werken beide fulltime nu de kleine eraan komt wil ik 4 dagen gaan werken. Eigen bedrijf dus eigen planning. samen verdienen we nu ongeveer 5000 a 6000 nu ik t rustiger aan doe is dat eerder 4000 a 5000. vaste lasten zijn 2750 inc boodschappen. alles wat extra binnen komt is sparen of leuke dingen. Met de baby zal t een ander verhaal worden maar ik kan heel zuinig leven dus maak me er niet druk om. Ik wil wel gewoon het gene kunnen kopen wat een kind nodig heeft zonder er over moeten nadenken of puzzelen. Daar zou bij mij vooral de keuze van een volgend kind vanaf hangen.
Kijk, we kunnen allemaal plussen en minnen opnoemen, maar uiteindelijk komt er ook een groot stuk gevoel bij kijken. Als die wens zó groot is en je later denkt; had ik maar .. Waar een wil is is een weg. Goed dat je er zo over nadenkt, maar je weet nooit hoe je leven lopen zal. Je kunt meer gaan werken, je kunt misschien bezuinigen op je vaste lasten, er zijn altijd mogelijkheden, maar misschien moet je daar dan wel dingen voor laten. Liefde, dat is het belangrijkste
Ik zou er alleen voor gaan als je zeker weet dat je er voor de andere 2 niets op hoeft in te leveren. Dus niet over hoeven op goedkopere kleding, uitstapjes skippen, etc etc. Ze zeggen vaak waar er 2 kunnen eten, kunnen er 3 eten, maar dat vind ik dikke onzin. Want dat betekent dat die andere 2 moeten inleveren op hun eten En hoe ouder ze worden, hoe duurder alles wordt. Vooral jongenskleding/schoenen zijn in grotere maten niet grappig meer.... Uiteindelijk speelt je gevoel ook mee. Maar bovenstaande is hoe ik erover denk.
Jeetje och nee die bedragen hebben wij echt niet ik dacht dat ik al ruim zat met mijn 400 aan boodschappen daar zit ook al vanalles bijgeteld heb wel gewoon eigen merken en probeer creatief te zijn. Uiteten of uitje met mijn man is zelden.hoewel ik ook intens geniet van Uitje naar bos dat kost niets en dan gewoon broodjes van thuis mee. Uitje met kids doen wij nu met museumkaart. Of van mijn zwart geld . Vanmiddag daarvan toevallig bios met de kids. Oppas hebben wij niet. Gelukkig kunnen mijn ouders af en toe oppassen . Wij hebben ook nog 2 honden en 3 katten. . Kappers kosten hebben we alleen voor mij 2x per jaar. De kids en man knip ik zelf. Het huis verbouwen we ook helemaal zelf beetje bij beetje dus al met al zijn we best creatief en ben ik gelukkig met mijn gezin hoewel iets meer inkomen wel een ontspannende gevoel geeft
Dat is het inderdaad ik vind dat stukje liefde ook erg belangrijk. Ik hoef niet het ene na het andere uitje of dure kleding. Ik kan er best dingen voor laten. Wel vind ik eens een uitje of xtje speelgoed kopen wel fijn dat je eigenlijk precies genoeg hebt. Niet dat we in alle bochten moeten gaan wringen om rond te komen dat is niet de bedoeling . Maar geloof ook niet dat dat nodig is. Een nieuwe babykamer zit er niet in maar dat vind ik ook echt niet belangrijk. Ook kinderwagen etc mag van mij allemaal 2e hands. Ook daarin kunnen we creatief genoeg zijn .
Met de eerste had ik zelf 3000 gespaard om alle benodigdheden aan te schaffen en een buffetje luiers en voeding etc voor de eerste tijd hij is gelukkig nooit iets tekort gekomen idem dito met de 2e. Nadenken en puzzelen moesten we wel een beetje. Kasten puilen uit van speelgoed, ze hebben hun eigen mancave , fiets, skelter , bakken vol Lego , en binnenkort een krijgen ze een PlayStation 4 (overname overbuurman) ze hebben visspullen. Over het algemeen behoorlijk veel ik geef liever wat aan kids dan aan mezelf. We wonen in een huis met 3 verdiepingen + een zolder. Inmiddels zelf al grotendeels helemaal opgeknapt nu nog de garage en tuin. Dus ook dat is best luxe geworden eigenlijk best wel trots op van bouwval tot droomhuisje
Ik vind de verhouding geld/kinderen altijd een beetje vreemd. Natuurlijk kost het extra geld maar we leven hier zo ontzettend luxe. Het is maar net hoe je in het leven staat. Ga je spijt krijgen als je je kinderwens laat om geld?
Daar ben ik het toch echt niet mee eens. Erg makkelijk om te zeggen dat je maar op gevoel moet afgaan. Maar daar koop je weinig voor. Het krijgen van een kind is een bewuste beslissing waar to gelukkig goed over na lijkt te denken. Kinderen zijn een grote verantwoordelijkheid. En ze kosten een boel geld. Dat zal alleen maar meer worden als ze ouder zijn. Kleding, voeding (pubers eten veel), uitstapjes maar ook kosten voor school, sport en studie. Daarbij is een kind erbij dus ook meer verbruik van gwl, reiskosten was etc. En to heeft er al 2 die voor zouden moeten gaan op een wens voor nog een. Zoveel kinderen die in armoede opgroeien. Of waar weinig mogelijk is thuis (of stress over geld). Dat doet echt wat met kinderen. Het is niet voor niets dat to geen opleiding heeft (en dus aanzienlijk minder kansen op werk). En dat ze nu bijna niet werkt.
Hier 3 kinderen en 1 inkomen, maar mijn man verdient wel iets meer. Hoe is de verwachting qua werk? Nog doorgroeimogelijkheden? Ben je van plan zelf te werken? Wij konden eerst ook niet rondkomen op 1 salaris. En verder, ja, liefde is het belangrijkste, maar onderschat de kosten niet. Het zijn niet alleen incidentele uitgaven die hoger worden, maar ook gas/licht/boodschappen/sporten etc. Ik vind het alleen maar duurder worden. Als ik heel erg oplet met boodschappen komen we uit tussen de 650 en 700 euro per maand en dan doen we dus niks geks. Drinken geen frisdrank etc.
Dat mag jij vinden uiteraard en ik snap je ook best. Maar ik kom zelf uit een gezin vroeger waar er niet veel geld was. Ik heb er niks aan over gehouden hoor Sterker nog, ik ben daardoor heel zelfstandig geworden, altijd hard gewerkt om mijn doel te bereiken.
Bij ons ongeveer dezelfde verdeling, alleen ben het niet met je eens qua niet overhouden. Dit is toch ook niet bepaald krap leven te noemen?
Ik begrijp je reactie. Maar dat slechts jouw ervaring. Uit onderzoeken blijkt al jaren dat opgroeien in armoede of gezinnen met structureel te weinig geld of geldzorgen wel degelijk een groot probleem is. De overheid heeft daar tal van progamma's en subsidies voor. Ik zeg hiermee niet dat TO in armoede leeft. Maar ze heeft wel een zeer laag inkomen, zelf weinig tot geen inkomen en geen opleiding terwijl er wel veel kosten zijn (waaronder 2 kinderen die alleen maar duurder worden en 5 huisdieren). Dan lijkt het onverstandig om daar nog een kind aan toe te voegen omdat alleen liefde wel genoeg is. Daarbij kan TO bij verlies van dat ene inkomen het niet compenseren (denk aan ziekte, scheiding overlijden etc). Haar eigen inkomen is zwart (dus onverzekerd en niet vast). Leven is duur. Ook als je geen gekke dure dingen doet. En armoede zorgt wel degelijk voor een achterstand en onderscheid.
Ik vind het lastig bepalen. Wij hebben gekozen voor een vierde en dat zou misschien ook niet iedereen gedaan hebben in onze situatie. Maar er zijn altijd redenen om het niet te doen en ook altijd redenen om het misschien wel te doen. En ik kan niet in de toekomst kijken, ik weet niet wat er gebeurt misschien win ik de loterij en wie weet ben ik straks wel een alleenstaande moeder don't know
Het is een balans tussen wat je graag wilt en dat lijkt me wel lastig. De keuze is eigenlijk: Gemakkelijker onoverdachte uitgaven doen, of dat derde kindje. Tenminste, zo klinkt het voor mij. Hier werken man en ik ongeveer 32 uur. Ik verdien meer dan hij, maar ook op alleen mijn salaris wordt het een sober leven. Met twee salarissen kunnen we eigenlijk doen wat we willen en dat leeft fijn. Ik bel wel een zuinig persoon en ook wel een huismus, dus het is niet dat we telkens uit eten gaan en de hort op.
Ik ervaar ook dat kinderen steeds meer geld gaan kosten als ze ouder worden. En dan zijn het niet eens de uitjes, maar de normale dingen. Zometeen nr 3 op zwemles, dan zitten we al aan 130 euro per maand alleen aan sport voor de kids. Mijn tweede heeft hele smalle voeten, waardoor we aangewezen zijn op het duurdere segment van schoenen. De school ging 3 jaar geleden over op digitaal onderwijs, of we even 2 Chromebooks konden aanschaffen. Brillen, beugels, die van mij hebben dat allemaal nodig. Ik vind het fijn dat we dat kunnen doen. Nou hebben wij het financieel beter dan gemiddeld, maar ook wel meer uitgaven, onze hypotheek is al hoger dan jullie maandlasten bijv. En ja, heel veel kan goedkoper, maar het blijft alsnog geld kosten. Heb je nu al het idee dat je op moet passen met geld? Zoja, heb de mogelijkheid om daar verandering in te brengen tussen nu en over een aantal jaar?
wij houden na het afschrijven van de vaste lasten €2200,- over. Andere vergelijking wellicht, maar wij twijfelden om te verhuizen, maar doen dat vanwege de financiële gevolgen niet. We zouden dan hogere maandlasten krijgen en vinden het juist wel fijn dat we niet al te veel hoeven na te denken. Geldtekort kan snel stress veroorzaken, dat willen wij echt niet. En ik ben liever een blije (onbezorgdere) moeder voor mijn kinderen, dan dat ze een extra broertje/zusje of groter huis of iets zouden hebben.
Ik vind je erg praktisch en materialistisch ingesteld. Ik denk dat je zelf in de zorg / of jeugdzorg zit, maar dat is natuurlijk een aanname van mijn kant. Ik heb / had daar zelf altijd heel veel moeite mee, mensen die denken te weten hoe het is om in een gezin om te groeien waar weinig geld te besteden is. Meestal zijn het hoogopgeleiden die onderzoek hebben gedaan en dan kijken naar de cijfers, maar eigenlijk geen weet hebben van het "echte" leven. Tuurlijk heb ik als kind ook wel eens gebaald als ik graag merk schoenen wilde, maar er geen geld voor was. Daarom heb ik al jong geleerd te werken voor mijn geld. Ik geloof je gelijk hoor, als er meer risico bij komen kijken; dat die kinderen misschien "minder" goed terecht komen. Maar ik denk dat dat ook geldt voor kids waarbij de ouders altijd aan het werk zijn en er totaal geen controle meer is. Dan is er wel geld, maar geen liefde in mijn ogen. Daar moet je dus een balans in zien te vinden. Nooit kun je alles voorzien in het leven, nooit kun je alles verzekeren. Je wilt toch niet je hele leven denken; wat als... wat als ik mijn baan kwijtraak, wat als ik ga scheiden, wat als .. dan heb je toch geen leven meer? Gelukkig denkt niet iedereen er hetzelfde over, anders zouden er bijna geen kinderen meer bijkomen Sowieso hebben wij het in Nederland erg goed wat dat betreft!
Wij twijfelen zelfs al en hebben 1 kind. Man heeft een goede baan maar we willen ook echt wat overhouden voor onverwachte uitgave. We hebben dan ook geen familie die opvang kan zijn. Voor een keer oppassen willen opa/oma of schoonbroer en schoonzus dat wel doen. Een vriendin die heeft standaard opa en oma als opvang en hebben dus geen BSO nodig. Als je dus een goede achterban hebt maakt dingen wel makkelijker. Maar als je kijkt naar luxe bijvoorbeeld je ergens naar toe gaat het meeste is gericht op 4 mensen. Als wij op vakantie gaan en kiezen voor een tussenstop in een hotel heb je 1 kamer nodig met 5 al 2. Je kan vast wel op internet berekenen wat een puber gemiddeld kost en dat keer 3