Ik vraag me al een tijdje wat af: hoe gaat dat eigenlijk de eerste uren die je thuis bent na de bevalling bij je eerste kindje. Er zijn natuurlijk mensen die al goed met babies kunnen omgaan maar stel dat je niet zoveel ervaring hebt? Dan sta je opeens thuis met een kindje in de maxicose of wieg. Je bereid je er natuurlijk maanden op voor maar heb je dan niet zo'n: en nu? gevoel??! Of is de kraamverzorgster er dan meteen, en wat nu als ze 's avonds weggaat? Is het dan niet eng om die eerste nacht in te gaan? Ik ben overigens nog niet zwanger dus het is geen paniek vraag maar meer interesse hoe dat zo in z'n werk gaat.
Ik vond dat een erg onwennig moment. Heb wel wat ervaring met kinderen maar niet met baby's. Wij kwamen dag 2 thuis uit het ziekenhuis en dacht toen ook: wat nu? Moet ze in bed? Ik ben met haar in mijn armen in bed gaan liggen. Na drie kwartier kwam de kraamzuster.
Ik ben vlak voor middernacht in het ziekenhuis bevallen (poliklinisch) en we mochten een paar uur later naar huis. In het ziekenhuis had mijn man al meegekeken hoe een luier aan moest. De kraamverzorgster is even met ons meegereden om ons te 'installeren'. Ze heeft dus even gekeken of het wiegje goed opgemaakt was en geholpen met een kruik maken. Ze zal ook nog wel wat tips gegeven hebben, denk ik. Wij zijn gewoon gaan slapen, waren doodop! Onze zoon is voor de kraamverzorgster er de volgende ochtend weer was wel wakker geweest, dus toen heb ik hem zelf gewoon aangelegd. Puur geleerd uit boeken hoe dat moet. Maar dat ging goed hoor. Het voelde op zich wel spannend. Maar niet op een enge manier ofzo. Gewoon raar: ineens woont er een baby in je huis. WAUW. Ik weet trouwens dat het lang niet overal gebruikelijk is dat de kraamverzorgster aanwezig is bij een ziekenhuisbevalling. Ik weet niet hoe ze dat dan doen, of ze je dan toch 's nachts naar huis laten gaan of dat je dan tot de volgende ochtend blijft en dat je dan pas naar huis gaat als de kraamverzorgster kan komen.
Ik ben om 14u bevallen en vervolgens werden we opgenomen (ivm glucose-metingen voor dochter), dus in het ziekenhuis leerden we wel het een en ander. Dag na de bevalling waren we rond 16u thuis, toen meteen bezoek van mijn schoonouders (iets te snel naar mijn smaak, we waren nog niet eens binnen), daarna besloten de kraamzorg pas de dag erna te bellen. Dus toen waren we met z'n drietjes, heeeel onwennig, maar héérlijk!
Wij zijn 's nachts om drie uur thuisgekomen en om vijf uur kwam de kraamzorg nog even, maar moet zeggen... was wat mij betreft niet nodig geweest. Ik heb DL zelf thuis direct andere kleertjes aangedaan (ze hadden haar in maat 56 gehesen in 't ZH, terwijl zelfs maat 50 op dat moment nog royaal was) en ben met haar in bed gaan liggen. Kraamzorg kwam dus rond vijf uur en dat was een kwestie van voorstellen, baby laten zien en hup weer weg. Geen "wat nu?" gevoel, wel heel erg een "heeee ligt hier echt een baby, hoe kan dat nu???" gevoel. Mijn ervaring is dat je intuïtief vaak weet wat je doen moet (maar oké ik had ook al de nodige baby's verzorgd, dat dan weer wel). Kraamzorg kwam vervolgens rond tien uur 's morgens en is om vier uur weer gegaan, heerlijk vond ik dat. Lekker knus met z'n 3-en genieten. Maar ML vond het wel heel fijn een kraamverzorgster, die voelde zich best onzeker mbt de verzorging. Als je je dan onzeker voelt, zou ik dat gewoon ook goed aangeven bij de kraamverzorgster, dan kan die tenminste rekening houden met de dingen die je wilt leren.
Beiden overdag bevallen en kraamverzorgster was erbij. sNachts niet natuurlijk maar ging best goed! kunt altijd de verloskundige bellen als er iets is en veel hoef je nog niet te doen
Ik ben op donderdagavond ingeleid mbv een ballonkatheter, vrijdag eind de morgen hebben ze mijn vliezen gebroken en rond 17 uur is onze dochter geboren. Omdat ik last had van een hoge bloeddruk en de kleine tijdens de bevalling last had van een hartslag die steeds dipte (dit ivm de heftigheid waarmee de weeën kwamen) zijn de gynaecoloog en de kinderarts bij de geboorte geweest. In eerste instantie moesten wij 24 uur blijven maar ivm drukte en te weinig verloskamers mochten we de volgende dag om 11 uur naar huis, ook omdat het met mij en de kleine goed ging. Eenmaal thuis, vlug de tas boven gezet en ben ik lekker op de bank gaan zitten met onze kleine meid. Om 12.30 uur kwam de kraamhulp, heb tot dan toe eigenlijk geen moment een apart gevoel gehad. Eind de middag nog ouders en broer op visite en toen die weg waren, waren wij kapot en zijn we op de bank geploft. De eerste nacht thuis vond ik wel onwennig en heb dan ook slecht geslapen, bij elk geluidje ging ik ff kijken..
08.17 bevallen en om 13.00 thuis, kraamvrouw was al, ons begeleid met luier om doen, aanleggen etc, maar vergeet niet hoe sterk je moederinstinct is!!
Ik zie mezelf nog zitten (vriend heeft het mooi op een foto vastgelegd) met oudste dochter. Zo'n klein popje, thuis, en dan? Gelukkig stond de KV snel op de stoep. Luier verschonen en badje hadden we in het ziekenhuis al gedaan.Met aanleggen had ik wel hulp nodig maar daar kwam ook nog een lactatiekundige voor langs. De eerste nacht alleen met dochter..spannend! Ik geloof dat ik wel 10 x heb gekeken...ademt ze nog???
ooh ik kan me dat moment nog zo goed herinneren. 06.45 in het ziekenhuis bevallen, 11.00 mochten we naar huis.. Alleen het moment al dat je voor het eerst met zn 3en in de auto zit was zo speciaal .. Toen kwamen we thuis.. Kraamverzorgster was nog onderweg.. We stonden echt allebei in de hal.. blanco.. 'oke, wat doen we nu met Mees?'.. En toen hebben we hem maar in zn wiegje gelegd.. Zonder kruiken etc, wisten wij veel
ik ben om 1 uur snachts bevallen, en wij mochten direct naar huis, de kraamzorg kwam pas om 8 uur dus het was inderdaad even vreemd. maar goed, hij sliep bij ons dus dat scheelde, door de adrealine kon ik niet direct slapen dus we hebben tot een uurtje of 4 beneden gezeten met een kop thee en die kleine in de box met kruiken. om 5 uur zijn we toch naar bed gegaan, kleine in de reiswieg direct naast het bed (hij sliep ook echt overal doorheen *verlangt daar weer even naar terug*) en toen hebben we toch nog heel onwennig geprobeert te slapen. maar bij elk geluidje hang je in die bak om te zien of hij het *nog doet*
Onze zoon is om kwart voor elf s'avonds geboren en we waren dus vanaf een uur of drie s'nachts helemaal alleen met hem. We vonden dit heel raar en onwennig vooral toen we hem een flesje en een schone luier moesten geven. Stonden echt boven de wieg "hoe gaan we dit doen". Maar het is allemaal goed gekomen en het went heel snel
Nou dan ben ik vast de enige maar ik vond t vreselijk kraamzorg kwam ff. 2 uurtjes oid natuurlijk toen we zo rond 13.00 thuis kwamen en dat vond ik prima ik kon namelijk niks...alleen liggen. Als ik overeind kwam ging ik zowat out en mn bekken was een ramp... Ik was ook zo kapot en verzwakt vd zwangerschap dat ik dacht ik kan die baby er echt niet nog eens bij doen ze hapte ook niet goed aan dus daar werd ik onzeker van die eerste avond/nacht en kon ook niet slapen. Wat een verademing dat de kraamzorg er de volgende dag weer was ;D Oja tis goedgekomen
Bij ons mocht ik aangeven wanneer ik wilde dat de kraamverzorgster er zou zijn. En dat was dus bij thuiskomst. Gewoon lekker alles mee opstarten en klaarmaken. Wij hadden een aantal nachten in eht ziekenhuis gelegen, eerst iv.m. zwangerschapsvergiftiging toen het inleiden zelf, en toen moeste we ook nog eens anderhalve dag blijven omdat ons ventje veel te groot was i.c.m. het zwangerschapstermijn (macrosomie) En toen we dan eindelijk weer naar eigen huis mochten met ons ventje vond ik het zalig dat de kraamverzorgster alles mee klaar deed zetten en ons kon begeleiden want sja wij waren ook pas net papa en mama geworden.
Ik ben eerst 2 nachten in het geboortehotel verbleven. Kwamen daarom 23.00 aan en ik zou daar alleen blijven slapen met de kleine man, wij wonen tegenover het geboortehotel dus we zagen het nut er niet van in dag manlief ook bleef slapen. In de nacht heb ik elke keer dat meneer huilde hem maar aangelegd om te drinken, wist ik veel ik controleerde wel elke keer of hij een poepluier had, maar dat had hij niet dus ik heb hem ook niet verschoond.. Haha.. Gelukkig kwam rond een uur of 06.00 smorgens de kraamhulp van het hotel even binnen wippen, die heeft hem een schone luier aangedaan en getemperatuurd. Toen we thuis waren was het vreemd, een uur of 2 later kwam de kraamzorg. Die heeft controles gedaan, zijn bedje goed opgemaakt en toen waren we alleen.. Huilen dat hij deed!! En wisten wij veel wat hij wilde, hij had een schone luier, had gedronken etc. Het was in die periode erg heet!!! En meneertje had het gewoon veel te warm konden we alleen niks aan veranderen, hij had alleen en romper aan en een lakentje, het was 30 graden op zijn kamertje.. En nu gaat alles gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is je moederinstinct neemt het gelukkig heeeeel snel over!
Wij kwamen om 4 uur 's nachts thuis en zijn heerlijk gaan slapen.. Om 11 uur kwam de kraamzorg pas en we hebben genoten van de tijd met z'n 3-en.. zo fijn. We waren beide niet echt onwennig ofzo...
Heel spannend vonden wij het. Bij de eerste (thuis geboren) ging de kraamverzorgster 3 uur na de geboorte weg en toen waren we alleen. En toen moest de eerste luier verschoond worden...... en we hadden niet eens een idee van wat de voor- en achterkant was, haha. Ik zie mijn man nog ongelukkig staan kijken met die spillebeentjes in zijn handen, een doekje in de andere en poetsen op die meconiumbillen, haha.
Onze dochter poepte thuis meteen de muren onder toen we de eerste luier zelf verschoonden En aankleden was ook zo'n gefriemel! Ben benieuwd hoe dat met een tweede kindje zal zijn! Dan is alles ook weer zo klein natuurlijk