Mijn oudste van 5,5 zit vanaf dat de school weer is begonnen niet lekker in haar vel. Ze zit in groep 2. Veel huilen thuis, maar ik kreeg er niet duidelijk uit wat er was. Ik had op school al een keer aangegeven dat ik dacht fat er wat was, maar volgens hun ging het prima met haar in de klas en merkte ze niets aan haar. Ze had ineens blauwe plekken op gekke plekken zoals rug en binnenkant bovenarm. Gister ontdekte ik dus een plek op haar bovenarm wat leek alsof ze daar flink geknepen was. Toen ik haar ernaar vroeg vertelde ze dat ze geslagen was door veel jongens. Het bleek om alle jongens te gaan uit groep 2 en 1 jongen uit groep 1. Ze wist alle namen te noemen. Het gebeurde wel vaker zei ze en alleen bij haar. Ook proberen ze haar onderbroek uit te trekken. Volgens haar was het gewoon op het schoolplein gebeurt tijdens de pauze. (Waar is de juf op dat moment?) Ze had stop hou op gezegd, maar de jongens deden daar niets op uit. Een vriendinnetje heeft de juf gehaald en heeft de jongens hierop aangesproken aldus mijn dochter, maar waarom vertelt de juf ons dit voorval niet? Mijn man en ik zijn heel boos, maarja het was vrijdag tijdens het avondeten dat ze het vertelde dus moet tot maandag wachten om aktie te ondernemen. Nu hebben we onze dochter gezegd dat als het nog een keer gebeurt dat ze terug mag slaan van ons, maar begin nu weer te twijfelen, is dat de oplossing? Mijn dochter zei zelf al nee mama want dan word de ruzie alleen maar erger, maar ja wat dan? Tis toch te gek voor woorden dat dit kan gebeuren op een schoolplein onder schooltijd, je kind moet toch veilig zijn op school... Bah wat een vervelende situatie Een boze en verdrietige moeder
Het word.misschien erger of ze schrikken ervan. Heel slecht misschien maar als mijn dochter zo thuis komt mag ze zeker een keer terug slaan! Even van zich af bijten, want dan is het.misschien niet meer leuk om haar te slaan etc.
sorry vind dit toch wel zorgelijk dat dit op school gebeurd zelfs haar onderbroek uit willen trekken ik had even een goed gesprek met haar juf
Ik zou toch even verhaal halen bij de juf hoor. Bij ons op school is zoiets ook gebeurd... (Dat jongetje werd ook bedreigt dat als hij het iemand zou vertellen dat ze z'n moeder dood zouden steken.... E ja, groep 1!) De juf had helemaal niets door! (E dan hebben wij over de week heen 4 verschillende juffen en staan er altijd 2 tegelijk voor de klas) En de ouders snapten er niets van... Hun sociale zoontje werd steeds meer teruggetrokken en wilde (maanden later) zelfs niet meer naar school.... Onverklaarbaar! Weet ook niet precies hoe ze er achter kwamen... Zelfs toen ze het wisten en er op gingen letten.. Was dat jochie nog steeds nauwelijks te betrappen. Zo sneaky ging het. Nu hebben ze de 4 jongens uit elkaar gehaald door ze over diverse klassen te verdelen en is er niks meer aan de hand. Maar dat niemand iets merkt... Blijft raar. Zelfs toen ze het wisten.... Moesten ze heel veel moeite doen voor "een heterdaadje" Dus tja.. Mijn tip.. Maak even een afspraak met de juf voor na schooltijd zodat je d'r volle aandacht even hebt. En er niet nog 6 ouders tegelijkertijd d'r aandacht willen. En doe je verhaal... Want wat niet weet... Deert in dit geval weldegelijk. Oh en tip: maak even foto's van de blauwe plekken zodat de juf wel meteen snapt dat het niet "allemaal wel mee zal vallen".
En op zich is terugslaan geen oplossing.. Maar in je eentje tegen een hele groep.. Mag je natuurlijk best een keer van je afbijten. Zeker als het vaker gebeurd.
Met een hele groep tegen 1 meisje en dan zo extreem dat ze zelfs proberen haar onderbroekje uit te trekken, denk dat als je dat als volwassene zijnde ziet je nog even tot 10 met tellen om die jongens niet een flinke draai om hun oren te geven . Maar zeker een gesprek met de juf aangaan en als het weer zo erg is ze hard mag gillen en terug slaan denk dat juf dan snel komt. Maar echt onvoorstelbaar dat dat kan gebeuren .
Dankje wel voor jullie reacties. Wij waren inderdaad zo boos dat het misschien ook goed is dat we niet meteen naar school konden anders waren er dingen gezegd waar je misschien achteraf beter over na had moeten denken. Onze 1e reactie was ook meteen terug slaan, kom op nou je laat je niet slaan!, maar nu weet ik het dus niet meer, maken we het inderdaad dan erger? Foto's hebben we inderdaad gemaakt vandaag van de blauwe plekken, tis toch tegek dat het zo hard gaat dat ze er plekken aan over houd. Ik wil maandag ochtend voordat ze naar school gaat bellen om de juf te spreken, zowel voor als na schooltijd is hier geen rustige gelegenheid voor en wil ook niet nog een dag afwachten zodat het misschiem maandag nog een keer kan gebeuren. Nu het gezegd is door mijn dochter lijkt ze ook weer wat meer zichzelf, vrolijk goed luisteren enz. Ik zei laatst nog tegen mijn man dat er wat was met haar, maar hij wuivde dat weg in het mom van wennen op school, en nu dit, zo zieje maar dat je gevoel vaak wel juist is...
Mja het is ook lastig he... Het is ook allemaal nieuw tenslotte. Gelukkig heeft ze heet wel gezegd uiteindelijk. Dat is heel goed van d'r Want zelfs als het een wild spel is geweest... Moeten ze gewoon stoppen als ze niet wil en enorme blauwe plekken lijkt me ook niet nodig Hier moet je dan trouwens een afspraak maken met de juf. Vaak bestaat de afspraak dan uit "vanmiddag na school" En zelfs een keer "om half 9, als iedereen in de klas zit gaan we even in het kantoor zitten" Want anders is er inderdaad geen tijd. Maar goed.. Bellen kan natuurlijk ook gewoon. Ben wel benieuwd wat de juf er van zegt.. Al zal ze aanvankelijk niet veel verder komen dan dat ze er op zal letten en het er in de kring over zal hebben hoe dat ook alweer zit met "stop hou op". Maar goed, ze zijn dan wel wakker en alert... E dan je dochter goed instrueren dat ze behalve van zich af bijten ook gewoon naar de juf moet gaan. EN vooral niet vergeten het thuis ook te vertellen.
Nou snap dat je boos bent zeg. Ik zou dit ook absoluut bespreken met de juf. Die kinderen moeten hier absoluut op aangesproken worden. Ik ben overigens als kind jarenlang getreiterd. Hoevaak mijn ouders wel niet gezegd hebben dat ik gewoon terug mag slaan. Maar ik durfde dat nooit. Tot ik het een keer zo spuugzat was dat ik dat wel deed. En toen was het pestgedrag ook over.
ik zou gezien de situatie inderdaad voor school bellen zodat er in de pauze al op gelet kan worden. Een verder gesprek kan dan later op de dag. Maar ik zou inderdaad aangeven dat het dusdanig erg is (of in elk geval zo overgekomen) , dat als er in elk geval maandag niet extra op gelet wordt - je genoodzaakt bent haar thuis te houden tot er een gesprek is geweest.
Oei eerst een dikke knuffel voor jou. Wat zal je je eigen nu rot voelen. Ja je dochter ook maar ook voor jou als mama en je man als papa. Zal maandag toch zeker op hoge (poten naar de juf gaan en krijg je geen normaal antwoord dan direct door naar de directeur) en dit verder laten onderzoeken. Klinkt wel echt te erg voor worden dit is niet gewoon eens elk kaar plagen of een tik uit delen. Dat komt overal voor! Dit is willens en wetens een groepje van meerdere kinderen die een kind pakken jou dochter. En oei zou mij ook echt zwaar rot er onder voelen. Mocht het niet helpen en school reageert niet voldoende enzo en ze veranderen niks dan tja dan zou ik mijn kind van school halen. Niet van wegen die pest koppen maar om mijn kind te beschermen en te zorgen dat het niet meer voorkomt. Daarbij misschien je kind op judo doen of iets een beetje zelf verdediging leren. Ben ook altijd betrokken geweest en altijd op de vorige school van zoon lief geweest maar pas nu zegt hij wel eens van mama sommige kinderen pesten mij daar. En kwam echt regelmatig op school voor overleg enzo ( leren) en gaf het mij een steek in het hart van oeps jongen dacht toch dat het niet zo erg was.! Maar zoon vervaarden het wel zo ( zeker het laatste jaar voor hij naar een andere school ging) Was al bezig voor hem voor speciaal onderwijs kon op dat moment niet meer van school wisselen.
Ohh wat word ik toch een slechte mama Maar als mijn kind elke keer onder de blauwe plekken zit, verteld dat jongens haar onderbroek uit willen doen en een hele groep tegen mijn dochtertje is.... Oooooh D. SLAAAAAAAAAAN
Ik zou voor zulke feiten dan weer ineens een afspraak maken met de directie. Dit is niet in de klas gebeurt, maar duidelijk op de speelplaats. De juf gaat dus vooral met haar mond vol tanden staan en hoogstwaarschijnlijk van niks weten. Bovendien vind ik het toch echt wel behoorlijk ver gaan dat ze haar zo aftroeven in 't midden van een schoolplein en dat niemand van de leerkrachten ook maar iets ziet! En dat het dus duidelijk niet de eerste keer was! Ik zou maandag dus wel bellen, maar ineens vragen naar een afspraak met de directie (waar de juf eventueel bij is). Als het nog 1 keer voorvalt, hield ik overigens gewoon mijn kind thuis tot ze die pestkoppen hebben aangepakt.
@kaboutermeis: nou eerst de juf.. Want die moet beter gedaan opletten. En kleuters spelen over het algemeen niet zonder hun eigen juf buiten Plus dat je d'r dan het gevoel geeft d'r te passeren.... Niet goed voor de verstandhouding. En die verstandhouding is belangrijk want uiteindelijk is ZIJ degene die het voortaan moet voorkomen.
Knap: dankjewel voor je knuffel erg lief. Voel me ook erg rot, maar vooral voor haar. Voel tranen vaak opkomen, maar slik ze weg om het niet nog erger te maken. Niemand wil dit meemaken voor zijn kind en als je kon zou je het verdriet over willen nemen. Ik kan haar niet overal meer voor beschermen en dat doet zeer. We hebben veel vragen gesteld om het verhaal zo duidelijk mogelijk te krijgen bv of ze niet terug durft te slaan, zei zegt van wel, maar dat ze dan alleen maar meer ruzie maakt en dat wil ze niet. Of het in groep 1 ook al gebeurde omdat ze bij dezelfde jongens in de klas zat, maar dat is ook niet zo. Waar het gebeurde en hoe, ze weet alles met detail te noemen. Nu laten we het rusten, we hebben haar beloond voor dat ze het tegen ons heeft gezegd en tuurlijk mag ze erover praten als ze dat wil, maar we stellen geen vragen meer. Maar nu wat zouden jullie zeggen wel of niet terug slaan? Of bv alleen gillen of een duw geven... Als ik maandag voor schooltijd bel pakt bij ons altijd de directeur zelf op dus die weet het dan ook meteen en dan hoor ik vanzelf wel of het gesprek meteen gaat plaatsvinden of aan het eind van de middag.
Hmm lastig... Wij hadden een tijdje ene meisje waar ze veel mee speelde... Maar als ze d'r zin niet kreeg ging ze duwen of slaan of knijpen... Een echte pinnekop zegmaar. Maar verder waren het echt dikke vriendinnen.... En tien ze vertelde dat ze voor de zoveelste keer omver geduwd was... En dat als ze naar de juf ging.. At meisje snel sorry zei en het dan klaar was. Toch opgemerkt dat ze best eens wat terug mocht doen in zo'n geval. Heb d'r er een tijdje niet over gehoord... E ineens kroop ze op schoot.. "Mama, ik was vandaag zo boos op Y! Ik heb gewacht tot de juf NIET keek en toen heel hard op d'r tenen gestampt!" Mt in het achterhoofd dat het meestal andersom is moest ik vooral heel hard lachen en heb ik gezegd dat ze dat goed heeft aangepakt. E dat ze het natuurlijk niet bij iedereen moet doen maar in dit geval... Sowieso hoeft ze niet alles lijdzaam te laten gebeuren lijkt me. Misschien kun je meteen met de juf overleggen wat het handigst is als zoiets gebeurd. En dat jij haar dat inprent voordat ze naar school gaat EN de juf op school haar ook dat even vertelt. Zodat ze weet dat het niet alleen mag van jou maar ook van de juf. (Want in de klas is juf de baas.... )
Die laatste zin is voor mijn dochter ook heilig... juf is de baas. Juf bleek ook gezegd te hebben dat er van terug slaan alleen maar meer ruzie komt, maarja dat betekent niet dat ze niks terug mag doen natuurlijk....
Belachelijk dat zoiets op het schoolplein kan gebeuren! Lijkt me toch sterk als ze met zo'n groep staan, dat niemand dat ziet! Ik zou ook zeker zeggen dat ze terug moet slaan. Vaak schrikken die gastjes daarvan en is het klaar. Maar goed, mijn kind is gewoon echt een lieve goedzak, dus ik probeer hem in dat opzicht wat weerbaarder te maken. Mijn zoontje zit in groep 1 en komt ook wel eens met verhalen thuis dat hij is geschopt of geslagen, maar op school zeggen ze (ook op de BSO) dat ze het nog nooit hebben gezien. Lastig dus, want klopt het dan wat hij zegt? Ik heb aangegeven dat hij het terug moet doen en als hij dat niet durft, dat hij naar de juf moet stappen. Verder heeft hij wel veel vriendjes enzo en hij zoekt ze ook steeds op, dus in zijn geval zal het meevallen. Maar ik begrijp heel goed je verdriet, kan soms ook echt wel janken als hij weer met zo'n verhaal komt. Inderdaad omdat je hem op dat moment niet kan beschermen en ik wil dan zo graag dat hij eens van zich afbijt!