Weet niet of het topic goed staat, anders mag deze verplaatst... Moet in ieder geval even mijn verhaal kwijt Drie weken geleden is ons tweede zoontje geboren, en de kraamweek was super. Na de kraamweek begon het steeds erger te worden, het ventje begon: - huilen als je hem neerlegt, krijsen en niet stoppen - steeds minder te slapen, en slaapt nu helemaal niet meer tenzij van uitputting - spuug uren na de voeding, zurig ruiken en huilen erbij - zijn hoofdje kan niet 'recht' liggen, alleen maar rechts en heel soms links...zijn hoofdje begint nu scheef te groeien - heupjes staan scheef t.o.v. zijn lijfje, kleren aantrekken over het hoofd is krijsen - tig keer per dag de hik, kan zo 20 minuten per keer duren - gieren in de maxi-cosi, want hoofdje kan niet recht - nu steeds minder drinken, hij wil niet meer....steeds rond de 70cc - borstvoeding is mislukt, een kant drinken lukte en de andere kant totaal niet En ga zo maar door.... Onze eerste zoon was ook een huilbaby, met 12 weken bleek hij verborgen reflux te hebben en ging het met medicijnen langzaam beter. Nu dus een tweede huilbaby en ik ben helemaal op! Afgelopen week heb ik een afspraak gemaakt bij een goede manuele therapeut voor KISS, maar we kunnen pas komende dinsdag terecht en in de loop van de week begint het beeld van verborgen reflux opspelen. Morgen dus maar een afspraak maken bij de huisarts voor doorverwijzing... En ondertussen moet mijn man woensdag weer werken en kan de kleine man alleen maar enigzins 'rust' vinden op de arm... Hele gezin staat op z'n kop en de grote man komt aandacht te kort...ik kan wel janken! Sorry, weet niet wat ik met dit verhaal wil....in ieder geval bedankt voor het lezen
Ah wat zielig, kan me voorstellen dat dit erg zwaar is. In ieder geval heb je het snel gesignaleerd en kan je nu actie ondernemen. Ik hoop op snel een passende behandeling.
Heel herkenbaar, hier ook zo'n ellende met de tweede, wat ik snel herkende van de oudste allemaal. Maar dan een grote zus idd die zwaar aandacht tekort kwam Hopelijk helpt de behandeling bij de manueel therapeut snel. Voor onze oudste deed het wonderen iig (osteopaat dan) en de reflux ging er bij haar ook van weg. Heb je al een draagdoek of ergonomische drager, (geen babybjorn of chicco, maar echt een ergonomische)? Zonder draagdoek was ik hier echt helemaal gek geworden, denk ik. Daarin sliep ze dan tenminste nog en kon ik ook nog wat noodzakelijke dingen in huis doen en -nog veel belangrijker- de oudste wat aandacht geven.
Onze dochter had ook kiss syndroom en had wel zes behandelingen nodig voordat het weg was. Ook het verslikken, de hik enzovoorts had ze. Ook zaten de eerste keer bij de behandeling haar heupjes scheef. Ik kreeg er echt een ander kind door. Alleen na de eerste behandeling was het na drie dagen weer terug. We hadden dus echt wel wat behandelingen nodig om het helemaal voor elkaar te krijgen. Ook heeft ze tot haar eerste verjaardag fysio en controles gehad. Lijkt me heel zwaar voor jullie nu. Ik wens jullie veel succes!!
@ Rozemarijke: wat erg dat jullie in dezelfde omstandigheden hebben gezeten/zitten. Het is inderdaad vooral moeilijk, omdat je sowieso weet dat je of de jongste of de oudste tekort doet. Ik heb inderdaad een draagdoek, de babycarrier van storchenwiege. Helaas krijg ik hem daar niet in, hij is zo krom dat zijn heupjes niet in de 'goede' stand willen, dus krijsen... Hoop zo dat dat in ieder geval verholpen kan worden. Even de handen vrij om de oudste aandacht te geven en flesjes af te wassen, etc. Hoe reageerde jouw oudste verder op het huilen?
@ puzzelstukje, bedankt voor je lieve reactie. Kon je gelijk na de behandeling verbetering merken/zien? En hoe ging het verder toen de behandelingen afgelopen waren, moest je ook nog op nacontrole of gewoon weer heen als je merkte dat het weer terug was?
Zit je toevallig op facebook? Zoja: even lid worden bij draagpraat en kijken of daar iemand is die tips voor je heeft? Verder hier bij 'show je draagdoek' iemand die kindje 'assis de profil' had. Mogelijk dat het op die manier nu wel lukt bij jullie? Kun je haar mogelijk even vragen hoe je dan knoopt? Staat een foto van in dat topic... Thirza vond het wel lastig, het huilen. Merkten we niet zozeer naar Caitlyn toe, maar ze was wel wat dwarser en lastiger. Maar dat piekte vooral pas eigenlijk toen het weer rustiger werd. Alsof ze wel aanvoelde dat als ze TE moeilijk ging doen, dat ws niet zo handig was. Ik ben vooral tijdens momenten dat de jongste sliep, toen dus alles weer rustiger was, veel gaan inhalen met Thirza. Samen dingen doen, even samen erop uit om boodschapjes te doen enzo. En daar waar mijn man thuis was ook hem veel met de jongste laten doen, zodat ik even met Thirza kon.