Fijn om te horen, moet voor haar toch ook wel een vreemde gewaarwording zijn om eventueel samen met haar moeder zwanger te zijn.
Jeetje zeg, wat een verhaal. En wat een spanning waar je nu in zit. Ik ben nogal ongeduldig aangelegd en zou denk ik echt niet kunnen wachten tot vrijdag (dan kon je toch nogmaals naar het zh bellen voor de uitslag? Of vergis ik me?). Kan je niet gewoon een zwangerschapstest kopen en die zelf doen. Of durf je dat niet? Wat fijn dat je kinderen het zo goed opvatten. Mijn duimen draaien voor je!
@hopmajanneke...ja idd een bizarre situatie. Gelukkig heb ik een superband met mijn kinderen en we bespreken zeer veel met elkaar. Daar in tegen zijn we ook nuchter en hebben de instelling; als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...dus met andere woorden overal is wel een oplossing voor. Ik was jong moeder (21) en mijn dochter ook. Ik vlieg nog van hot naar her en voor een werkweek van 102 uur draai ik me niet om. De kinderwens die ik na mijn drie kinderen nog steeds na 18 jaar koesterde wisten ze...want ook daar hebben we wel over gepraat, dus misschien daarom hun reactie. @amethist...ja ongeduldig was ik vroeger ook, maar nu heb ik zoiets...ik wacht de echo wel af en ja ik heb het zhs gebeld en die zeiden; nee we kunnen u nu niet zeggen of u wel of niet zwanger bent.. Dus geduld hebben...en dat doe ik dan maar..
Wauw, wat een verhaal, heb het met kippenvel zitten lezen. Wat moet het alleen al heerlijk zijn om te weten dat je toch vruchtbaar bent. En wat zou het toch fantastisch zijn als je in hele blijde verwachting bent. Ik hoop het zo voor je. En heb echt respect dat je kan wachten tot vrijdag. Ik wacht met je mee. Heel veel succes vrijdag.
Dank je Sassieka...ja de hoop wordt per minuut meer, maar toch hou ik er rekening mee dat het of niet zo is, of het afgebroken wordt gezien mijn leeftijd. Nu heb ik even het verwarringsmoment zoals de vraag die door mijn hoofd schiet...waarom wist ik dit niet tien jaar eerder....dan had ik evt met ovulatietesten succes kunnen hebben. Het voelt alsof ik een hele speciale kans gemist heb. Als het wel blijkt dat ik nu zwanger ben is dat zo een geschenk...een echt wonder...mijn grote wens. Spannend is het dus wel hoor.
hoi moeder2011, Dus je dochter reageerde goed?! Dat is toch geweldig!! Misschien dat ze het even moet laten bezinken, wat logisch is, want dat moet jij ook. Maar mocht het allemaal zo zijn en mocht het allemaal goed gaan dan ben jij toch echt een van die mensen die uiteindelijk het goede krijgen dat ze verdienen!! Ik blijf duimen!!!
Wat leukkkk dat ze het sportief opvatte...en ja bezinken moet het zeker en eerst even afwachten natuurlijk..en de titel van het boek..begin maar alvast te schrijven ik hooooop het zo voor je...maar ja realistisch blijven is ook belangrijk...
@Esther en Jazz...ja het zou idd een ommezwaai zijn voor ons allen en uiteraard blijf ik realistisch. Mijn gevoel zegt...ho wacht even...er waren follikels te zien en veel slijm in de baarmoeder, en "iets wits"..maar nu gaat mijn vraag uit naar die follikels...stel dat ik nu wel zwanger ben, zijn er dan alweer / nog follikels zichtbaar? En dat "iets wits" kon de gynaecoloog ook niet beschrijven...het kon een kindje zijn, maar het kon ook niet.. Nu kan ik me door de morfine die ze me toegediend hadden niet meer goed herinneren of het in een vruchtzakje zat of niet..Wel dat de gynaecoloog wilde dat er weer urine werd opgevangen en getest werd..Hmmm...beetje vaag eigenlijk. Maar toch het idee dat ik nog wel vruchtbaar ben is al zo bijzonder, echter mijn leeftijd...tja...tis nu het gevoel...nu of nooit...ook gezien ik geen relatie meer heb en om nu even van straat een donor te plukken?? Of in de supermarkt een kaartje op te hangen: 45 jarige vrouw blijkt toch nog vruchtbaar te zijn, wie o wie wil papa worden? Ach ik maak er nu een grapje over, en prijs me gelukkig dat ik 3 gezonde en geweldige kinderen heb, en dat is al een hele grote zegen...wat zeur ik? er zijn misschien zat vrouwen die ook zo graag een kindje willen en het (nog) niet lukt..Maar is het wel zo bij mij, dan spring ik een gat in de lucht..
En hoe gaat het vandaag met de hersenspinsels...de dag is bijna voorbij en het is al weer vrijdag....
Ha Jazz, nou ik ben nog steeds positief denkend, en heb heerlijk geslapen. De pijn in de eierstok viel mee vandaag en ik heb dus gewoon gewerkt en 250km achter het stuur gezeten. Nu kom ik net thuis en ben mezelf aan het verwennen met een broodje gezond, glas melk en een sinasappel. De eierstok is nu wat zeurderig, maar ik moest ook kilometers over hobbelwegen. Morgen hoop ik te horen wat er zo in dat mysterische lichaam aan de hand is, en of er idd een beebje aan het groeien is...Nu is idd alleen de vraag...zo niet...wat dan? Ach we zien wel...laat het nog steeds een beetje over me heen komen...ik ben vandaag in ieder geval met mijn twee follikels op stap geweest...best grappig...tis niet zo eenzaam dan hahaha...en hoe is het met jou?
Hahahaha met je 2 folikels op stap. Gezellig en zijn jullie ook nog iets leuks tegen gekomen...is altijd handig toch hihihihi lig in een deuk...Ja ik blijf duimen...hoop het echt voor je...Zie je het dan ook als een tweede kans of (eigenlijk dan 4e he volgens mij)? Ja en stel er zit niks wat dan, wat ga je met de wetenschap doen dat je nog kan...oooohhh om zo gek van te worden maar ook een heerlijk probleem toch aan een kant...je kan weer dromen over kinderen..alleen gezien je leeftijd moet je wel snel actie ondernemen maar toch..... Voel je iets.....? behalve dan die zeurende eierstok hahahaha Bij mij was het ook even spannend na de 1e echo dacht ik eigenlijk ook dat het al niet meer goed zat. Dus ik zei tegen de gyn bij 2e echo ja we hebben al afscheid genomen..heb ook krampen pijn in mijn eierstokken...zei ze...we gaan even kijken, en hoe weet je dat het je eierstokken zijn...En toen zij met de echo aan de slag ging zei ze nou ik zou maar nog geen afscheid nemen hoor...mooi kloppend hartje, en ze zei die pijnen is je baarmoeder die aan het duwen is......maar goed hopelijk duwt jouw baarmoeder dus ook daarom vertel ik het verhaal hahahah wellicht heb ik het al verteld he, maar je weet zwangeren vrouwen urggggg vergeetachtig en te moe om even terug te bladeren hihihihi oh en en dan zit de leeftijd ook al niet mee... Toen ik mijn vriend het zwangerschapstestje liet zien in de ochtend toen, zei hij wachten even hoor even mijn leesbrilletje pakken hihihihi vind dat zon een leuk verhaal....
hahaha mijn follikels en ik zijn aan het schuddebuiken...en ja wel wat gezien en tja wat nu? eerst morgen even afwachten...wel spannend aan het worden...wel/niet...pfff en daarna....wel=feest=organiseren=opnieuw inplannen=alles waard of optie...niet=geen feest=denken wat nu=verplicht worden tot snel besluit=en kijken wat er wel is=spannend dus ja wat moet ik nu denken...weinig....want nu kom ik niet verder Had gewerkt vandaag en flinke klus binnengehaald voor een bedrijf dus was mooi...daarna bekaf...maar belde andere klant (heb eigen bedrijven) dus toch maar weer in de benen, en eigenlijk geen tijd gehad om zoveel te denken... puh he...belde die "ene"...je weet wel...en vroeg hoe het was....floep ik alles eruit<<<<<normaal ben ik qua privé erg gesloten, maar nu opeens floept alles wat ik denk, voel, beleef zo over mijn tong...en wat denk je? zegt hij...laten we het samem doen...welke kant het ook opgaat.. zo he....dat is wat...affin ik bel de "vader" in dezes kwestie van nu...zegt hij..."Nou daar ben je mooi klaar mee...jij liever dan ik" Waarop mijn antwoord was...ja gelukkig wel....want als het zo is krijgt dit beebje net zoveel liefde en geborgenheid en zorg als de andere kinderen....want van wie het ook is...het groeit dan in mij en is meer dan welkom... Toen legde hij de telefoon erop...Gelukkig... En ik...ik blijf rustig en wacht af...en maak geen gekke sprongen en ga er van uit dat als het zo is...ik het lekker alleen ga doen en er met volle teugen van ga genieten... Spreek je morgen...moeders is moe xxx
Hoi hoi, Ik kwam nog even kijken hoe het met je gaat. Had je vandaag nu nog een echo? Of ben ik in de war? Hoe dan ook, succes ermee!!!!! Nou en als de "vader" zoals je zegt ZO reageert ben je beter af zonder hem. Sorry, maar dat is toch even een ijskoude reactie zeg!!! Daarentegen, de reactie van de "ene" is natuurlijk wel weer superlief!!!!!!!!! Hoe dan ook en wat de uitslag ook zal zijn, ik hoop dat alles gaat lopen hoe jij het wilt!!!!!!!! Ik blijf je volgen!! xxxxxx
Dank je meiden voor de reactie's. Nu beginnen de spanningen toch wel een beetje op te lopen bij mij. Een paar dagen heb ik de mysterieuze spanning mogen hebben wel of geen zwangerschap... de verschrikkelijke spanning mogen hebben...als het geen zwangerschap is wat is het dan wel? ziekte??? Vanmiddag hoop ik het te horen. Nu heb ik even een emo-moment...gaan na vanmiddag de berichten hier voor mij stoppen als het toch ziekte blijkt te zijn of kom ik met wonderlijk nieuws? En als het wonderlijk nieuws is...hoe verder? Op mijn leeftijd loop je de kans van 50/75 % op een miskraam en dan ook nog een zeer vergroot risico op een kindje met syndroom van Down. Nu zal ik evenveel van dat kindje houden hoor, dat is het niet, maar wat staat je dan nog meer te wachten en het kindje zelf? Vaak zie je veelvuldig ziekenhuisopname dan, en problemen. Is het van mij dan niet erg egoïstisch? Alleen maar omdat ik nog zo graag een kindje erbij wilde? Ik heb drie gezonde kinderen die al uit huis zijn, ik ben alleen zonder relatie...is dit een situatie of is dit waanzin? Ik denk hardop. De gedachten om zwanger te zijn is super, de realiteit is minder rooskleurig. Ik had de "estafettestok" immers al aan mijn eigen kinderen gegeven. Ik heb een droppie van een kleinkind en de tweede is onderweg... De ene kant van mijn hersencellen zegt; meid meid denk na, waar begin je aan? en de andere kant zegt: tuurlijk kan je het, en je gaat absoluut geen zwangerschap afbreken.. De reactie's hier op dit forum hebben me goed gedaan, ik heb gelachen, kon mijn hart luchten...dank je meiden! Voor iedereen wens ik alle goeds, ik blijf hier komen, lezen...dat zo wie zo... Zit hier nu met tranen in mijn ogen...datum 11-11-11 en nog een paar uur te gaan voor het moment van de waarheid. Ja ik ga alleen...dit wil ik zelf...ik weet dat er zijn die aan me denken en dat geeft me kracht. Ik laat vandaag weten van hoe of wat... Liefs Moeder2011