Verdrietige vriendin

Ik snap dat het jou pijn doet maar je vriendin zal het waarschijnlijk nog meer pijn doen om geconfronteerd te worden met je dikke buik terwijl zij ook al lang een kinderwens heeft die niet in vervulling gaat.

Ik denk dat je haar het beste eventjes met rust moet laten in de zin van afspreken, haar vooral niet pushen want dan stoot je haar alleen maar af.
Probeer gewoon contact te houden via de telefoon of berichtjes, gewoon normale gesprekken, niks over je zwangerschap vertellen tenzij zij zelf daarnaar vraagt.

Als jullie echt een hechte vriendschap hebben dan komt het wel weer goed maar geef haar gewoon de tijd.

 

Geef haar de tijd/ruimte..

 

Dit en toon wel interesse in haar zonder het nu over jezelf te hebben. Zet je zelf even op de tweede plek en erken haar verdriet.
Want reken maar ondanks dat ze je het enorm gunt en voor haar heel oneerlijk aanvoelt.

 

Laat haar weten dat je er alle begrip voor hebt en dat je haar alle tijd en ruimte geeft die ze nodig heeft.
Zij komt dan wel naar jou toe als ze er aan toe is.

Is voor jou natuurlijk niet leuk, want je gaat je haast schuldig voelen wellicht.
Maar voor haar is dit zo'n moeilijke situatie.
Laat haar weten dat je er voor haar bent als ze je nodig heeft of haar verhaal kwijt wil.

Het is misschien ook lastig dat ze het niet direct tegen je zegt als jullie bij elkaar zijn, maar denk dat het haar ook veel verdriet doet om dit tegen jou te zeggen en dan is sms toch wat makkelijker..

 

Dit.. maar ga haar niet negeren, probeer af en toe te informeren hoe het met haar gaat. En niet voor haar invullen wat ze wel/niet aan kan. Maar vraag het gewoon..

en stuur bijvoorbeeld met moederdag een berichtje dat je aan haar denkt o.i.d. weet dat dat voor veel meiden met een onvervulde kinderwens een moeilijke dag is.

Het blijven, voor beidde partijen lastige situaties, maar een hechte vriendschap komen jullie er wel uit! Mijn beste vriendinnetje is net bevallen van de 2de, en wij zijn eerder voor de eerste begonnen dan zij voor hun eerste waren . we hebben veel met elkaar gehuild, gelachen en gepraat. Al heb ik nooit een afspraak afgezegd vanwege haar buik. Heb wel aangegeven dat ik niet mee wou shoppen in prenatal.

Want hoe dan ook, het is wel vervelend dat ze er nu niet ook voor jou kan zijn, in zo een bijzonder moment in je leven.

Ik hoop dat jullie er samen sterker uitkomen!!

 

Ik weet hoe je vriendin je voelt.
Iedereen was om mij heen ook zwanger terwijl wij al 3 jaar bezig waren en toen nog niet lukte.
Ben er vooral voor haar. Last zien en horen dat je het ook vervelend vind.
Maar negeer hasr niet en last hasr vooral niet lonks liggen.
Ik vond bij mij hoe moeilijk het ook was super om op al die kraamvisites te komen. Weet niet hoe het voor je vriendin is maar hopelijk mag ze ook gauw genieten van een mooie baby in hasr buik en kan ze ondanks alles dadelijk toch van jou kleintje genieten.

 

Vraag hoe het is gegaan! Dat is wel echt belangrijk.. ook al krijg je het nu niet terug van haar.. maar als ik vanuit mezelf spreek, een vraag hoe het is gegaan, is veel fijner dan een "mededeling" je mag me altijd bellen/sms'en zeg maar.

Met zulke vragen help je haar ook.. interesse tonen, vragen hoe het gegaan is, op moeilijke dagen even een berichtje sturen met dingen als ik denk aan je/ knuffel/ wat jullie sturen (bijv moederdag/verjaardag/evt dagen van menstruatie als je die weet).

Ik ervaar zulke vragen/berichtjes/kaartjes als onmisbare steun..

 

Als je weet wanneer die afspraak is, zou ik haar van tevoren een berichtje doen dat je aan haar denkt.
Persoonlijk vond ik het altijd erg fijn als vriendinnen dat deden en kon ik ook even m'n verhaal kwijt.

 

een luisterend oor, en jezelf even op de 2e plek zetten..

een vriendin van me was tijdje geleden bevallen, ik heb achteraf gezien, te weinig gevraagd naar haar en haar zwangerschap, maar ik kon het niet, ik kon gewoon niet vragen 'hoe gaat het daar'...

 

eigenlijk zou je het beidde moeten doen.. jezelf ff op de 2de plek zetten en vragen aan de ander hoe het gaat.. (spreek ook uit ervaring!)

 

Ik zei al, 'achteraf gezien' als ik de tijd terug kon draaien, had ik het een paar keer gevraagd, helaas had ik veel tegenvallers in het ziekenhuis in de periode dat ze zwanger was, teveel rondes als verloren moeten beschouwen door domweg pech, en daardoor heb ik toen het niet gevraagd.
je kan niet van haar verlangen dat ze zichzelf op dat punt op de 2e plek zet, je kan het op dat moment alleen zelf doen, en hopen dat het de opening geeft dat er ook wat meer vanaf de andere kant geinitialiseerd wordt

 

Jemig lastige situatie meis.. Maar helaas wel herkenbaar.
Er zijn veel tips gegeven waar ik me dan ook bij aansluit. Zoals die van pandavliegen en knuffie!

Maar geniet van je zwangerschap, niet geheel onbelangrijk

 

laat haar weten dat ze over die gevoelens met je kan praten, laat er ruimte zijn voor haar emoties. Dat vond ik persoonlijk heel prettig toen ik in haar schoenen stond

 

Een vriendin van mij heeft mij 3x zwanger gezien terwijl zij een onvervulde kinderwens had. Mijn zoon wou ze niet eens vasthouden totdat mijn man hem in haar armen drukte. In pure onwetendheid, maar toen brak ze.... Heeft heel lang gehuild met mijn pasgeboren zoon in haar armen terwijl ze fluisterde hoe perfect hij was....

Inmiddels is ze moeder, maar nog hebben we het er regelmatig over hoe moeilijk het is om anderen zwanger te zien terwijl het zelf niet lukt.

Probeer te praten zonder te pushen. Heel lastig, want er is geen oplossing voor.

 

Uiteraard prima om rekening te houden met je vriendin en naar haar te vragen, maar ga haar niet ontwijken! Las iets over een afspraak met een vriendinnegroepje, daar zou ik gewoon naar toe blijven gaan. Dat is ook jouw sociale kring en die heb jij ook nodig.

Verder vind ik dat jij ook tegen haar moet kunnen zeggen dat het voor jou verdrietig is dat je haar nu minder ziet en minder met haar kunt delen. Je zou ook aan haar kunnen vragen wat het voor haar makkelijker maakt en (als je nog wat verder bent) hoe ze straks jullie kleintje zou willen ontmoeten. Dit is voor jou een blijvende verandering en als zij jouw vriendin wil blijven, dan zal ze een manier moeten vinden om er mee te dealen (en ja, helaas weet ik uit ervaring dat dat moeilijk is, maar als je het niet doet hou je niemand over).

 

ja helemaal mee eens hoor!

 

Geef haar de ruimte en laat ook weten dat dit doet, voor haar, en dat je haar niet als vriendin kwijt wil. Laat ook al je verwachtingen los wat betreft dat zij op kraamvisite komt en veel interesse heeft in je kind. Ik vermoed dat ze dat wel heeft, maar dat dat ook pijn doet en dat ze het daarom probeert weg te stoppen.

Als jij je verwachtingen bijstelt, kun je ook niet teleurgesteld worden