De 2e en 3e waren geplande keizersnedes, tov de 1e spoedKS na een volledige bevalling tm 10 cm ontsluiting. Het herstel bij2 & 3 was veel sneller. Groetjes van Kiki.
Ik ben van de eerste ook in 3.5 uur bevallen (gerekend vanaf het allereerste kleine krampje) en de tweede was er binnen 1.5 uur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste prettiger vond, maar dat lag meer aan alles eromheen dan de bevalling/pijn zelf. Ik vond beide bevallingen niet echt pijnlijk eigenlijk.. De eerste bevallng ging zo relaxed en gemoedelijk, het was echt een gezellig klein feestje (haha, bizar eigenlijk om dat van een bevalling te kunnen zeggen) en ik had het gevoel dat ik enigsinds controle had. Bij de tweede was ik 36w6, werd ik iets voor middernacht wakker met kramp en ik wist direct hoe laat het was. Man uit bed gesleurd, want de klossen onder het bed en de spullen klaarleggen lagen in de planning voor de dag erna (want 37 weken zwanger dan). Dus manlief aan het werk gezet en ik moet naar het toilet. Daar kreeg ik zo'n weeenstorm dat ik het toilet niet meer af geweest ben. Al hangend aan de deurpost heb ik mijn man aanwijzigingen gedirigeerd, want de stakker wist echt niet meer waar hij het zoeken moest van de stress... Afijn, vk was niet bereikbaar want er zat een storing in de telefooncentrale, de kraamhup wilde pas komen als de vk zelf gebeld had en ik stond (nou ja, hing) daar met persweeen. Wonder boven wonder was de vk er 1 minuut voordat Raf geboren werd. Ik kon me nog net richting bed begeven, 1 keer persen en hij was er. Uiteindelijk kwam de placenta niet en moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Overdonderend is het juiste woord voor mijn tweede bevalling. Maar als je alle toestanden eromheen niet meerekend, was de tweede misschien lichamelijk wel makkelijker dan de eerste, ondanks de weenstorm (die ik niet als pijnlijk heb ervaren, meer een constante, allesoverheersende druk). Vooral het persen was een makkie deze keer. Ik had wel veel meer last van naweeen. Het grootste verschil vond ik echter de kraamtijd, Ik vond de kraamweek echt heel relaxed de tweede keer. Bij de eerste was ik zo onzeker dat ik echt niet kon genieten, ik kon me alleen maar zorgen maken of ik wel voor dat wondertje kon zorgen. De tweede keer had ik juist superveel zelfvertrouwen en kon daardoor echt met volle teugen genieten van mijn newborn
Wat heerlijk dat bijna alle 2e bevallingen makkelijker en sneller gingen! Mijn eerste was hels: ingeleid vanwege meconiumhoudend vruchtwater en nog geen weeen, enorme rugweeen, mijn bloeddruk werd veel te hoog, weinig persdrang (de rugweeen overheersten nog), hartslag baby zakte steeds weg waardoor de vacuum erbij moest. Baby was helemaal wit, geen reflexen, geen ademhaling (apgar van 2), heeft nog 1 week in het zkh gelegen. Vanaf de eerste echte weeen tot einde was 10,5 uur. De lengte was prima, maar er ging wel vanalles mis... Uiteindelijk is het goed gekomen gelukkig, maar zie wel een beetje op tegen de volgende bevalling...
Mijn eerste bevalling ging makkel, soepel en snel (4 uurtjes van wakker worden tot bevalling). Niet uitgescheurd, geen knip alleen een klein mini schrammetje, met 2 persweeen was Vera geboren. En binnen 3 dagen was ik alweer op de been, en na 6 weken zat ik weer op mijn oude gewicht. Ik had helemaal geen tegens. Tja, je zou zeggen dat kan niet makkelijker, nou.... wel dus . Mijn tweede bevalling ging ook makkelijk, soepel en veeeel sneller (net 2 uurtjes van wakker worden tot bevalling). Ook hier geen scheur, knip of zelfs een schrammetje en met 1 perswee is onze Bas geboren. De volgende dag was ik alweer op en top en binnen een week kon ik mijn oude kleren weer aan. Het enige minpuntje aan de tweede bevalling was, dat mijn vriend de bevalling niet gezien heeft (zat met onze dochter beneden op mijn moeder en kraamzorg te wachten) zo snel is het allemaal gegaan.