Nou ik zal het niet te lang maken. Ik zoek herkenning/ tips en ideeën! Mijn jongste mannetje, nu net 10 maanden (hij is van de 29ste) is altijd een energiek, onderzoekend en heel erg leergierig mannetje geweest. Hij is echt snel en behoorlijk pittig. Het lijkt wel alsof zijn hoofd twee stappen verder is dan zijn lijfje qua motoriek en alsof hij veel meer snapt dan wij denken. Dit is al zo vanaf dag één. Nu heb ik dus de volgende dingen: *Hij lijkt nee te snappen. Hij ziet dan bijvoorbeeld de kattenbrokken, kijkt mij aan met een hele grote grijns(die grijns krijg ik echt ALLEEN als hij iets gaat doen wat niet mag) en peert hem dan die kant op. Als ik dan streng nee zeg kijkt hij mij weer lachend aan. Dan zeg ik weer streng nee en dan kruipt hij (meestal) weg. Zo met meer dingen.. Maar kan dit nu al!? Dit kan hij toch helemaal nog niet snappen!?!?!? *Sinds gister(en daar verbaas ik mij nog het meeste om..) heeft hij het volgende. Als hij iets wil of niet wil en het gaat anders dan door hem bedacht dan gaat hij krijsen. Ooh het huis is dan echt te klein hoor. Voorbeeld: Ik zit de was te vouwen, op de grond(hij helpt me altijd, bergen met gevouwen was zijn momenteel de leukste hindernisbaan) met mijn rug tegen de bank aan. Hij is lekker aan het klimmen en spelen en ineens wil hij achter mij langs. Maarja dat kan niet, ik zit dus tegen de bank aan tussen de gevouwen was in. Dus hij begint met zijn hoofdje tegen mij aan te beuken, ik bleef zitten(was best verbaasd eigenlijk) en hij werd boos! Oooh krijsen! Tot ik opstond, toen kroop hij dus langs de bank waar hij eerst al langs wilde en was hij weer blij. Vandaag was het steeds krijsen, oh zooo boos. Ik heb wel aardig wat met hem gedaan maar heb een behoorlijke doorgeslagen bijholteontsteking (auw.. mijn hele kiezen zijn ontstoken, slaat bij mij altijd die kant op door dat is echt heel erg naar) en ben dus ook wel echt aan het bijtanken.. Dus wat minder wilde en gekke spelletjes en wat vaker even zitten met een kop thee. Dit vond hij echt niet leuk en dit liet hij echt merken(althans, dat vermoed ik). Toen ik dit vanavond met manlief besprak gaf hij dus aan dat hij dit gister ook al merkte. Toen hij hem neerzette na het spelen werd hij echt heel erg boos, hij wilde verder spelen leek het wel. Toen hij hem weer optilde was hij stil en blij. Maar kan dit echt nu al? Die frustratie als dingen anders lopen dan verwacht en dat eigen willetje zooo sterk
Kijk, dit is zijn "ik ga iets doen wat niet mag/ dit mag niet!!" grijns. Hier had hij een hele doos soepstengels meester gemaakt die op de kast lag (waar hij ineens bij kon!) en kwam ik binnelopen
Hij heeft duidelijk een sterke eigen wil Maar ik ben niet verbaasd hoor herken het wel een beetje al was mijn dochtertje ietsje later met der driftbuien
Ja hoor. Tuurlijk kan dat. Jolisa doet dat nu ook. Nee jolisa dat is niet van jou. Draait zich om kijkt mij aan lacht stiekem doet het weer. Nee jolie dat is van mama. Waaaa hahaha vervolgens kruipt ze heel snel weg als ik zeg Nee. Of als ik zie dat ze richting de keuken kruipt en zeg nee kom hier. Gaat ze er als een speer vandoor. Vandaag weer jolisa nee dat mag niet. Kijkt mé aan schud heel hard nee en begint mé gewoon uit te lachen hahaha ja probeer dan je lach maar is in te houden.
Haha wie weet...Als mijn dochter (ook 10 mnd) zo mobiel is als die van jullie...Die zit/ligt nog steeds op 1 plek. Zodra ze de kamer door crosst laat ik t je weten!
herkenning! Ik woon zeer klein (40m2) en er is dus een hoop voor mijn mannetje van negen maanden om te ontdekken, vooral binnen kruip-bereik. Hij hoort dus redelijk vaak nee en had dit ook al heel snel door. Regelmatig schiet ik zelf in de lach en moet ik mijn hoofd wegdraaien door zijn schijnheilige koppie, voor mij een teken dat hij het best wel weet. Ergens naartoe kruipen in volle onschuld, ergens aanzitten of tegenaan duwen, nee horen, omkijken, grijns, nog een keer doen, nee! horen, en dan met een grijns weer wegkruipen. Ja hoor, die van mij doet dat ook Het eigen willetje is hier ook aanwezig, meneertje weet precies wát hij wil, hóe hij het wil en wannéér hij dat wil. En gefrustreerd als het dan niet gaat of niet mag! Sjonge!
klinkt als mijn dochter van nu net 10 maanden. Whaha, zo klein en dan al zo'n willetje. en ook hier snapt ze het woordje nee echt wel. Hier vooral als ik aan de telefoon ben. Dan zit ik op de bank en wurgt ze zich net zo lang op/langs/over mij heen om de telefoon te grijpen. Krijgt ze haar zin niet, is het krijsen en is pas weer stil als ze de telefoon mag. En ze vertikt het om te gaan staan, maar leg ik de telefoon op de bank kun je er niet tegen knipogen of ze staat en pakt de telefoon. En ik hoef hier ook maar 1x nee te zeggen of ze gaat er bij weg.
Die kleintjes hebben al heel vroeg een eigen willetje. Die van ons al vanaf het begin ongeveer. Al vanaf het begin dat hij bewust dingen kan (rollen ongeveer) zijn de frustraties bij hem erg groot als iets niet gaat of kan/mag. Hij heeft het eerste jaar van zijn leven ook erg veel gehuild. Veel van dat huilen is letterlijk gestopt op de dag dat hij zijn eerste stapjes los zetten. Dat zei voor ons echt alles. Eindelijk een verklaring voor zijn huilgedrag. Nu nog steeds driftbuien hoor. Als hij naar binnen moet na het buiten spelen, as hij nog niet uit bad wil, etc. Tis een heeeeel pittig mannetje iig. Dus zeker herkenning hier! En nee begrijpen ze al best snel hoor. Onze oudste denk ik vanaf een maand of 8 wel. Als hij ergens heen kroop waar hij niet bij mocht en ik zei ferm 'nee' tegen hem dan snapte hij drommels goed dat hij het niet mocht.
Mijn dochter is nu net 1, maar had ook al snel in de gaten wat nee betekent.... Ook mij eerst aankijken en ondertussen met haar handje naar de plant grijpen bijvoorbeeld.. Zij had toen ze ongeveer 10 maanden was het bewijs voor mij dat ze heel erg goed begreep wat nee is! Er stonden tulpen bij ons op de salontafel en zij wilde daar aan trekken wat niet mocht natuurlijk... Dus ik al paar keer nee gezegd, trekt ze toch op een gegeven moment een stuk van het blad af waarop ik weer zeg nee dat mag niet! Doet ze dat stukje van het blad weer tussen de bladeren terug!! Haha, nou toen kon ik mijn lach niet meer inhouden De bloemen staan nu tijdelijk wat hoger :d
Oh ja, driftbuien hier ook!! Ze gooit zich zo achterover als het niet gaat zoals zij wilt.... Ik laat haar gewoon en negeer het gedrag, meestal is het snel over en komt ze naar mij toe om weer te spelen oid.
hier ook 10 maanden, en ze snapt nee retegoed! als ze iets wil pakken en ik zeg nee, dan gaat ze of lachen en het toch doen of ze blijft er vanaf maar laat duidelijk merken dat ze het er niet mee eens is ook als ik nee zeg, gaat zij nee schudden......en dan mag ik dus niet lachen he nee hoor, ik denk dat het heel normaal is voor 10 maanden
Oooh dat nee schudden doet Remus ook!! Ik denk steeds dat het onbewust is maar ik geloof dat hij echt wel meer kan dan ik denk.. Dus ik beeld me niks in en mag hem wat hoger gaan inschatten.. Oh en dat huilen(las ik in een reactie) dat deed Remus ook hoor. Naast zijn verborgen reflux, waar hij echt een maand lang door heeft gehuild, heeft hij heel veel gehuild uit frustratie. En elke keer dat hij wat meer kan is hij een stukje blijer. Sinds hij de kamer doorkan is hij echt helemaal gelukkig met zichzelf! Begon met rollen van zijn buik naar rug met 6 weken, toen terug met een week of 10 en toen rollen en "woelen".. Daarna teigeren met een maand of 5 en sinds toen is hij echt gelukkig!! Het lijkt wel alsof hij in zijn koppie een stuk verder is dan zijn lijfje aankan. Maargoed, die driftbuien ga ik negeren! Ooh moet ik niet heel hard gaan lachen dat wordt wel lastig, ik denk dat ik dan maar even om een hoekje ga staan ofzo als ik moet lachen want dat is zielig. En nee houden we er dus in.. Let "het opvoeden" begin dan maar
Lijkt me ook heel normaal hoor. Toen ons zoontje begon te kruipen en langslopen (7,5maand), snapte hij ook binnen de kortste keren wat "nee" betekend, inclusief een speciaal daarvoor bestemd lachje als hij iets ging uitsteken. Een sterk willetje kan ik me niet herinneren dat hij het ooit niet heeft gehad. Toen hij helemaal los kon lopen (10,5 maand) was hij opeens een stuk rustiger en "braver", luisterde hij zelfs 9 van de 10 keer onmiddellijk naar een verbod. Helaas was dit na 1-2 maanden ook weer over, nu luistert hij de de ene dag prima, maar op "slechte" dagen kan ik verbieden wat ik wil, zonder interventie doet hij precies dat wat niet mag. Je mag ze gerust een hele boel krediet geven, die kleintjes, maar houdt wel in je achterhoofd dat ze niet alles snappen en nog helemaal niets doen om je bewust te pesten, zover denken ze echt nog niet. Maar opvoeden en consequent zijn moet je al wel doen ja.
Ooh zo herkenbaar! Hier ook driftbuien en kan ook al eventjes nee meeschudden, dus hij weet heel goed als ik nee zeg dat het niet mag. En dan toch doen met zo'n lachje. Als hij boos is gooit hij met zijn bovenlichaam en hoofd zich naar achter. Heel fijn want ook de vloer en muur komt hard aan dan. Maar met 10 maanden heel normaal dus, hier in ieder geval wel!
Oooh maar ik weet echt wel dat hij dat niet doet om mij te pesten hoor!! Staat ook wel in mn eerste post geloof ik, is gewoon pure frustratie bij die kleintjes. Best sneu eigenlijk!
Wat een herkenning!! Hier ook een dame met een ijzersterk eigen willetje en alles moet gaan zoals zij het in haar hoofd heeft. En zo sneaky lachen als ze je tuk heeft (troosten naast haar bedje als het slapen niet lukt en je dan ineens strak aankijken met een grote grijns.. Ben toen maar gauw weggelopen, huilen, huilen, 10 min later sliep ze als een roos..) en uitdagen als ze ergens heen kruipt waar ze niet aan mag komen (brokjes van de kat zijn nu erg favoriet, zet ze tegenwoordig maar in de gang..)
Yara crost niet door de kamer (komt helemaal niet vooruit behalve stappen aan de hand) maar die weet ook goed als ze iets doet wat niet mag (zoals brood uit dr mond vissen) en dan krijg ik ook zon perfecte smile Ze kan ook al een nep huil gezicht trekken als iets niet mag HAHAHA kleine clown is het!
herkenbaar! Onze dame doet dit ook al heel erg lang. Vanaf een maand of 9 zeker wel, toen kon ze kruipen en ze moet en zal haar zin hebben! En ooh wat krijsen dan! Zelf het kdv zei maandag: ze wil gewoon echt haar zin doordrijven.. Ja, ik weet het, het rammetje wil haar zin
Was ook niet bedoeld op iets wat je gezegd had hoor. Ik lees alleen heel vaak dat mensen denken dat hun kindje hen "uitlacht" en doelde daarom meer op algemeen.
Hier ook een dame met een eigen willetje. Als het niet gaat zoals ze wil geeft ze een gil. En als je nee zegt lacht ze je uit en probeerde het nog een keer om vervolgens naar je gezicht te kijken of je weer boos word. Echt een boef. En hou dan je lach maar eens in