Hallo dames, Over enkele weken ben ik uitgerekend alleen ik mis heel erg hulp van mijn man. We hebben nog een dreumes rondlopen en ik ben diegene die altijd vroeg opstaat en aan slag gaat met allerlei taken terwijl hij tot een uur of 11.00 uitslaapt als hij thuis is. Het is dus nooit zo als hij vrij is dat ik dan denk oh yes man lief is lekker thuis. Vandaag ook weer zo een dag mijn oudere zoontje ligt net in zijn bedje voor middagdutje terwijl mijn man net wakker is en nu pas gaat ontbijten. Ik ben nu dus ook gaan liggen boven. Mag hij doen wat hij wil. Ik moest even mijn frustraties kwijt. Ervaren andere dames ook zo?
Wat houdt je tegen om hem uit zijn bed te halen voor hulp? Is hij zich bewust van het feit dat je het niet meer trekt?
Wat vervelend! Hoe reageerd hij als je vraagt of hij kn helpen? Vind het altijd zo bizar als iemand je dan negeert ofzo. M'n man doet gelukkig alles wat ik vraag!
Ik herken t gelukkig helemaal niet.. Mijn vriend doet echt alles! Nu kan ik ook gewoon niets meer omdat ik constant pijn heb.. Maar ik zou in jouw geval ook de confrontatie aangaan of hij gewoon iets meer kan helpen... Vaak hebben ze het niets eens door..
Ik moet zeggen eerst was dat hier ook. Maar ik geef hem af en toe taken en dat doet hij wel. Vandaag wou hij lang slapen. Oke, maar in ruil deze nacht eens fopspeen gaan geven
Gelukkig herken ik daarin helemaal niets van mijn man. Hij doet waarschijnlijk meer dan ik, ook als ik niet zwanger ben. We slapen om de beurt uit, delen de zorg voor onze peuter en het huishouden. Ik hoef hem ook niets te vragen. Hij heeft zelf prima door wat er moet gebeuren. Zo hoort het ook in mijn optiek...
Wat vervelend! Maar heb je hem wel duidelijk gemaakt hoe je je voelt? Misschien is ie er zich niet van bewust omdat je het hem niet hebt verteld. En als je t m wel hebt verteld zou ik m nog een keer aan z'n oren trekken en zeggen dat je t zo niet meer trekt en wat hulp wel kan waarderen. Heb er gelukkig zelf geen ervaring mee.
Ik maak mijn vriend gewoon wakker als ik me bed uit moet voor onze dochter. We staan met zijn alle op. Weet hij hoe je erover denkt?
Wat zegt ie dan als je het hem vraagt? Ten minste ik neem aan dat je dat wel doet, anders kan hij ook niet ruiken dat jij een probleem hebt met de huidige situatie. Voor hem is dit wel lekker makkelijk natuurlijk, maar zolang je alles blijft doen en het dus zonder hem ook gewoon doordraait is er van hem uit geen motivatie om zijn gedrag te veranderen.
Vraag je hem wel om hulp? Hier het mijn man ook vragen anders dan heeft hij het niet eens door. Ik doe het altijd omdat dit ons ritme zo een beetje is, het is er zo ingeslopen. Wanneer ik hem vraag om op te staan met onze zoon dan doet hij dit zonder probleem. Ik ben zelf degene die mijn eigen probleem veroorzaakt door me bezwaard te voelen om hem te vragen.
Hij kan niet in je hoofd kijken. Soms zijn dingen voor jou overduidelijk, maar ziet/merkt hij er niks van. Als jij je altijd weer je bed uitsleept, ziet hij de noodzaak er niet van om er ook uit te gaan. Mijn man is doordeweeks vaak weg, maar als hij thuis is, doet hij van alles.
Mijn man deed ook altijd vrij weinig. Maar daar is gelukkig verandering in gekomen. Uit zichzelf doet hij het niet maar als ik het vraag wel. Mannen "zien" gewoon vaak dingen niet, terwijl hij echt niet te beroerd is om wat te doen. Ik zou dus gewoon duidelijk zijn..
Ik neem aan dat hij dit altijd al zo doet. Of jij nu zwanger bent of niet. Praten praten praten. Als jij niet aangeeft dat alles te zwaar wordt dan kan hij dat niet ruiken. Zeg wat je wil dat hij doet. Geen hints geven snappen dir mannen meestal niet. Ik ben nu 34wk zwanger en moet al de hele zwangerschap rustig aan doen maar in het begjn moest ik echt alles vragen ondat hij dat niet zag of niet wist. Nu met boodschappen ook. Ik mag niks dragen dus doe het samen of hij alleen maar dna moet ik echt opschrijven welk merk enzo en dat terwijl hij ook die dingen eet. 😉 Straks rven een gesprek met hem aangaan.
Ga met hem in gesprek! Mannen zien dingen gewoon echt niet. Moet hier ook dingen aan mn man vragen en dan doet hij het zonder problemen. En soms heeft hij dagen dat ik thuis kom en alles wel ineens gedaan is. Maar geef gewoon aan wat je fijn vind dat hij doet. Als jullie kleintje er straks is, kan je niet ook nog voor jullie andere kindje zorgen. Het zijn jullie kinderen en verdeel je dus de taken!
Ik ben het eens met de meeste reacties ook zoals dat mannen niet altijd vanuit hunzelf iets zien/doen. Maar hij weet ook dat ik klachten heb ik heb namelijk laatste maand voor aanvang verlof minder uren gewerkt. Hij is eigenlijk nog nooit een keer vanuit zichzelf opgestaan op een vrije dag om te helpen. Nou denk ik dan ik doe zelf dan maar met klachten ipv continu te vragen. Hij doet wel soms dingen als ik vraag maar het komt dan bij mij zo over alsof hij het bezwaarlijk vind. Ik weet dus niet of de situatie waarin ik/wij terecht zijn gekomen aan mij ligt of aan hem. Wij zijn ook niet meer intiem zeg maar. volgens mij is het ruim 4a5 maanden geleden dat wij gemeenschap hebben gehad. Spelen met de oudste doet hij wel maar hij kijkt niet naar taken. Ik heb mijn verstand momenteel op nul gezet ik voel helemaal niks anders ben ik bang dat ik ga stressen. Nu is alles heel rustig en luchtig.
Zoals ik het nu lees ligt het aan jullie beiden, of eigenlijk aan de communicatie. Ik lees verwachtingen en invullen van gedachten/aannames (het komt op mij over dat..) Dat schiet niet op. Zo ga je niet nog jaren door met z'n tweeën, geloof me. Geef ook aan wat je van hem verwacht en wat het met jou doet. Praten praten praten. Succes!
Dat stukje zo ga je niet nog jaren door met zn tweeen, klopt als een bus. Vandaar ook dat mijn verstand momenteel op 0 staat
Oh, ik zou nu zo graag je even door elkaar schudden en zeggen: trek je mond tegen hem open en stel je open, maar het is zo moeilijk ik snap het. Ik heb zelf ook ooit deze 'fout' gemaakt en ik had mijn oudste 2 misschien wel een hoop stress kunnen besparen als wij eerder echt hadden gepraat. Denk er in ieder geval over na, wat wil jij en wat wil je voor je kinderen in jullie toekomst.