Onze peuter is erg jaloers op de baby, naarmate ze ouder wordt wordt het eigenlijk alleen maar erger... Wie had dit ook en wanneer werd dit weer minder ?
Hier is mijn dochter nu 6 mnd en mijnzoon van 3.3 jaar is nog steeds super jaloers dus wanneer het minder wordt kan ik niet zeggen hoe oud zijn jou kinderen
Ruim 2 en de kleinste 6 maanden. Zodra ik met haar bezig ben trekt hij de aandacht, maar op een vervelende manier, slaan duwen trekken, en houdt pas op zodra ik haar weg leg....
Hier oudste 2.8 nu jongste 3mnd.. Ik herken dat niet hier juist altijd erg lief en zorgzaam. Maar ik moet ook zeggen dat we steeds verdelen dat en dat ik met oudste doe hetzelfde wat ervoor en zelf meer: turnen, veel wandelen, spelen etc. Ik geef flesvoeding dus is zo klaar. Ik ben eigenlijk superblij hoe het gaat tussen hun naast dat jongste heupafwijking heeft en extra zorg nodig had va geboorte en meer tijd voor luier etc. En straks ligt ze ook in gips 3 mnd dus het wordt spannend want dan oudste nog minder tijd krijgt maar ikprobeer het leuk maken elke dag. Wellicht is ook gewoon omdat je jongetje hebt anders dan zusjes? Gaat hij naar kdv/school(psz)? Want datmaakt wereld verschil Ik heb ook gewoon erg veel tijd aanbesteeds om steeds uitleggen hoe baby komt en wat er moet etc. Ze begrijp alles volledig en zorg zelf dat zusje op tijd flesje ktijgt en dat ik spuugdoekje niet vergeet en als we weg gaan vraagt ze altijd of zusje ook meegaat etc. Ik denk ook goed deed dat we hondje hebben die we ook als gezinslid beschouwen en zo hebben we haar laten opgroeien. Was wel soms periodes dat ze vervelend was tijdens fles maardan zet ik tv aan of zo. Ook in ochtend verdeel ik zorg dat alles strak ik regime zit dat eerst fles dan pap voor oudste dan aankleden dan zus zo gewoon strak alles plannen en bedenken waneer kan grote zus wachten en waneer baby kan wachten beslissen..
Onze oudste was 2 jr en 3 mnd toen haar broertje geboren werd. Best een lastige leeftijd. In het begin was het soms erg moeilijk, ze vroeg veel negatieve aandacht. Maar gek genoeg niet tijdens het voeden ofzo. Nog steeds kan ze jaloers reageren als ik bijvoorbeeld iets gekocht geb voor de jongste naar voor de oudste even niks kon vinden. Ik probeer dat altijd een beetje ongemerkt te doen dan. Nu gaat het wel goed, maar ze kunnen nu ook meer samen spelen en de jongste kan echt wel wat hebben dus we kunnen het ook meer laten gaan. Maar zoals laatst wilde ze haar brood in kleine stukjes hebben toen vond ik dat ze er zo wel af kon happen, zegt ze; nou je snijdt het toch ook voor L.? Tja dan moet ik dus weer even uitleggen dat hij dat nog niet kan. En dingetjes afpakken enzo en dan niet snappen dat hij nog maar 1 is, maar goed dat is ook peutergedrag, moet je ook weer begrip voor hebben. Al met al een dik jaar dus voordat er weer rust in de kudde is
De leeftijd is idd lastig -> Peuterpuberteit. Maar heb het idee dat het hier wel extreem is. Als zij slaapt of even in de box ligt te spelen krijgt hij alle aandacht van me, en probeer ook vaak even alleen met hem de deur uit te gaan als manlief thuis is. Ik lig rustig uit dat ze een flesje/hapje moet en dat ik even niet kan spelen met hem. Maar dat wil er maar niet in, met agressief reageren van hem tot gevolg... Verschillende aanpakken geprobeerd, maar werkt niet.
Hier ook precies hetzelfde. Zelfs als ze een uur of 2 geslapen heeft en ze wordt wakker dan hoort hij dat door de babyfoon en dan zegt hij laat S. maar liggen. Of hij zegt dat ik S. Aan papa moet geven zodat hij bij me kan zitten. Ik betrek hem bij de dingen waarbij het kan. Maar bijv. Tijdens het voeden (bv) moet ik even rustig gaan zitten anders is ze afgeleid maar dat lukt vak niet omdat hij elke keer roept om aandacht
Ik denk dat het nu teveel is: als zij slaapt, krijgt je peuter aandacht en als zij wakker is, is zij in zijn beleving dan dus degene die zorgt dat hij niet krijgt wat hij wil. Ik zou proberen het beter te gaan verdelen, zodat je de verbinding 'baby wakker'=geen aandacht van mama (zo zwart-wit zal het in werkelijkheid niet zijn, maar dat is het in zijn beleving wel geworden), gaat verdwijnen. Dus ook tijd voor hem heel duidelijk vrij maken als z'n zusje wakker is en hem aangeven dat hij zich ook geregeld zelf moet vermaken als zij slaapt.
Je kan gewoon bij voeden tv aandoen of ipad geven dan is die rustig toch? En hier doe ik niet aan: ene slaapt andere bezig houden en andersom. Ik geef 50/50 aandacht en oudste moet maar zelf leren iets beginnen/doen/zelf vermaken. Als baby slaapt doe ik gewoon huishouden etc en dus zoals altijd voor komst baby.. Ik trek eigenlijk haar ook niet echt ergens bij, als ze wil mag ze helpen of als ik vraag dan doet ze dat om te helpen maar in principe als baby fles krijgt dan kan ik tegelijkerijd boek lezen met oudste of tv aan dan fles klaar baby op schoot even en even wat kusjes knuffels etc dan gaat baby in box/wip en ik doe gewoon dingen of spel met oudste dan betrek ik baby bij: sleept box waar we spelen of we dansen rond wipstoel etc. Dus eigenlijk andersom: ik betrek baby in ons dagelijks routine dan oudste bij verzorging baby. Maar kan mij voorstellen dat eenmaal je zoon het gedrag "geproeft" heeft blijft hij gewoon dat vertonen en is erg lastig nu iets anders doen denk ik.
Lastig zeg! Wij hebben een dochter van 2 jaar + 2 maanden en een zoontje van 2 maanden. Gelukkig vindt ze haar broertje erg lief. We gaan hem samen uit bed halen, zij mag het pampertje pakken en ze speelt met de toilettas (mag alleen op dat moment) als ik de pamper verschoon. Ik probeer haar ook quality time te geven als zl slaapt, maar ze moet dan ook even zelf spelen. Ik moet tenslotte ook een keer het huishouden doen. Ene keer gaat dit beter dan de andere keer. Zeker rond etenstijd (moe, honger, broertje huilerig en dus in de draagdoek, ik kook ondertussen) wil ze veel aandacht van me wat dan lastig is. Dan mag ze vaak een filmpje kijken. De verdere dag probeer ik haar gejengel te negeren en prijs ik haar de hemel in als ze even lief speelt Overigens gaan we ook wel eens kleuren oid als zl wakker is. Die zet ik er dan in de maxicosi bij.
Ik was zelf jaloers tot ik naar school ging. Dat heeft dus geduurd van mijn tweede tot mijn vierde. Ik vond het echt niet leuk toen ik een zusje kreeg, klein aandachtorgel was ze . Nu absoluut niet meer jaloers, dus het gaat vast over .