hallo allemaal mijn zoontje heeft al zo'n 5 maanden zijn vader niet meer gezien. Na het eerste half jaar ongeveer van alles te hebben geprobeerd hadden mijn ex en ik steeds zoveel spanning dat ik toen omwille van de rust had gezegd even rust te willen en dat we even allemaal tot rust moesten komen. Dat we moesten gaan bedenken hoe en wat. maar dat mijn ex wel gewoon mocht bellen en mailen om te vragen hoe het gaat en als hij rustig was geworden (had namelijk grove uitspraken gedaan enz) en dat we dan weer konden kijken hoe en wat verder. Toen vrijwel niets meer gehoord. Alleen dat hij mediation wilde, maar ook op zijn voorwaarde en zijn manier. Dit maakte die via de telefoon kenbaar begin augustus. Ik heb uiteindelijk 13 augustus hem laten weten dat zoontje 20 augustus geopereerd moest worden aan niet ingedaald balletje en dat ik niet meeging naar mediation op deze manier omdat we er dan slnog niet uitkomen en het de situatie zou verslechteren. Daarna niets meer gehoord. Ook niet na de operatie een hele tijd gewacht opdat hij wel of niet contact op zou nemen verder. Dit gebeurde maar niet. Van anderen begreep ik dat hij had gezegd dat hij Luuk miste en dat hij hen noemde dat hij Luuk van mij niet mocht zien. Iets wat ik nooit gezegd heb. Afgelopen maandag 19 okt. weer zoiets via via vernomen en toen toch de stoute schoenen aangetrokken. Mensen die dat zeiden direct benoemd dat hij die keuze heeft gemaakt niet ik.... punt ! en 's avonds toch mijn ex gebeld met de boodschap dat hij deze dingen niet de wereld in moet helpen, dat hij luuk zou mogen zien als hij normaal zou kunnen doen enz. Mijn ex - verbaasd door mijn telefoontje - wilde graag zoontje horen en na wat getata door de telefoon kreeg ik hem huilend terug. Hij had echt gedacht dat het niet meer mocht enz. Ik heb hem uitgelegd dat het hele probleem ligt in wat hij hoort / wil horen en zijn houding en wat hij dan vervolgens er mee doet,. ik houd niet van mij zwartmaken enz. met leugens. Hij leek duidelijk onder de indruk en vroeg hoe nu verder daarop heb ik hem dus gezegd dat is aan jou. ik heb hiermee het ijs gebroken en je duidelijk gemaakt dat ik die dingen nooit hebt gezegd. als jij luuk wil zien zul je actie moeten gaan ondernemen. Hij noemde me te gaan mailen deze week. dat is dus ook gebeurd wonderlijk genoeg waarin hij voorstelt dat wij eerst weer aan het praten moeten gaan (ik noemde eerder dat belangrijkste te vinden) door mail / telefoon en dan wellicht als het goed gaat zonder steeds stress en conflicten we weer op neutraal terrein met luuk kunnen afspreken. Ik was toch wat verbaasd. kennelijk heeft hij dus toch dingen onthouden van die ik eerder gezegd had. maar nu mijn dilemma - hoe zijn jullie er mee omgegaan ik weet dat het goed is dat hij nu dus heeft gemaild en contact wil. Dat is een + en als het goed gaat ook zeker het juiste alleen ik ben zo bang wat als het weer mis gaat, weer al die onrust enz. he gewoon geen zin meer in al dat gedoe. kennen jullie dat gevoel? hoe gaan jullie er mee om? vind het namelijk een rotidee mijn kleintje bij zijn papa achter te laten omdat die nog niet volwassen genoeg is in bepaalde opzichten. weet iemand een tussenoplossing? ik weet dat ik het een kans moet geven en zal dat ook wel doen, maar niet direct zonder dat er vooraf één en ander is uitgesproken om conflicten in toekomst te verminderen / voorkomen en ook niet direct meegeven. Moeilijk hoor er was rust en duidelijkheid; ik doe het alleen en ineens is er dan toch weer een beginnend contact. goed op zich.... maar moeilijk
lastig. hier beetje hetzelfde meegemaakt. heeeeel duidelijk voor jezelf bepalen hoe ver je wilt gaan voor je uberhaupt met hem spreekt. hou er rekening mee dat dit een tijdelijke opleving is en hij vervolgens weer pleite kan zijn. geef hem niet mee. laat hem eerst maar eens bewijzen dat hij nu er kan zijn en zn afspraken nakomt. lastig hoor. ook voor je kleintje
Laat 'm zich eerst maar eens bewijzen Zou 'r ook goed op letten hoe Luuk er op reageert, volgens mij is 't best 'n slim mannetje die heel goed doorheeft dat er iets 'anders' is..
Pfff moeilijk, ik weet dat mijn ex ook deze verhalen over mij rond strooit dat hij onze zoon niet zien mag e.d. terwijl ik het nooit heb tegengehouden maar hij degene is die afbelt op de dag dat hij zijn zoon zou zien... ik vind het wel heel knap van je dat je je ex gebeld hebt hierover. Ik zelf bel mijn ex niet, vooral omdat ik heel erg boos op hem ben omdat hij nooit naar zijn zoon omkijkt. Ik kan je verder geen tips geven hoe je het het beste kan aanpakken, maar sluit me aan bij Shadixxx let er op hoe luuk er op reageert en blijf er bij in het begin. En ik hoop voor je dat je ex nu naar zijn zoon blijft omkijken, want steeds even kijken en dan een hele tijd weer niet... dat is niks en zo werkt het bij mij niet dus
dank voor de reacties erbij blijven is ook zeker wat ik zal doen hoor. en er komt inderdaad dus alleen contact als mijn ex zich werkelijk weet te bewijzen. ik onderneem nu verder niets meer uit mezelf. Heb het nu geprobeerd en open gegooit en nu is het wachten op wat hij werkelijk zal doen. Wel weet ik: - ik ben er bij - er wordt niet geslapen daar door Luuk - ik wil weten wat er speelt - er moet goede communicatie mogelijk zijn als dit nu lukt, hij zich hierin niet kan vinden of wederom leugens verspreid is het voor mij ook direct weer klaar want dat zal dan weer onruste betekenen en daar pas ik voor en inderdaad meest belangrijke; ik houd de reacties van Luuk in de gaten natuurlijk. Hij is best bijdehand idd moet ik zeggen dus ik kan aan hem ook wel dingen merken. Ik hoop dat dit het juiste is
ik haat dat zo he als ze dat doen. denk je net dat je het achter je hebt gelaten komen ze weer aankloppen:S
Ik heb helemaal geen ervaring met een situatie zoals die van jou. Maar ik denk dat je al op de goeie weg bent en zelf hele goeie ideeën en beelden hebt over hoe je het wilt aanpakken. Het lijkt mij zeker heel verstandig om voorlopig er altijd bij te zijn als hij jullie zoon wil zien. Dan kan hij bewijzen dat ie echt veranderd is en kan jij weer wat vertrouwen in hem opbouwen. Dat vertrouwen heeft ie immers verspeeld en moet hij weer verdienen, niet zo maar krijgen. Als hij zich langdurig aan afspraken kan houden kun je er weer eens over gaan denken om hem een middagje mee te geven met zijn vader en als dat langdurig goed gaat eens een nachtje slapen. Maar ik zou zeker niets overhaasten. Voor hetzelfde geldt is het een tijdelijk opleving en verzandt hij straks weer in zijn oude, gebruikelijke gedrag. Als laatste wil ik je nog een compliment geven over de manier waarop je met deze hele situatie omgaat. Heel sterk van je dat je boven de over jou verspreidde leugens staat én dat je dan ook nog zo moedig en verstandig bent om met je ex contact op te nemen en hem een tweede kans te gunnen. Heel veel sterkte en als ik jou verhaal zo lees kom jij er echt wel!
dank je wel... ja ik kom er wel hoor, ben ook al een poosje bezig nu immers met al het gedoe en dan leer je wel het een en ander hahahah blijft alleen moeilijk om dingen dan los te laten en niet onder controle te hebben. Echter daarentegen vind ik alle leugens verschrikkelijk en sta ik boven die leugens en het hele gedoe en vond ik dat ik dat duidelijk moest maken. Inderdaad nu hem dus eerst maar laten bewijzen en dan zie ik wel. één ding is gewoon voor mij zeker. dingen waar Luuk last van heeft gaan niet gebeuren. Mijn zoontje is mijn alles en ik meen dat ik voor hem door het vuur zou gaan in wat er ook zou gebeuren. natuurlijk hoop ik dat dat niet meer nodig is, maar blijf er alert op he...
Ik zou ook niks meer uit jezelf laten horen, laat het maar bij hem weg komen en laat hem zich maar bewijzen! zo doe ik het ook. Ik had duidelijke afspraken gemaakt met mijn ex, maar belt op de dag zelf af met de mededeling bel binnen een week voor een nieuwe afspraak... dit is dus bijna een half jaar geleden en sindsdien niks meer gehoord! ik bel er niet achteraan... maar hij hoeft ook niet te bellen ivm sinterklaas of kerst want dan ben ik niet thuis voor hem! Hij hoeft niet te denken dat hij na een half jaar weer eens kan bellen en vervolgens weer niks te laten horen :x
ik herken dat gevoel ook hoor..... heel goed zelfs ,maar die andere kant is er ook. ik weet dat als ik niets doe er uiteindelijk heus wel een keer zal komen dat de om zal barsten, ik ken mijn ex en onder invloed van familiedruk zal die heus ineens wel iets ondernemen. Dat en het feit dat ik erboven wil blijven staan maken dat ik zelf contact heb gezocht. Beter op een rustige manier kijken of het lukt dan wachten op een bom. Buiten dat kan ik mezelf dan niet verwijten dat ik mijn best niet heb gedaan en niet alles heb geprobeerd en ik wilde dus aangeven (omdat er anders werd gepraat) dat het niet mijn keuze was dat hij wegbleef. Hoe nu verder,.... dat is inderdaad nu dus verder aan hem. Hij kan zich bewijzen en zijn best doen en dan zie ik wel. Doet hij niets of gaat het weer mis dan stopt het, maar heb ik het wel geprobeerd iig betreft eerste verjaardag begin december, sint, kerst enz. Luuk blijft gewoon bij mij die periode. Ik geef hem niet mee al zo snel. Eerst maar eens zien hoe het gaat lopen. Ik hoop uiteraard dat het in alle rust verder goed zal gaan, maar zoals ik al zei... ik blijf alert
ik zou met hem gaan praten zonder luuk erbij. En als hji hem wilt zien met een tussenpersoon erbij die kan toezien dat het goed gaat met geen grove woorden o.i.d.
Ik ken je situatie niet van dichtbij.. Maar ik heb wel eens gehoord/gelezen dat in zo'n situatie een leuk schriftje handig kan zijn.. Tuurlijk begint het begin met waar het nu begint.. communiceren.. maar als luuk daar eventueel een keer zou zijn.. een schriftje waarin jij nu al het een en ander op schrijft. niet belerend maar meer hoe de dag beleeft wordt en luuk reageerd. Hij zal zijn zoon toch moeten leren kennen. en jij bent de aangewezen persoon hem daarbij te helpen. En als luuk daar is hij dan ook dingen in het schriftje zet. met de mogelijkheid dat hij daar vragen in zet zodat jij hem verder kan helpen.. kan je er rustig over nadenken en dan rustig hem verder helpen. dit schijnt goed te zijn voor het onderlinge communiceren en de rust. maar allereerst.. tuurlijk hij heeft echt wat goed te maken. Ik zou PROBEREN (nogmaals zit niet in de situatie en het lijkt me verschrikkelijk voor je) je trots op zij te zetten en toch een kort mailtje te sturen met hoe het met luuk gaat. als hij dan terug mailt en intresse toont kan je steeds rustig aan een stapje opbouwen. en ook misschien niet alle frustraties in 1 mail zetten.. maar gewoon btje bij btje hoe hij je gekwets heeft. heeel veel sterkte!
hallo dank je voor de tip dit hebben we eerder echter al eens gebruikt en gedaan op mijn verzoek. maar mijn ex is dyslectisch. voor hem is dat dus echt niets. het duurt lang en terug schrijven ho maar. daarom juist is bij ons die onderlinge communicatie nog belangrijker. nu is het wel zo dat ik gisterenavond een e-mail van hem he ontvangen waarin hij schreef het contact rustig te willen opbouwen. eerst via mail. dan telefoon en dan afspraken maken en afspreken hoe verder. Ik heb terug gemaild dat ik daarin mee wil gaan en aan hem laat hoe vaak enz. nu in eerste instantie met de boodschap dat ik van zijn kant wil zien hoe het gaat en ik daarin vertrouwen krijg en hem eveneens het vertrouwen geef dat ik niet constant achter zijn reet aanzit om het zo maar even te zeggen of hem controleer. Verder idd een algemeen stukje over zoontje geschreven en gemeld dat als er dingen zijn of hij wil weten dat hij dat gewoon kan stellen. Het begin is er dus. Voorlopig nu dus eerst contact via de mail. en dan maar weer verder zien. wel heel duidelijk gemaakt (om verdere misvattingen te voorkomen) dat ik geen leugens en zwartmakerij meer wil merken, dat hij met problemen aangaande mij of luuk naar mij komt om verhaal te halen en dat de communicatie werkelijk van groot belang is om dit evt weer te doen slagen. ook dat de eerste contacten in mijn bijzijn zullen zijn en er zeker de eerste periode niet geslapen zal worden daar. Het vertrouwen en contact zal eerst moeten groeien. Wel netjes gebleven uiteraard hoor. Nu maar weer afwachten dus