft namelijk juist vaak 's nachts/'s avonds problemen.... Hier een goeie nacht! 18.30-22.00 voeding-2.45 voeding-6.00. Fysieke rust en het zachtjes sturen naar doorslapen beginnen z'n vruchten af te werpen hier
hier ook een goede nacht. pas om 2:30 wakker geworden voor een voeding, daarna bij mij in bed doorgeslapen tot half zeven. Ik zit nu weer te huilen hier omdat ik hem net in bed heb gelegd en weg ben gelopen. Hij moest heel hard huilen, maar nu hoor ik niks meer na tien minuten. Ik ga zo even naar boven lopen om te kijken en ga daarna zelf op bed liggen om even bij te komen.
Yes, hij slaapt! Binnen de tien minuten! Wat fijn, ik had me al voorbereid op een moeilijk uur. Hij was ook erg moe, want ik moest net naar de dokter voor een borstontsteking en dat liep behoorlijk uit, dus hij lag er wat later in.
Ik zit nu ook te denken Tara, is hij wel echt moe 's avonds? Mijn dochter moest namelijk in het begin bij het eerste moeheidssignaal naar bed, anders kwam ze bijna niet in slaap. Maar later veranderde dat (vanaf 8 maanden ofzo). Dan moest ze zich echt moe spelen om lekker in slaap te vallen. En dat is nog altijd zo. Doe ik haar nu te vroeg naar bed, is het gegarandeerd huilen. Het is soms zo'n gepuzzel he. Maar dat hij na 10 minuten in slaap is gevallen geeft hoop! Hou vol, je bent echt niet alleen.
Misschien een tip de flesjes s'nachts langzaam aan steeds kleiner maken. Zo kun je zien of het gewenning is. Blijkt dat zo te zijn dan kun je ze kleiner maken totdat ze een voor een weg vallen .
Misschien de kamer iets veranderen? Bedje anders en een kast commode of zo zodat hij de kamer op nieuw moet associëren en dan zorgen dat het iets positiefs word. Geen idee of dat werkt zelf geen ervaring met een slechte slaper gelukkig. Maar klinkt me wel logisch om eens te proberen
Dat was hier ook zo.. Ik wacht altijd tot hij in zijn ogen begint te wrijven en dan gaat hij naar bed.. en meestal als ik hem dan oppak dan begint hij ook te geeuwen.. En dan weet ik dat het goed is.. als hij nog niet moe genoeg is dan laat ik het gewoon nog even en dan kan hij een kwartier later wel moe zijn.. Super dat hij binnen 10 min sliep! Dat geeft moed!