Ik schrijf vaak mee op topics over onzekerheid en zorgen over de zwangerschap. Vandaag kan ik mezelf echter niet oppeppen zowat. Vannacht (weer) een nachtmerrie gehad dat ik bloed verloor (echt plassen, vreselijk). Heel naar wakker geworden, en toen wakker gebleven, gelukkig voelde ik de kleine meteen schoppen en spartelen. Ik voel ons kindje heelveel (ik doe zittend werk en het is een bewegelijk kindje), maar onderhand hebben de negatieve gedachten af en toe zo de overhand dat ik steeds wel kan huilen van opluchting als ik het weer voel. Wat erg vaak is, alsof ik steeds die bevestiging heel hard nodig heb. Hoe gaan jullie om met nachtmerries? Want angsten, daar ben ik overdag zelf bij, die kan ik ombuigen, rationaliseren, bespreken met iemand... etc. Maar een nachtmerrie kan mijn stemming soms wel twee dagen vergallen, ik ga dan helemaal tobben.
Ik droom vaak dat mijn man opeens dood is en ik er alleen voor sta of dat er van alles mis is met het kind. Dat zijn zulke emotionele dingen, dan kan je jezelf proberen te kalmeren, maar mij lukt dat dus echt niet. In plaats daarvan leid ik mezelf maar af met een sudoku en een leuk boek. Een lekkere stapel (baby)tijdschriften of de prenatal catalogus helpen ook wel om weer een wat positievere gevoelens op te roepen. Dan kan je de nachtmerries tenminste even aan de kant schuiven tot de zon weer opkomt en je ze eventueel alsnog kunt verwerken. Ik kreeg de tip om gewoon heel suf schaapjes te gaan tellen als ik wakker schrik uit een nachtmerrie. Doordat je aan het tellen bent en je daar op concentreert, heeft je hoofd naar het schijnt geen ruimte voor de akelige beelden die je in je nachtmerries hebt gezien. Ik heb het niet getest, maar wie weet..
Vervelend dat het zo lang je stemming kan bepalen. Ik heb ergens wel een keer gelezen dat die nachtmerries tijdens je zwangerschap juist ook weer ergens goed voor waren. Omdat je dan volgens mij nu angsten zou verwerken, je straks meer vertrouwen hebt. Zoiets was het... Heb je natuurlijk nu niets aan, maar dan kan je het misschien wat makkelijker accepteren. Wanneer ik een nachtmerrie heb die zo erg is dat ik er niet uit kan stappen, maak ik wel eens mijn vriend wakker, dan praat ik er over met hem en praat ik het ook weer van me af. Dan houd hij me stevig vast en voel ik me weer wat veiliger. Overdag zoek ik dan verder afleiding.... Succes, hoop dat het snel wat beter wordt!
Ik heb ook regelmatig nachtmerries. Heb zelf een keer voor een echo gedroomd dat ze de baby eruit moesten halen om te controleren en dat die mevrouw later de baby niet meer terug wilde stoppen. Heeeeel vreemd maar echt de hele nacht niet meer kunnen slapen. Ik maak nu meestal mijn man wakker en vraag of die me heel stevig vast wil houden. Meestal helpt dit wel.
Heb ook een lange tijd nachtmerries gehad... nu weer een beetje over, gelukkig! Toen vroeg ik me ook af of het er allemaal bij hoorde... en het komt bij meer mensen vaker voor, dus het schijnt allemaal normaal te zijn. Het blijft wel vervelend natuurlijk.
Hee evenstar, ik heb ook heel veel last van nachtmerries, bij alle 3 de zwangerschappen tot nu toe gehad. En ook echt alles passeert de revue! Bij Marcus kon ik geen eens CSI of iets kijken want geheid dat ik er 's nachts over droomde, en natuurlijk met ikzelf of mijn vriend en (ongeboren) kinderen in de hoofdrol! Ook Fred droomde heel erg toen Lisette eenmaal geboren was. Toen heb ik de dromen die wij hadden eens voorgelegd aan een paranormaal begaafde vriendin van mijn moeder en zij vertelde dat dit te maken had met onzekerheden die je moet overwinnen. Zo droomde ik heel veel over de dood, dit betekende volgens haar dat ik bezig was met een nieuw leven en dit een plekje moest geven. Mijn vriend droomde over dat hij door een hele enge donkere straat moest lopen met allemaal gevaren om bij onze dochter te komen, zij lag in haar kamertje in het licht. Zij vertelde hierover dat hij bezig was met zijn angsten of hij het wel goed deed als vader te verwerken, maar dat alles wel goed was omdat Lisette in het licht lag. Wat al gezegd was, hier heb je misschien niet zoveel aan, zeker niet als de nachtmerries levensecht lijken (dan word ik ook badend in het zweet wakker hoor, alsnog met deze wetenschap) maar misschien kan je het overdag wat beter plaatsen ipv dat het je dag beinvloed?!
Dank voor de lieve reacties. Het helpt om te weten dat ik niet de enige ben met waanzinnige dromen. Misschien ga ik mijn man wel even wakkerschudden de volgende keer. Soms is het niet nodig, dan gil ik hem wakker tijdens de droom- dat zijn inderdaad de keren dat ik er overdag minder mee rondloop want dan kan ik het meteen aan hem kwijt en kan hij het van me af knuffelen En ja, het zal wel een manier zijn om onzekerheden en angsten te verwerken ofzo. Ik vind dat wel mooi, misschien dat ik wat meer kan nadenken over de positieve betekenis. Wel moeilijk als je over plassen bloed en dode kindjes droomt, ik zit alweer te huilen nu ik het schrijf, dit is echt niet mijn dagje geweest. erg bedankt voor de reacties, helpt enorm.
Nu gaat het wel maar in het begin van de zwangerschap droomde ik ook heel raar echt raar, Op dit moment gaat het wel maar hoop ook dat ze niet meer zo erg terug komen in de rest van mijn zwangerschap, Ach we zullen wel zien. Als ik een rare enge droom hebt ga ik er s nachts even uit en drink wat of wat dan ook meestal slaap ik daarna wat beter. Groetjes
Ik heb trouwens ook een week lang over een dood kindje gedroomd hoor. Vlak voor de 20 weken echo nog. Echt een bizarre droom bluh! Komt toch door het nieuws bij de februari mama's hoor, dat gaat je niet in de koude kleren zitten!
ik heb ook vraag overgesteld in begin an mijn zwangerschap op forum mijn vriend vermoorden mij in verschillende dromen en ik bleef heel nuchter als hij mij neer stak werd helemaal bang van was zo levend echtvoelden gwn pijn en werd wakker en sliep mr als lieve roos de dromen hielden tijd op nu n bevalling begon weer nu gaat over onze kleine meid zal onbewust verwerkkings proces van de geest zijn denk ik valt wenig aan te doen