Ik ben opgegroeid in een familie van hypochonders die ieder bezoekje aan de huisarts melden, van elk bultje en schrammetje een foto plaatsen in de familieapp en elkaar allerlei adviezen geven, medicijnen uitwisselen en ga zo maar door. Ik probeer me afzijdig te houden. Maar als ik ineens in het ziekenhuis terecht zou komen, zou ik het ze wel laten weten. Vorig jaar kwam ik op de SEH vanwege halfzijdige verlamming en wat uitvalsverschijnselen, dat heb ik ze toen wel laten weten. Twee dagen later
Mijn schoonfamilie is net zo om pislink van te worden. Hun wonen in het buitenland en hebben pas verteld dat zijn opa overleden is toen die al begraven was.. want ze dachten dat we toch niet konden komen En zo zijn er wel meerdere situaties al vaak boos geworden erom. Mijn familie is gelukkig helemaal niet zo.
Heftige dingen als operaties Ernstige uitslagen van onderzoeken Of ambulance afvoer zou ik wel delen ja
Zelf zou ik ook niemand op de hoogte stellen. Ik heb gewoon geen energie voor dat 'gezeur'. Het maakt mij dan ook absoluut niet uit of een ander mij op de hoogte stelt. Ieder heeft daar zijn eigen beweegredenen voor. En mocht er in het geval van overlijden afscheid genomen moeten worden. Dan kan dat ook na het overlijden. Maar ik ben hier misschien wat simpel in.
Heeeel herkenbaar, mijn oma was ook hypochonder. Ze belde me een keer huilend op dat ze een tumor in haar hoofd had....bleek een piepklein goedaardig plekje op de huid van haar voorhoofd te zijn. En gesprekken gingen bijna altijd over hoe ziek en zielig ze wel niet was. Brrrr
Het direct of niet direct vertellen is voor mij niet zo'n issue. De gedachten erachter wel. Mijn man heeft al eens 's nachts aan de hartbewaking gelegen. We hebben dat pas vertelt nadat alles duidelijk was. Echt geen zin in bezorgde ouders. Zou alleen maar meer onrust opleveren. Over ons eigen traject mbt de kinderwens in eerste instantie heel open geweest naar schoonouders. Totdat de familie ook op de hoogte bleek te zijn. Blijkbaar snapt ze mij niet dat ik dat storend vind. Dat is prima, maar nu zijn ze dus ook niet meer op de hoogte van ziekenhuis afspraken
Zelf bel ik okk niet met medische shit. Vaak horen ze paar dagen voor opname van operatie bijv. (3x rug operatie en als ik datum wist zei ik het pas meer vanwegen praktische dingen (zorg kinderen.) Ikzelf bel nooit naar familie maar komt het ter sprake zeg ik het wel. Heb bijv 2 auto immuumziekte en volgens mijn is dat niet bekend bij familie (ziekte van Hashimoto en alopesia ariata) en zeer lage bloeddruk waardoor ik regelmatig flauw val (80/50 maar ook wel is 75/45). Ga daar echt niet voor bellen. Bel ook nooit voor hulp ofzo al kruip ik door het huis van de pijn. Koppig vooral Zoontje heeft type 1 en autisme dat weten ze wel omdat ik dat vertel zodat ze er rekening mee kunnen houden.