Ik lees in je Op dat je er al veel dingen voor laat (de basic boodschappen zijn al duur). Hoeveel extra ga je ervoor laten? Volgens mij wringen jullie je al in bochten, daarnaast geef je aan dat het eindelijk stabiel wordt. Dat zou voor mij een reden zijn om het zo te laten. Gras is altijd groener en het is fijn dat vanaf nu alles beter wordt. Ga kijken naar een opleiding of iets waarin je je zelf kan ontwikkelen zodat je samen meer geld te besteden hebt, want 5 en 7 is niet de duurste leeftijd maar nu met pubers; het is niet te geloven wat ik moet halen aan boodschappen, er gaan 6 broden per week doorheen en hij is nog maar 11 (die andere bijna 14). Dan heb ik het nog niet over sporten en benodigdheden daarvoor. Goede schoenen en kleding wordt ook allemaal duurder (grote maten en straks volwassenen maten) Ik snap wat je zegt en je gevoel maar zoals is je gevoel niet genoeg. Doe je je andere kinderen niets te kort? Omdat er perse een derde moet komen.. lastige kwestie maar ik begrijp je man wel, vooral omdat het op zijn schouders komt te liggen.
2500 netto is inderdaad een prima inkomen, zeker niet laag. Alleen dan komt het weer op de uitgaven en hoe je daar mee omgaat. Wij hadden vroeger niet heel veel geld te besteden (mijn ouders dan) 1 salaris en 3 kinderen en we hebben het altijd goed gehad. Nooit iets tekort gekomen. Mijn moeder ging wel naar 3 verschillende winkels voor boodschappen in de reclame zeg maar. Kleding was soms nieuw en soms 2e hands, schoenen wel altijd nieuw, wekelijks gepoetst zodat ze mooi/goed bleven. En zodra wij ouder werden en naar de middelbare school gingen is mijn moeder ook parttime gaan werken. Zo hadden we net even iets meer. Want wij kostten toen natuurlijk ook meer. Zo ging het eigenlijk prima.
Oh ja sporten... daar denk ik dus niet eens over na hoeveel dat kost. Maar alleen al de nieuwe gear voor de oudste op voetbal was samen 150,- denk ik (schoenen, 2 setjes, wedstrijdsokken apart, tas, scheenbeschermers). De jongste gaat straks op boksen. Contributie zit daar nog niet eens bij in trouwens.... Ik lees hier dat 2500,- netto prima is qua inkomen. Maar hier zou het krap worden met 2 kinderen en 2 volwassen. Laat staan nog een baby erbij.
Maar daar komt dus weer de verhouding inkomsten uitgaven om de hoek kijken. Huur je voor 500 of heb je een hypotheek van 1000 bijvoorbeeld dat geeft zo enorm ander beeld en uitgavenpatroon alleen inkomsten zegt dus niet zoveel het hangt samen met de rest van de situatie
Ik denk sowieso dat het een keus is die ts zelf moet maken. Zoveel mensen, zoveel meningen en keuzes. Waarbij de een wel met veel minder wilt (kan) doen doet de andere dat weer niet. Wat de een veel vindt, vindt de ander weer weinig.
Hier sluit ik mij bij aan. En de aanleiding is ook geen zekerheid, wie weet kunnen je kinderen helemaal niet met elkaar opschieten. Niemand kan jou vertellen of je voor een 3e kindje moet gaan. Gevoel telt denk ik zwaarder igv kinderen dan praktisch. wij zouden het op dat salaris niet redden, ook al is het zeker geen slecht salaris, maar dat ligt volledig aan ons uitgavenpatroon. Als je nu al dingen moet laten en je zelf geen groeimogelijkheden ziet, dan zou ik persoonlijk gelukkig zijn met wat ik heb. Je hoeft zelf nauwelijks te werken, 2 kinderen. Dieren kosten in the end ook veel geld, worden ook ouder. Maar ik heb een heftige zwangerschap achter de rug en ben zo blij met de twee kinderen die ik mag zien opgroeien, dat ik geen juist referentiekader ben.
To, nog even los van het financiële gedeelte. Is het gezien de psychische problemen wel verstandig om nog een kind te krijgen? Je schrijft en schreef dat dit al vanaf je jeugd speelt en een grote druk heeft gelegd. Je kon jaren niet slapen en een kind moest zelfs enkele weken elders verblijven. Ook was professionele hulpverlening nodig (heel erg goed natuurlijk). Daarnaast haalde je iedere keer opnieuw huisdieren in huis tegen de zin van je partner. Als de situatie nu stabieler is. Waarom dan alles weer overhoop gooien? Geen verwijt maar is het niet beter je op jezelf en je gezin en de kinderen te richten ipv nog een kindje erbij. Wat veel energie, aandacht en geld gaat kosten (en geld is nu al een bron van zorg).
Als dit idd de achtergrond is dan sluit ik mij aan. Soms is rust in een gezin hard nodig en als dat na hard werken bereikt is zou ik dat niet verstoren voor een 3e kindje. Zeker niet als jou man er niet achter staat. Ik kom ook uit gezin van 3 kinderen en ook weinig geld vroeger thuis. Voor mij de rede dat ik altijd zal werken en mijn zoon nooit dat gevoel of die zorg wil laten ervaren. Want hoe goed mijn ouders ook hun best deden ik hoorde heel vaak nee. En toen ik jong was was dat geen probleem maar vanaf groep 7 tot ik zelf kon gaan werken wel. Sport,kleding,meedoen met vriendinnen etc. Het kon nooit. Zelfs hierdoor een bbl opleiding gaan doen,niet omdat ik dat moest maar om mijn ouders kosten te besparen.. Maar wat iedereen ook vind,het blijft uiteindelijk jullie keus en van niemand anders..
Het is zeker niet krap, ik bedoel meer dat je daar geen super luxe mee hoeft te verwachten. Dat je nog steeds echt wel op moet letten, ik koop geen dure kinderen kleding, mijn kinderen sporten nog niet, zelf koop ik ook geen dure kleding, ik ga niet naar de pedicure etcetera
Ja vaak wel maar ik denk ook dat het niet slim is. Juist uit liefde voor je kinderen moet je kijken naar je huidige situatie en of het nu verstandig is. Een kind heeft geen boodschap aan niet kunnen sporten, of nooit eens bij de Mac eten. Het kind heeft geen keuze en ik denk wel dat het vaak doorgaat op de volgende generatie. Dat ook zij ongeschoold werk doen en weinig inkomen hebben.
Hier komt er netto ook tussen de 4&5 duizend euro binnen maandelijks. Mogen dus echt niet klagen. Wat ik wel belangrijk vind is dat nu je een bewuste keuze maakt met een beperkt inkomen is dat je niet afhankelijk gaat worden van toeslagen. Je kiest bewust voor een derde kindje dus ga in je berekening niet uit van toeslag zus en toeslag zo. ( zorgtoeslag, huursubsidie, kinderopvangtoeslag etc) die zijn er imo voor degene die onverwacht in een bepaalde situatie komen. eerlijk vind ik 2500€ in de maand niet veel om met 5 van te leven. Voor mij zou dat een keuze zijn om het laten bij wat het is. Een kindje erbij kost altijd geld. Als jij je ochtenden wil houden zul je opvang moeten regelen. Dat kost handen vol geld. Serieus gewoon €8 per uur gemiddeld denk ik. Je kindje zullen op een sport willen. Kleding wordt steeds duurder, dadelijk gaan ze om zakgeld vragen etc etc. goed dat je naar het financiële plaatje kijkt. Er komt echt meer bij kijken dan een plekje in je hart.
Wat ik ook lees bij to is dat ze zelf weinig familie/sociale contacten heeft en dat ze daarom nog een 3e kind wil zodat de kinderen later op elkaar terug kunnen vallen.Ik kan je gelijk uit je droom halen ,ik heb een broer en zus maar daar heb ik al jaren geen contact meer mee (geen idee waarom overigens).Mijn moeder kwam uit een groot gezin maar als nakomertje was ze niet echt gewenst door haar moeder en altijd het zwarte schaap van de familie...je raad het al,geen contact meer met de rest.Het hebben van broers/zussen of familie is geen garantie voor een goede band later.Kijk naar wat je nu hebt, kan je nu (en in de toekomst) je kinderen bieden wat ze nodig hebben?De kosten die je nu maakt voor 5 huisdieren kunnen precies die kosten zijn die je zou moeten besparen om een 3e kind te kunnen voeden/kleden.Ik heb bewust geen kat/hond genomen omdat ik er niet zeker van ben dat ik de kosten voor het voer en de dierenarts kan betalen.Ik snap dat het een gevoelskwestie is maar soms is het beter om met je hoofd te denken ipv je hart.... edit ,als je inderdaad je poetshuizen wil houden dan heb je geen recht op kot omdat het zwart werk is, hou je dan nog wat over onder aan de streep?
Klopt wat je zegt, maar ik baseer mijn uitspraak ook deels op wat ik lees van to in dit topic. Ik zou zelf 2500,- met 4 man krap vinden. Ook met onze hypotheek van 600,- To geeft zelf op pagina 1 al aan dat het nu al financieel net aan is. Hoe ouder de kinderen, hoe meer geld je eraan kwijt bent. Helemaal als de derde een “nakomertje” is vind ik dat je die keuze nog bewuster zou moeten maken en je niet alleen door gevoel moet laten leiden.
Dit inderdaad. Als ik zie wat een bedragen sommige per maand over houden zou ik er nog wel 2 bij kunnen hebben . Het is maar net wat je zelf belangrijk vind. En voordat ze alle 3 puber zijn daar zit nog heel veel jaren tussen om wél een studie te gaan doen en werk te gaan zoeken. Wij hebben ook echt niet doorberekend wat 3 pubers kosten. Wie dan leeft wie dan zorgt dat is nog 10 jaar verder, je kan echt niet voorspellen hoe je er dan financieel voorstaat. Ook niet als je het nu goed hebt.
Ik vind het met 3 kids best duur, maar het is ook maar net wat je levensstijl is denk ik. 3x sport/zwemles telt best aan en boodschappen zijn we zo 600 pm aan kwijt. Ik vind het fijn als ze kwalitatief wat betere kleding en schoenen hebben, per paar is dat 60 tot 100 euro. Kan je niet bij een schoonmaak bedrijf werken of als cassiere ofzo?
Ik denk niet dat je kind er last van krijgt, mochten jullie het (nog) minder breed hebben. Ik heb er geen last van gehad. Wat @tumtummetje ook zei, natuurlijk baalde ik toen ik niet direct Dr. Martens kreeg, of de Eastpak die populair was. Ik kreeg ze wel een jaar later, in de uitverkoop, en een ander model. Ik vind het nog steeds bijzonder hoe mijn moeder altijd alles voor elkaar kreeg voor ons. Iedereen mocht altijd spelen, mee eten, logeren. Ze was daar heel makkelijk in en dat is mij dus bijgebleven, niet de tripjes naar de Efteling die wij niet konden maken. Ik had geen idee dus miste het ook niet. Wat ik je wél mee wil geven is dat jullie hier volledig beiden achter moeten staan. Want alhoewel geld niet gelukkig maakt kan geen geld wel heel ongelukkig maken. Als jullie straks moeilijker rond komen dan kan dat een wissel trekken op jullie relatie, zeker als hij er niet compleet achter staat.
Ik vind dat wij best een prima inkomen hebben (buitenland, dus niet 1 op 1 te vergelijken met NL). Maar dit soort bedragen geven wij ook echt niet uit aan uitjes, oppas etc... En ik mis dat ook niet. 1 of 2 keer per jaar uit eten vind ik heerlijk, maar daar blijft het eigenlijk ook wel bij... Sporten idem, onze kinderen zijn nog niet zover maar zelf zitten we nergens "op". Eten en kleding kosten natuurlijk altijd geld, en dat zal inderdaad ook wel steeds meer worden naarmate kinderen groter worden, maar heel veel andere dingen zijn toch ook wel eigen keuze. Ik vind niet dat een kind per se tekort komt als het niet op de sport of muziekles naar keuze kan (hetzij vanwege financiën, of omdat een bepaalde sport gewoon niet in de buurt zit, of om andere praktische redenen).
Voor ons spelen er buiten het financiële plaatje nog andere redenen om niet voor een 3e kindje te gaan. Als ik jouw verhaal goed begrijp spelen er bij jullie ook andere zaken, zoals jouw mentale gezondheid? Bij ons (mij) is dit ook het geval. Ik zou alle voors en tegens afwegen. Qua financiën vinden wij het fijn om niet nog een stap terug te hoeven doen. Een kind kost nu eenmaal geld. In het begin nog te overzien maar ze worden groter en hebben meer nodig. Moeten je andere kinderen dan teveel inleveren? Wordt het een zware wissel op je gezin? En op je relatie? Vind het goed dat je erover nadenkt.
Hoe realistisch is het om een opleiding te doen als het al krap is. Waar ga je de opvang en studiekosten/boeken van betalen? Veel mensen die al een gezin hebben kunnen dat niet betalen of willen geen studieschuld meer aangaan en dat snap ik ook wel.
Als je bijvoorbeeld in de zorg wil werken krijg je vaak de opleiding volledig betaald en krijg je ook nog loon. Dat is al meer dan wat ze nu verdiend. Daar zou je dan de opvang van kunnen betalen. Niet makkelijk met 3 kinderen maar als de wens heel groot is dan willen ze er misschien hard voor werken. 3 kinderen en de situatie laten zoals nu lijkt me ook heel erg krap en zou voor mij geen optie zijn. Maargoed ik kan niet tegen een ander zeggen of ze wel of niet voor een 3e moeten gaan.