Hallo dames, Over een tijdje stop ik met m'n pil.. We zijn dus nog niet 'bezig' maar ik lees wel veel rond op internet. Het enige wat ik lees is dat je geen tijd meer hebt voor jezelf of voor je partner.. En eigenlijk al je tijd in je kindje gaat zitten. Je moet opletten dat je niet uit elkaar groeit etc. De vraag is: is dat nou echt zo of overdrijven ze ook wel een beetje? Ik word er zowat bang van! Ik heb een huis vol met dieren en geef ook daar elke dag veel aandacht aan, kan dat dan niet meer? Ik kan het me bijna niet voorstellen namelijk! Er zijn hier vast genoeg mensen met ervaring Gr Maartje
Tuurlijk kan dat nog allemaal, maar vooral het 1e jaar is het aanpassen en wennen. Je baby is dan natuurlijk nog geheel afhankelijk van jullie. Je moet proberen een regelmaat te vinden. Ik heb ook wel eens zware momenten gehad, maar uiteindelijk viel het achteraf allemaal wel mee.
In het begin heb ik echt nul tijd gehad voor mezelf. Maar ik moet bekennen mijn dochter sliep overdag gewoon niet, behalve bij mij in m'n doek of op mijn schoot. 's avonds lag ze ook altijd op mijn buik te slapen, maar 's nachts sliep ze als een engeltje in haar eigen bedje.. Ik dacht altijd "dat doe ik er wel ff bij" ik heb altijd kindjes om me heen gehad, neefjes, nichtjes, buurkindertjes en op allemaal paste ik ook op. Ik dacht dus wel te weten hoe het ging.. maar moet bekennen dat ik me er flink op verkeken heb. Maar... na een maand of 6/7 ging het steeds beter en inmiddels is er een 2e onderweg dus ookal is het zwaar ik heb het er nogmaals voor over. Veel (aanstaande) ouders denken dat het kindje zich wel aanpast aan hen maar volgens mij (en als ik dit om me heen vraag zijn velen het met me eens) moeten juist de ouders zich aanpassen aan het kindje. Het is misschien niet het antwoord wat je wilt horen.. En ik moet ook zeggen het ligt er ook aan hoe je er zelf in staat, ik was namelijk echt vergroeid met mijn kindje.
@lievebeeb: nee hoor...ik wil juist graag eerlijke antwoorden Als je kind overdag niet (in de wieg oid) slaapt kan ik me voorstellen dat dat een extra 'last' is. Begrijp me niet verkeerd: dat je minder tijd voor jezelf/partner hebt is logisch, dat weet je van te voren... Maar helemaal niet meer?? Hoe doen mensen dat dan die ook een huis vol huisdieren en een partner EN een kleintje hebben... Ik werk op een KDV dus ik zie heel wat moeders/vaders en hoor verschillende verhalen. Dus misschien ligt het er inderdaad aan hoe je er zelf mee om gaat? De een is misschien wat makkelijker dan de ander? Trouwens: "het er 'even' bij doen" verwacht ik ook niet hoor
Mij viel het juist allemaal reuze mee, zo'n kleintje in huis. We hebben de eerste dagen na haar geboorte een hele spannende tijd gehad, waarna wellicht álles daarna wel meevalt, maar ze is ook gewoon een gemakkelijke. In het begin is het natuurlijk wel intensief, maar niets van de 'horror'verhalen die ik wel eens van anderen hoorde. En na een paar maanden gaan ze doorslapen, en nog weer een paar maanden verder hebben ze ook geen late avondvoeding meer, en opeens heb je weer bijna de hele avond voor jezelf, je man, en je eventuele huisdieren . Maar goed, in alle eerlijkheid, dus wel: mijn dochter is makkelijk.
Bij ons viel het 1e kindje ook wel mee. Ook wel een slechte slaper overdag, maar al bij al ging het wel. Ik profiteerde van de (zeldzame) dutjes om mijn huishouden te doen en gingveel op stock omdat ze op verplaatsing altijd rustiger was. Dus hier wel wandelen met de hond en kinderwagen, boodschappen doen, shoppen, ... Als je e partner hebt die tijdig thuis is en eens kan overnemen kan je er ook wel even tussenuit natuurlijk en dat scheelt de eerste maanden was de me-time beperkt tot een bad van max. 20 minuten, want 's avonds dikwijls huiluurtje en dan kwam manlief naar boven met de baby: 'ze moet a de borst' . Bij 2e kindje natuurlijk wel wat drukker, maar ook hier: hulp van partner, familie, ... en met e beetje planning en organisatie lukt het behoorlijk. Nu is ons 3e onderweg, en ben razend benieuwd. maak me geen illusies op gebied v tijd voor mezelf want mijn man heeft het razend druk. Maar... moet wel zeggen dat ik e heuse moederkloek ben en enorm geniet van bij m'n kindjes te zijn. M'n kids gelukkig te zien = mijn ontspanning