Wij twijfelen enorm haha Ben nog heel vroeg zwanger maar het zit nu al in mijn hoofd. Ik heb altijd al een meisje willen hebben en die heb ik nu rond lopen! Maar nr 2 maakt me eigenlijk niet uit een jongen is leuk omdat we die niet hebben maar een meisje is ook zo geweldig! Met andere woorden het maakt ons eigenlijk niet uit. Maar toch is er iets in me wat het wil weten wat het word haha Mijn vriend heeft hetzelfde. Maar het lijkt me ook geweldig het pas bij de geboorte te weten de spanning enz lijkt me geweldig! De vraag is wat doen jullie en waarom?
Wij willen heel graag weten wat het wordt. Zijn allebei veel te nieuwsgierig, ook vinden we het praktisch met het verven van de babykamer en het kopen van alle spulletjes en kleertjes. We houden ook niet zo van alles neutraal houden.
Wij hebben met 16 weken een geslachtsbepaling layen doen. We waren veel te niriwsgierig om te wachten tot het geboren wordt.
Wij wilden het niet weten, maar richting 20 weken echo begonnen we ook te twijfelen... Toen hebben we het aan het lot overgelaten: roept de echoscopist het, dan weten we het, vraagt ie het eerst, dan zeggen we dat we het niet willen weten... Hij vroeg het, dus we weten het niet Maaarrrr... Ik denk mss iets gezien te hebben. Toen hij klaar was met de echo, kwam het overzicht met alle metingen in beeld. Daar stond links boven mijn naam en patientnr en daaronder stonden alle metingen. Rechts stond het geslacht en de leeftijd: zoveel weken en dagen, geslacht vrouw. Maar stond wel precies naast mijn naam, zelfde hoogte.. Dus nu twijfel ik of dat mijn geslacht was wat daar aangegeven stond of dat van onze baby😄
Wij hebben het elke keer willen weten, simpelweg omdat het of een jongen of een meisje is, er zit geen bronzen zilveren of gouden om heen verpakt wat een kindje extra speciaal zou maken, of je het nu weet of niet, je kindje is toch wel bijzonder, de geboorte is toch wel een hele happening, er zijn geen 10 verschillende soorten en als je die ene net gekregen dan win je hoofdprijs ofzo, Voor mij/ons is het alsof je bijna een jaar moet wachten op je cadeautje die in de kelder staat, en elke keer als je aardappels of snoep of chips of soep of koekjes uit de kelder wil pakken kijkt dat cadeautje je weer aan die je zooooo graag uit wil pakken.... Dit is voor ons een cadeautje die wij tijdens zwanferschap al uit kunnen en mogen pakken en dat doen we dan dus ook Echter zijn er tijdens de geboorte zo veel verassingen .... Vorm van het hoofd vorm van de neus, stand van de oogjes, kleur van de oogjes, hoe klinkt de baby....wat voor huiltje wat voor hoestje Wat voor mondje ? Lijkt het op papa of op mama of op grote broer en zus, is het kaal of veel haartjes ? Mijn oudste van 6 zit elke dag nog vol verassingen en ik weet toch echt al bijna 7 jaar dat hij jongentje is... Dat maakt de rest van mijn leven met hem niet minder speciaal of bijzonder, Een geboorte is absoluut bijzonder dat ontken ik niet, 1 van de mooiste dingen in het leven.... Maar het leven zelf met een kind is ook enorm bijzonder en ik kan moeilijk al die jaren zeggen ik wil het geslacht niet weten Persoonlijk ben ik dus van mening dat het geslacht pas bij de geboorte weten een bevalling niet extra speciaal maakt, maar dat is puur mijn mening, zo heeft gelukkig ieder een eigen mening en ik heb respect voor de mensen die wel tot de bevalling willen en kunnen wachten en ben blij voor hun dat het voor hun wel net dat beetje extra toevoeging heeft,
Wij weten het niet. Ook nooit de behoefte gehad om het te vragen. Wel zei ik bij de 20 weken echo dat ik het nu zo apart vond dat de echoscopiste het wel weet en ik nog steeds niet. Toen zei ze dat ze het niet wist de kleine hield de benen over elkaar en het geslacht goed verborgen. Ze heeft er ook niet op gelet omdat we het niet wilde weten. Ook bij de groeiecho was het niet te zien. De verloskundige zei nog dat als we het hadden willen weten we waarschijnlijk pech hadden gehad. De kleine houd het zelf namelijk nog steeds geheim Ik heb me altijd voorgesteld dat het pas bij de geboorte bekend werd dus ben zo blij dat het ook zo gaat
Ik wil het zsm weten. Ik bewaar alles van mijn zoontje waardoor het huis dichtslibt. Als het een meisje word dan ga ik de jongenskleding verkopen om ruimte te maken. Tweedehands verkopen gaat niet 123 en ik moet er niet aan denken om in mijn kraamperiode dit te moeten gaan doen.
Vond het juist bij de 2e ook wel praktisch om te weten wat het worden zou...kan ik de spulletjes/kleding die ik op zolder heb bewaard ook voor de 2e gebruiken of niet? Tenzij je alles unisex hebt maar dat lijkt me onwaarschijnlijk Mijn partner wilde het ook heel erg graag weten en dan vooral om de reden dat hij dan meer 'beeld' heeft bij de baby..het blijft wat minder abstract zeg maar. Kan me dat voor de man ook wel wat voorstellen.. Succes met jullie keuze!
Wij wisten het bij onze 1e en we weten nu bij onze 2e zwangerschap weer wat het wordt.. Sinds doen roep ik dus dat ik straks gezegend ben met een mannen gezin. Ik weet bij m'n 1e dat het ondanks dat ik wist dat hij een jongen werd hoe speciaal ht is om je kindje voor het eerst te zien en vast te houden.. Denk dat dat gevoel er altijd is of je nou wel of niet hey geslacht weet
Wij weten het wel, mijn schuld want ik was zooooooooo nieuwsgierig, manlief vond het beide oké.. het is wel makkelijk met de kleertjes enz. . Babykamer is neutraal en we kwamen niet uit een naam voor een jongen en een naam voor een meid hadden we snel dus ook wel een meevaller dat we juist een dochter mogen verwelkomen
Wat ik begrepen heb, is dat als jij zegt dat je het niet wil weten, ze het ook nergens noteren. Ik vroeg aan mijn vk of zij het geslacht wel wisten (wij hebben er dus voor gekozen om het niet te weten). Zij zei dat als je aangeeft bij de 20wk echo dat je het niet wil weten, zij dit ook niet noteren. Dus ik denk dat het over jou ging. Al is dat aan de andere kant natuurlijk super overbodig om te melden. Wie zou er anders zwanger moeten zijn
Hier precies hetzelfde. Bij beide zwangerschappen wist ik al voor de 16 weken wat het werd. We hebben er ook geen geheim van gemaakt. Iedereen mocht weten dat we een dochter verwachten. Kunnen zij zich er ook op instellen.
Wij willen het niet weten want ik zie geen probleem met kleertjes over een kamer... ik heb ook het gevoel dat als ik het zou weten.. ik alleen maar zit te wachten wanneer het komt. Nu kan ik nog dagdromen over jongen/meisje.. Heb ook geen voorkeur maar zelf wel het gevoel dat het een jongetje is.. haha!
Wij willen het niet weten, en op een kleine hormonale aanval bij de 20 weken echo na dan (toen ik dacht iets te zien) is het goed vol te houden Het maakt mij toch niet uit (al heb ik wel een voorgevoel) en ik vind het wel leuk dat er nog zoveel onbekend blijft en ik niet al vanalles kan invullen. Kleertjes kopen en kamertje inrichten vind ik geen bezwaar, tot nu toe vind ik zo veel leuke kleertjes die goed voor allebei kunnen (en die echt niet grijs/wit of groen zijn) en het beeld dat ik bij het kamertje heb zou ook goed voor allebei kunnen. Ik vind de typische jongens of meisjes dingen ook echt niet leuk. Ik heb ook echt niet het idee dat ik minder voorpret heb, minder geniet of minder een band heb met de baby oid. Het lijkt me zo'n bijzonder moment dat mijn man straks bij de geboorte kan vertellen wat het is.
Bij min vorige zwangerschappen wisten we het wel. Nu willen we graag dat het een verrassing is! Dat het minder praktisch is maakte niet uit. Het kamertje wordt mintgroen, dat kan prima voor een jongen en meisje. Meidenkleertjes heb ik genoeg. En ik heb wat neutrale pakjes en ik leven wat jongenskleertjes van m'n zus en een vriendin. En als de baby een jongen is, kan ik vlak na de geboorte lekker gericht shoppen, zodra ik de deur weer uit kan.
Wij hebben bij beide zwangerschappen rond de 16 weken een geslachtsecho laten doen. De zwangerschappen werden echt leuker en echter toen we het geslacht wisten. En de voorpret vond ik juist leuk, de geboorte is sowieso een cadeautje of je het geslacht wel of niet weet.
Wij wisten het bij onze zoon wel, vond het ook wel heel praktisch. Bij een tweede wil ik het niet weten, lijkt me heel leuk als het een verrassing is. Kleertjes zijn zo besteld en grote dingen voor de kinderkamer kunnen ook later nog. Lijkt me echt bijzonder om bij de geboorte pas te horen wat het is! Dubbele verrassing
Ik wil het wel heel graag weten. Heb donderdag controle, en hoop dan een echo te krijgen en dan ff te kunnen spieken wat het wordt. Anders moeten we nog tweeënhalve week wachten tot de 20 weken echo. Voelt nog wel lang. Het liefst zou ik het nu al weten. Heb er ook nooit aan gedacht om te wachten tot de geboorte.
Wij weten het wel. Bewust zodat je alles er alvast op af kan stemmen en omdat we te nieuwschierig waren. nu is het ook makkelijk dat ik het weet, we hebben een meisje en krijgen nu een jongen dus ik moet alles nieuw kopen. Ik heb bijna niks wat neutraal is, bijna alles is roze haha. Denk dat als ik niet et geslacht wist ik niets had bijgekocht en onze jongen dus roze dekens, beddengoed, slaapzakken etc had gehad
Bij nr 1 wilde ik het super graag weten dus wist ik het ook al bij de 20wk echo. Nummer twee liet ik een verassing omdat ik alles in mijn leven graag een keer meegemaakt wil hebben. Nummer drie wilden mijn man en ik het alletwee graag weten. Wij wilden namelijk graag een meisje en hadden echt zo iets van: we willen het liever nu weten zodat we een eventuele teleurstelling tijdens de zwangerschap kunnen verwerken. Blij dat we dit gedaan hadden want nummer drie was ook een jongen. Het heeft ons echt een paar dagen geduurd voordat we ons hoofd hadden omgezet en naar ons mannetje gingen uitkijken (tuurlijk belangrijkste was dat ie gezond was maar toch was het ff een omschakeling). Dit keer hebben we besloten het niet te willen weten. We hebben ons ingesteld op een vierde jongen en daar kijk ik ook echt naar uit. Mocht hey toch een meisje zijn dan zal dat een hele grote verassing zijn. We vinden het wel speciaal om het niet te weten. Ik weet uit mijn vorige ervaringen dat je toch een hele andere zwangerschap en binding met je kindje hebt als je nog geen duidelijke voorstelling kan maken van het geslacht. Ik vond het mooi om het te weten maar ook bijzonder om het pas bij de bevalling te weten. Ik weet nog dat het mij op dat moment niets kon schelen of het een jongen of meid was. Mijn kind was er en daar ging het om. Het was dat mijn moeder riep: het is een jongen! Waardoor ik überhaupt aan het geslacht dacht 😊