Hoe hebben jullie het de eerste dagen na de bevalling met visite van ouders,broers/zussen en opa's/oma's gedaan? Kan me voorstellen dat ze hartstikke nieuwsgierig zijn, maar wij willen eigenlijk de eerste dagen/eerste week toch ook wel een beetje rust in de tent. En niet dat iedereen na een paar uur al met die kleine aan het trekken is.
Ja daar was ik ook bang voor, maar je moet gewoon duidelijk zijn en bijvoorbeeld zeggen van nee nu even niet, laat de kleine maar even liggen, hij/zij heeft alweer genoeg indrukken gekregen vandaag, ze kunnen ook gewoon naar hem/haar kíjken toch? Wat wij hebben gedaan? Eh naaste fam hoefde niet te bellen om langs te komen, zij mochten gewoon komen wanneer zij dit wilden (en dit hebben ze heel netjes gedaan). Daarnaast dus gewoon zeggen (en anders doet je kraamhulp dit ook wel hoor) dat je liever hebt dat de uk niet door de handen van jan en alleman gaat. Vrijwel iedereen (en zeker degene die ook al n kleintje hebben) begrijpen dit best hoor!
Hoe moeilijk het ook lijkt, gewoon eerlijk zeggen! Ik ben best wel beschermend geweest die eerste weken. Je mag naar haar kijken, maar liever meer niet, hihi Kon er niets aan doen. Soort oergevoel. Het was echt niet zo dat ik het niemand gunde, helemaal niet zelfs. Maar ik vond het gewoon heel moeilijk, heel gek. Ik voelde me er heel rot over, maar kon niet anders voor mijn gevoel. En ik ben blij dat ik het toch zo gedaan heb. Je kunt het ook tegen je kraamhulp zeggen dat je liever niet wil dat kindje van hand tot hand gaat. Zij springen vaak in de bres als bijv oma's moeilijk doen. Overigens is dat gevoel helemaal weg nu, ik vind het nu juist leuk als ze bij anderen zit en speelt. Komt omdat ze meer mans is van dr zelf nu en zelf kan aanegven of ze het leuk vind of niet.
en naaste familie zijn idd ouders,broers/zussen,opa's/oma's? Wat wij eigenlijk willen is de eerste dag na de geboorte alleen mijn (schoon)ouders en de volgende dag beide zussen en opa's/oma's. Kunnen we dit maken?
Ik vond dat dus heel moeilijk... Ik ben niet zo mondig om tezeggen nu even liever niet... Ik heb 4 dagen in het ziekenhuis gelegen en toen zijn alle naaste familie en vrienden wel geweest, en ik voelde me erg verplicht ze onze dochter ook even vast te laten houden... Denk dat mensen dat ook verwachten... Achteraf gezien grote onzin maar ja... Ik was toen ook echt nog mezelf niet... Had erg geleden van de bevalling... Ook toen we thuis kwamen was het een drukte met bezoek... Kei veel visite weken lang... Ik gaf flesvoeding toen ik thuis kwam en iedereen oh geef mij dat flesje laat mij maar doen, ik was daar niet tegenop gewassen... en daar kwam bij dat mijn man zo iets had och geef die de kleine ff, die wil graag de fles doen, enzo enzo... Bezoek van eigen familie deed me wel heel goed, had ik echt behoefte aan...erg egoistisch maar dat voelt vertrouwder... Was blij als mijn moeder of zusje kwamen en een voeding over nam... Nu ik de tweede verwacht wil ik het heel anders aanpakken... Ik vind nu dat ik gewoon nee kan zeggen... Nu even niet... Doe ik liever zelf... En ik wil zelf voeden, nu wil ik ook weer proberen borstvoeding te geven, maar als het niet lukt, dan ga ik de fles ook zelf doen! Ik denk er nu aan een kraamfeest te geven, maar zeker ben ik er nog niet van!Lijkt me rustiger voor het hele gezin en zeker ook voor onze dochter... Ik ben ook wel benieuwd hoe andere dit ervaren hebben... Groetjes Catheleine
Heb met mijn vriend wel afspraken gemaakt hierover. Gelukkig is hij erg mondig! Maar zal het zeker ook tijdens de intake melden aan de kraamhulp! Mijn schoonvader komt hier altijd met zijn hond. Hij blaft altijd heel erg omdat hij speels is. Die wil ik na de geboorte niet meer over de vloer hebben. Dit ook omdat hij steeds achter mijn kat aan zit!Mijn vriend heeft hem gewoon netjes verzocht om het vanaf de geboorte thuis te houden. niet dat als mijn kleintje net op bed ligt, de hond hem wakker blaft!
De eerste week wil ik zowieso geen visite om me heen, maar lekker eerst met zn 3tjes genieten. En als de visite daarna komt, gaat onze baby echt niet van hand op hand, ze kunnen kijken als ik of mn vriend het in zn handen heeft, en als het slaapt blijft het lekker liggen en gaan we ook niet even om de hoek kijken. Je zit zelf namelijk met een gebroken nacht als je kindje van de een op de ander gaat.
@Samana bij jou komt er helemaal niemand de eerste week? Ook je ouders niet? Dat vind ik wel heel erg knap,dat krijg ik ik nooit voor elkaar bij mijn (schoon)ouders. Wij hebben net samen de knoop doorgehakt. Dag 1 mijn (schoon)ouders,dag 2 onze zussen en dag 3 opa en oma's.
bij ons staat op het kaartje; Bel kom en bewonder mij. Dat is meer voor de anderen dan voor mijn moeder en mijn schoonvader broers en zussen. ik ga wel opschrijven met wie ik wat heb afgesproken, voor ons lekker, maar ook voor de kraamhulp
wij hebben de eerste dag alleen onze eigen ouders en zussen met aanhang laten komen (dat was nog in het ziekenhuis), daarna een week of 2 niemand! ik was zo compleet gesloopt dat ik al wel kon janken van de gedachte aan visite! ook de directe familieleden hebben hem niet allemaal vastgehouden, dat wilde ik absoluut niet, hij was het rustigste bij mij en moest flink bijkomen van de bevalling. Toen naderhand de kraamvisite kwam hebben we hem absoluut niet bij iedereen op schoot gegeven, dat vinden wij voor ons kindje zelf niet fijn, je zou maar steeds bij een ander op schoot komen terwijl je net op de wereld bent en eigenlijk alleen je papa en mama echt kent. eigenlijk pas vanaf dat hij een maand of 4 was kwam ie meestal wel bij visite op schoot, maar ook alleen als hij dat zelf echt leuk vond! (en dat liet hij ook wel duidelijk blijken )
Ben geloof ik de enigste, maar ik vind het een beetje raar. Ik snap best dat je niet allerlei vrienden, kennissen, ooms en tantes op bezoek wil de eerste dagen. Maar de echte naaste familie....ik zou het niet leuk vinden als mijn zusje of broertje een baby had gekregen en ik mocht pas na een dag komen kijken. En ook heel raar, op bezoek komen en het kindje niet eens mogen zien omdat het ligt te slapen. Ik kom echt niet alleen om een kadootje te brengen (dan kun je denk ik beter een kraamfeest geven. Je wilt toch het babietje zien dat geboren is en waarvoor je komt). Je hoeft een beebje natuurlijk niet uit zun slaap te halen, maar ff kijken moet wel kunnen vind ik. Iedereen doet het anders natuurlijk en iedereen moet ook zelf weten hoe die het doet.... Trouwens, met kraamfeest omzeil je misschien wel een beetje al jullie problemen. Want daar verwachten mensen, denk ik, ook wel dat niet iedereen het kleintje vast kan houden. En dan gaat het ook niet van hand tot hand. En op de naaste fam. na komen ze ook niet ven tevoren kijken. Je moet het natuurlijk doen zoals jullie het willen. En je kunt natuurlijk ook tegen de mensen zeggen dat er al zoveel mensen komen en dat je jammer vindt als je niet ff lekker met hen kunt kletsen. Of ze dan misschien beter wat later kunnen komen omdat je dan alle tijd hebt. Weten zij veel dat jullie liever alleen willen zijn. Gewoon op je geboortekaartje zetten dat ze van tevoren ff moeten bellen. Staat in ieder geval als een paal boven water dat je het moet doen zoals jij het wilt! Succes ermee xxx
Mrietje, je bent niet de enige hoor. Ik zou het raar vinden als mijn zus of broer een kind zou krijgen en ik pas na een dag zou mogen komen. Ik zou me zelfs beledigd voelen als ik eerlijk moet zijn. Maar ik denk dat het komt doordat het bij ons normaal is dat vader/moeder en broers en zussen de eerste dag wel ff langs komen in het ziekenhuis. Hebben wij toendertijd ook bij mijn zus gedaan en toen wij na een uurtje wegwilden, wilde mijn zus dat liever niet. Ze was dolblij dat wij er waren en wij hebben mij nichtje vastgehouden.. mijn moeder en ik dan he. Ooms/tantes enzo komen na een paar dagen. En bij ons is het gebruikelijk dat we een grote kraamfeest geven.
Mn ouders staan op de gang tijdens de bevalling, dus die zijn dan even niet meegerekend . Andere visite probeer ik echt de eerste week zoveel mogelijk weg te houden, zeker om zelf even lekker bij te komen. En weet je, degene die daar geen respect voor heeft van mijn familie, die heeft lekker pech
Ik ga in het ziekenhuis bevallen. Daar wil ik (afgezien van mijn man) niemand bij hebben. Als de baby er is wordt de naaste familie gebeld. Dan willen we eerst ff rustig met zn drietjes bijkomen. Heb zelf totaal geen behoefte aan een bemoeizuchtige moeder en/of schoonmoeder als ik net bevallen ben.