Mijn dochtertje van 22 maanden is sinds een tijdje een ramp met slapen. Ik weet absoluut niet meer wat ik moet doen. Het is eigenlijk heel erg goed gegaan de laatste maanden. tot we naar nederland kwamen op vakantie. waar we nog steeds zijn en voorlopig ook nog wel zullen blijven. Zodra ze naar bed gaat zet ze het op een gillen en krijsen. Het is niet onder woorden te brengen hoe erg ze gilt. Het is echt geen huilen meer maar gillen. Ik probeer zo lang mogelijk op de zolder te blijven (waar ze slaapt) en rommel dan een beetje..maar ze lijkt wel te weigeren om in slaap te vallen. Ik ben al snel 2! uur bezig als ik in de buurt blijf. naar beneden gaan is helemaal uit den boze..dan gaat ze gillend en krijzend tegen de deuren bonken en aan het traphek rukken. Ik betwijfel of het verlatingsangst is omdat ik steeds gewoon in de buurt ben. Ze hoort vaak me stem omdat ik dan zit te praten wat ik eigenlijk een beetje expres doe zodat ze hoort dat ik er nog ben. ze heeft vanavond 1.5 uur zo staan gillen..tot het gewoon echt niet meer kon..ze gilt zo hard dat de hele straat het hoort en waarschijnlijk denkt dat er een kind in elkaar geramd wordt..zo erg gilt ze. Ik heb het idee dat het gewoon driftheid is..het niet pikken dat ze naar bed moet en dat ik dus bij haar wegga. maar..wat moet ik er aan doen? HELP!
Ik ben niet voor laten huilen maar aangezien ze toch ook huilt als je wél in de buurt bent: heb je al eens geprobeerd om het een tijdje te negeren en haar te laten huilen? Heb je een vast slaapritueel? Misschien een nachtlampje proberen? Heeft ze vaste knuffels in bed? Vervelend zeg. Ik hoop dat je een oplossing vindt. Sterkte ermee.
pfff moeilijk he meis. De enige tip die ik kan geven is heel consequent blijven en rustig blijven. Proberen niet boos te worden, maar haar inderdaad negeren (hielp bij Quinn). En als je toch naar haar toe gaat heel rustig toespreken en terugleggen. Als het echt niet gaat neem ik Quinn bij me op schoot en wieg ik hem in slaap. Sterkte! Ik weet dat het heel frusterend is, zeker met deze warmte en een lijf vol zwangerschapshormonen!
Jeetje, dat is heftig! Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik geloof dat ik in jouw geval haar maar weer mee zou nemen naar beneden, en net zo lang laten spelen tot ze echt moe werd. Niet dat dat ideaal is, maar het bespaart jezelf en haar een heleboel energie met deze hitte. Heb je het idee dat ze haar kamertje niet leuk vindt? Is ze ergens bang voor? Bedje beneden zetten al geprobeerd? Misschien is ze toe aan een groot bed, of juist niet? Veel succes ermee!
ze slaapt in een groot bed. We zijn natuurlijk niet in ons eigen huis we zijn nu op vakantie hier en blijven bij oma Laten huilen heb ik al gedaan..maar het is helaas geen huilen..het is echt krijzen..gewoon gillen. het enige wat zou helpen is er bijv. bij gaan liggen...maar ook dan duurt het meestal zoooo lang eer ze in slaap valt daar heb ik echt geen zin/ tijd in. Daarbij is dat natuurlijk geen oplossing. Ik heb straks twee kinderen en kan moeilijk elke avond bij haar gaan zitten. Ze slaapt overdag ook al heel lang niet meer omdat dat de zelfde problemen gaf destijds. Meestal viel ze dan zelf in slaap maar ook dat doet ze niet meer. Alleen in de auto of op de fiets ofzo. Maar ze is dus savonds echt heel erg moe want ze slaapt gewoon de hele dag niet. terugleggen heb ik gedaan..maar ze blijft gillen en ze blijft uit haar bed komen. Naar beneden halen lijkt me ook niet echt de oplossing..ik ben zo bang dat ze dan gaat wennen aan het vreselijk laat naar bed gaan. Want eer ze dan in slaap valt is het een uur of 11. Zo laat ga ik zelf niet eens naar bed. Ik geloof dat ik de nanny ga bellen haha.
Die van mij is nu net 1 geworden en doet dat ook zo. Zodra ze naar bed gaat is het gillen en krijsen. Gisterenavond 2 uur achter elkaar. Iedere 15 minuten naar boven, proberen te kalmeren, maar ze gaat gewoon door. Ik heb haar na die 2 uur uiteindelijk nog een fles gegeven en daarna krijste ze nog ong. 15 minuten en toen ging ze uiteindelijk slapen. Vanochtend ook weer. Ze geeft aan dat ze slaap heeft, dus hup naar bed. En krijsen, want dan wil ze niet slapen. Ik laat 'r maar gewoon liggen. En ik zou 'r ook niet naar beneden halen 's avonds. Ik scheen vroeger ook niet makkelijk naar bed te gaan en omdat mijn ouders bang waren dat ik m'n zusje wakker zou maken met m'n gehuil, haalden ze mij wel naar beneden. Zaten ze met mij iedere avond tot 1.00 uur beneden. Gezellig.
AK lastig he? Het is echt een beetje de periode. Lynn heeft het heel erg gehad. En wij bleven er eerst ook in de buurt. Maar dan hield ze zich helemaal wakker. Ik ben toen heel consequent de 10 minuten regel gaan toepassen. Om de 10 minuten er heen om gerust te stellen. Ik zei niks, gaf alleen een aai over de bol en over het gezicht. Nu is het probleem dat ze bij jou dus zelf het bed uit kan komen. Ik zou dan toch proberen elke 10 minuten weer terug te komen en haar neer te leggen en weer weg te gaan. Dit continu herhalen. We hebben een week een krijsend en gillend kind gehad. En plotseling was het over.
Is het begonnen sinds jullie in Nederland zijn of al eerder? Het lijkt alsof ze niet veilig voelt ofzo. Zou je een andere kamer kunnen proberen misschien? Merel heeft dit altijd als ze niet in haar eigen bed slaapt, ze heeft echt behoefte aan haar veilige omgeving, misschien jou meisje ook wel? En voelt de zolder niet fijn voor haar? Ik roep maar wat hoor.... Heel vervelend, zeker met je zwangerschap erbij lijkt me! Heel veel succes en misschien is de Nanny nog niet zo gek, of Derek Ogilvy
Nouja ik heb gelukkig geen last van mijn zwangerschap ofzo merk niet eens dat ik zwanger ben dus dat valt gelukkig nu nog mee hihi. het is er niet extra zwaar door ofzo. Ik had ook het idee dat het door de zolder kwam..maar er is helaas geen andere plek waar ze kan slapen..dan zou ze bij mijn zusje op de kamer moeten en daar bereik je natuurlijk ook niets mee. Daarbij staat daar een computer dus is er altijd wel iemand in die kamer. geen optie dus *zucht*. Misschien moet ik gewoon echt doorzetten..dus als ze er uit komt terug leggen en dit blijven doorzetten tot ze gaat liggen en slapen. Maar het daar bij komende gekrijs is gewoon echt een probleem. De hele straat hoort het en dat is dus niet overdreven. Zeker met dit weer staan alle ramen open en dan doe ik ze op zolder wel dicht zodat niemand het zou horen maar dat helpt dus niet blijkbaar. Je wilt ook de buren niet het idee geven dat je je kind mishandelt ofzo hehe.. Het is overigens inderdaad pas begonnen sinds we hier zijn. maar we zijn hier nu ook al 4 weken en nu is het echt erger. Eerst moest ik wel boven blijven zeg maar van haar..maar ze ging dan wel gewoon slapen nu lijkt het wel alsof ze alles probeert om niet in slaap te vallen.
hoi hoi, Ik zit ook enorm met dit probleem. Julia wil sinds twee dagen niet meer in bed! Ze kruipt/loopt in haar slaapzak het hele bed door. vandaag heeft ze twee keer een uur gehuild en nee hoor, niet slapen..... Hoop maar dat het van de warmte komt, ik weet ook nix anders dan doorzetten! maar dat is wel moeilijk, ze krijst echt de hele buurt bij elkaar. Net of je ze mishandelt inderdaad. Weet iemand misschien wat er nog meer aan te doen is? We zijn echt een beetje radeloos met d'r. Dus tips zijn van harte welkom!
zou het misschien niet erg warm zijn voor een slaapzak? Mijn dochtertje slaapt gewoon in haar rompertje..een slaapzak zou veels te warm zijn..ze wilt nie teens onder de dekens. Hoe oud is ze?
Ak misschien moet je eens kijken of je een goedkoop campingbedje kan vinden. Bij de kringloop of anders zijn ze bij het kruidvat volgens mij nu ook te koop. Dan kan ze in ieder geval dr bedje niet uit klimmen. Quinn slaapt trouwens ook niet zonder slaapzak. Voor de rest heeft hij alleen n luier aan. Hij vraagt zelfs nog om n deken maar dat doen we maar niet
nee een campingbedje zou niets zijn..ze slaapt nu al 3 maanden ofzo in een normaal bed..en dat was echt een soort bevrijding ofzo..opeens ging het super goed..ik heb het wel zo moeten aanleren dat ik eerst er bij bleef en toen in de gang enzo en daarna kon ik wel gewoon weg..maar ze kwam nooit haar bedje uit. Ook al huilde ze. Dat doet ze hier dus voor het eerst. Deze week trouwens voor het eerst. ze kjwam er nooit uit. zelfs snachts niet als ze eens wakker werd. maar om haar nu weer in een dicht bedje te doen daar is ze niet meer aan gewend.. we hebben hier wel een ledikantje hoor trouwens..maar omdat ze dus naar een groot bed was overgestapt hebben we dat hier ook gewoon gedaan. maar...vanavond ging het goed! eerst ging ze er uit..maar toen toch weer terug en toen zei ik dat ik terug zou komen maar even naar de badkamer moest en toen ik terug kwam sliep ze! dus vanavond een meevallerdje hehe. ze heeft het zelfde gegil en gekrijs trouwens ook als ze straf heeft en in de hoek moet bijv. of als oma of een van de tantes naar boven gaat wat ze dus niet wilt. Dan zet ze het op een krijzen en gillen Ik geloof dat ik gewoon een temperamentvol meisje heb haha.. InsaAllah wordt de tweede wat rustiger
Hier sinds een paar dagen net zo! We zijn radeloos.. ze huilt nu ook..en ik ga er pas om 20.00 heen dus doe de 10minuten regel maar. Ik weet het anders ook niet maar ga haar er ook niet steeds uithalen.
Wij hebben dit ook gehad, totdat ik ergens een gouden tip las die bij ons fantastisch heeft gewerkt. dat was deze: Laat een kind niet te lang overstuur huilen. Dat zorgt er voor dat ze zich niet veilig kunnen voelen. Je mag je kind best even uit bed halen en meenemen naar beneden. Maar zeg er dan ALTIJD bij dat het voor één keertje is. Dat het de laatste keer is dat je kind mee mag naar beneden en daarna weer gaat slapen. Beneden herhaal je dit regelmatig. Bijvoorbeeld voordat je samen een boekje gaat lezen. Dan zeg je: straks gaan we weer slapen. En op een gegeven moment zeg je: nu gaan we weer slapen. De eerste keren begon hij bij ons op dat moment weer te huilen. Maar dan moet je consequent blijven en je kind toch naar bed brengen. Daar aangekomen accepteerde hij het eigenlijk en ging dan slapen. Binnen een paar avondjes was bij ons het probleem over. Hopelijk werkt dit ook bij jullie.
maar krijg je dan niet..dat het kind elke avond een keertje naar beneden wilt gaan? Mijn dochter is dus echt zo eentje die daar weer een gewoonte van gaat maken..zo van ik ga nu huilen dan mag ik even naar beneden..en daarna ga ik dan wel slapen.. hoe pak je dat aan dan?
Klopt. Daar was ik ook bang voor. En ik moet zeggen: hij heeft het wel even geprobeerd, maar ik liet de tijd die hij even uit zijn bed mocht steeds korter duren. Op het laatst was hij 2 minuutjes beneden en dan ging hij weer naar bed. Hij sliep dan ook weer verder. Ach, ik had liever die 2 minuutjes dan urenlang gekrijs. En na een paar weekjes hielden die 2 minuutjes vanzelf op. Nu slaapt hij gewoon de hele nacht door.