thuisbevalling of poliklinisch?

Ik heb alleen ervaring met een thuisbevalling en vond het heel fijn. Dat komt natuurlijk ook doordat het een makkelijke bevalling was, maar vond het ook gewoon fijn om in m'n eigem omgeving te zijn. Eigen bed, eigen douche, etc. Na de bevalling even douchen en alle zooi van de bevalling was in de tussentijd al opgeruimd, dus kon direct daarna weer een schoon bed in. Heerlijk!
We wonen 10min. van het ziekenhuis, dat vond ik wel een fijne gedachte, mocht ik toch naar het ziekenhuis willen.
Ik ben trouwens gewoon in eigen bed bevallen, dus niks gehuurd. Is wel afhankelijk van je woonsituatie of dat kan (even navragen bij de vk).
Succes met het maken van je keuze!

 

Ik ben ook thuis bevallen. Toen de vk kwam zat ik op 7cm ontsluiting dus naar het zkh adviseerde zij niet omdat dat ook nog eens 20 minuten rijden is. (En we wisten niet hoe lang ik al bezig was).
Helaasna de bevalling wel naar het zkh om te hechten maar ik zou het zo nog een keer doen thuis!

 

Hier ook thuis bevallen. Kon niet meer naar het ziekenhuis omdat ik al volledige ontsluiting had. Maar zo fijn thuis bevalling. Zou het zo weer doen. Heerlijk in je eigen omgeving en niet meer met kleine te hoeven rijden

 

Wij mogen nog maar als alles kan beval ik graag thuis. Om bovenstaande redenen. Zo heerlijk in je eigen omgeving. Snap die noodzaak niet zo om in het zh te bevallen.
Mensen worden zovaak bang gemaakt.....maar het is een natuurlijk iets hoor, bevallen. En mocht het onverhoopt toch niet lukken thuis, ach dan ben je nog zo in het zh. Maar waarom zouden we er niet vanuit gaan dat het ook gewoon goed kan gaan??

 

Ik ben mijn eerste bevalling thuis begonnen maar moest uiteindelijk toch naar het ziekenhuis ivm uitblijven weeën. Echt geen pretje om per ambulance naar het ziekenhuis te moeten, ook al was het maar 5 min rijden. Voor mij dus geen thuisbevalling meer.

 

Bij onze oudste was het -18 en lag er een enorm pak sneeuw. Wij zijn dus naar het zieke buis gereden.
Nu wilde ik sowieso niet thuis bevallen, dus dat scheelt.
Bij 9 cm werden mijn vliezen gebroken en bleek hij in het vruchtwater gepoept te hebben.
Uiteindelijk is de kinderarts er heel duidelijk in geweest. Bij een thuisbevalling had het met de oudste heel anders af kunnen lopen. We wonen 30 minuten van het zh dus dat hadden we nooit gehaald.

Bij de middelste en jongste waren we al in het ziekenhuis om de vliezen te breken. Ivm snelle bevallingen was het thuis afwachten geen optie.

Voor mij dus geen thuis bevallingen, omdat het risico me te groot is.

 

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en achteraf was dat maar goed ook. Ik had anders naar het ziekenhuis gemoeten om te hechten en zl had achteraf ook gemoeten omdat hij heel groot was en zijn glucose moest worden geprikt.

 

Gekozen om in het ziekenhuis te bevallen. Achteraf maar goed ook, we kwamen er tijdens de bevalling achter dat zl in een stuit lag en het een spoedkeizersnee werd

 

Ik wilde graag thuis bevallen van mijn zoontje, maar met 6cm ontsluiting moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Op het moment was dat even kl*te ja.. maar ik was er zo!.. En ik vind het heel fijn dat ik in ieder geval het begin thuis heb kunnen doen. in mijn vertrouwde omgeving

Nu, met deze zwangerschap, moet ik in het ziekenhuis.. en dat vind ik heel jammer..

 

Beide keren thuis

 

Ik ben de eerste keer thuis begonnen. Maar ik heb toen na een nacht weeën en weinig ontsluiting besloten om naar het ziekenhuis te gaan voor een ruggenprik. Toen mijn dochter er was kreeg ik een fluxus en moest ik met spoed naar de ok. Ik denk er maar niet aan hoe het was afgelopen als ik dat thuis had gekregen. Maar het stukje van de verloskamer naar de ok heb ik al weinig van mee gekregen, omdat ik weg zakte.
Hier hoefden er trouwens geen artsen opgeroepen te worden, die waren gewoon aanwezig. Maar dat komt misschien omdat ik in een academisch ziekenhuis ben bevallen.

Hierna mocht ik niet meer thuis bevallen, maar dat zou ik ook niet meer willen na deze ervaring.

 

Ik wilde poliklinisch bevallen omdat ik in een appartement woon wat zeer gehorig is. En ik vond de gedachte fijn dat als er iets gebeurde dat er zo een arts erbij kon komen.
Maar.... ik ben uiteindelijk ingeleid omdat ik minder leven voelde.

 

Hier een superfijne thuisbevalling gehad, zou het zo weer doen. Ik had vol vertrouwen in de verloskundige en dat mocht er iets zijn zij ons op tijd door zou sturen. Verloskundige heeft ook zuurstof bij zich voor baby mocht dit na bevalling nodig zijn.
Ik denk dat deze bevalling ook zo vlot ging omdat ik me thuis veel beter kon ontspannen dan 1e x in zkh (vroeggeboorte)

 

Je zal nu veel verhalen krijgen van maar goed dat we in het ziekenhuis waren enzovoort. Probeer het in je eigen gevoel om te zetten. Heb JIJ er vertrouwen in, heeft je partner er vertrouwen in? De 1e 26 uur in het ziekenhuis met pijnstilling ellende
De 2e 5 uur in bad in het geboorte centrum omdat ik om bovenstaande bevalling twijfelde.
Komt er een derde dan absoluut THUIS !!! Lijkt me fantastisch. Ben zelf Hypnobirthing docent dus ben dan ook overtuigd dat dat prima kan

 

hier gekozen voor poliklinisch. ik wil NO way terwijl een kind zich uit me aan het duwen is (en dat niet lukt ofzo) en dan nog in de ambu stappen. vond het rondje tijdens de weeën vanaf de parkeerplaats naar het zkh lopen al erg genoeg en in de rolstoel in het begin...

 

Bij de eerste werd ik ingeleid vm bloeddruk dus logischerwijs in het zhuis bevallen. Maar andrs ahd ik poliklinisch willen bevallen.

Bij de tweede wilde ik dat ook. Thuis vliezen gebroken door de vk en hoewel de bevalling verder erg vlot ging, had ons zoontje het moeilijk tijdens het persen (hartslag dipte steeds) wat toch zo'n drie kwartier heeft geduurd omdat hij net niet helemaal goed lag. Ik kreeg zuirstof zodat hij het ook net wat makkelijker had en ze hebben meegeduwd op mijn buik zodat hij er wat sneller uit kon.
Dat had niet gekund als ik thuis was en om nou met persweeen met een kind halverwege mn bekken in een ambu te moeten, nou nee bedankt.
Uiteindelijk was het een middagje ziekenhuis. We waren er half 2, iets voor 3en is hij geboren en tegen 6en waren we weer thuis...

Ik begrijp best dat wanneer alles goed gaat het syuperfijn is om thuis te zijn maar ik vind het risico te groot.

 

Een verloskundige heeft ook gewoon zuurstof en kan op je buik meedrukken bij eventuele foetale nood.
Waarschijnlijk heb je op je rug gelegen met persen, dit kan een oorzaak zijn van foetale nood en dat je kindje er moeilijk uit kwam. Vaak vallen dat soort dingen echt te voorkomen ! Betekend niet dat dat perse in jou geval zo was maar echt een verloskundige kan veel meer dan veel vrouwen denken!

 

bij de oudste thuis begonnen maar naar zieknhuis gestuurd omdat haar hartje niet goed mee ging op de weeen.
mochten zelf nog rijden.
bij de 2e wilde ik wel graag in het ziekenhuis maar ml liever thuis.
door diabetes werd de keuze voor ons gemaakt en het is me prima bevallen.
ik zou er zelf niet aan moeten denken om volop in de weeen in een ambulance te moeten waar je aan een brancard vastgesnoerd word.
maar je moet uiteindelijk voor jezelf kiezen wat je zelf het prettigst lijkt.
de een vind thuis fantastisch en de ander gaat toch liever naar het ziekenhuis