oooo wat erg dit vreemde mensen hoeven mij maar aan te kijken of er komt al stoom uit mijn oren , of de buurvrouw die gister aan de deur stond en de opmerking maakt 'goh je hebt wel een vol gezicht gekregen 'jaaa duh draag een kind bij me t&*%$$%^&:x mijn moeder was laatst mee boodschappen doen met mij ik wil mijn auto parkeren komt er een dame aan die met haar fiets net op die parkeerplaats gaat staan ( ja ja ik had het knipperlicht aan ) de ramen waren dicht maar mevrouw heeft goed verstaan wat ik zei mams verbergde haar gezicht achter haar hand. en het ergste van alles .....het lucht zoooo op als je even helemaal bent los gegaan overigens heb ik dit niet tegen vriendlief (gelukkig) Nog meer dames met deze hormoontje ala jekyl & hyde ?
Oh ja heel erg!.... vooral domme mensen en/of opmerkingen. Ik hou mij dan ook totaal niet in... alles floept eruit.. idd super opluchtend!..hahaha.. Tegen vl is het idd ook veel minder...
Hehe, herkenbaar... Niet in zo'n extreme mate als jij maar ik schiet wel een stuk sneller uit mijn slof... Vooral als er van die nutteloze mensen nog nuttelozere opmerkingen maken... Pff, laat mij met rust...
Ja, gisteren in de supermarkt perste zich een oud mens met een rollator tussen het schap en mijn buik langs omdat ze geen zin had om achter mij langs te lopen... Ze zegt 'oh het spijt me, ik zag het niet, alhoewel het niet te missen is hoor die buik'. Pfffffffffff stoom uit mijn oren ik heb niks tegen haar gezegd.. lompe ouwe muts! Kan van m'n zoontje ook stukken minder hebben dan anders en betrap mezelf vaak op een korte lont...
Ik kan me dus echt niet meer inhouden. in de auto word het ook nog stukken erger dus als we ergens heen gaan rijd mijn vriend , het beste kan ik een geblindeerde bril opzetten zodat ik het niet zie hahahaha
Herkenbaar, alleen ook tegen mijn man Die weet gelukkig heel goed dat ik het niet zo bedoel en laat me altijd maar even gaan
Hier ook echt een monster!Vriendlief moet het helaas het meeste bezuren, en ook naar dochter heb ik een kort loontje. eigenliijk naar de hele wereld toe.Word gek van mezelf, ben blij als het februari is!
Ik heb t ook heel erg, herken dit helemaal niet van de zwangerschap van mijn dochter. Ik ben echt een niet aangenaam persoon op dit moment met al die hormonen. Ik kan erg weinig hebben, vooral van schoonmam, alleen houd ik me in, mijn gezicht spreekt overigens wel boekdelen hoor, die staat op onweer. Even later krijgt manlief alles op zn bord. Naja, veel.dingen zijn wel terecht dat ik daar pissed off over ben, maar sommige dingen blaas ik op door de irritatie van die andere dingen. Mijn moeder heeft t ook al te verduren gehad. En die arme.man van mij.. Hij houdt vast heel veel van mij, anders was ie allang gillend weg gerend. En nadat ik zo.enorm.uit.mn slof ben geschoten, begin ik enorm te.janken omdat mn man t zo goed en lief opneemt en.ik dan weer niet boos kan zijn. Arme ziel.. Nee, ik ben momenteel níet leuk!!
Hahha lach me rot, zoooo herkenbaar..ik had hier tot ca week 22 last van, ik werd ook Jackel en Hilde genoemd en wou mensen echt aanvliegen, hierna werd ik heel rustig. Ben nu 40weken en heb t af en toe alleen naar m'n man nog... Ben toen d'r tijd we, met visolie begonnen, las toen dat t zou werken maar of dit echt zo is?succes
Nou het ligt echt niet aan mij, het ligt aan die mensen! (vind ik) Vooral de opmerking: "daar zitten er vast twee in!" kan ik niet meer horen. Grrr. Die negeer ik. Helaas vinden sommigen dat ze m dan maar moeten herhalen en vooral harder.
Ohhhhh wat een herkenning! Ik heb het vrij vroeg in de zwangerschap gehad en tot een week of 3 geleden. Werd af en toe helemaal gek van mezelf, want ik floepte het er soms wel gewoon uit, maar voelde me dan daarna wel lullig.......Inmiddels heb ik er niet veel last meer van gelukkig. Overigens ergerde ik me ook ontzettend aan alle opmerkingen die je naar je hoofd krijgt als zwangere. Mensen gaan dingen zeggen die ze nooit zouden zeggen als je niet zwanger zou zijn (nou je de meeste mensen zouden die nooit zeggen) Net als die opmerking over een voller gezicht......GRRRRRRRRR! Ik vind Momzilla trouwens wel een superleuke benaming hiervoor
Hihi, die vita! ik heb er ook enorm last van. Ik ben vaak zo obstinaat als de pest, en soms voel ik de woede door mijn aderen stromen terwijl er eigenlijk niets aan de hand is. Niet leuk.. Dus ik ben ook blij als het februari is
oh net zo eentje! vooral vervelende onbekende kunnen wat te horen krijgen van me maar ook mn (oppas) kids zijn de pineut hoor. aaahhhh, heb totaal geen geduld meer en al die domme vragen en lui gedonder irriteerd me zo! hap snauw grauw!!
Ik heb het niet zo vreselijk erg (vind ik zelf) maar als de kids van mn vriend hier zijn kan ik er echt NIKS meer van hebben! Ze zijn nu 10 (tweeling) en 12 en mijn anders zo netjes huis wordt binnen een halve dag omgetoverd tot prulletjesparadijs... overal ligt wel wat, elastiekjes en knipjes van zn dochter, boeken van de oudste, snoeppapiertjes, knutselspullen... Heb ze al vaak uitgelegd dat het mij zeer begint te doen om te bukken, en ik graag zou willen dat als ze uitgespeeld zijn, ze hun troep ook weer opruimen. Na 10 keer zeggen weet je het wel, dan ruim je het zelf maar weer op... Vorig weekend was ik zo vreselijk boos de hele dag, heb savonds huilend op de computer foto's van hun gekeken toen ze nog 5 jaar jonger waren... Ze waren toen wel afhankelijker, maar dat maakt het juist anders. Nu zijn ze zelfstandig genoeg om dingen te pakken in huis, maar opruimen ho maar... Zie mezelf straks al met mijn kindje in het ziekenhuis zitten omdat die knutselspullen gegeten heeft van de grond of iets in zn neus gestopt... Als ze aan het knutselen zijn maakt het me niks uit, al ligt de hele tafel eronder, maar dat moet weg zijn als ze vervolgens op de bank naar die schreeuw tekenfilms aan het kijken zijn!!! :x En ik zeg er lang niet altijd wat van, dan ben ik de hele dag aan het bitchen, maar het vreet wel aan me vanbinnen, dat kost energie! En wij hebben ze maar 2 van de 14 dagen, kun je nagaan!! Volgende week is het herftsvakantie, hebben we ze 5 dagen, maar om eerlijk te zijn zie ik er vreselijk tegenop
Ohhh herkenbaar maar weet je toen ik zwanger was kreeg ik ook vaak van dat soort opmerkingen dat ik dik geworden was enzo weet je wat je dan moet zeggen.... Jah ik ben zwanger... en wat ik jouw excuus?? Ik heb ook een keer een vent helemaal te tering in gescholden omdat hij me parkeerplekje pikte whahaha en maar schelden op een gegeven moment wilde ik de auto uit stappen om nog ff verder te gaan maar gelukkig was me zusje in de auto en heeft me tegen gehouden
jaaaa idd als ik een gesprek aanga met iemand dan zeg ik het al meteen krijg je vooralsnog een reaktie van 'weet je het zeker'jaaaaaaaaaaa dat weet ik zeker . Van mijn schoonouders kan ik ook veel minder hebben en van mijn schoonbroertjes ook niet lijkt wel of ze nu helemaal niet meer luisteren ( ik zie dat je het tegen mij hebt maar ik kijk toch lekker weg grrrrrrrr) schoonouders zeggen er vervolgens niets van ,heb dan echt de neiging om voor ze gaan staan en te zeggen 'HALLOOOOO JE KINDEREN SLOPEN MIJN HUIS OF ZIJN UITERST IRRI ZOU JE JE WIJNTJE NIET EVEN WEGZETTEN' ahum maar dan kijk ik mijn vriend al aan en die kan volgens mij gedachten lezen dus die ligt in de kreukels van het lachen . Ik vraag ook weleens aan hem 'ben ik een k*&^%%^f ? ja zegt ie maar wat is het verschil met eerst wist niet dat dat met visolie weg kan gaan
Alles wat ik hier lees is zo herkenbaar!!! Achteraf realiseer ik me vaak wel dat ik echt een heks geweest ben, vaak sávonds in bed waarna ik in snikken uitbarst hihi... (gelukkig is vriendlief goed in troosten)
Ohhh wat een leuke naam Momzilla ... ik ga me de rest van de zwangerschap ook maar beter zo noemen Er zijn dagen dat ik lachend door heen kom maar gisteren had ik me toch een slechte dag .... niks was goed, iedereen had wel iets stoms gezegd (tenminste voor mij dan) en niemand die iets goed deed. De kids verveelden zich en mijn grens aan lawaai was zo klein dat ik bij ieder scheetje al bijna ontplofde Ik heb een heel slecht geweten gehad en heb volgens mij gisteren alleen maar de hele dag gemoppert om als afsluiting dan in huilen uit te barsten en mijn excuus aan te bieden. Tjonge jonge zeg ... hopen dat ik niet veel meer van zulk soort dagen heb ... vind me zelf al vreselijk ongezellig en eigenlijk heb ik zelfs een hekel aan mezelf. Dat de jongens nog niet stomme mama zeggen verbaasd me, want zo voel ik me wel. Gelukkig vandaag weer een goede dag dus ik hoop het weer een beetje goed te maken